جنگ قیمت در بازار نفت جهانی و تاثیرات آن بر اقتصاد و شیل های نفتی امریکا

نفت شیل امریکا که 80 درصد از تولید نفت امریکا را شامل می‌شود، سهم قابل توجهی در رشد 2.3 درصدی اقتصاد این کشور در دوره دونالد ترامپ داشته است. افزایش ارزش شاخص سهام، کاهش 3.5 درصدی بیکاری، ایجاد اشتغال و دیگر شاخص های رشد اقتصادی تا حد قابل توجهی، مرتبط با توسعه سریع منابع نفت و گاز شیل بوده است. پس از شروع جنگ نفتی بین عربستان و روسیه در 6 مارس امسال، افزایش تولید نفت عربستان که منجر به کاهش شدید قیمت جهانی نفت شد، همزمان با شیوع ویروس کرونا، کاهش سطح فعالیت شرکت‌های امریکایی را به همراه داشته تا جایی که تحلیلگران برای سه ماهه دوم سال 2020 از کاهش رشد 5 درصدی اطلاع داده اند. ضربه به تولیدکنندگان نفتی امریکا در کنار بحران اقتصادی ناشی از شیوع کرونا، نه تنها ادامه رشد اقتصادی و اشتغال را در این کشور تهدید می‌کند بلکه صعود ۳ ساله شاخص‌های بورس نیویورک را نیز تحت تاثیر قرار داده است.

دولت و مقامات امریکا برای مقابله با کاهش شدید قیمت نفت و افزایش تولید عربستان و روسیه، با اقداماتی از جمله مذاکره و در مواقعی اعمال فشار از طریق تهدید به وضع تعرفه بر نفت وارداتی از عربستان و خروج نیروهای نظامی امریکا از عربستان درصدد کنترل بازار برآمدند که این تلاش علیرغم تشکیل جلسه اضطراری «اوپک پلاس» در روز پنجشنبه 9 آوریل و رایزنی‌های بسیار هنوز عملا بی نتیجه مانده است.

هفت ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری امریکا، تحلیل گران پیش بینی می‌کنند در شرایطی که رشد اقتصاد در این کشور کند شده است، اگر دونالد ترامپ در مدیریت بحران اجتماعی ناشی از شیوع ویروس کرونا نیز عملکرد موفقی نداشته باشد، نتیجه دومین رقابت او برای کسب کرسی ریاست جمهوری امریکا می‌تواند برخلاف پیش‌بینی‌های امیدوار کننده ماه‌های اخیر جمهوری‌خواهان باشد یا حداقل شرایط را برای انتخاب مجدد او بسیار سخت خواهد کرد.

«جنگ نفتی» بازیگران «اوپک پلاس» (جمعه 6 مارس تا پنجشنبه 9 آوریل 2020)

به دنبال عدم حصول توافق میان اعضای اوپک و روسیه برای میزان تولید نفت در نشست «اوپک پلاس»، در روز جمعه 6 مارس 2020- (16 اسفند 98)، عربستان سعودی در عملی تلافی جویانه، اقدام به افزایش تولید نفت خام خود نمود و به تبع آن، قیمت نفت در بازارهای جهانی به پایین‌ترین حد خود در سال های اخیر رسید. در آن تاریخ، قیمت نفت پایه برنت به ۳۲.۵ دلار رسید و قیمت نفت خام «وست تگزاس اینترمدیت WTI Crude Oil» به ۳۰.۰۷ دلار در هر بشکه کاهش یافت.

در پی کاهش شدید قیمت نفت ارزش سهام‌های «اس اندپی» (S&P‌500)، «داو جونز» (Dow Jones)و «نزدک» (NASDAQ) به شدت کاهش پیدا کرد (افتی بطور متوسط 6 درصد) تا جایی که از روز دوشنبه (9 مارس2020/ 19اسفند 98) در پی اعلام «سقوط وال استریت»، به «دوشنبه سیاه» تعبیر شد و این تحولات، هفته‌های متوالی اقتصاد امریکا را تحت تاثیر قرار داد.

