کووید-19، آمریکای لاتین، اثرات و پیامدها

آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد در جولای 2020 گزارشی از وضعیت کووید-19 در منطقه آمریکای لاتین و پیامدهای این بیماری بر این منطقه ارائه کرد. این گزارش ضمن اینکه منطقه آمریکای لاتین و کارائیب را به عنوان کانون جدید شیوع این بیماری در نظر گرفت، چشم‌انداز تاریکی از پیامدهایی که این بیماری همه‌گیر بر این منطقه خواهد داشت ترسیم کرد. در این گزارش بر نابرابری به‌عنوان یک درد مزمن درهمه حوزه‌های بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی منطقه آمریکای لاتین تأکید شده و تغییر مدل توسعه منطقه با تأکید بر برابری موردتوجه قرارگرفته است.

آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد در 9 جولای 2020 (19 تیرماه 1399) گزارشی از وضعیت کووید-19 در منطقه آمریکای لاتین و پیامدهای این بیماری بر این منطقه ارائه کرد. این گزارش ضمن اینکه منطقه آمریکای لاتین و کارائیب را به عنوان کانون جدید شیوع این بیماری در نظر گرفت، چشم‌انداز تاریکی از پیامدهایی که این بیماری همه‌گیر بر این منطقه خواهد داشت ترسیم کرد. در این گزارش بر نابرابری به‌عنوان یک درد مزمن درهمه حوزه‌های بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی منطقه آمریکای لاتین تأکید شده و تغییر مدل توسعه منطقه با تأکید بر برابری مورد توجه قرارگرفته است. در این نوشتار با بهره‌گیری از این گزارش به دلایل شیوع بیش از انتظار کووید-19، پیامدها و توصیه‌های سیاستی مربوطه اشاره می‌گردد.

دلایل رشدکووید-19 در منطقه آمریکای لاتین و کارائیب:

درحالی‌که در مناطق دیگر دنیا شمار مبتلایان به کووید-19 کنترل‌شده و یا در حال کاهش است در منطقه آمریکای لاتین شیوع این بیماری روزبه‌روز در حال افزایش است و این منطقه در ماه‌های اخیر به کانون شیوع بیماری تبدیل‌شده است و  که از مهم‌ترین دلایل این موضوع می‌تواند موارد زیر را برشمرد:

- فقر، نابرابری و اتکای بخش عظیمی از جمعیت مردم آمریکای لاتین بر اقتصاد غیررسمی، سیاستمداران این منطقه را هم‌زمان با شروع شیوعکووید-19 در منطقه را در وضعیت بسیار سختی قرارداد. سیاستمداران این منطقه اجرای پروتکل‌های بهداشتی را به دلیل احتمالاً ایجاد بیکاری‌های گسترده با تأخیر شروع کردند و در برخی موارد مانند برزیل اعتقادی به اجرای آن نداشتند.

- بااین‌حال اغلب کشورهای آمریکای لاتین (می‌توان گفت به‌جز برزیل) محدودیت‌ها و پروتکل‌های بهداشتی را به اجرا گذاشتند اما اتخاذ این تدابیر مشکل این کشورها نبود، بلکه فقر مردم موجب شد که این تدابیر در مناطق فقیرنشین و روستایی رعایت نشوند و مردم به فعالیت‌های کاری خود ادامه دهند. به عبارتی مشکلات مالی و اقتصادی مردم این مناطق، از مردم امکان اجرای کامل محدودیت را سلب کرد.

- در ساختار اقتصادی منطقه آمریکای لاتین، بخش عظیمی از نیروی کار در مشاغل غیررسمی مشغول می‌باشند. همه‌گیریکووید-19 و اجرای پروتکل‌های مربوطه بیشترین آسیب را به این مشاغل وارد کرد. کارهای غیررسمی عملاً از بین رفتند و نتوانستند از پوشش‌های حمایتی لازم در مشاغل رسمی همچون بیمه بیکاری استفاده کنند. شاغلین اقتصادی غیررسمی‌که جزء آسیب‌پذیرترین اقشار بودند یا باید با گرسنگی کنار می‌آمدند و یا باید بدون توجه به این بیماری و محدودیت های مرتبط با آن برای یافتن منابع درآمدی تلاش می‌کردند.

