تحولات واردات گاز ایتالیا

ایتالیا، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان انرژی در اروپا، در حال تنوع‌بخشی منابع گازی خود است. واردات گاز طبیعی مایع (LNG) به ایتالیا در ماه سپتامبر ۲۰۲۵، به ۴۳ درصد از کل واردات گاز رسید (معادل ۱۹۱۸ میلیون متر مکعب)، که عمدتاً از طریق تقویت پایانه‌های گازسازی مجدد در روویگو و راونا تأمین می‌شود. منابع اصلی LNG شامل آمریکا (۴۵ درصد)، قطر (۲۴ درصد) و الجزایر (۲۰ درصد) هستند. همچنین شرکت ایتالیایی سایپم قراردادی ۷۰۰ میلیون دلاری برای توسعه پروژه شاه دنیز در آذربایجان امضا کرد.

ایتالیا، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان انرژی در اروپا، در حال تنوع‌بخشی منابع گازی خود است و از این طریق گاز وارداتی خود از روسیه را کاملا جایگزین کرده است. بر اساس گزارش شرکت GME و داده‌های Snam Rete Gas، واردات کل گاز ایتالیا در سپتامبر ۲۰۲۵ به ۴۵۰۸ میلیون متر مکعب  رسید، که ۴۳ درصد آن از طریق LNG وارد شد. که این موضوع نشان‌دهنده استراتژی ایتالیا برای افزایش امنیت انرژی در برابر ریسک‌های ژئوپلیتیکی است.

پس از بحران اوکراین، اروپا به سمت منابع جایگزین حرکت کرده و ایتالیا الگویی موفق در این زمینه ارائه می‌دهد و تمرکز بر LNG دریایی و خطوط لوله از شمال آفریقا و قفقاز است.

رشد واردات LNG:

واردات کل گاز ایتالیا در سپتامبر ۲۰۲۵ به ۴۵۰۸ میلیون متر مکعب رسید، که ۱۹۱۸ میلیون متر مکعب آن از طریق پایانه‌های گازسازی مجدد[1] وارد شد و سهم ۴۳ درصدی را به خود اختصاص داد. این رقم نسبت به ۳۳ درصد در ماه‌های می و ژوئن افزایش نشان می‌دهد. منابع اصلی تامین LNG عبارت از: آمریکا: ۴۵ درصد از کل LNG، به عنوان تأمین‌کننده اصلی. قطر:۲۴ درصد .الجزایر: ۲۰ درصد می‌باشند. پایانه‌های روویگو  (۱۴ درصد کل با رشد ۱۴ درصدی سالانه) و راونا (۷ درصد کل با رشد ۳ درصدی) نقش کلیدی در این رشد ایفا کرده‌اند و به عنوان اولین گام در رفع موانع ورود LNG عمل کرده‌اند.

 واردات از طریق خطوط لوله:

واردات از خطوط لوله با کاهش به ۲۵۹۰ میلیون متر مکعب رسیده است. منابع اصلی شامل الجزایر(از طریق Mazara del Vallo: ) آذربایجان (از طریق TAP) و لیبی از طریق (Greenstream) هستند. در همین چارچوب LNG  به منبع اول تامین واردات گاز تبدیل شد. توقف کامل واردات از روسیه از ابتدای ۲۰۲۵ (که پیش از جنگ اوکراین ۳۳ درصد مصرف ایتالیا را تأمین می‌کرد)، عامل اصلی این تغییر است.

قرارداد جدید سایپم در آذربایجان:

شرکت سایپم ایتالیا در کنسرسیومی‌ با شرکت‌های وابسته به سوکار آذربایجان، سه قرارداد فراساحلی به ارزش ۷۰۰ میلیون دلار (۶۰۰ میلیون دلار سهم سایپم) برای پروژه فشرده‌سازی شاه دنیز دریافت کرد. این پروژه، تحت مدیریت بی‌پی، شامل حمل و نصب سکوی ۱۹.۰۰۰ تنی، مهندسی، تهیه تجهیزات، ساخت و نصب (EPCI) ۲۶ کیلومتر خط لوله فراساحلی و سازه‌های زیر دریایی است. این قرارداد، روابط ایتالیا با آذربایجان را تقویت می‌کند و جریان گاز به اروپا را افزایش می‌دهد.

 مصرف:

مصرف گاز ایتالیا در سپتامبر ۲۰۲۵ (بدون احتساب صادرات) به ۴۰۵۸ میلیون متر مکعب رسید، که نسبت به ماه اوت افزایش داشت. توزیع مصرف عبارت است از:

• بخش مسکونی: ۱۰۰۸ میلیون متر مکعب، بیشترین رشد،
• بخش صنعتی: ۱۰۱۱ میلیون متر مکعب ،
• بخش ترموالکتریک: ۱۸۱۷ میلیون متر مکعب، کمترین رشد.

صادرات و سایر مصارف در مقایسه با ماه قبل بیش از دو برابر شد و در مجموع به 221 میلیون متر مکعب گاز  رسیده است.

ذخیره‌سازی:

تزریق گاز به مخازن ادامه یافت و حجم کل ذخیره تا پایان سپتامبر به ۱۲.۹۱۲ میلیون متر مکعب رسید. هدف ۹۰ درصدی در نیمه اول ماه محقق شد و اکنون به ۹۴ درصد نزدیک می‌شود. این ذخیره‌سازی، بخشی از استراتژی اروپا برای مدیریت نوسانات فصلی و ریسک‌های تأمین است.

[1] .فرآیند گازی سازی مجدد شامل تبدیل LNG حمل شده از طریق پایانه های LNG به حالت گازی برای تحویل به کاربران نهایی است.