در عمل اوپک پلاس تا پیش از ششم مارس امسال، ائتلافی به رهبری مسکو و ریاض بوده تا با حجم تولید و عرضه خود و تعیین سیاستی مشترک، بازار را تنظیم کنند؛ به همین دلیل مخالفت مسکو با کاهش تولید، به مرگ یا فروپاشی «اوپک پلاس» تعبیر شد و این سرآغاز شوکی تازه به بازارهای جهانی نفت بود.

در ادامه این جنگ نفتی بین عربستان و روسیه، دومین و سومین تولیدکننده بزرگ نفت در جهان، شرکت ملی نفت عربستان؛ «آرامکو»، اعلام کرد که در ماه آوریل تولید روزانه خود را به ۱۲.۳ میلیون بشکه می‌رساند. وزارت انرژی روسیه هم قصد خود را برای فعال کردن ظرفیت خالی ۵۰۰ هزار بشکه‌ای خود و توان تولید ۱۱.۸ میلیون بشکه در روز را اعلام کرد.[1]

شرایط بازار و اقدام عجیب دو تولیدکننده اصلی اوپک پلاس تا جایی واکنش برانگیز بوده که 13 سناتور امریکایی از ایالت های تولیدکننده نفت، نارضایتی شدید خود را در تماسی با سفیر عربستان در واشنگتن از جنگ قیمتی که به تولیدکنندگان امریکایی لطمه زده است، اعلام کرده و تهدید به تغییر روابط امریکا با این کشور نموده اند.[2]

در این میان، دولت امریکا در پی میانجیگری برآمد تا روسیه و عربستان سعودی را برای پایان دادن به جنگ قیمت در بازار نفت متقاعد کند؛ جنگی که همزمان با شیوع ویروس کرونا بهای جهانی نفت را به سطح ۲۰ دلار رسانده و دستاوردهای اقتصادی دونالد ترامپ از جهش تولید نفت و شاخص‌های بورس گرفته تا رشد اقتصادی و اشتغال را ۷ ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده کمرنگ کرده است. دونالد ترامپ همواره افزایش ارزش شاخص سهام در «وال استریت» قبل از شیوع کرونا را از موفقیت‌های ریاست جمهوری و از برگ های برنده خود دانسته است.

اعلام نشست فوری اوپک پلاس که قرار بود دوشنبه ششم آوریل برپا شود، اما نهایتا پنجشنبه 9 آوریل برگزار شد؛ نتیجه رایزنی‌های امریکا به قصد نجات تولیدکنندگان نفت شیل بود؛ نفتی که در صورت ادامه چنین شرایطی، افزایش تولید به صرفه اش نخواهد بود. رییس جمهوری امریکا دوم آوریل، با یک توییت و ابراز امیدواری به کاهش ۱۰ میلیون بشکه‌ای تولید، موجب افزایش ۲۴ درصدی قیمت‌ها شد. هرچند بازارهای بورس و نفت تا رسیدن به ثبات گویا راه درازی در پیش دارند.

نشست «اوپک پلاس» پنجشنبه  9 آوریل 2020 -  21 فروردین 99

پس از نزدیک به دو ماه اختلاف، در نشست روز پنجشنبه 9 آوریل / 21 فروردین 99، اوپک و کشورهای تولید کننده غیر عضو اوپک به رهبری روسیه، بر سر کاهش تولید روزانه 10 میلیون بشکه تولید نفت توافق کردند، هرچند مذاکرات بر سر کاهش بیشتر تولید کماکان ادامه دارد. بر اساس این توافق، عربستان از سطح تولید روزانه خود در ماه آوریل ۴ میلیون بشکه می‌کاهد و روسیه نیز موافقت کرده است که تولید نفت خام خود را ۲ میلیون بشکه در روز کاهش دهد. طبق گفته رویترز، کشورهای دیگر نیز قرار است تولید روزانه خود را پنج میلیون بشکه کاهش دهند. هنوز هیچ‌یک از کشورهای خارج از مجموعه اوپک این موضوع را تایید نکرده‌اند، اما در صورت موافقت، تولید نفت در جهان حدود ۱۵ میلیون بشکه در روز کاهش پیدا خواهد کرد.[3]

