اندونزی طلایی 2045

رئیس جمهور اندونزی برنامه توسعه بلندمدت ملی 2025 الی 2045 را ارائه کرد که شامل تعدادی از استراتژی‌های توسعه برای تحقق اندونزی طلایی تا سال 2045 است.

رئیس جمهور جوکووی در 15 ژوئن سال جاری، برنامه توسعه بلندمدت ملی 2045-2025 (RPJPN) را ارائه کرد که شامل تعدادی از استراتژی‌های توسعه برای تحقق ایماس اندونزی (اندونزی طلایی) تا سال 2045 است.

در RPJPN، دولت هدف گذاری می‌کند که تا سال 2045 اندونزی به یک کشور پیشرفته، مرفه، مستقل و پایدار تبدیل شود. با تولید ناخالص داخلی 7 تریلیون دلار آمریکا (پنجمین کشور بزرگ در جهان) و سرانه تولید ناخالص داخلی به 30300 دلار آمریکا می رسد.

الزامات زیادی برای دستیابی به اندونزی طلایی 2045 وجود دارد، از منابع انسانی با کیفیت ، زیرساخت، اتصال دیجیتال تا عدالت قانونی، با این حال، از منظر اقتصادی، مهمترین چیز این است که مردم اندونزی باید بتوانند رشد اقتصادی بالایی داشته باشند، به طور متوسط 6 درصد در سال در دوره 2024-2029، سپس به طور متوسط 8 درصد در سال در سال 2030- 2035، و به طور متوسط 7 درصد در سال در 2036-2045.

در ارزیابی صندوق بین المللی پول آمده است که پس از یک جهش قوی در پساکرونا، IMF  انتظار دارد عملکرد رشد اقتصادی اندونزی همچنان ادامه یابد. بر اساس پیش بینی‌های IMF رشد اقتصادی اندونزی برای سال های 2023 و 2024 به ترتیب 5.0 و 5.1 درصد تخمین زده می‌شود.

هدف استراتژیک دیگر در RPJPN، دستیابی به درآمد سرانه ای معادل درآمد سرانه کشورهای توسعه یافته و کاهش فقر به صفر تا سال 2045 است. تخمین زده می‌شود که اندونزی به درآمد سرانه حدود 23050 دلار آمریکا در سال (حدود 345 میلیون روپیه) خواهد رسید و پنجمین اقتصاد بزرگ جهان خواهد شد.

این رشد، از جمله، توسط بخش تولید اندونزی که پیش‌بینی می‌شود حدود 28 درصد از تولید ناخالص داخلی (GDP) را به خود اختصاص دهد، و بخش اقتصادی مبتنی بر دریا (برای 17.5 درصد از تولید ناخالص داخلی) هدایت خواهد شد. پیش‌بینی می‌شود که این بخش‌ها شغل انبوهی را فراهم کنند که طبقه متوسط اندونزی را به 80 درصد از جمعیت برساند.

بر اساس گزارش بانک جهانی (2022)، کشوری به عنوان کشور با درآمد متوسط رو به بالا طبقه بندی می‌شود که درآمد سرانه آن از 4466 دلار آمریکا تا 13845 دلار آمریکا باشد. در همین حال، کشور مرفه (پردرآمد) کشوری است که سرانه تولید ناخالص داخلی آن بالای 13854 دلار آمریکا باشد.

 ارکان اقتصادی

برنامه توسعه بلندمدت ملی 2025-2045

در پیش نویس اولیه برنامه توسعه بلندمدت ملی 2025-2045، اندونزی تعدادی از صنایع دارای اولویت ، برای پاسخگویی به چالش های صنعتی و اقتصادی، به ویژه تبدیل اندونزی به کشوری با درآمد بالا در 15 تا 17 سال آینده معین شده است.

پنج گروه صنعتی اولویت دار :

اول، صنایع مبتنی بر منابع طبیعی، از جمله صنایع مبتنی بر کشاورزی (کشاورزی، مزارع، جنگل‌داری)، صنایع پایین‌دستی معدن، و صنایع مبتنی بر منابع دریایی.

دوم، صنایع پایه، شامل صنایع شیمیایی پایه و صنایع فلزی است.

