تاثیر کرونا بر امنیت ملی آمریکا

روز چهارشنبه ۱۴ خرداد «مجله سیاست خارجی» در وبیناری به بررسی تاثیر کرونا بر امنیت ملی آمریکا پرداخت. در این وبینار از کوری شکی از موسسه امریکن اینترپرایز (متمایل به حزب جمهوریخواه) و جک سولیوان از موسسه کارنگی و مشاور جو بایدن نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دعوت به عمل آورده بود. نکته مهم در این گفتگو این است که دو نفر از دو جریان فکری متفاوت هر دو منتقد سیاستهای داخلی و خارجی ترامپ هستند برخی نکات مطرح شده توسط نامبردگان به قرار ذیل است:

 جاناتان تمپرمن از فارین پالسی، مدیر جلسه: پیامدهای کرونا و استفاده قدرتهای خارجی از مشکلات آمریکا.

 

کوری شکی: کرونا سه پیامد بدیع دارد. اول امکان سنجی حفظ نهادهای دموکراتیک آمریکا چراکه قدرت نرم آمریکا تاثیر منفی زیادی از مدیریت کرونا پذیرفته است که این موضوع بر وجهه دموکراتیک آمریکا تاثیر می‌گذارد.دوم آنکه تصویر امروز آمریکا چندان بهتر از کشورهایی که مورد هدف قرار  می دهدنمی‌باشد. سوم، تعریف امنیت ملی را گسترش می‌دهد و بهداشت را نیز در بر می‌گیرد.

 

جنگ سولیوان:  اگر عدالت نداشته باشیم نمی‌توانیم امنیت داشته باشیم. این بحران تعریف ما را از اینکه که هستیم متاثر می سازد. اولویت این است که آینه را جلو خودمان بگیریم نه اینکه به دنبال آن باشیم که ببینیم دیگران از این موضوع چگونه استفاده می‌کنند. از نظر خارجی دو عامل مایه نگرانی هست:  اول اینکه روسیه در ماههای آینده تلاش خواهد کرد که شکافهای موجود در جوامع غربی را تعمیق نماید و آنها را شعله ور سازد. این دولت به این مسئله به عنوان یک اولویت نگاه نمی‌کند و حفظ نظام و نهادهای دموکراتیک آمریکا برای آنها اولویت ندارد. فکر می‌کنم اقدامات خارجی بیش از خطابه است. دوم رفتار پلیس ابزارهایی بیش از خطابه در اختیار دیگر حکومتها قرار می دهد. لذا حرفهای دموکراسی و حقوق بشر با این کارها خریداری نخواهد داشت.

 

جاناتان تمپرمن: چه نگرانی شما را شبها بیدار نگه می دارد؟

 

کوری شکی: ما همیشه از سیاست ترامپ در خصوص اول امریکا انتقاد داشته ایم. نمی‌توانیم مسائل را وقتی به مرزهایمان رسیدند حل کنیم. مرکز "کنترل بیماریهای آمریکا" از طریق همکاری با سیستم بهداشتی چین در ارتباط بوده و ترامپ آنرا تضعیف کرد و بودجه آنرا کاهش داد. در حالیکه همکاری متخصصین بهداشتی دو کشور به نفع ما بود.

 

تمپرمن: ارزیابی شما از تاثیر کرونا بر چین و آمریکا چیست؟

 

سولیوان: خلائی که آمریکا ایجاد می‌کند توسط چین پر می‌شود. نحوه مدیریت کرونا در آمریکا نیز  ابزار لازم را در اختیار چین برای انتقاد از آمریکا قرار می دهد. چین از بدهی کشورها در اطراف جهان برای افزایش نفوذ خود استفاده می‌کند. اما چین هنوز از نظر داخلی با چالشهای اقتصادی و اجتماعی زیادی مواجه است. فرصت برای آمریکا باقی است که از این بحران خارج شود.

 

تمپرمن: همکاری و منازعه با چین هر دو به درجاتی وجود دارد. فرید زکریا می‌گوید بایدن ممکن است در خصوص چین در دامی‌بیافتد که ترامپ تدارک دیده و مواضع سختی علیه چین بگیرد.

 

سولیوان: در اواخر ۲۰۱۳ همراه  بایدن به چین رفتم. بایدن هفت تا نه ساعت با رییس جمهور چین ملاقات داشت. وی به صراحت به  طرف چینی گفت که خطوط منطقه جدید دفاع هوایی چین را به رسمیت نمی‌شناسد. در عین حال اعلام کرد که می‌توانند در خصوص تغییر آب و هوا به نوعی توافق دست یابند. در زمینه پاندامیک، عدم گسترش هسته ای و آب و هوا منافع مشترک داریم. در زمینه‌هایی نیز عدم توافق داریم و به فشار ادامه می‌دهیم.

 

کوری شکی: ترامپ سیاست درستی در قبال چین نداشته. بسیار تحریک آمیز عمل کرده و متحدین را نادیده گرفته. چین همیشه نشان داده که لزوما مایل به همکاری نیست. بدون تحریک نظامی و یا کنارگذارشتن متحدین باید آنها را به این سمت سوق دهیم. هرچه چین ثروتمندتر می‌شود تقاضاهای سیاسی در داخل این کشور افزایش می یابد.