ایران نیز با اعلام اینکه با هر نشستی که فاقد یک برنامه مشخص و روشن درباره وضعیت بازار انرژی باشد، مخالف است، خواستار کاهش تولید و عرضه نفت به طور جهانی و از سوی همه تولید کنندگان نفت شد. از نظر ایران چنین امری تنها زمانی ممکن است که امریکا و کانادا نیز از میزان تولید نفت خود بکاهند. وزارت انرژی امریکا اعلام کرده است که بدون دخالت دولت امریکا، میزان تولید نفت این کشور کاهش یافته است. اما آنچه ایران و کشورهای روسیه و عربستان خواستار آن هستند، تعیین دقیق میزان کاهش تولید از سوی همه کشورهای تولید کننده است.

لازم به یادآوری است که کاهش تولید نفت شامل حال ایران نمی‌شود. تولید نفت ایران به علت تحریم‌های یک جانبه از سوی امریکا به شدت کاهش یافته است. پس از نشست روز پنجشنبه 9 آوریل، وزیر نفت ایران با اعلام تصمیم سران اوپک پلاس مبنی بر چگونگی زمان بندی کاهش تولید نفت در بازه ای دو ساله، این تصمیم را یکی از "بی‌سابقه‌ترین ارقام کاهش تولید در تاریخ اوپک و غیراوپک" خواند.

این تصمیمات در شرایطی صورت می‌گیرد که به اعلام رویترز، تقاضای جهانی نفت طی روزهای جاری به خاطر شیوع کرونا و قرنطینه شدن نیمی از جمعیت جهان حدود ۳۰ میلیون بشکه در روز کاهش یافته و انتظار نمی‌رود کاهش این حجم از تولید جهانی نفت تاثیر چشمگیری بر افزایش قیمت داشته باشد. همچنین فروپاشی این تقاضا، به دلیل شیوع شتابان ویروس کرونا، پالایشگاه‌ها در سراسر نقاط جهان از آفریقای جنوبی گرفته تا کانادا را به تعطیلی واداشته و به تشدید اشباع عرضه در بازار منجر شده است. نتایج توافق نشست روز پنجشنبه نیز هر چند در ابتدا با واکنش مثبت و افزایش بهای نفت خام روبرو شد اما دوباره کاهش یافت. رشد عرضه نفت موجب شده تا قیمت جهانی هر بشکه «نفت پایه برنت دریای شمال»  از حدود ۶۹ دلار طی معاملات ۶ ژانویه به 31 دلار در جریان معاملات روز پنج‌شنبه (9 آوریل 2020 / 21 فروردین 99) سقوط کند.

تاثیرات «جنگ نفتی» بر شیل های نفتی (Shale oil)  ایالات متحده امریکا

طبق آمار رسمی‌که هفته گذشته منتشر شد، تقاضای امریکا برای نفت اکنون به ۱۴.۴ میلیون بشکه در روز کاهش پیدا کرده که پایین‌ترین میزان از سال ۱۹۹۰ بوده و بیش از ۳۰ درصد کاهش نسبت به سطح پیش از بحران کرونا را نشان می دهد.

در حالی که بررسی‌های رویترز نشان می‌دهد که محدوده قیمت قابل تحمل برای حوزه‌های مختلف نفت شیل امریکا بین ۳۹ تا ۴۸ دلار قرار دارد، بهای هر بشکه نفت پایه امریکا (وست تگزاس اینترمدیت WTI Crude Oil) در معاملات روز پنج‌شنبه گذشته در بازار جهانی به 26 دلار رسید. پیشتر بلومبرگ گزارش داده بود که با اتمام توان ذخیره‌ سازی نفت در برخی حوزه‌های نفت شیل امریکا، قیمت نفت مازاد به زیر صفر رسیده و تولیدکنندگان با پرداخت پول قصد دارند متقاضیان را برای حمل نفت ترغیب کنند.

