تصمیم دولت اندونزی بر اخذ مالیات کربن

اندونزی بعنوان یکی ازکشورهای امضاء کننده توافقنامه تغییرات آب و هوایی پاریس متعهد شده است تا سال 2030 میزان انتشار کربن خود را 29 % و تا سال 2060 به صفر کاهش دهد. دولت اندونزی در عمل به تعهدات خود قصد دارد از آوریل 2022 اخذ مالیات از نیروگاه‌های با سوخت ذغال سنگ را آغاز و درنهایت به سایر صنایع انتشار دهنده گازهای گلخانه ای و آلاینده‌ها تسری دهد.

تصمیم دولت بر برقراری مالیات کربن در واقع بخشی از اصلاحات قانون مالیاتی کشور است که آخرین مورد از سری اصلاحات قانونی است که بدنبال ایجاد جذابیت بیشتر برای سرمایه گذاری می‌باشد. این قانون اخیرا تحت عنوان قانون 2021 هماهنگی مقررات مالیاتی توسط مجلس نمایندگان تصویب شد. طبق یکی از بندهای قانون هر کسی که کالاها یا خدماتی را خریداری می‌کند که در تولید محصول فوق کربن تولید شده باشد باید مالیات بپردازند. دراین خصوص آقای یاسانا لاولی وزیر دادگستری و حقوق بشر اظهار داشت: بر اساس قانون مذکور هر کیلوگرم انتشار (معادل کربن) که بیش از حد مشخص باشد مشمول مالیات به میزان 30 هزار روپیه خواهد بود که این مقدار تقریبا معادل2.1 دلار برای هر تن معادل کربن می‌باشد. بر اساس اظهارات مقام مذکور در مراحل اولیه از سال 2022 ، مالیات بر کربن در بخش نیروگاه‌های با سوخت ذغال سنگ و با استفاده از مکانیسم مالیاتی بر اساس محدودیت انتشار کربن و سقف تعیین شده اعمال خواهد شد. در ادامه افزود: مالیات کربن اندونزی یک علامت قوی برای توسعه بازارها، نوآوریهای تکنولوژیکی و سرمایه گذاری‌های کارآمدتر و سازگار با محیط زیست را در کشور تشویق می نماید.

علاوه بر آن، دولت اندونزی امیدوار است که اخذ این مالیات بتواند انتشار گازهای گلخانه ای و کربن را در کشور محدود و در نهایت  بتواند خطر بلایای طبیعی آب و هوایی را در اندونزی کاهش دهد. از سوی دیگر این تصمیم بتواند به بازسازی محیط زیست کشور که در اثر آلاینده‌های جوی آسیب دیده کمک نماید که این بخشی از تعهد اندونزی برای جامعه جهانی طبق توافقنامه پاریس می‌باشد.

بعنوان بخشی از تلاش ها برای حفظ اهداف توافقنامه پاریس، اندونزی با تائید اولین تعهد خود در سال 2016 بر اساس برنامه مشارکت ملی تعیین شده ( NDC)[1] متعهد شده است که انتشار کربن تا 29% بصورت مستقل تا سال 2030 و بدون کمک خارجی و تا 41% با حمایت و کمک بین المللی کاهش دهد . در نهایت همانطوریکه در بالا ذکر شد هدف دولت اندونزی به صفر رساندن تولید آلاینده‌های جوی تا سال 2060 می‌باشد.  

دولت اندونزی برای نیل به این هدف از ابتدای سالجاری بر روی نقشه راه مالیات بر کربن متمرکز شد که دستاورد آن تصویت قانون مذکور بود که گنجاندن مالیات کربن در کد مالیاتی کشور اولین نقطه عطف آن می‌باشد. درمرحله بعد، دولت قصد دارد فرمان ریاست جمهوری در مورد ارزش اقتصادی  ناشی از آلایندگی کربن را نهایی و مکانیزم های فنی مالیات بر کربن را توسعه دهد. در نهایت، وزارت انرژی و منابع معدنی یک پروژه آزمایشی برای تجارت کربن دربخش برق را تا پایان سالجاری راه اندازی خواهدکرد. براساس طرح مالیاتی مذکور،  تولیدکنندگان گازهای آلاینده بیشتر از سقف تعیین شده باید گواهی (مجوز) انتشار ( SIE) را از اخذ نمایند. دولت قصد دارد مالیات کربن را تا سال 2050 بطورکامل اعمال نماید و تا آن زمان صنایع آلاینده خصوصا نیروگاه‌های ذغال سنگی باید مجوز میزان انتشار کربن خود را اخذ نمایند. این امر به گسترش تدریجی مالیات بر کربن و ایجاد مقررات مدیریت بر این نوع مالیات کمک خواهد نمود.

