چشم انداز مثبت اندونزی در افزایش تولید و صادرات روغن پالم

اندونزی بعنوان اولین و بزرگترین تولید و صادرکننده روغن نخل (پالم) دنیا انتظار دارد با بهبود تقاضای داخلی و جهانی، میزان تولید روغن نخل در سال جاری میلادی با 4.5% رشد نسبت به سال 2020 به 53.9 میلیون تن خواهد رسید که این افزایش تولید بیشتر ناشی از بازیابی تقاضای جهانی این کالا می‌باشد.

طبق نظر رئیس انجمن تولیدکنندگان روغن نخل اندونزی (GAPKI) تقاضا دربازار داخلی و خارجی بیشتر خواهد شد، ضمن اینکه با برنامه دولت مبنی بر استفاده از روغن نخل برای تولید سوخت بیودیزل تحت عنوان B30 تقاضا برای این محصول در داخل نیز با افزایش روبرو می‌شود و در سطح جهانی نیز با بهبود اقتصاد جهانی که در سال 2020 از همه گیری ویروس کرونا شدیدا آسیب دید، تقاضا برای این محصول افزایش می یابد. آمارهای انجمن نشان دهنده آن هستند که در سال 2020 تولید روغن نخل در اندونزی با افت 1.05 درصدی نسبت به سال 2019 به مقدار 51.63 میلیون تن بوده است. طبق اظهارات مقام مذکور تولید در سال 2021 روند افزایشی بخود خواهد گرفت و حجم صادرات نیز بستگی به این خواهد داشت که آیا واکسن کرونا خواهد توانست تعداد بیشتری از جمعیت جهان را پوشش بدهد یا خیر؟

داده‌های انجمن مذکور نشان دهنده آن است که انتظار می رود میزان صادرات روغن نخل اندونزی در سال جاری میلادی با افزایش 10.3 درصدی نسبت به سال 2020 به رقم 37.5 میلیون تن افزایش یابد و در کنار آن  مصرف داخلی نیز با افزایش 6.7 % به 18.5 میلیون  تن برسد. این ارقام بالاتر از آمار سال 2019 می‌باشند که قبل از همه گیری کرونا بوده اند.

همچنین طبق گزارش شورای جهانی کشورهای تولید کننده روغن نخل (CPOPC) که اخیرا منتشر شده است، صادرات این نوع روغن در سال 2021 از چشم انداز مثبتی برخوردار است چون با آغاز فعالیت مجدد صنعت گردشگری از جمله رونق گرفتن هتلداری و فعالیت رستوران‌ها در مناطقی همچون آسیای جنوبی، خاورمیانه، آفریقا و اتحادیه اروپا، صادرات روغن نخل نیز افزایش خواهد یافت.

در این خصوص رئیس انجمن تولید کنندگان روغن نخل اظهار داشت که دولت توجه زیادی به اجرای قانون اشتغال، صدور گواهینامه روغن پالم پایدار و کاشت مجدد درختان نخل را مدنظر دارد و موفقیت های زیادی نیز کسب شده است و در این حوزه نیز دولت سه راهبرد شامل بهبود رشد پایدار و حمایت از این بخش و بهره وری صنعت را دنبال می‌کند. در بخش قیمت های جهانی روغن نخل نیز انجمن پیش بینی می‌کند که در سال جاری افزایش چشمگیری داشته باشد و میانگین آن بین 850 تا 900 دلار برای هر تن روغن نخل خام خواهد بود. در این خصوص لازم بذکر است که درسال 2020، قیمت ها از پایین ترین حد خود در ماه می یعنی 475 دلار برای هر تن به بالاترین سطح یعنی 991 دلار برای هر تن در دسامبر رسید.

مسئله دیگر عوارض این محصول راهبردی برای اندونزی است که دولت اندونزی در سال 2020 عوارض صادراتی پیش رونده ای را برای روغن نخل اعمال کرد که در محدوه افزایش قیت از 55 دلار به 255 دلار برای هر تن بستگی به قیمت مرجع را تعیین کرد. این در حالی بود که در آیین نامه قبلی بدون در نظر گرفتن قیمت، عوارض ثابت به مبلغ 55 دلار برای هر تن اعمال می‌شد.  

مسئولان انجمن تولیدکنندگان روغن نخل اندونزی معتقدند که با افزایش تقاضای جهانی، قیمت ها تقویت خواهند شد و اگر محافظه کارانه به قیمت ها توجه شود سال 2021 سال پویاتری نسبت به سال 2020 در مورد روغن نخل خواهد بود. از نظر آنان قیمت های بالا در نیمه اول 2021 برای این محصول مهم صادراتی اندونزی پیش بینی می‌شود زیرا اختلالات عرضه در کشورهای تولید کننده روغن نخل جنوب شرق آسیا ناشی از شرایط آب و هوا است. همچنین در گزارش شورای جهانی تولید کنندگان روغن نخل  نیز آمده است که در نیمه دوم سال 2021 میزان بارندگی مناسب و مدیریت بهتر محصول با انگیزه قیمت های بالای این نوع روغن موجب افزایش چشمگیر تولید می‌شود و بطور خاص اندونزی امسال در رقابت با مالزی (بعنوان رقیب اصلی اندونزی در صادرات روغن نخل) که با نیروی کار کم بدلیل کرونا مواجه شد، عمل خواهد کرد.