 

جاناتان تپرمن: آیا بازیگران غیردولتی مثل داعش در حال بهره برداری از پاندمیک هستند؟

 

کوری شکی: حمله سازمانهای تروریستی مثل طالبان به نیروهای دولتی افزایش یافته است. نه داعش و نه طالبان و نه گروههای تروریستی در ساحل فکر نمی‌کردند که اخوان المسلمین بتواند با ارائه خدمات برای خود مشروعیت سیاسی ایجاد می‌کند، خدماتی که دولت قادر به ارائه آنها نیست. خشونت و تخریب به بهبود موقعیت نیروهایی مثل طالبان کمک نمی‌کند.

 

سوال :  تحولات و اعتراضات داخلی آمریکا را بررسی نمایید:

کوری: مایه تاسف است که مقامات نظامی از شهرهای آمریکا به عنوان عرصه نبرد یاد می‌کنند و فراتر از تعهدات قانونی موضع گیری می‌کنند. آنچه معترضین می خواهند حقوق اساسی شان است. نحوه تضعیف دموکراسی در آمریکا توسط ترامپ مایه نگرانی جدی است.

 

سولیوان: ( تاثیر کرونا بر سیاستهای اقتصادی) از ۲۰۰۹ باید آموخت که ریاضت اقتصادی راه حل نیست. برای پایداری اقتصادی باید شغل ایجاد کرد و نه اینکه به دنبال صرفه جویی در اینجا و آنجا رفت. باید روی امور زیربنایی و نوآوری سرمایه گذاری کرد. یک رویکرد جامع به امنیت ملی و سرمایه گذاری متناسب با آن مورد نیاز است. تجربه شروع کرونا از ووهان نشان می دهد که همکاری بین المللی در حوزه بهداشتی و کمکهای توسعه ای تا چه حد به منافع ما کمک می‌کند.  

 

سوال: با توجه به پیامدهای اقتصادی مخرب پاندمیک، کاهش استانداردهای دموکراسی و رهبری ضعیف و ... دهه تاریکی را در پیش روی خواهیم داشت. رییس جمهور بعدی تا چه حد می‌تواند این چشم انداز را تغییر دهد و اولویتهای امنیت ملی وی چه باید باشد؟

 

سولیوان: فکر می‌کنم چارچوب فکری مهم است. اعتماد به نفس مهم است. بایدن به طور جدی به توانمندی‌های آمریکا باور دارد. نمایش آن اعتماد به مردم آمریکا و بقیه جهان به رهبری آمریکا کمک می‌کند. اولویت اول تغییر اقداماتی است که ترامپ  در ارتباط با تغییرات آب و هوا، توافق هسته ای با ایران، تقویت مشارکت دموکراتیک و رهبری آمریکا در نهادهای بین المللی انجام داده است. یک سری چالشها هست که آمریکا به تنهایی نمی‌تواند با آنها مقابله کند. قرار دادن آمریکا در موقعیت رهبری برای مقابله با چالشهای بین المللی و تقویت همکاری متحدین دموکراتیک مهم است.

 

کوری: ترامپ نیز برای دموکراسی خوب است. رفتار وی نشانی می دهد که وقتی در انتخابات شرکت نمی‌کنیم  و از جامعه مدنی حمایت نمی‌کنیم و از کنگره حمایت نمی‌کنیم که نقش متوازن کننده داشته باشد، چه اتفاقاتی می افتد. لذا شاهد افزایش مشارکت مردمی خواهیم بود. از نظر بین المللی نقش سیستماتیک نهادهای آمریکا را نیز نباید نادیده گرفت. استقلال فدرال رزرو و نقش آن که عملا به بانک مرکزی جهان تبدل شده و تصویب بسته چهار تریلیون دلاری توسط کنگره و عدم تاثیر آن بر نرخ بهره.

 

تمپرسون: نقش سیاست خارجی در انتخابات آینده با توجه به تمرکز مردم بر مسائل داخلی؟

 

سولیوان: وقتی چهل میلیون بیکار دارید و مشکلات اقتصادی و اجتماعی و نارضایتی جلب توجه مردم به مسائلی مثل طرح جاده و کمربند دشوار است. اما کرونا نشان می دهد که سرنوشت ما با دیگران گره خورده است و مردم این را می فهمند. لذا باید بر اهمیت رهبری و این نکته تمرکز کرد که «اگر خانه همسایه در آتش باشد باید ظرف آب بردارید». و اینکه باید تلاش کنیم وابستگی متقابل به نفع ما عمل کند و نه علیه ما.

 

شکی: دیپلماتهای آمریکایی خط اول جبهه در خارج هستند. باید با سیاست خارجی به صورت حرفه ای برخورد کنیم و حرفه ای بودن را تقویت کنیم نه اینکه سیاست خارجی را نظامی‌کنیم.

سولیوان: آمریکا نمی‌تواند سازمانهای داخلی را به عنوان سازمان تروریستی اعلام کند و این صرفا یک موضع گیری سیاسی بود. آنتی فا یک سازمان با شبکه ضعیف است. سازماندهی و رهبری ندارد. اطرافیان ترامپ از این موضوع بیشتر برای تخریب این گروه استفاده می‌کنند.