شاخص‌های تغییرات آب و هوایی در سال 2023

گزارش وضعیت آب و هوای جهانی در سال 2023 معنای جدید و هشدار دهنده ای به عبارت فوق العاده می دهد.

پیام های کلیدی:

-گزارش وضعیت آب و هوای جهانی تأیید می‌کند که سال 2023 گرم ترین سال تاریخ بود.

- رکورد گرمای اقیانوس، افزایش سطح دریا، از بین رفتن یخ دریای قطب جنوب و عقب نشینی یخچال های طبیعی شکسته شد.

- حوادث آب و هوایی شدید توسعه پایدار را تضعیف می‌کند.

- گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر امید می آورد.

- هزینه عدم اقدام اقلیمی‌بیشتر از اقدام اقلیمی است.

گزارش جدید سازمان جهانی هواشناسی (OMM) نشان می‌دهد که رکوردهای سطح گازهای گلخانه‌ای، دمای سطح، میزان گرما و اسیدی شدن اقیانوس‌ها، افزایش سطح دریاها، وسعت دریای قطب جنوب، یخ و عقب نشینی یخچال های طبیعی در برخی موارد شکسته شده است. بر اساس این گزارش ، امواج گرما، سیل، خشکسالی، آتش سوزی و تشدید سریع طوفان‌های استوایی باعث ایجاد فلاکت و هرج و مرج شده و زندگی روزمره میلیون‌ها نفر را مختل کرده و میلیاردها دلار ضرر اقتصادی به دولت ها وارد کرده است.

گزارش OMM تأیید می‌کند که سال 2023 با میانگین دمای سطح جهانی 1.45 درجه سانتی گراد (حاشیه عدم قطعیت ± 0.12 درجه سانتی گراد) بالاتر از سطح مرجع دوران پیش از صنعتی شدن، گرم ترین سال و این گرم ترین دهه ثبت شده است. سلست سائولو، دبیر کل OMM گفت: «هرگز ما به حد پایین 1.5 درجه سانتیگراد تعیین شده در توافقنامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی - هرچند به طور موقت در حال حاضر - اینقدر نزدیک نبوده ایم. جامعه جهانی هواشناسی به تمام جهان هشدار می دهد و زنگ خطر را به صدا در می آورد: ما در حالت هشدار قرمز هستیم.  وی افزود: آنچه در سال 2023 شاهد بودیم، به ویژه گرم شدن بی سابقه اقیانوس ها، عقب نشینی یخچال های طبیعی و از بین رفتن یخ های دریا در قطب جنوب، بیشترین نگرانی را ایجاد می‌کند. به طور متوسط در سال 2023، نزدیک به یک سوم اقیانوس های جهان در معرض موج گرمای دریایی قرار داشتند که به اکوسیستم های حیاتی و سیستم های غذایی آسیب می رساند. تا پایان سال 2023، بیش از 90 درصد از اقیانوس‌های جهان موج گرما را در مقطعی از سال تجربه کرده‌اند.

بر اساس داده‌های اولیه، همه یخچال‌های طبیعی مرجع در سرتاسر این سیاره، به دلیل ذوب شدید در غرب آمریکای شمالی و اروپا، بیشترین تلفات یخی را که تاکنون ثبت شده (از سال 1950) متحمل شده‌اند. وسعت یخ دریای قطب جنوب تا کنون کمترین میزان ثبت شده را داشته است. سلست سائولو گفت: "بحران آب و هوا چالش تعیین کننده ای است که بشریت با آن مواجه است و به طور جدایی ناپذیری با بحران نابرابری مرتبط است، همانطور که با افزایش ناامنی غذایی، جابجایی جمعیت و از بین رفتن تنوع زیستی مشهود است."

تعداد افرادی که ناامنی غذایی حاد را در سراسر جهان تجربه می‌کنند بیش از دو برابر شده است. از 149 میلیون نفر قبل از همه گیری کووید-19 به 333 میلیون نفر در سال 2023 (در 78 کشور تحت نظارت برنامه جهانی غذا) افزایش یافته است. شرایط آب و هوایی شدید و آب و هوا ممکن است دلیل اصلی نباشد، اما بر اساس این گزارش، عوامل تشدیدکننده هستند. در سال 2023، بلایای مرتبط با آب و هوا همچنان باعث جابجایی می‌شوند و نشان می‌دهند که چگونه شوک‌های آب و هوایی، انعطاف‌پذیری را تضعیف می‌کند و خطرات حفاظتی جدیدی را در میان آسیب‌پذیرترین جمعیت‌ها ایجاد می‌کند. با این حال، بارقه‌ای از امید وجود دارد.

