تعطیلی کارخانه آلومینیوم نیوزیلند و ایجاد بازار احتمالی صادراتی

تنها کارخانه ذوب آلومینیوم نیوزیلند که متعلق به دو شرکت چند ملیتی است تعطیل خواهد شد.با توجه به اینکه حدود 90 درصد تولیدات این کارخانه معادل حدود 600 میلیون دلار در سال، از سال آینده از بین خواهد رفت، زمینه‌های گسترش صادرات آلومینیوم سایر تولیدکنندگان جهانی به نیوزیلند و هم به دیگر کشورهای مقصد صادرات آلومینیوم این شرکت، فراهم خواهد نمود. لازم به ذکر است که بخش زیادی از صادرات آلومینیوم نیوزیلند به چین می‌باشد .

 مالکان کارخانه ذوب آلومینیوم نیوزیلند دو شرکت بزرگ، یکی ریو تینتو (  Rio Tinto) با حدود 80 درصد سهم و دیگری شرکت ژاپنی سومیتومو (Sumitomo) با حدود 20 درصد سهم هستند. به گفته مدیران شرکت چند ملیتی ریو تینتو، کارخانه ذوب آلومینیوم تیوای پوینت[1] نیوزیلند واقع در شهر اینورکارگیل[2] در جنوبی ترین نقطه کشور نیوزیلند به دلیل بالا بودن هزینه‌های انرژی و آنچه به زعم مدیران این شرکت، چشم انداز چالش برانگیز برای صنعت آلومینیوم خوانده شده است، تعطیل می‌شود. ریو تینتو یک هولدینگ استخراج معادن و فلزات بریتانیایی - استرالیایی است، که دفتر مرکزی آن در شهر لندن و دفتر مدیریتی آن در شهر ملبورن استرالیا مستقر است و با دارا بودن 46 هزار نیرو، در 36 کشور جهان فعالیت دارد.  با تعطیلی این کارخانه 1000 شغل مستقیم و 1600 شغل غیر مستقیم از بین خواهد رفت. این موضوع سبب یک اختلال اجتماعی در منطقه جنوبی کشور و به ویژه در شهر اینورکارگیل خواهد شد چرا که به اعتقاد ناظران با تعطیلی این کارخانه و بیکاری گسترده، ساختار اسکان مردم این شهر تغیر کرده و خیل زیادی از جمعیت به مهاجرت روی خواهند آورد.  همچنین پس از اعلام رسمی این خبر ارزش سهامی‌شرکت های انرژی در نیوزیلند سقوط کرد.

در همین ارتباط وزیر دارایی و وزیر انرژی دولت نیوزیلند نیز ضمن انتقاد از شرکت ریو تینتو، مخالفت خود با تعطیلی این کارخانه را ابراز داشتند و با اشاره به اینکه دولت نیوزیلند در جریان قرنطینه و تعطیلی کشور، به کارخانه ذوب آلومینیوم اجازه کار مستمر را داده بود، فعالیت این کارخانه را برای کشور مهم برشمردند. در مقابل به گفته مدیران ریو تینتو، افت 25 درصدی قیمت آلومینیوم طی 18 ماه گذشته و افزایش هزینه برق، ظرفیت تولید این کارخانه را تحت تأثیر قرار داده است. به گفته این مقامات، کارخانه آلومینویم در ماه فوریه، به دلیل بی ثباتی قیمت ها و هزینه‌های برق، 46 میلیون دلار ضرر به همراه داشت. هزینه مصرف برق این کارخانه از 40 میلیون دلار در سال 2008 به 65 میلیون دلار در سال گذشته رسیده است. به عبارت دیگر حدود 13 درصد برق کشور در این کارخانه مصرف می‌شود که معادل برق مصرفی 776.000 خانوار است. تخمین زده می‌شود تعطیلی و پاک سازی منطقه پس از تعطیلی این کارخانه حدود 256 میلیون دلار هزینه برای مالکان کارخانه داشته باشد. 

با توجه به اینکه حدود 90 درصد تولیدات این کارخانه معادل حدود 600 میلیون دلار در سال، از سال آینده از بین خواهد رفت، زمینه‌های گسترش صادرات آلومینیوم  سایر تولیدکنندگان جهانی به نیوزیلند و هم به دیگر کشورهای مقصد صادرات آلومینیوم این شرکت، فراهم خواهد نمود.  لازم به ذکر است که بخش زیادی از صادرات آلومینیوم نیوزیلند به چین می‌باشد .

[1] . Tiwai Point

[2] . Invercargill