راهبرد ده ساله امنیت زیستی استرالیا (2032-2022)
استرالیا تا کنون از بسیاری از آفات مضر، علف های هرز و بیماریهای موجود در سایر نقاط جهان مصون مانده است. این دستاورد در سایه توجه به اصول امنیت زیستی و توجه به سلامت دام و حیوانات، گیاهان، انسان و محیط زیست حاصل شده است. به عبارت دیگر استرالیا از طریق سیستم های کنترلی و به کارگیری اقداماتی برای مدیریت خطر ورود، ظهور، ایجاد یا گسترش آفات، علفهای هرز و بیماریها در استرالیا به صورت گسترده ای دستورالعمل های امنیت زیستی را مراعات میکند.
راهبرد ملی امنیت زیستی استرالیا در مردادماه 1401 ارائه شد که نقشه راه نظام امنیت زیستی استرالیا در 10 سال آینده را ارائه میکند.
نظام امنیت زیستی استرالیا نقش مهمی در حفظ کشاورزی قوی، حمایت از محیط زیست، تنوع زیستی و شیوه زندگی این کشور ایفا میکند.
با این حال، استرالیا با خطراتی تهدید کننده تر از قبل و بعضا در همسایگی خود روبروست. نمونه آن در تلاش های فعلی استرالیا در راه مبارزه با شیوع بیماری تب برفکی در کشورهای همسایه دیده میشود.
راهبرد ملی استرالیا محصول همفکری دولت، صنعت و جامعه بوده و نهایتا با حمایت گروه مرجع و ذینفعان امنیت زیستی تکمیل شده و 6 حوزه اولویت دار را در چشم انداز مورد پوشش قرار داده است.
الف- هدف راهبرد ملی امنیت زیستی استرالیا
بر اساس راهبرد ده ساله، که در مرداد 1401 از سوی دولت مرکزی استرالیا ارائه شد، خطرات امنیت زیستی پیش روی این کشور به طور فزاینده ای پیچیده تر و مدیریت آن سخت تر میشود. در این محیط چالش برانگیز و در حال تغییر، این کشور باید به طور مداوم نظام خود را تکامل دهد تا اطمینان حاصل کند که امنیت زیستی استرالیا قوی باقی می ماند و تاب آوری نظام اقتصادی را تضمین میکند.
راهبرد ملی استرالیا با ارائه یک چشم انداز و هدف جمعی، سعی در اتحاد ملی در این مسیر و افزایش قابل توجه در نظام امنیت زیستی دارد. این راهبرد به نهادهای استرالیا کمک میکند تا به طور مؤثرتری با هم کار کنند و در جهت بهبود همکاری، نوآوری، آگاهی و تغییر رفتار در سطوح محلی، منطقه ای، ملی و بین المللی حرکت کنند.
دامنه این راهبرد آفات، علفهای هرز و بیماریهای خاص، از جمله بیماریهای مشترک بین انسان و دام را پوشش میدهد.
این سازمان از راهبردها و برنامههای موجود و تلاشهای قابلتوجهی که قبلاً توسط انجام شده است، اطلاعرسانی میکند.
این راهبرد با مشورت ذینفعان، تحت نظارت کمیته امنیت زیستی ملی (NBC) ارائه شد. ذینعفان این راهبرد عبارتند از: دولت استرالیا، قلمرو ها و دولتهای فدرال ، صنایع، بومیان استرالیا، مالکان زمین، گروههای فعال محیط زیستی و سمنها.
راهبرد 10 ساله استرالیا یک سند زنده است که در صورت مشاهده خطرات جدید و با توجه به چالش ها و فرصت های پیش روی آن، هر 5 سال یکبار و یا زودتر مورد بررسی و بازنگری قرار میگیرد.
ب- شش اولویت راهبردی و برنامههای اقدام هریک:
بر طبق راهبرد تعیین شده؛ استرالیا برای رسیدن به چشم انداز و هدف خود، در شش حوزه اولویت دار زیر عمل خواهد کرد:
فرهنگ امنیت زیستی مشترک
- استرالیا فرهنگ خود را در زمینه امنیت زیستی تقویت خواهد کرد تا همه مردم اهمیت آن را درک نمایند و نقش خود را ایفا کنند.