همزمان تازه‌ترین گزارش اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده (EIA) نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۹، امریکا به طور متوسط روزانه ۷.۷ میلیون بشکه نفت از ذخایر شیل خود تولید کرده که این رقم معادل ۶۳ درصد مجموع تولید نفت این کشور بوده است.[4]

در چنین شرایطی با کاهش سطح فعالیت شرکت‌های امریکایی نه تنها ادامه رشد اقتصادی و اشتغال را در این کشور تهدید می‌کند بلکه صعود ۳ ساله شاخص‌های بورس نیویورک را نیز خنثی کرده است.

نفت شیل امریکا که 80 درصد از تولید نفت امریکاست و هم اکنون حدودا  14 درصد از کل عرضه نفت جهان را تشکیل می‌دهد با خطر ورشکستگی روبرو است. میدان‌های نفتی شیل (بیش از 100 میدان) با نفت کمتر از 30 دلار زیان‌ده می‌شوند و در صورتیکه قیمت نفت به 20 دلار کاهش پیدا کند موجب تعطیلی همه آنها خواهد شد. بنا به نظر کارشناسان، یکی از دلایل سقوط شدید بازار بورس امریکا هم ترکیدن حباب شیل در امریکاست که با نرخ‌های بهره ارزان و قیمت نفت بالا به صنعتی بزرگ تبدیل شده بود.

اقدامات دولت امریکا برای نجات شیل های نفتی

از مهم‌ترین برنامه‌های جمهوری‌خواهان به‌ویژه ترامپ در سه سال ریاست جمهوری خود، در حوزه انرژی، تمرکز بر توسعه امریکا در زمینه تولید نفت و گاز شیل از منابع موجود، کاهش وابستگی این کشور به منابع نفت اعضای اوپک، سیاست استقلال انرژی و عدم لحاظ مسائل زیست‌محیطی بوده است.

امریکا در دوره ترامپ رویای استقلال نسبی انرژی را به واقعیت تبدیل کرد و این کشور به صادرکننده خالص نفت شیل تبدیل شد. «انقلاب شیل های نفتی در امریکا» در پی چندین دهه ابتکارات و نوآوری‌های مهندسی و تجاری بدون دخالت و یا مشارکت مالی دولت امریکا به وقوع پیوسته است. هر چند اوباما رئیس جمهور سابق امریکا با فراهم کردن بسترهای مالی، تجاری و قانونی نقش قابل توجهی در این موفقیت بزرگ داشت اما این ترامپ است که آن را نتیجه سیاست گذاری‌های موفق خود می داند و البته تا حدودی چنین هم هست.

اقدام ترامپ در حذف قانون ممنوعیت صادرات نفت و گاز باعث دسترسی تولید کنندگان امریکایی به بازارهای جهانی نفت شد. هرچند دیپلماسی انرژی ترامپ برای پیدا کردن بازارهای نفت و گاز، تهاجمی و افراطی و به باور بسیاری از سیاستمداران و ناظران غیر اخلاقی بود و انتقادات گسترده ای را در سطح جهان برانگیخت. از یک طرف در جنگ تجاری با چین سعی در هموار کردن راه صادرات نفت و «ال ان جی» امریکا به چین به عنوان  بزرگترین بازار انرژِی دنیا را داشته و از سوی دیگر با تحریم نفت ایران و ونزوئلا و خط لوله نورد استریم که گاز روسیه را به آلمان منتقل می‌کند و همچنین تعدادی از تحریم های دیگر بر صنعت نفت روسیه سعی در  محدود کرد تعداد عرضه کنندگان در بازار کرده است.[5]

 توسعه شیل های نفتی در سایه این اقدامات تهاجمی، موجب رقابتی سخت بین اعضای اوپک و تولیدکنندگان بزرگ نفتی دنیا با این غول نفتی امریکایی برای بازپس گیری سهم بازار شد تا جایی که در اختلافاتِ اخیر، ریاض و مسکو همدیگر را متهم کرده اند که با افزایش تولید و سقوط بهای نفت، به دنبال آسیب زدن به تولیدکنندگان نفت شیل امریکا هستند؛ اتهامی‌که البته هر دو قویا تکذیب کردند.

