معضل تولیدواکسن در ایتالیا

پنهان شدن در پشت پرده بی فایده است. ایتالیا ، مانند اکثر کشورهای اروپایی ، با واکسن‌های ضد کووید مشکل بزرگی دارد. سیستم سهمیه بندی که توسط بروکسل تنظیم شد ، سیستمی‌که در تئوری باید به هر دولت اجازه می داد دوزهای کافی برای ایمن سازی جمعیت مربوطه خود را دریافت کند ، بلافاصله نابود شد. دقیقاً ، از آنجا که برخی از رسانه‌ها وجود توافق نامه‌های دو جانبه امضا شده بین کشور های خاص و شرکت های دارویی را برای دستیابی به دوزهای اضافی فاش کرده اند.

در حال حاضر از این خبر می‌توان مسیر فاجعه باری را تصور کرد که برنامه واکسن تهیه شده توسط بروکسل طی خواهد کرد. اما شرکت  های بزرگ واکسن ساز نیز با اعلام قطع تحویل سهمیه‌های توافق شده به کشورهای عضو اتحادیه اروپا ، اوضاع را بدتر کرده اند.

بعد اخلاقی ماجرا: کمپین‌های واکسیناسیون دسته جمعی که توسط دولت های مختلف تهیه شده است ، طبق نقشه‌های دقیق جاده مشخص شده است به زودی با بدبختی و بی نتیجه پایان خواهد یافت.

کمبود دوز ، مقامات را مجبور کرده است تزریقات را کاهش داده و بنابراین انتظار برای انتشار یک وضعیت متناقض را به تأخیر بیندازند. علاوه بر این ، آژانس دارویی اروپا EMA در حال حاضر فقط سه واکسن را برای استفاده ضدکرونا تأیید کرده است (Pfizer-BioNTech ، Moderna و AstraZeneca  برای اینکه بتوان روی سهم سایر شرکت های واکسن ساز دیگر حساب کرد ، باید از منتظر اعلامیه تائید Ema بود (حتی اگر کشورهایی باشند که مانع را برطرف کرده باشند).

مسئله امنیت ملی» در مورد ایتالیا که یکی از کشورهایی است که تحت تأثیر کاهش میزان واکسن قرار دارد. در روزهای اخیر ، دولت دراگی با هدف یافتن راه حلی معتبر و قابل صرفه در کوتاهترین زمان ممکن ، روی این مسئله تمرکز کرده است. به نظر می رسد به مناسبت اولین نشست شورای کابینه CDM به ریاست ماریو دراگی ، نخست وزیر جدید نیاز به افزایش تولید واکسن را نه تنها با افرایش فشار به اتحادیه اروپا بلکه با تکیه بر صنعت داروسازی ایتالیا برای تولیدواکسن مطرح نمود.به عبارت دیگر ، ایده - کاملاً هوشمندانه و اصلاً دور از ذهن - ایجاد کارخانه‌های موقت است تا به شرکت های چندملیتی دارو اجازه تولید دوزهای اضافی در خاک ایتالیا را بدهد. ناگفته نماند که بخشی از آن سهمیه‌ها - که احتمالاً براساس توافق نامه‌های فرضی ایجاد می‌شود - برای استفاده و مصرف شهروندان ایتالیایی خواهد بود. اما باید مراقب بود ، زیرا چنین جاده ای به عقیده بعضی‌ها اصلاً سراشیبی نیست. از دیدگاه دیوان سالاری EMA در مورد کارخانه و ماشین آلات  به راحتی مجوز نخواهد داد، در بعد فنی نیز کاملاً مسیر پرچالش می‌باشد که بدون شک مربوط به امنیت ملی است.

مشکلات و موانع

برای بدست آوردن آنچه به عنوان "حاکمیت واکسیناسیون" تعریف شده است ، دو گزینه عملی وجود دارد:

• استفاده از ساختارهای موجود برای تولید واکسن‌های ضد Covid
• ایجاد کارخانه‌های جدید،

 در حال حاضر ایتالیا کشوری است که برخلاف سایر کشورهای اروپایی ، بدون داشتن کارخانه ای جدید که بتواند این کار را "در داخل" انجام دهد ، نمی‌تواند سرمی‌ برای مبارزه بل ویروس کرونا تولید کند. فشار مجدد در ساختارهای موجود نیز بعلت فقدان منابع مهم و مهمتر از همه زمان موردنیاز برای رسیدن به تولید انبوه بسیار دور از  دسترس است.

تولید واکسن ویروس کرونا به طور یک شبه در شرکت هایی که همیشه خود را صرف تولید داروهای دیگر کرده اند ، به هیچ وجه کار آسانی نیست. اگر مثالی بزنم ، مثل این خواهد بود که از یک سازنده مشهور خودرو بخواهیم تولید اتومبیل را متوقف کند تا خود را وقف ساخت موتورسیکلت کند. خط تولید نیز ممکن است یکسان باقی بماند - یا حداقل مشابه باشد - اما هنوز لازم است که قطعات ، متخصصان و غیره تغییر کند. به طور خلاصه ، حاکمیت واکسیناسیون فقط از طریق برنامه ریزی طولانی مدت امکان پذیر است. برنامه ای که به دلیل اشتباهات گذشته ، ایتالیا هرگز مورد توجه قرار نگرفته است.

در Siena ، دو سال پیش ، Novartis توسط شرکت دارویی GlaxoSmithKline (Gsk) خریداری شد. شرکت دوم ، به دنبال استراتژیهای داخلی مشروع ، تصمیم گرفت بازوی تولید واکسنهای ویروسی را به بلژیک منتقل کند و تنها یکی از واکسنهای باکتریایی را در توسکانی تولید کند. در آن لحظه دولت باید مداخله می‌کرد تا به نوعی اجبار نماید تا بخشی برای تولید واکسن‌های ویروسی زنده باقی می ماند، یا وظیفه ای که از اهمیت ملی برخوردار است ، را به افراد دیگر واگذار نمی‌کرد.

منبع :

تارنمای اینسایدآور 28 فوریه 2021 به قلم فدریکو جولیانی

https://it.insideover.com/politica/perche-non-sara-facile-produrre-vaccini-in-italia.html