برنامه اقدام:
- ایجاد و توسعه برنامههای آموزش ملی و آگاه سازی
- هدایت رفتارهای امنیت زیستی مثبت و ایجاد انگیزه حمایت از روندهای مثبت.
- احیاء مکانیسم های ارتباطی ملی، تعامل و گزارش دهی مرتبط.
- ایجاد فرصت هایی برای قرار دادن بحث امنیت زیستی به عنوان یک اولویت مهم در روند تصمیم گیری، ریسک و برنامه ریزی تجاری.
تقویت مشارکت ملی و شبکه سازی:
- استرالیا مشارکت ها در این زمینه را تقویت میکند و به توسعه و گسترش شبکهها متشکل از همه ذینفعان در سطوح محلی، منطقه ای، ملی و بین المللی خواهد پرداخت.
برنامه اقدام:
- افزایش مشارکت و تعامل با بومیان استرالیا
- بررسی و بازنگری در نقش ها و مسئولیت های مشترک
- بازنگری ترتیبات حاکمیتی به نحوی که همه ذینفعان را در برگیرد.
- تقویت مشارکت نهادهای دولتی و گروههای زیست محیطی و اجتماعی
- شناسایی و محقق کردن فرصت ها برای مشارکت بیشتر بین بخش های صنعتی و جامعه در نهادهای تصمیم گیری.
- تعمیق مشارکت های بین المللی و ظرفیت سازی
- تقویت درک عمومی در زمینه میکروب ها، آفت کش ها و بیماریهای مشترک بین انسان و دام
- هماهنگ کردن تلاش های بین المللی حمایتی برای کمک به شکل گیری استانداردها، قوانین و شرایط جهانی .
نیروی کار بسیار ماهر
- استرالیا نیروی کار بسیار ماهر را ایجاد و حفظ خواهد کرد تا اطمینان حاصل نماید که از توانایی و ظرفیت مناسب در مکان مناسب و در زمان مناسب برخوردار است.
برنامه اقدام:
- شناسایی نیازهای مهارتی فعلی و آینده را در زمینههای اصلی.
- ایجاد یک راهبرد ملی نیروی کار برای ایجاد، حفظ و افزایش توانمندیهای مهارتی.
- گسترش ترتیبات تعاونی و مشارکتی موجود
- تقویت برنامههای توسعه حرفه ای
آمادگی برای واکنش هماهنگ
دولت استرالیا انطباق پذیری نظام خود و ظرفیت آن را برای پیشگیری، شناسایی، مدیریت، پاسخگویی و بازیابی از شیوع بیماری افزایش خواهد داد.
برنامه اقدام:
- انجام و ترویج تمرینات آمادگی ملی به شکل منظم
- پیشبرد فعالیت های منطقه ای
- ارزیابی مستمر ریسک و بروز رسانی اولویت ها.
- یادگیری مداوم و فعال
- تقویت امکانات رصد و ردیابی ریسک ها
- تقویت نظارت ملی و امکانات تشخیص زودهنگام
- تکامل چارچوب های ملی مدیریت اطلاعات
سرمایه گذاری پایدار
- دولت استرالیا باید اطمینان حاصل کند که بودجه و سرمایه گذاری کافی، با سرمایه مشترک، شفاف، هدفمند برای اولویت های ما و پایدار برای دراز مدت تخصیص یافته است.
برنامه اقدام:
- همکاری برای شناسایی نیازهای مالی و تعیین اولویت ها با یکدیگر
- تقویت چارچوب ها برای تصویب و ارائه برنامه در سرمایه گذاریهای اولویت دار
- پیشبرد راهبرد های سرمایه گذاری و سرمایه گذاری مشترک با ذینفعان
- افزایش شفافیت بودجه امنیت زیستی
- تکمیل و توسعه چارچوب عملکرد و ارزیابی نظام امنیت زیستی.