تولید انرژی تجدیدپذیر که عمدتاً توسط نیروهای دینامیکی تابش خورشیدی، باد و چرخه آب تأمین می‌شود، به دلیل پتانسیلی که برای دستیابی به اهداف کربن‌زدایی ارائه می‌دهد، به خط مقدم اقدامات اقلیمی سوق داده شده است. در سال 2023، ظرفیت تولید انرژی‌های تجدیدپذیر تقریباً 50 درصد در مقایسه با سال 2022 افزایش می یابد و در مجموع به 510 گیگاوات می رسد که بالاترین میزان مشاهده شده در دو دهه گذشته است.

این هفته، در نشست وزیران آب و هوا در کپنهاگ در 21 تا 22 مارس، رهبران و وزرای آب و هوا از سراسر جهان برای اولین بار پس از COP 28 در دبی ملاقات خواهند کرد تا اقدامات آب و هوایی را تسریع کنند. تقویت کمک‌های تعیین‌شده ملی (NDCs) قبل از ضرب‌الاجل فوریه 2025 و همچنین تضمین یک توافق بلندپروازانه در مورد تأمین مالی در COP 29 برای تغییر برنامه‌های ملی در عمل، در دستور کار قرار دارد. اقدامات اقلیمی در حال حاضر به دلیل فقدان ظرفیت برای ارائه و استفاده از خدمات آب و هوا برای هدایت توسعه برنامه‌های کاهش و سازگاری ملی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، با مشکل مواجه شده است. باید حمایت از خدمات ملی هواشناسی و هیدرولوژیکی افزایش داده شود تا آن‌ها بتوانند خدمات اطلاعاتی ارائه دهند که می‌تواند تضمین کند که نسل بعدی مشارکت های تعیین شده ملی، مبتنی بر علم است.

گزارش وضعیت آب و هوای جهانی به موقع به مناسبت روز جهانی هواشناسی در 23 مارس، منتشر شد. همچنین راه را برای یک کمپین اقدام جدید آب و هوایی به رهبری برنامه توسعه سازمان ملل متحد و OMM هموار می‌کند که قرار است در 21 مارس راه اندازی شود. این گزارش در نشست وزیران آب و هوا در کپنهاگ در 21 تا 22 مارس مورد بحث قرار خواهد گرفت. این گزارش از مشارکت ده‌ها کارشناس و شریک، از جمله آژانس‌های سازمان ملل، خدمات ملی هواشناسی و هیدرولوژیکی (NMHSs) و مراکز جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های جهانی و همچنین مراکز منطقه‌ای آب و هوا، برنامه تحقیقات جهانی آب و هوا (WCRP) ، دیده بان اتمسفر جهانی (GAW)، دیده بان جهانی کرایوسفر (GCM) و سرویس نظارت بر تغییرات آب و هوایی کوپرنیک بهره می‌برد.

گاز گلخانه ای

غلظت مشاهده‌شده سه گاز گلخانه‌ای اصلی (دی‌اکسید کربن (CO2)، متان (CH4) و اکسید نیتروژن (N2O)) در سال 2022 به سطوح رکوردی رسید. داده‌ها از برخی سایت‌ها، نشان‌دهنده افزایش مداوم در سال 2023 است. سطح CO2  50 درصد بیشتر از سطوح قبل از صنعتی شدن است و گرما را در جو به دام می‌اندازد. با توجه به طول عمر طولانی CO2، دما برای سال های زیادی افزایش خواهد یافت.

درجه حرارت

تا سال 2023، میانگین دمای جهانی نزدیک به سطح، تقریباً 1.45 درجه سانتیگراد (0.12 ± درجه سانتیگراد) از میانگین دمای پیش از صنعت 1900-1850 فراتر رفته است. سال 2023 گرم ترین سال در 174 سال رصد بود که رکوردهای گرمایی سالانه قبلی را شکست، یعنی: 2016 (1.29 ± 0.12 درجه سانتی گراد بالاتر از میانگین (1900-1850) و 2020 (1.27 ± 0.13 درجه سانتی گراد).