سوم، صنعت فن آوری متوسط-بالا، از جمله صنعت کشتیرانی، صنعت هوافضا، صنعت خودرو و تجهیزات حمل و نقل، صنایع دفاعی، صنعت تجهیزات پزشکی، صنعت محصولات شیمیایی و دارویی، صنعت ماشین آلات و تجهیزات، و صنعت الکترونیک.

چهارم، صنعت کالاهای مصرفی پایدار، یعنی صنایع غذایی و آشامیدنی، صنعت نساجی و محصولات نساجی و صنعت کفش.

پنجم، نوآوری و صنعت مبتنی بر تحقیق، یعنی صنعت زیستی و بیوتکنولوژی.

معاون امور اقتصادی وزارت برنامه ریزی توسعه ملی توضیح می دهد : ما باید بخش صنعتی را هدایت کنیم که بتواند محصولات پیچیده تری تولید کند و این استراتژی صنعتی سازی آینده ما است.

صنعتی‌سازی بر اساس ویژگی‌های منطقه‌ای انجام می‌شود که به هفت کریدور اقتصادی تقسیم می‌شود :

کریدور اقتصادی سوماترا: صنعت مبتنی بر منابع طبیعی و قطب اقتصاد آبی غربی اندونزی.

کریدور اقتصادی جاوا: صنعت مبتنی بر نوآوری، تحقیق و فناوری؛

کریدور اقتصادی Bali-Nusa Tenggara: دروازه ای برای گردشگری و اقتصاد خلاق مجمع الجزایر.

کریدور اقتصادی کالیمانتان: ابر قطب اقتصادی مجمع الجزایر.

کریدور اقتصادی سولاوسی: حمایت از اقتصاد IKN و صنایع مبتنی بر منابع طبیعی؛

کریدور اقتصادی Maluku: قطب اقتصادی آبی شرقی اندونزی.

کریدور اقتصادی پاپوآ: صنایع شیمیایی و کشاورزی اساسی.

لازم به ذکر است برنامه توسعه بلندمدت ملی (RPJPN)، برنامه کلان بیست ساله اندونزی برای تحقق توسعه به سوی «اندونزی طلایی 2045» است. این استراتژی همچنین مرتبط با رشد اقتصادی است که هدف گذاری 6 درصد را دنبال می‌کند. در این برنامه، اندونزی همچنین قصد دارد با استفاده از امتیاز جمعیتی از یک کشور با درآمد متوسط خارج شود.

معاون رئیس مجلس مشورتی اندونزی، اهمیت گنجاندن آموزش اولیه در برنامه توسعه بلندمدت ملی (RPJPN) 2025-2045 را به منظور استقبال از اندونزی طلایی 2045 و ایجاد شخصیت جامعه از طریق مهارت‌های اساسی آموزش دینی اسلامی، لازم دانست. به گفته وی، آموزش و پرورش دینیه به عنوان یک نهاد آموزشی به منظور ایجاد شخصیت جامعه که توسعه توانایی‌های اساسی برای تربیت دینی اسلامی را انجام می دهد، باید در برنامه RPJPN گنجانده شود. گفتنی است که در برنامه توسعه بلندمدت ملی RPJPN دوره آموزش در کشور به 13 سال آموزش اجباری با اضافه شدن 1 سال پیش دبستانی افزایش یافته است.

انجمن علمای مسلمان اندونزی (ICMI) پیشنهاد می‌کند که اقتصاد شریعت در برنامه توسعه بلندمدت ملی (RPJPN) 2025-2045 گنجانده شود. زیرا این به عنوان ابزاری که نقش مهمی در حمایت از تقویت اقتصاد ملی ایفا می‌کند، مورد نیاز است. پیشنهاد مشخص ICMI اینست که ؛ اقتصاد شریعت باید به صراحت در روایت تحقق تحول اقتصادی در RPJPN 2025-2045، به عنوان بخشی از برنامه‌های هشت گانه توسعه برای سال 2045 آورده شود. زیرا پتانسیل تامین مالی اجتماعی مذهبی بسیار زیاد است. به عنوان مثال، پتانسیل زکات به 327 تریلیون روپیه و پتانسیل وقف نقدی 180 تریلیون روپیه می رسد. این بدان معناست که حداقل 500 تریلیون روپیه سرمایه بالقوه وجود دارد که می‌تواند در تلاش برای تحقق عدالت و رفاه اجتماعی برای جامعه استفاده شود.