یکپارچه سازی دادهها :
-استرالیا یک نظام در هم تنیده تر، کارآمدتر و مبتنی بر علم ایجاد خواهد کرد تا بتواند تصمیمات به موقع، آگاهانه و مبتنی بر ریسک را تسهیل نماید.
برنامه اقدام:
- تداوم سرمایه گذاری و گسترش فناوریهای متحول کننده برای دیجیتالی کردن و خودکارسازی فرآیندها .
- افزایش هماهنگی ذینفعان برای اولویت بندی، هدایت و ارائه نتایج تحقیقات ملی
- اشتراک دادهها و تحقیقات را به طور گسترده
- افزایش دسترسی به دادهها و امکان رهگیری آن.
- حمایت بیشتر از نوآوریها برای ایجاد ظرفیت علمی و پژوهشی
- تشویق جذب فناوریها، نظامها و فرآیندهای موجود و نوظهور
- افزایش استفاده از دانش شهروندی، دانش بومی و بینش های میدانی
- تشویق سرمایه گذاری بیشتر بخش خصوصی در توسعه و ارائه نوآوریهای امنیت زیستی
کمیته امنیت زیستی ملی NBC ضمن همکاری با ذینفعان امنیت زیستی ، بر اجرای راهبرد نظارت خواهد کرد.
ج- عرصهها و مراحل عملیات میدانی در امنیت زیستی:
راهبرد امنیت زیستی ملی استرالیا برای حرکت در یک مسیر تکاملی تدوین شده است. نظام ملی امنیت زیستی استرالیا از اجزا و لایههای مختلفی تشکیل شده است. سیستم امنیت زیستی استرالیا به شدت به حمایت همه ذینفعان( شامل دولت مرکزی و دول محلی، صنعت، سازمانهای تحقیقاتی، گروههای کشاورزی و محیط زیست، جوامع بومی و آحاد مردم) وابسته است.
این شبکه شامل؛ افراد، زیرساخت ها و فناوریهای حیاتی، مشارکت ها، فرآیندها و فعالیت های نظارتی است که در سه سطح منسجم وارد مرحله اقدام میشود:
1- اقدام در خارج از کشور:
دولت استرالیا و نهادها و شرکت های واردکننده با همتایان خود در خارج از کشور همکاری میکنند تا خطرات امنیت زیستی را قبل از رسیدن به مرز ما شناسایی نمایند و یا آنها را کاهش دهند. هم اکنون استرالیا فعالیتهای ظرفیتسازی (در چارچوب راهبرد امنیت زیستی) را در منطقه هند و اقیانوس آرام، برای پیشبرد امنیت زیستی، تجارت، امنیت و منافع ملی استرالیا را در پیش گرفته است.
با تمهیدات در نظر گرفتن شده، تجارت با استرالیا مطابق با تعهدات بینالمللی تسهیل میشود، ماموران استرالیایی شرایط واردات را می سنجند و کنترلها را اعمال میکنند و در جمعآوری اطلاعات، تجزیه و تحلیل ریسک ها و رصد تحولات مشارکت دارند. شرکای خارج از کشور استرالیا در کنار بخش صنعت بومی، اطلاعات حیاتی در مورد خطرات و قابلیت ردیابی محصولات خطرناک را برای پشتیبانی از برنامه امنیت زیستی ارائه می دهند.
2- اقدام در مبادی مرزی،
ترتیبات نظارتی، غربالگری و قرنطینه ای قوی برای جلوگیری، شناسایی و رهگیری ریسک های زیستی در مرزهای ملی استرالیا قبل از ورود و ایجاد آسیب در نظر گرفته شده است. دولت استرالیا در این راستا، کنترل های مرزی، از جمله غربالگری، ارزیابی، بازرسی و فرآیندهای قرنطینه را اجرا میکند. به مسافران آگاهی لازم داده میشود تا از اهمیت امنیت زیستی و اعلام کالا در صورت لزوم نقش آفرینی کنند. بخش صنعت همچنین با داشتن سیستمهایی برای مدیریت فعال خطرات، استفاده از درمانها در صورت نیاز و مشارکت در فعالیتهای نظارتی به محافظت از استرالیا کمک میکند.
