حمل و نقل راهبردی: فرانسه قصد دارد از این پس از شرق بی نیاز شود.

گزارش پیش رو، برگردان مطلب" حمل و نقل راهبردی : فرانسه قصد دارد از این پس از شرق بی نیاز شود" می‌باشد که در تاریخ 6 فروردین 1400 در تارنمای اقتصادی لزکو فرانسه منتشر شده است.

توانایی اعزام یک ارتش به امکانات حمل و نقل راهبردی آن و به این ترتیب به دسترسی اش به تجهیزات حمل و نقل عظیمی‌بستگی دارد که قادر به حمل چندین تن بار هوایی استثنایی همچون تانک ها، بالگردها، مهمات و ... باشند. برای ارسال چنین بار هوایی به صحنه‌های عملیات خارجی، نیروهای فرانسوی تاکنون دو امکان داشتند: یا توسل به "راه حل موقت برای حمل هوایی راهبردی" در قالب ناتو یا توسل بازارهای حمل بار خصوصی.

شرکت فرانسوی آی سی اس (International Chartering Systems) بین سالهای 2011 تا 2017 اقدام به حمل سفارش های ارتش فرانسه کرده است که در این بین می‌توان از خروج نیروها و تجهیزات از افغانستان تا اولین استقرارهای تجهیزات در منطقه ساحل نام برد. این شرکت حمل بار خصوصی از روابط خود در روسیه و اوکراین استفاده می‌کرد تا به ارتش فرانسه اجازه دهد به هواپیماهای از نوع آنتونوف 124 و سایر هواپیماها همچون ایلوشین 76، بوئینگ 747، آنتونوف 225، بوئینگ 777، بوئینگ 737 یا آنتونوف 12 دسترسی داشته باشد. با این قرارداد، نیروهای فرانسوی حتی می‌توانستند از آنتونوف های 124 ارتش روسیه و همچنین هواپیماهای شرکت های Aviacon Zitotrans روسیه، Transaviaexport بلاروس و اوکراین ایر آلیانس استفاده کنند. توافق راه حل موقت برای حمل هوایی راهبردی (راه حل ناتو) امکان دسترسی به به ناوگان آنتونوف 124 شرکتهای Volga Dniepr روسیه و Antonov Design Bureau اوکراین را فراهم می‌کرد.

به این ترتیب، این دو راه حل مورد استفاده تاکنون برای ارسال بارهای راهبردی ارتش های فرانسه به شدت به تجهیزات باربری عظیم روسیه یا اوکراین و بویژه به آنتونوف های 124 وابسته بودند. این امر یک مشکل واقعی حاکمیت ایجاد می‌کرد که شماری از نمایندگان و روزنامه نگاران از چند سال پیش بر آن تاکید می‌کنند. زیرا در واقع این روس ها و اوکراینی‌ها بودند که بر اعزام نیروهای فرانسوی به صحنه‌های خارجی تسلط داشتند.

ورای مسائل حاکمیت، طرف فرانسوی همچنین نگران این بود که که حمل و نقل راهبردی نیروهایش به شرکت های خصوصی وابسته خواهد بود. گزارش پارلمانی در سال 2015 در این خصوص اظهار تاسف کرده بود و تحقیقی از سوی دادسرای ملی امور مالی در این زمینه آغاز شد. 4 سال بعد، ظاهرا این تحقیقات توجیهی برای نگرانی‌ها در خصوص کارایی و تطابق داشتن راه حل های خصوصی نیافت. اما این مساله از آن زمان به مساله ای سیاسی تبدیل شد. فرانسه بدون توجه به هزینه‌ها، باید حاکمیت خود را در زمینه اعزام نیروهایش باز یابد.

امروزه به نظر می رسد دوران اجاره کردن این تجهیزات حمل و نقل به سر آمده است. از این پس یک اراده سیاسی واقعی برای استفاده اولویت دار از امکانات وطنی با بهره گیری از ورود هواپیمای ترابری ایرباس 400 ام اطلس و سوخت رسان ای 330 ام آر تی تی فنیکس برای جبران نقص فرانسه در زمینه حمل و نقل راهبردی اش وجود دارد. بر اساس اعلام وزارت دفاع فرانسه، این کشور از سال 2018، مجموعه ای مکمل و منسجم از 35 فروند ایرباس 400 ام و 15 فروند ام آر تی تی دارد.

ارتش هوا و فضای فرانسه همچنین تمرین‌های گسترده برای اثبات توانایی اقدامش در مسافت های طولانی را افزایش داده است. در ژانویه 2021، ارتش فرانسه چهار فروند رافال، دو فروند ایرباس 400 ام اطلس و یک سوخت رسان ای 330 ام آر تی تی فنیکس را به طور پی در پی در هند، امارات عربی متحده، مصر و یونان مستقر کرد. در سال 2018، یک ساز و کار مشابه (سه رافال، یک سی 135 اف آر ، یک ایرباس 400 ام و یک ایرباس 310) به منطقه هند و آرام اعزام شدند. در حال حاضر نیز ماموریت جدیدی در حال تدارک است که هدف از آن اعزا سه فرون رافال، دو فروند ایرباس 330 ام آر تی تی فنیکس و یک فروند ایرباس 400 ام به پولینزی است. و در سال 2023 نیز هدف اعلام شده از سوی فلورانس پارلی اعزام بیست فروند رافال و ده فروند سوخت رسان در طی 48 ساعت تا مسافت 20 هزار کیلومتری است .

در خصوص توسل به هواپیماهایی که قادر به حمل بارهای سنگین و حجیم هستند نیز که در زمان ضیق وقت امکان استقرار سریع را می داد، وزارت دفاع فرانسه هیچ گزینه ای را منتفی ندانسته است. تنها هواپیماهایی که چنین قابلیتی دارند (حمل ده کانتینر به جای دو کانتینر هواپیمای ایرباس 400 ام)، در حال حاضر آنتونوف های 124 و سی 5 گالاکسی آمریکایی هستند. در نوامبر 2018، ژنرال فیلیپ لاوینی رئیس ستاد ارتش هوایی فرانسه گزینه اروپایی در زمینه حمل و نقل هوایی بسیار سنگین و بسیار حجیم را مطرح کرده و از سی 5 گالاکسی و سی 17 و آنتونوف 124 نام برده بود.

به موازات این، جایگاه شرکت های اجاره دهنده خصوصی در حمل و نقل راهبردی به شدت محدود شده است. آی سی اس فرانسه از این شرایط جدید آگاه شده و به طور کامل از بازار کنار کشیده و به فکر پایان دادن به فعالیت های خودش است. در خصوص قراردادهای جدید امضا شده در سال 2020 با شرکت Avico (جانشین آی سی اس)، در حال حاضر هیچ مورد اجرایی وجود ندارد.

شرکت های خصوصی اجاره دهنده هواپیماهای باربری به روشنی دیگر جایگاهی در حمل و نقل راهبردی ندارند. فراخوان‌های مناقصه نیز به گونه ای تنظیم می‌شوند که توسل به امکانات وطنی در آنها ترجیح داده می‌شود. با وجود هزینه مالی این راه حل ها، هر چند برخی از نمایندگان در گذشته در خصوص فاکتورهای شرکت های خصوصی سوال می‌کردند، دیگر امروز به نظر می رسد هیچ کس نمی‌پرسد که چه کسی فاکتورهای امکانات وطنی را که به شدت بالاتر از فاکتورهای شرکت های شرقی است پرداخت خواهد کرد.