تلاش اندونزی برای امضاء قراردادهای جذب سرمایه گذاری برای انرژی‌های تجدیدپذیر

اندونزی بعنوان میزبان سران گروه 20 تلاش می کند در حوزه‌های مختلف و در راس آنها انرژی‌های تجدید پذیر مذاکره و جذب سرمایه نماید.

اندونزی که در سالجاری ( 2022) ریاست گروه 20 را برعهده دارد، خود را برای برگزاری نشست سران این گروه در تاریخ های 15 و 16 نوامبر در شهر بالی آماده می نماید. موضوعات این نشست از چندین ماه قبل بتدریج در سطح کارشناسان ، کارشناسان ارشد و وزراء مورد بررسی و مذاکره  قرار گرفته و قرار است در نشست سران مورد بحث قرارگیرند. نشست مذکور فرصت مغتنمی را برای اندونزی بعنوان میزبان فراهم نموده است تا بتواند در حوزه‌های مختلف و در راس آنها انرژی‌های تجدید پذیر مذاکره و جذب سرمایه نماید. در این خصوص تحلیلگران انرژی معتقدند که اندونزی در مسیر تضمین مشارکت انرژی پاک با کشورهای ثروتمند در زمان میزبانی اجلاس سران گروه 20 ، بدنبال به دست آوردن بودجه بین المللی برای کاهش وابستگی خود به انرژی حاصل از زغال سنگ و اجرای یک انتقال به سوی انرژی‌های تجدیدپذیر می‌باشد.

بر اساس پیش بینی تحلیلگران، انتظار می‌رود اندونزی بتواند در این مدت قرارداد چند میلیارد دلاری را با کشورهای گروه20 نهایی نماید تا ازاین طریق به اندونزی کمک نماید از نیروگاه‌های زغال‌سنگ خداحافظی نماید و سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر را با حمایت کشورهای ثروتمند، بانک‌های توسعه‌ای و خصوصی و خیرین افزایش دهد.

آقای فابی تومیوا، رئیس موسسه اصلاحات خدمات اساسی مستقر در اندونزی که یک اندیشکده انرژی و محیط زیست می‌باشد، در این مورد اظهار داشت : " این قرارداد در گردهمایی رهبران 20 اقتصاد برتر جهان در بالی رونمایی خواهد شد و چنین قراردادی را می‌توان "یک پیروزی بزرگ برای آقای جوکووی رئیس جمهور اندونزی قلمداد نمود." بگفته وی ، این در حالی است که سایر کشورهای G20 مانند هند و چین که دارای نیروگاه‌های زغال سنگ می‌باشند در این مسیر قرار گرفته و بدنبال تغییر به سمت انرژی پاک هستند. همچنین علاوه بر اندونزی، کشورهای دیگر همچون ویتنام، هند و سنگال نیز در حال مذاکره در مورد مشارکت های مشابه هستند.

از نظر آقای فابی، جایگزینی انرژی زغال‌سنگ با انرژی‌های تجدیدپذیر برای اندونزی پرهزینه خواهد بود، زیرا این کشور در حال توسعه، بودجه محدودی برای این منظور دارد و هنوز از عواقب اقتصادی همه‌گیری کووید-19 رنج می‌برد و اقتصادش به روزهای قبل از همه گیری بازنگشته است. به گفته فابی، در حالی که قرار است قوانین مربوط به قرارداد انتقال انرژی پاک در ماه آینده اعلام شود، جزئیات بیشتر در مورد دامنه آن و یک برنامه سرمایه‌گذاری که نحوه تامین مالی تغییر سبز را مشخص می‌کند احتمالاً در سال 2023 دنبال خواهد شد. وی افزود که بهترین منابع انرژی تجدیدپذیر برای اندونزی انرژی خورشیدی، آبی و زمین گرمایی است. وی معتقد است، تغییر به این موارد تا سال 2030 به حدود 135 میلیارد دلار بودجه نیاز دارد و موفقیت هر قرارداد انتقالی به تعهدات کشورهای ثروتمند غربی نیز بستگی دارد.

 دولت اندونزی مایل است تا سال 2025 سهم انرژی‌های تجدیدپذیر را در سبد انرژی به 23 % و تا سال 2030 به 40 % برساند ولی تاکنون این سهم تنها به حدود 12% رسیده است ودستیابی به اهداف مذکورمستلزم سرمایه گذاری کلان می‌باشد.