3- اقدام در داخل استرالیا.
دولت مرکزی و دولتهای محلی، سازمانهای مدیریت منابع طبیعی (NRM)، گروههای زیستمحیطی، مالکان زمین و جامعه مدنی در سطوح منطقهای و محلی برای پیشگیری، برنامهریزی، شناسایی و واکنش به شیوع یک آفت یا بیماری تلاش میکنند.
دولت های محلی، فعالیتهای مدیریتی و پاسخگویی را تحت مجموعهای از قراردادها و موافقتنامهها هماهنگ میکنند تا احتمال گسترش بیشتر یک آفت در داخل و خارج از مرزها را کاهش دهند. عموم مردم استرالیا نقش مهمی در نظارت و گزارش شیوع آفات، علف های هرز و بیماری ایفا میکنند. سازمانهای تحقیقاتی برای افزایش آگاهی از خطرات امنیت زیستی و بررسی رویکردهای جدید برای بهبود سیستم ما در زمینههایی مانند تشخیص، مهار و درمان تلاش میکنند.
د- نگاهی به ابعاد فعالیت امنیت زیستی در سراسر استرالیا
ارقام زیر سطح وسیع فعالیت های مرتبط با امنیت زیستی استرالیا را نشان می دهد:
-ورود 115 میلیون مرسوله پستی (به طور متوسط) در هر سال. (میانگین 5 سال اخیر)
- ورود یک میلیون و ششصد هزار کانتینر به خاک استرالیا (2020-21) .
- انجام بیش از 15100 بازرسی در کشتیهای بین المللی (2020-21) .
-ثبت بیش از 2600 مورد مثبت پس از کنترل امنیت زیستی شناسایی شده
و- تاثیر معیشتی راهبرد امنیت زیستی استرالیا:
- یک میلیون و ششصد هزار شاغل در زنجیره تامین کشاورزی استرالیا نقش دارند.
- 251 میلیارد دلار دارایی و گردش سرمایه در سال در معرض خطرات امنیت زیستی قرار دارند که شامل زیرساخت های کشاورزی، جنگلداری و صنایع غذایی دریایی و دام میشود (برآورد 2021)
- 73 میلیارد دلار ارزش ناخالص تولید کشاورزی، جنگلداری و غذاهای دریایی (تخمین 2020-21)
- 52 میلیارد دلار صادرات کشاورزی، جنگلداری و غذاهای دریایی (تخمین 2020-21)
- 50 میلیارد دلار سهم گردشگری در تولید ناخالص داخلی استرالیا (تخمین 2019-20)
ز- آثار مثبت اقتصادی ناشی از کنترل آفتها:
اجرای سیاست امنیت زیستی استرالیا آثار مثبت و مزایای اقتصادی زیر را به همراه داشته است:
-پرهیز از 80 میلیارد دلار ضرر بر اقتصاد استرالیا طی 10 سال به علت کنترل شیوع گسترده بیماری تب برفکی[1] در چند ایالت (تخمین 2020-21)
- هزینه سالانه 5 میلیارد دلار برای استرالیا برای کنترل علف های هرز (برآورد 2018)
- صرفه جویی در 5 میلیارد دلار هزینه بالقوه برای تولیدکنندگان و مصرف کنندگان محصولات وابسته به گرده افشانی به علت کنترل30 ساله کنه واروآ[2] (تخمین 2022)
-پرهیز از 390 میلیارد دلار هزینه به علت کنترل خسارت ناشی از ورود گونههای مهاجم در 6 دهه گذشته (تخمین 2021)
- کنترل بیش از 380 گونه گیاهان بومی مستعد آلودگی به آفت زنگ[3] (تخمین 2020)
-پرهیز از 8 تا 11 میلیارد دلار هزینه اضافی برای صنایع باغبانی استرالیا طی 50 سال به علت کنترل آفت ابولا از درخت زیتون[4] (تخمین 2021)
[1] foot-and-mouth disease
[2] varroa mite
[3] myrtle rust
[4] Xylella fastidiosa