میانگین ده ساله دمای جهانی 2023-2014 به میزان 0.12 ± 1.20 درجه سانتیگراد از میانگین 1900-1850 بیشتر است. در سطح جهانی، ماه‌های ژوئن تا دسامبر، همه رکوردهای گرما را برای ماه‌های مربوطه شکستند. سپتامبر 2023 بسیار قابل توجه بود و از رکورد جهانی قبلی برای سپتامبر (0.46 تا 0.54 درجه سانتیگراد) بسیار فراتر رفت. افزایش طولانی مدت دمای کره زمین به دلیل افزایش غلظت گازهای گلخانه ای در جو است. انتقال از لانینیا به ال نینو در اواسط سال 2023 به افزایش سریع دما بین سال های 2022 و 2023 کمک کرد. میانگین دمای سطح دریا از آوریل به بعد به سطح بی‌سابقه‌ای رسید و رکوردهای جولای، آگوست و سپتامبر با حاشیه‌های بسیار زیادی شکسته شد. گرمای استثنایی در شرق اقیانوس اطلس شمالی، خلیج مکزیک و دریای کارائیب، اقیانوس آرام شمالی و همچنین مناطق وسیعی از اقیانوس جنوبی با امواج گرمای گسترده دریایی ثبت شد. برخی از مناطقی که گرمایش غیرعادی بود، مانند شمال شرقی اقیانوس اطلس، با الگوهای گرمایش معمولی مرتبط با ال نینو که در اقیانوس آرام استوایی مشهود بود، مطابقت ندارند.

گرم شدن اقیانوس

نقشه جهانی که در هر پیکسل بالاترین دسته موج گرمای دریایی ثبت شده در سال 2023 (دوره مرجع 2011-1982) را نشان می دهد.

الف)رنگ خاکستری روشن مربوط به پیکسل هایی است که در آن هیچ موج گرمای دریایی در طول سال مشاهده نشده است. ب) نمودار میله ای انباشته نشان دهنده درصدی از سطح اقیانوس که تحت تأثیر موج گرمای دریایی در هر روز از سال قرار گرفته است. ج) نمودار میله‌ای پشته‌ای که تعداد تجمعی روزهای همراه با موج گرمای اقیانوس را نشان می‌دهد که میانگین آن بر روی سطح اقیانوس است. د) نمودار میله‌ای انباشته‌ای که درصد کل سطح اقیانوس را نشان می‌دهد که از سال 1982 موج گرمای دریایی را تجربه کرده است. داده‌ها از مجموعه داده‌های اتمسفر (NOAA) سازمان ملی اقیانوسی برای درون یابی بهینه دمای سطح دریا (OISST) آمده است. بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های تلفیقی، در سال 2023، میزان گرمای اقیانوس ها به بالاترین حد خود رسید. سرعت گرم شدن آب ها در دو دهه گذشته به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. طبق همه انتظارات، این گرمایش ادامه خواهد داشت و باعث تغییرات غیرقابل برگشت برای قرن‌ها، حتی هزاره‌ها می‌شود. افزایش فرکانس و شدت امواج گرمای دریایی اثرات منفی عمیقی بر اکوسیستم های دریایی و صخره‌های مرجانی دارد.

هر روز، امواج گرمای دریایی به طور متوسط 32 درصد از اقیانوس جهانی را پوشش می‌داد که بسیار بالاتر از رکورد قبلی 23 درصدی در سال 2016 بود. در پایان سال 2023، بیشتر اقیانوس  بین موازی 20 جنوبی و  موازی 20 شمالی در وضعیت موج گرما از ابتدای نوامبرقرار داشت.

نکته قابل توجه موج گرمای گسترده دریایی در اقیانوس اطلس شمالی است که از بهار نیمکره شمالی آغاز شد، در سپتامبر به اوج خود رسید و تا پایان سال ادامه داشت. پایان سال 2023 با موج گسترده ای از امواج گرمای شدید و شدید دریایی در اقیانوس اطلس شمالی با دمای 3 درجه سانتی گراد بالاتر از میانگین مشخص شد. موج گرمای شدید و شدید دریایی برای دوازدهمین سال متوالی تقریباً کل دریای مدیترانه را فرا گرفته است. اسیدی شدن اقیانوس ها به دلیل جذب دی اکسید کربن افزایش یافته است.

افزایش سطح آب دریا

در سال 2023، میانگین سطح دریاها در مقیاس جهانی به یک رکورد می رسد که منعکس کننده ادامه گرم شدن اقیانوس ها (گسترش گرمایی) و همچنین ذوب شدن یخچال ها و یخ ها است.  نرخ افزایش این سطح متوسط در دهه گذشته (2023-2014) بیش از دو برابر دهه اول عصر ماهواره (2002-1993) است.