بر اساس گزارش منتشره توسط پروژه جهانی کربن [2](GCP) که توسط گروه بین المللی دانشمندان آب و هوایی انجام شده است، انتشار کربن در اندونزی درسال2020 بدلیل کاهش فعالیت و یا تعطیلی کارخانجات، محدودیت های اجتماعی، محدودیت های تردد وسایل نقلیه ناشی از شیوع کووید- 19 حدود 10% کاهش یافت و به 558.9 میلیون تن رسید، اما طبق نظر گروه مذکور این کاهش می‌تواند موقتی باشد چون بحران‌های قبلی نشان دهنده آن هستند که با شروع مجدد رشد و بهبود اقتصادی کشورها، انتشار آلاینده‌های جوی نیز بحالت قبل از بحران باز می‌گردد. بر اساس گزارش مذکور رقم کاهش آلاینده‌ها در اندونزی درسال 2020 بیشترین میزان از سال 2013 می‌باشد زمانی که رشد اقتصادی اندونزی با رشد نزولی مواجه و دولت مجبور شد یارانه‌های سوخت را کاهش دهد. در این خصوص گزارش اشاره می‌کند که انتشار کربن در اندونزی به احتمال زیاد ظرف چند سال با بهبودی وضعیت اقتصادی به سطح پیش از بحران کووید-19 بازخواهد گشت. آنها با اشاره به بحران مالی آسیا درسال 1998 می‌گویند که در آن زمان اندونزی کاهش 23 درصدی انتشار دی اکسید کربن را که بالاترین رقم در تاریخ این کشور محسوب می‌شود تجربه نمود ولی بعد از سه سال انتشار آلاینده‌های اندونزی به سطح پیش از بحران بازگشت.

همچنین مدیر ارشد آب و هوا، جنگلها و اقیانوسها در موسسه تحقیقات جهانی [3](WRI) در این خصوص گفت: با توجه به رشد اقتصادی 7 درصدی درسه ماهه دوم 2021 انتظار می رفت که انتشار دی اکسید کربن در اندونزی با سرعت بیشتری افزایش یابد. وی اضافه کرد که اندونزی در این خصوص از کشورهایی همچون هند، ترکیه و سنگاپور در جداسازی رشد اقتصادی و انتشار کربن عقب مانده است. بر اساس داده‌های پروژه جهانی کربن (GCP) و بانک جهانی از سال 1990 تا 2019 تولید ناخالص سرانه اندونزی و انتشار کربن بر اساس تولید بترتیب 160 % و 175 % افزایش یافته است. این در حالی است که در آمد سرانه سنگاپور 163% افزایش را ثبت نمود ولی میزان انتشار کربن آن در همین مدت بنصف کاهش یافته است.

در همین زمینه یکی از اقتصاددانان موسسه تحقیقات اجتماعی و اقتصادی دانشگاه اندونزی گفت که اصلاح سیاست برای افزایش سهم منابع انرژی‌های تجدیدپذیر درترکیب انرژی ملی و ایجاد قیمت رقابت بیشتر برای دستیابی به هدف صفر درصدی انتشار کربن درسال 2060 برای اندونزی یک ضرورت است.

درصورت اجرایی شدن اخذ مالیات کرین از منابع آلاینده در اندونزی،  این کشور آخرین کشوری خواهد بود که این اقدام را بعنوان بخشی از تعهد خود برای جلوگیری از انتشار گازهای گلخانه ای در دهه آینده انجام می دهد. تعرفه 2.1 دلار برای تن متریک کربن یکی از پایین ترین تعرفه‌ها در بین کشورهای دارای اقدامات مشابه است. این میزان 60 % کمتر از پیشنهاد اولیه دولت است که 5.2 دلار را برای هر تن پیشنهاد کرده بود.

[1] - Nationally Determined Contribution ( NDC).

[2] - Global  Carbon  Project (GCP) .

[3] - World Resources Institude ( WRI) .