دونالد ترامپ هر چند پیشتر روند نزولی قیمت نفت را به دلیل دامن زدن به افت قیمت بنزین برای مردم امریکا لذت‌بخش توصیف کرده بود ولی در مصاحبه اخیر خود با شبکه تلویزیونی فاکس‌نیوز به صراحت از قیمت پایین نفت ابراز نارضایتی کرد.

او پس از شروع جنگ نفتی بین عربستان و روسیه، از گزینه مذاکره برای متقاعد کردن دو طرف جهت کاهش تولید استفاده کرد، اما با شکست تلاش اوپک برای برگزاری نشست اضطراری در روز دوشنبه 6 آوریل، برخی مشاوران دولت امریکا و نیز سناتورهای جمهوری‌خواه گزینه‌های جدید را مطرح کردند، از جمله «قطع خرید نفت عربستان توسط امریکا» و «تهدید این کشور با آغاز خروج نیروهای امریکایی از خاورمیانه».   

به گزارش رویترز، بیل کسیدی (Bill Cassidy ) سناتور جمهوریخواه ایالت لوئیزیانا در طرح «درخواست خروج نیروهای امریکایی از عربستان»، پیشنهاد کرده است که 30 روز پس از تصویب این لایحه نیروهای امریکایی از عربستان سعودی خارج شوند. کسیدی اظهار داشت که افزایش عرضه نفت عربستان باعث شده است تا شرکت های انرژی امریکا نتوانند در بازار رقابت کنند. از نظر این سناتور، خارج کردن نیروهایی که برای حفاظت از دیگران مستقر شده اند، نشان دهنده این نکته خواهد بود که «دوستی و حمایت یک خیابان دوطرفه است». [6]

همچنین او در طرح خود خواستار وضع تعرفه بر واردات نفت از عربستان سعودی شده است این در حالیست که دونالد ترامپ رییس جمهوری امریکا روز شنبه 4 آوریل – 16 فروردین 99، به دنبال ادامه جنگ قیمت نفت عربستان و روسیه، تهدید به اعمال تعرفه بر نفت وارداتی سعودی‌ها کرد که عملی نشد.

نظرات موافق و مخالف کاهش تولید نفت در امریکا

یکی از دلایل اختلاف و به توافق نرسیدن قدرت های بزرگ نفتی، عدم همراهی امریکا در کاهش تولید نفت خود است. به همین دلیل روسیه و عربستان پیش‌تر به ضرورت همراهی همه تولید کنندگان نفت در جهان به ویژه امریکا، برای مهار بحران حاکم بر بازار انرژی تاکید کرده بودند.

در این بین، برخی تولیدکنندگان تگزاس موافق کاهش تولید هستند چون ذخایر آنها رو به پایان است. برخی دیگر عقیده دارند امریکا باید عربستان را به خاطر پر کردن بازار از نفت تحریم کند.

رایان سیتون، نماینده تولیدکنندگان نفت تگزاس که اولین بار ایده پیوستن امریکا به قرارداد کاهش تولید عربستان و روسیه را مطرح کرد اعلام کرد که باید مذاکره کنیم و بفهمیم چگونه باید این گروه‌های مختلف را گرد هم جمع کرد. وی همچنین از مذاکرات خوب خود با با الکساندر نواک، وزیر انرژی روسیه در مورد کاهش ۱۰ میلیون بشکه در روز از تولید جهانی نفت خبر داد و اینکه به دنبال گفتگو با شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان، وزیر نفت عربستان است.