وسعت روزانه یخ دریا در قطب جنوب از ژانویه تا دسامبر. این نمودار شرایط 2023 (قرمز) را با آب و هوای عادی 1991-2020 (آبی تیره) مقایسه می‌کند و رکورد حداکثر و حداقل گستره را برای هر روز (آبی متوسط) ارائه می دهد. منحنی‌های آبی روشن مربوط به هر سال جداگانه است. منبع: مرکز داده ملی برف و یخ ایالات متحده.

وسعت یخ دریای قطب جنوب در فوریه 2023 از زمان ظهور ماهواره‌ها (1979) به رکورد کم سابقه ای رسید و از ژوئن تا اوایل نوامبر در سطح کم بی سابقه ای برای دوره سال باقی ماند. حداکثر وسعت سالانه در سپتامبر 16.96 میلیون کیلومتر مربع بود که حدود 1.5 میلیون کیلومتر مربع کمتر از میانگین سال‌های 2020-1991  است. وسعت یخ دریای قطب شمال بسیار پایین تر از حد نرمال باقی ماند و حداکثر و حداقل سالانه آن به ترتیب پنجمین و ششمین سطح پایین ترین سطح ثبت شده است.

صفحه یخی: دو صفحه یخی اصلی وجود دارد، صفحه یخی گرینلند و صفحه یخی قطب جنوب. با ترکیب دو ورقه یخ، هفت سال ذوب بزرگ ثبت شده پس از سال 2010 اتفاق افتاد و میانگین نرخ از دست دادن جرم از 105 گیگاتن در سال بین سال های 1992 و 1996 به 372 گیگا تن در سال بین سال های 2016 تا 2020 افزایش یافت. در سطح جهانی، این معادل یک افزایش سطح دریا در حدود یک میلی متر در سال در دوره اخیر، به دلیل ذوب شدن صفحات یخ است.

ورقه یخی گرینلند در طول سال آبی 2023-2022 به ذوب شدن ادامه داد. در ایستگاه سامیت در گرینلند، گرمترین تابستان ثبت شده بود: 1.0 درجه سانتیگراد بالاتر از رکورد قبلی. داده‌های ماهواره ای در منطقه ذوب نشان می دهد که ورقه یخ سومین میزان از بزرگ ترین روزهای ذوب را  (2023-1978)، پس از فصول ذوب شدید سال های 2012 و 2010 تجربه کرده است.

یخچال‌های طبیعی: داده‌های اولیه برای سال هیدرولوژیکی 2023-2022 نشان می‌دهد که تمام یخچال‌های طبیعی مرجع در سرتاسر سیاره بیشترین تلفات یخ را در تاریخ (2023-1950) متحمل شده‌اند که به دلیل توازن جرم بسیار منفی در غرب آمریکای شمالی و اروپا است.

یخچال‌های کوه‌های آلپ اروپا با فصل ذوب شدید مشخص شده‌اند. در دو سال گذشته، یخچال های طبیعی سوئیس حدود 10 درصد از حجم باقیمانده خود را از دست داده اند. غرب آمریکای شمالی در سال 2023 از دست دادن توده یخبندان بی‌سابقه را  با نرخی پنج برابر بیشتر از میزان اندازه‌گیری شده بین سال‌های 2000 و 2019 تجربه کرد. تخمین زده می‌شود که بین سال‌های 2020 تا 2023، یخچال‌های غربی آمریکای شمالی 9 درصد از حجم سال 2020 خود را از دست دادند.

پدیده‌های آب و هوایی شدید و آب و هوا

آب و هوای شدید و رویدادهای اقلیمی تأثیرات اجتماعی-اقتصادی عمیقی بر تمام قاره‌های مسکونی داشته است. علل آن عبارتند از سیل های بزرگ، طوفان‌های استوایی، امواج گرما و خشکسالی شدید و همچنین آتش سوزی جنگل های مرتبط.

در ماه سپتامبر، سیل همراه با بارندگی شدید ناشی از طوفان مدیترانه ای دانیل، یونان، بلغارستان، ترکیه و لیبی را تحت تاثیر قرار داد که موجب  تلفات جانی فراوان شد.

در فوریه و مارس، طوفان استوایی فردی، یکی از پایدارترین طوفان‌های استوایی در جهان، پیامدهای فاجعه باری در ماداگاسکار، موزامبیک و مالاوی داشت.