- ضعف سیستم‌های بهداشتی، بالا بودن هزینه‌های بهداشتی و نابرابری در برخورداری از امکانات و تجهیزات بهداشتی در منطقه آمریکای لاتین از مهم‌ترین دلایل ابتلا و تلفات بالایکووید-19 به‌حساب می‌آید. مردم مبتلابه کووید-19در منطقه یا به امکانات بهداشتی مناسب برای درمان دسترسی نداشته و یا در صورت وجود این امکانات به دلیل بالا بودن هزینه‌های درمان با تأخیر فراوان و تنها در صورت حاد شدن شرایط جسمی‌به بیمارستان مراجعه می‌کنند که این موضوع عاملی بر بالا رفتن قربانیان کووید-19در این منطقه شده است.

پیامدهای کووید-19 برای منطقه آمریکای لاتین و کارائیب:

پیامدهای این بیماری تنها به حوزه‌های بهداشتی و آسیب‌های سلامتی ختم نخواهد شد و بر اساس گزارش‌ها پیامدهای اقتصادی این منطقه بسیار وخیم‌تر و آثار آن بسیار شدیدتر خواهد بود. اگرچه پیامدهای کوید 19 بر همه کشورهای دنیا تأثیر خواهد گذاشت و اقتصاد جهانی پس از پایان جنگ جهانی دوم عمیق‌ترین رکود را شاهد خواهد بود بااین‌حال پیامدهای اقتصادی این بیماری برای کشورهای آمریکای لاتین چشمگیرتر و مضاعف‌تر خواهد بود. کاهش ناگهانی گردشگری، سقوط حواله‌های ارسالی از خارج، کاهش تقاضای جهانی برای کالاهای اولیه (نفت خام و محصولات کشاورزی)، کاهش تقاضای کل داخلی پیامدهایی ازجمله موارد زیر برای منطقه به همراه خواهد داشت:

- پیش‌بینی بروز شدیدترین رکود در یک قرن اخیر در منطقه با کاهش 9.1 درصدی تولید ناخالص داخلی منطقه در سال 2020

- افزایش 45 میلیون نفری فقر (رسیدن به حدود 230 میلیون نفر) و افزایش 28 میلیون نفری فقر شدید (رسیدن به حدود 96 میلیون نفر). این به آن معنی است که در سال 2020 درمجموع 230 میلیون نفر از 630 میلیون نفر جمعیت، در فقر به سر برده و در حدود 96 میلیون نفر در فقر شدید و دیگر نخواهند توانست از عهده سیر کردن خود برآیند.

شیوع این بیماری در این منطقه علاوه بر اینکه تلفات بالایی به دلیل سیستم‌های بهداشتی ضعیف و ناعادلانه به همراه خواهد داشت، مشکلات اقتصادی و معضلات اجتماعی (همچون فقر و نابرابری) مردم آمریکای لاتین را بدتر می‌کند و به تقویت چرخه فقر و نابرابری در این منطقه می‌انجامد.

توصیه‌های سیاستی به کشورهای آمریکای لاتین:

گزارش سازمان ملل به‌منظور بهبود وضع اقتصادی آمریکای لاتین تأکید می‌نماید که مدل توسعه منطقه آمریکای لاتین باید تغییر کند. در توصیه‌های سیاستی این گزارش تأکید شده است که مدل‌های بهینه‌سازی در این منطقه باید بر اساس مدل‌های بهینه‌سازی با تأکید بر برابری باشد. بر این اساس مدل‌های جدید باید به ایجاد مشاغل مناسب، ایجاد سیستم‌های مالیاتی برابرتر، تقویت محیط‌زیست پایدار و دستیابی به مکانیسم‌های مناسب حمایت اجتماعی و بهداشتی منتج گردد.