آغاز مبادلات تجاری اندونزی و چین بر اساس ارزهای ملی دو کشور

اندونزی و چین چارچوب تسویه مبادلات تجاری با ارز محلی( روپیه ـ یوآن ) را به صورت رسمی‌به اجراء گذاشتند.

 اندونزی و چین چارچوب تسویه مبادلات تجاری با ارز محلی(LCS ) [1] ( روپیه ـ یوآن ) را به صورت رسمی‌به اجراء گذاشتند. با آغاز رسمی این نوع مبادلات تجاری، استفاده از پول دو کشور در مبادلات دوجانبه افزایش خواهد یافت و در عین حال وابستگی هر دو کشور به دلار کاهش خواهد یافت. این چارچوب شامل استفاده از ارز مستقیم و همچنین تعدیل مقررات خاص در مبادلات ارزی بین روپیه و یوآن است.

بانک مرکزی اندونزی در بیانیه ای رسمی در این خصوص اعلام نمود: این مشارکت بخشی از تلاش های مستمر بانک برای ترویج استفاده گسترده تر از ارزهای محلی در تسویه معاملات تجاری و سرمایه گذاری مستقیم با کشورهای مختلف و شرکای تجاری است. طبق بیانیه مذکور توسعه LCS با کاهش وابستگی به ارزهای خاص در بازار ارز داخلی، از ثبات روپیه حمایت می نماید.

بر اساس مفاد تفاهم نامه مذکور در استفاده از ارزهای محلی بخش های تجاری و صنعتی و مشاغل می‌توانند از هزینه‌های تبدیل کمتری برخوردار شوند و اکنون گزینه ای برای تامین مالی تجارت و سرمایه گذاری مستقیم در ارزهای محلی دارند. همچنین استفاده از ارزهای محلی ابزارهای حفاظتی جایگزین را با ارزهای محلی ارائه می دهد وهمزمان میزان قرار گرفتن درمعرض ارز درتسویه معاملات فرامرزی را متنوع می نماید.

بانک مرکزی اندونزی و بانک خلق چین بانک های واجد شرایط درکشورهای خود را بعنوان معامله گران بین المللی ارز  ACCD[2] انتخاب کرده اند. معیارهای ACCD شامل سطح انعطاف پذیری و صحت کافی و روابط خوب با بانک های کشور شریک و سایر موارد می‌باشد. طبق نظر بانک مرکزی اندونزی، بانک های تعیین شده توانایی تسهیل معاملات روپیه و یوآن را مطابق با چارچوب LCS مورد توافق دارند. در این خصوص بانک های معامله گربین المللی ارز (ACCD) که از سوی اندونزی تعیین شده اند شامل بانک آسیای مرکزی، بانک چین(هنگ کنگ)، بانک زیرساختی چین، بانک اندونزی، بانک دانامون اندونزی، بانک ICBC اندونزی می‌باشد. همچنین در لیست بانک های داخلی معرفی شده از سوی بانک مرکزی اندونزی بانک های نگارا، می‌بانک، ماندیری ، ریکیات ، پرماتا ، بانک OCBC NISB ، بانک UOB و بانک اندونزی قرار دارند. بانک های تعیین شده از سوی بانک خلق چین نیزشامل بانک کشاورزی، بانک چین، نین گبو، شعبه بانک ماندیری اندونزی درشانگهای، زیرساختی چین، صنعتی وتجاری چین ، شعبه می‌بانک اندونزی در شانگهای هستند.   

 تفاهم نامه استفاده از ارزهای محلی (روپیه – یوآن) در سپتامبر سال گذشته بین بانک مرکزی اندونزی و بانک خلق چین به امضاء رسیده بود و طی یکسال اخیر بطور آزمایشی بخشی از مبادلات تجاری به همین نحو بین دو کشور انجام می‌گرفت. گفتنی است که بانک مرکزی اندونزی از سال 2018 تسویه مالی با ارزهای محلی را با کشورهای همسایه خود مالزی و تایلند و همچنین از اگوست سالجاری را با ژاپن شروع کرده است و چین چهارمین کشور در این خصوص می‌باشد.

چین اولین شریک تجاری اندونزی می‌باشد بطوریکه حجم مبادلات تجاری دو کشور در سال گذشته به 78.5 میلیارد دلار رسید و بر اساس پیش بینی‌های وزارت تجارت اندونزی انتظار می رود در سال جاری به بیش از79میلیارد دلار افزایش یابد. طبق گزارش موسسه آمار اندونزی ( BPS ) طی هفت ماه گذشته اندونزی 24.86 میلیارد دلار صادرات غیرنفتی به چین داشته است و این کشور 21.85% از کل صادرات اندونزی را بخود اختصاص داده است. همچین در این مدت اندونزی 29.71 میلیارد دلار واردات غیرنفتی از چین داشته است که نشان دهند کسری تجاری با چین است. ارزیابی بر این است که در دوره آشفته اقتصاد جهانی ناشی از شیوع همه گیری کووید-19 چنین ارقامی‌برای اندونزی بعنوان کشوری که اقتصادش سال گذشته وارد رکود شد و از سه ماهه دوم سالجاری شرایط بهبود خود را شروع کرده است رقم بسیار خوبی محسوب می‌شود.   

[1] -Local Currency Settlement (LCS) .

[2] -Appointed Cross – Currency Dealers (ACCD).