یکی دیگر از پیشنهادات، محدود کردن صادرات است که تا ۲۰۱۵ به مدت ۴۰ سال ممنوع بود. به گفته کیتی بِیز Katie) (Bays، یکی از موسسان شرکت «سندهیل استراتژی» (Sandhill Strategy) در واشنگتن، محدود کردن صادرات احتمالاً موثرترین شیوه برای کاهش تولید است. این روش به همراه صدور مجوز برای تولید کنندگان جهت استفاده از ذخایر استراتژیک نفتی طی چند ماه آینده کارآمد خواهد بود.[7]

در مقابل، نمایندگان صنعت نفت امریکا هشدار داده اند هرگونه سهمیه‌بندی داخلی برای کاهش تولید نفت این پیام را به عربستان و روسیه می رساند که جنگ قیمت را برده اند. این رویکرد به تولیدکنندگان نفت کم هزینه امریکا آسیب می رساند.

پیش بینی وضعیت نفتی در آینده:

• گلدمن ساکس GoldmanSachs تقاضا برای نفت را  کاهشی دانست و اعلام کرد که بیشترین میزان آسیب‌پذیری را تولید نفت محصور در خشکی در امریکا، روسیه و کانادا دارد و این سقوط تقاضا منجر به زیان بالای نفت امریکا و روسیه می‌شود.

به گفته تحلیلگران گلدمن ساکس اقدامات فاصله گذاری اجتماعی که بر ۹۲ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی تاثیر گذاشته است، منجر به کاهش چشمگیر مصرف نفت شده است و ابعاد گستردگی این موضوع، احتمالا صنعت انرژی و ژئوپلیتیک آن را دچار تغییرات دائمی خواهد کرد. قیمت گریدهای نفتی که در خشکی تولید شده و به ساحل دسترسی ندارند منفی شده و احتمالا به دلیل تولید زیادی که باید متوقف شود، در بخش عرضه نفت شوک ایجاد خواهد کرد.[8]

گلدمن ساکس پیش بینی کرد نفت برنت احتمالا در محدوده ۲۰ دلار خواهد ماند زیرا گریدهای نفتی که در دریا تولید می‌شوند در مقایسه با نفتی که در امریکا، کانادا و روسیه در خشکی تولید می‌شوند و باید از طریق خطوط لوله منتقل شوند، از وضعیت بهتری برخوردارند و تعطیلی تولید بر مبنای مکان چاه‌های نفتی نخواهد بود بلکه بر اساس لجستیک و دسترسی است.

• «آی اچ اس مارکیت» (IHS Markit) پیش‌بینی کرد تولید نفت جهان به دلیل پر شدن ظرفیت مخازن نفت و افت تقاضای ناشی از شیوع بیماری کووید ۱۹ در سه ماهه دوم امسال حداکثر ۱۰ میلیون بشکه در روز کاهش پیدا خواهد کرد. و اعضای اوپک، روسیه و امریکا در میان تولیدکنندگانی خواهند بود که شدیدترین آسیب را متحمل می‌شوند. انتظار می‌رود تقاضا برای نفت در سه ماهه دوم در فاصله آوریل تا ژوئن به میزان ۱۶.۴ میلیون بشکه در روز نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۱۹ کاهش پیدا کند.

با فرض اینکه تقاضای جهانی برای نفت در سال میلادی آینده بهبود پیدا خواهد کرد، عربستان و روسیه در مقایسه با تولیدکنندگان نفت امریکا در موقعیت بهتری برای حفظ یا افزایش تولیدشان قرار دارند. تا سه ماهه چهارم سال ۲۰۲۱ تولید نفت امریکا به ۸.۸ میلیون بشکه در روز سقوط خواهد کرد که معادل حدود دو سوم تولید این کشور در سه ماهه نخست سال ۲۰۲۰ است و همزمان تولید نفت عربستان سعودی بالاتر می رود.[9]

• اداره اطلاعات انرژی امریکا (EIA) در تازه‌ترین برآورد خود پیش‌بینی برای تولید نفت خام ایالات متحده در سال ۲۰۲۰میلادی را یک میلیون بشکه در روز کاهش داد. طبق پیش بینی این نهاد، تولید نفت خام ایالات متحده در سال ۲۰۲۰، ۱۱ میلیون و ۷۶۰ هزار بشکه خواهد بود.