علاه بر اینکه روغن نخل دارای مصارف خوراکی و صنعتی می‌باشد، همچنین برای تولید سوخت بیودیزل نیز کاربرد دارد. در این خصوص معاون دبیرکل انجمن تولید کنندگان سوخت بیودیزل اندونزی (Aprobi) اعتقاد دارد که سیاست بیودیزل اندونزی مانند سال گذشته، عامل اصلی تقاضای داخلی خواهد بود. این انجمن در سال 2020 توانست بمقدار 8.4 میلیون کیلولیتر سوخت بیودیزل از روغن نخل عرضه نمایند که البته در مقایسه با سال 2019 بمیزان 1.2 میلیون کیلولیتر کاهش داشته است و هدفگذاری برای عرضه آن در سال 2021 بمیزان 9.2 میلیون کیلولیتر می‌باشد که مطابق با سهمیه سالانه بیودیزل یارانه ای دولت است. مقام مذکور اضافه نمود که در سال 2020 نتوانستیم در مورد سوخت بیودیزل به صادرات زیادی دست یابیم ولی با حمایت دولت همچنان موفقیت هایی در تولید و عرضه آن موفق بودیم.  

در ادامه مطالب فوق، موارد زیر در خصوص روغن پالم قابل ملاحظه می‌باشند:

1- توسعه و ترویج مصرف روغن پالم و صادرات آن از سیاست های راهبردی اندونزی می‌باشد و مشارکت با سایرکشورها برای افزایش تجارت و سرمایه گذاری درافزایش تولید آن در وضعیت آشفته اقتصاد غیرقابل اطمینان جهانی و اقتصاد منقبض شده اندونزی بعلت شیوع ویروس کرونا (اقتصاد اندونزی در سال 2020وارد رکود شده است) یک موضوع با اهمیت می‌باشد. ضمن اینکه صنعت روغن پالم در توسعه اقتصاد اندونزی از جمله در ریشه کن کردن فقر بسیار تاثیرگذار بوده است. بررسی روند افزایش نقش روغن پالم در اقتصاد اندونزی نشان می دهد که تولید این محصول راهبردی از سال 1990 در این کشور توسعه یافته است، بطوریکه بین سال های 2001 تا 2010 موجب شد که استاندارد زندگی 10 میلیون نفر فقیر ارتقاء و با افزایش درآمد برای آنها همراه باشد. همچنین بر اساس داده‌های موسسه آمار اندونزی 5 میلیون هکتار زیر کشت درختان نخل در اندونزی می‌باشد و در این صنعت 16 میلیون نفر فعالیت می نمایند و سالانه بیش از 50 میلیارد دلار از ناحیه صادرات این محصول عاید اندونزی می‌شود و بعنوان یک درآمد برای حدود 21 میلیون نفر می‌باشد و در حدود 1.5 تا 2.5 درصد در تامین تولید ناخالص داخلی اندونزی نقش دارد.

2- دولت اندونزی در راستای تقویت صنعت روغن نخل خود راهبرد تقویت بازار داخلی برای مصرف آن را در سال 2020 در پیش گرفت و از طریق تشویق تولید کنندگان و سهامداران فعال در این بخش برای انظباق با گواهی نامه روغن پالم پایدار تلاش نمود تا تصمیم اتحادیه اروپا در کاستن واردات این روغن از اندونزی را با افزایش مصرف داخلی و استاندارسازی تولید و صادرات روغن پالم به بازارهای جهانی خنثی نماید. در این راستا در سال 2020 تعداد 566 شرکت گواهینامه کیفیت پایدار دریافت نمودند.   

3- صنعت روغن نخل اگرچه از عوامل اصلی فعالیت اقتصادی و تاثیر گذار در تولید ناخالص داخلی اندونزی بشمار می رود، ولی در عین حال عامل اصلی جنگل زدایی در این کشور نیز محسوب می‌شود که مورد اعتراض اتحادیه اروپا می‌باشد و این اتحادیه بدنبال نگرانی‌های زیست محیطی و بهداشتی در مورد مصرف روغن نخل، واردات خود را کاهش داده است. البته گفتنی است که کاهش واردات روغن نخل اندونزی از سوی اتحادیه اروپا، تاثیر چشمگیری بر صادرات این محصول اندونزی ندارد زیرا مقصد اصلی صادرات سایر کشورها مانند هند و چین هستند که 80% صادرات روغن نخل اندونزی را جذب می نمایند.

4- قیمت های جهانی روغن نخل از آغاز سال 2018 بدلیل کمپینی که از سوی گروه‌های زیست محیطی اروپا جهت کاهش استفاده از پالم در سوخت ها تشکیل شده است و توسط پارلمان اروپا مورد تائید قرار بمیزان 18% کاهش یافته است. طبق داده‌های اتحادیه اروپا 46% از کل واردات روغن پالم به این اتحادیه برای مصرف سوخت های زیستی استفاده میشود. بر اساس داده‌های فوق از سال 2019 استفاده از سوختهای گیاهی در این اتحادیه کاهش یافته و قرار است تا سال 2023 محدود شده و در نهایت تا سال 2030 بطور تدریجی استفاده از آنها ممنوع شود.