همچنین خانم کلریندا ویبوو، کارشناس انرژی درموسسه منابع جهانی اندونزی نیز معتقد است مقامات اندونزی احتمالاً در اجلاس G20 فهرستی از نیروگاه‌های زغال‌سنگ در شرف تعطیلی و طرح‌هایی برای ترویج استفاده از انرژی‌های پاک در همه صنایع را اعلام خواهد کرد. وی اضافه کرد که قانون انرژی‌های تجدیدپذیر در اندونزی هنوز در سطح وزیران درحال نهایی شدن است و این بدان معنا خواهد بود که یک قرارداد انتقال انرژی با سرمایه گذاران اعم از داخلی و یا خارجی در اجراء مشکلی نداشته باشد .

آقای آلیسیوس جوکو پوروانتو، اقتصاددان انرژی در موسسه تحقیقات اقتصادی اتحادیه ASEAN و شرق آسیا در جاکارتا نیز اعتقاد دارد که نسخه اول این قرارداد احتمالاً مقدار کل را مشخص می‌کند و ستون‌های کلیدی مانند تعطیلی نیروگاه‌های زغال‌سنگ، سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و نوسازی شبکه برق  را مشخص می‌کند.

 خانم الساندرو گاززینی، شریک مشاور مدیریتی Kearney در جاکارتا نیز در این زمینه خاطرنشان کرد که بخش جنگلداری اندونزی 55 % از کل انتشار گازهای گلخانه ای سیاره ای را تشکیل می دهد، در حالی که انرژی حدود 35 % است. او گفت، با این حال، پس از پیشرفت در مقابله با جنگل زدایی در سال های اخیر، دولت به این نتیجه رسیده است که مرحله بعدی مسیر رسیدن به کربن صفر تا سال 2060 باید بدنبال ساماندهی بخش انرژی در حوزه‌های مختلف باشد . وی افزود که نوسازی شبکه‌های تولید انرژی. همچنین تعطیلی نیروگاه‌های با سوخت ذغال سنگ و  بیش از 20 شرکت توانمند استخراج این ماده سوختی فسیلی که درآمد حیاتی برای دولت فراهم می‌کنند، چالش بزرگی برای دولت اندونزی خواهد بود. وی برآورد کرد که تعطیلی زودهنگام نیروگاه‌های با سوخت زغال‌سنگ در اندونزی و تقویت انرژی‌های تجدیدپذیر برای رسیدن به کربن صفر تا سال 2060 به بیش از 2 تریلیون دلار بودجه نیازدارد و اضافه کرد که تعهدات داده شده در توافق انتقالی دراجلاس G20 احتمالاً کمتراز 7میلیارد دلار است. ایشان خاطرنشان کرد، برخلاف ویتنام، هند و چین، کشور اندونزی برای سرعت بخشیدن به سرمایه گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر کارچندانی انجام نداده است، بدین معنی که جاکارتا ممکن است نیاز به اصلاحاتی برای ایجاد انتقال انرژی سبز داشته باشد که این امرمی‌تواند شامل ایجاد یک آژانس نظارتی مستقل انرژی و جدا کردن مدیریت شبکه از اپراتور ملی باشد. 

 بر اساس توافق پاریس برای مقابله با گرمایش جهانی، اندونزی - هشتمین آلاینده بزرگ کربن در جهان - متعهد شده است که انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را تا سال 2030 تا 32 درصد نسبت به سطوح معمول کاهش دهد و امیدوار است تا سال 2060 به صفر خالص برسد. اما تقریباً 85 درصد برق در اندونزی از سوخت‌های فسیلی تولید می‌شود و نیروگاه‌های زغال‌سنگ حدود 60 % برق مورد نیاز کشور را تأمین می‌کنند.

در اجلاس تغییرات آب و هوایی سال گذشته در گلاسگوی انگلیس (COP26 ) کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و اتحادیه اروپا یک بسته 8.5 میلیارد دلاری برای کمک به آفریقای جنوبی برای دستیابی به "انتقال عادلانه انرژی" به دور از زغال سنگ پیشنهاد کردند، اما پیشرفت به دلیل اختلاف نظر در خصوص نوع بودجه و نحوه  هزینه‌ها پیشرفت کندی داشت .

 اندونزی میزبان سومین جنگل‌های استوایی بزرگ جهان است، اما همچنین بزرگترین تولیدکننده روغن نخل و منبع اصلی تولید الوار آن است که بسیاری از کارشناسان محیط زیست آن را به دلیل پاک‌سازی جنگل‌ها برای مزارع مقصر می‌دانند. از سال 2015، تلاش‌ها برای مقابله با آتش‌سوزی جنگل‌ها را افزایش داده، مجوزهای جدید برای تبدیل جنگل‌های قدیمی و زمین‌های ذغال سنگ نارس غنی از کربن به سایر کاربری‌ها را ممنوع کرده است، مجوزهای جدید برای نخل‌کاری‌ها را موقتاً به حالت تعلیق درآورده است، و آژانسی برای احیای ذغال سنگ نارس و حرا آسیب‌دیده ایجاد کرده است.