پیش بینی قیمت نفت وست تگزاس اینترمیدیت (WTI)

طبق اعلام اداره اطلاعات انرژی امریکا (۷ آوریل ۲۰۲۰ ، ۱۹ فروردین)  قیمت نفت «وست تگزاس اینترمیدیت» از  ۵۷ دلار در هر بشکه در سال ۲۰۱۹ میلادی به ۲۹.۲ دلار در ماه مارس ۲۰۲۰ کاهش یافت و پیش بینی می‌شود که در نه ماه (آوریل-دسامبر ۲۰۲۰) به ۲۴.۲ دلار بالغ گردد.

 اداره اطلاعات انرژی امریکا پیش بینی می‌کند میانگین قیمت نفت «وست تگزاس اینترمیدیت» در سال جاری میلادی ۳۰ دلار باشد و در سال آینده به ۴۱ دلار برسد.[10]

پیش بینی وضعیت انتخابات ریاست جمهوری امریکا در سایه رکود اقتصادی

برخی تحلیل‌گران پیش‌بینی می‌کنند انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر 2020 امریکا در شرایطی برگزار خواهد شد که رشد اقتصاد امریکا به شدت تحت تاثیر بحران کرونا و جنگ نفتی «اوپک پلاس» کند خواهد شد (سقوط 24 درصدی تولید ناخالص داخلی امریکا)، تولید نفت شیل تا حدود زیادی متوقف شده، نرخ بیکاری به بالای ۱۰ درصد رسیده و بازارهای سهام نیز از بالاترین درصد رشدی که در فوریه گذشته تجربه کردند فاصله زیادی خواهند داشت. در چنین شرایطی اگر دونالد ترامپ در مدیریت بحران اجتماعی شیوع ویروس کرونا نیز عملکرد موفقی نداشته باشد، یعنی جدای از تلاش برای کنترل وضعیت اقتصادی امریکا (که نقش تعیین کننده ای همیشه در نتایج انتخابات این کشور بازی می‌کند)، با شورش ها و نارضایتی‌های اجتماعی ناشی از کمبودهای بهداشتی و پزشکی و ناتوانی در کنترل مرگ و میر هم رودرو شود؛ نتیجه دومین رقابت او برای کسب کرسی ریاست جمهوری امریکا می‌تواند برخلاف پیش‌بینی‌های امیدوار کننده ماه‌های اخیر جمهوری‌خواهان باشد یا حداقل شرایط را برای انتخاب مجدد او بسیار سخت خواهد کرد.

منابع:

[1] https://www.wsj.com/articles/saudi-aramcos-2019-profit-falls-21-on-weak-oil-prices-lower-output-11584259869

[2] https://edition.cnn.com/2020/04/10/politics/us-oil-state-senators-saudi-call/index.html

[3] https://www.reuters.com/article/us-global-oil-opec/global-oil-output-cuts-held-hostage-to-mexican-standoff-idUSKCN21S0UK

[4] https://www.eia.gov/tools/faqs/faq.php?id=847&t=6

[5] Cmess.ir/page/view/2020-01-19/4532 

[6]  https://www.cassidy.senate.gov/newsroom/press-releases/in-response-to-saudi-aggression-cassidy-to-introduce-bill-to-withdraw-american-troops-impose-oil-tariffs

 

[7]  https://www.spglobal.com/platts/en/market-insights/podcasts/crude/102819-democrats-fracking-ban-us-energy-investment

 

[8] https://markets.businessinsider.com/news/stocks/goldman-the-oil-industry-will-never-be-the-same-after-coronavirus-1029045965

 

[9] [9] https://www.bloomberg.com/news/articles/2020-03-31/world-oil-output-may-fall-by-10-million-barrels-a-day-ihs-says

 

[10] https://www.eia.gov/outlooks/steo/