طوفان استوایی موکا در ماه مه یکی از شدیدترین طوفان‌هایی بود که تاکنون در خلیج بنگال مشاهده شده است و 1.7 میلیون نفر را در این منطقه فرعی، از سریلانکا تا میانمار، از جمله هند و بنگلادش، آواره کرد و علاوه بر آن ناامنی غذایی را تشدید کرد.

طوفان اوتیس شدت گرفت تا اینکه در عرض چند ساعت به سیستم رده 5 تبدیل شد، بالاترین رده، یکی از سریع ترین نرخ های تشدید ثبت شده تا کنون از زمان ظهور ماهواره‌ها. در 24 اکتبر به شهر تفریحی آکاپولکو در مکزیک حمله کرد و خسارات اقتصادی حدود 15 میلیارد دلار آمریکا و جان حداقل 47 نفر را به همراه داشت.

امواج گرمای شدید بسیاری از نقاط جهان را فرا گرفته است. مهمترین موج گرما به ویژه در نیمه دوم جولای جنوب اروپا و شمال آفریقا را درنوردید. 48.2 درجه سانتیگراد در ایتالیا ثبت شد. رکوردها در تونس (49.0 درجه سانتیگراد)، اگادیر (مراکش) (50.4 درجه سانتیگراد) و الجزایر (49.2 درجه سانتیگراد) شکسته شد.

فصل آتش سوزی در کانادا بدترین فصل ثبت شده بود. کل مساحت سوخته در سراسر کشور 14.9 میلیون هکتار بود که بیش از هفت برابر میانگین بلندمدت است. این آتش سوزی‌ها همچنین باعث آلودگی شدید دود، به ویژه در مناطق پرجمعیت شرق کانادا و شمال شرقی ایالات متحده آمریکا شد. مرگبارترین آتش سوزی سال در هاوایی بود: این آتش سوزی به تنهایی دست کم 100 کشته برجای گذاشت و مرگبارترین آتش سوزی ثبت شده در ایالات متحده در بیش از یک قرن گذشته بود و خسارات اقتصادی حدود 5.6 میلیارد دلار آمریکا به بار آورد.

منطقه شاخ آفریقا که در آن زمان با خشکسالی مداوم دست و پنجه نرم می‌کرد، در سال 2023، به ویژه در اواخر سال، دچار سیل قابل توجهی شد. سیل 1.8 میلیون نفر را در اتیوپی، بروندی، سودان جنوبی، تانزانیا، اوگاندا، سومالی و کنیا آواره کرده است، علاوه بر این در اثر پنج فصل خشکسالی متوالی در اتیوپی، کنیا، جیبوتی. و سومالی 3 میلیون نفر در داخل کشور یا خارج از مرزها آواره شده اند.

خشکسالی طولانی مدت در شمال غربی آفریقا و بخش هایی از شبه جزیره ایبری و همچنین بخش هایی از آسیای مرکزی و جنوب غربی ادامه یافت. در بسیاری از مناطق آمریکای مرکزی و جنوبی تشدید شده است. در شمال آرژانتین و اروگوئه، بارش از ژانویه تا آگوست 20 تا 50 درصد کمتر از حد متوسط بود که منجر به شکست محصول و دسترسی کم به منابع آب شد.

اثرات اجتماعی-اقتصادی

شیوع جهانی سوءتغذیه (در درصد) و تعداد افراد کم‌تغذیه (به میلیون‌ها نفر) از سال 2005. کل مجموعه منعکس‌کننده اطلاعات جدید منتشر شده از زمان انتشار «وضعیت امنیت غذایی و تغذیه در جهان 2023» به‌روزرسانی شده است.

منبع: وضعیت امنیت غذایی و تغذیه در جهان 2023، فائو. 2023

آب و هوا و مخاطرات اقلیمی مسایل امنیت غذایی، جابجایی جمعیت و تأثیرات آن بر جمعیت های آسیب پذیر را تشدید کرده است. آن‌ها به ایجاد جابجایی‌های جدید، طولانی و ثانویه ادامه دادند و آسیب پذیری بسیاری از مردم را افزایش دادند که قبلاً توسط درگیری‌ها و خشونت های پیچیده و چند علتی ریشه کن شده بودند.

یکی از عناصر ضروری برای کاهش اثرات بلایا، داشتن سیستم‌های هشدار اولیه چند خطر است. هدف ابتکار هشدار زودهنگام برای همه این است که اطمینان حاصل شود که هر فرد تا پایان سال 2027 توسط سیستم های هشدار اولیه محافظت می‌شود. از زمان تصویب چهارچوب سندای برای کاهش خطر بلایا، استراتژی‌های پیشگیری از بلایای بیشتری در سطح محلی، توسعه یافته و به کار گرفته شده است.

بر اساس ارقام ذکر شده در این گزارش، تعداد افرادی که در سرتاسر جهان دچار ناامنی غذایی حاد هستند بیش از دو برابر شده است. از 149 میلیون نفر قبل از همه گیری کووید-19 به 333 میلیون نفر در سال 2023 (در 78 کشور تحت نظارت برنامه جهانی غذا) افزایش یافته است. سطح گرسنگی جهان طبق برنامه جهانی غذا بین سال‌های 2021 تا 2022 تغییر نکرده است. با این حال، این ارقام هنوز بسیار بالاتر از ارقام قبل از همه‌گیری کووید-19 است: در سال 2022، 9.2 درصد از جمعیت جهان (735.1 میلیون نفر) دچار سوء تغذیه بودند. درگیری‌های طولانی مدت، رکود اقتصادی و قیمت های بالای مواد غذایی، که توسط هزینه‌های بالای نهاده‌های کشاورزی به دلیل درگیری‌های مداوم و گسترده در سراسر جهان تشدید می‌شود، سطح بالایی از ناامنی غذایی را در جهان ایجاد می‌کند. این وضعیت با تأثیرات آب و هوا و تغییرات شدید آب و هوایی بدتر می‌شود. به عنوان مثال، در جنوب آفریقا، عبور طوفان فردی در فوریه 2023 ماداگاسکار، موزامبیک، جنوب مالاوی و زیمبابوه را تحت تاثیر قرار داد. سیل مناطق وسیعی از کشاورزی را زیر آب برد و خسارت قابل توجهی به محصولات زراعی وارد کرد و هزینه‌های گزافی برای اقتصاد وارد کرد.

تولید انرژی تجدیدپذیر که عمدتاً توسط نیروهای دینامیکی تابش خورشیدی، باد و چرخه آب تأمین می‌شود، به دلیل پتانسیلی که برای دستیابی به اهداف کربن‌زدایی ارائه می‌دهد، به خط مقدم اقدامات اقلیمی سوق داده شده است. در سطح جهانی، یک انتقال انرژی قابل توجه در حال حاضر در حال انجام است. در سال 2023، افزایش ظرفیت تولید انرژی تجدیدپذیر تقریباً 50 درصد نسبت به سال 2022 افزایش یافت و در مجموع به 510 گیگاوات رسید. این رشد بالاترین نرخ مشاهده شده در بیست سال گذشته را نشان می دهد و نشان می دهد که دستیابی به هدف انرژی پاک COP 28 برای سه برابر کردن ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر در سطح جهان برای رسیدن به 11000 گیگاوات تا سال 2030 امکان پذیر است.

تامین مالی فعالیت های مرتبط با آب و هوا

در سال 2021/2022، جریان‌های مالی جهانی مرتبط با آب و هوا به تقریباً 1.3 تریلیون دلار رسید که تقریباً دو برابر ارقام 2019/2020 است. علیرغم این افزایش، طبق ابتکار سیاست آب و هوا، آنها تنها حدود 1 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می دهند. شکاف بودجه عمیق است. در یک سناریوی متوسط، برای یک مسیر 1.5 درجه سانتی گراد، سرمایه گذاری سالانه در تامین مالی آب و هوا باید در بیش از شش ضرب شود و تا سال 2030 به 9 تریلیون دلار و تا سال 2050 به 10 تریلیون دلار بیشتر برسد. مجموعاً در دوره 2100-2025، کل هزینه عدم اقدام 1266 میلیارد دلار آمریکا برآورد شده است. این تفاوت بین ضررهای متحمل شده در یک سناریوی معمولی و ضررهای متحمل شده در یک مسیر 1.5 درجه سانتیگراد است. با این حال، این رقم احتمالا یک دست کم گرفتن چشمگیر است. بودجه سازگاری ناکافی است. اگرچه بودجه انطباق در سال 2021/2022 به بالاترین حد خود یعنی 63 میلیارد دلار رسیده است، اما در سطح جهانی این شکاف در حال افزایش است و سطح مالی انطباق بسیار کمتر از برآورد 212 میلیارد دلار در سال مورد نیاز تا سال 2030 در کشورهای در حال توسعه است.

 

https://wmo.int/fr/news/media-centre/les-indicateurs-du-changement-climatique-ont-atteint-des-niveaux-record-en-2023-omm