طبقه بندی عملکرد شرکتهای ایتالیایی در دوران کرونا

سازمان آمار ایتالیا(ایستات) گزارشی را منتشر کرد که در آن واکنش شرکت های ایتالیایی را در برابر بحران کرونا به 5 دسته تقسیم نموده و مقیاس عددی را برای هر یک تعین نموده است . این گزارش ، تصویری از سیستم فعلی تولید در ایتالیا است که در مقایسه با بحران بزرگ 2008 بنا به گفته رئیس کنفدراسیون صنایع ایتالیا وینچنزو بوچیا عمیق تر میباشد ، بر این اساس یک سوم شرکت ها بحران کرونا را به خوبی مدیریت و آن را پشت سر گذاشته ، یک سوم دیگر در مرحله رسیدن به تعادل یا حتی از خروج از تونل بحران بوده و یک سوم آخر دچار مشکلات حاد و انحلال شده اند.

 روبرو موندوچی( Roberto Monducci ) ، مدیر بخش تحلیل آماری این سازمان که تحلیل های وی در ذیل هر بخش خواهد آمد، ،در این رابطه اظهار داشت "ظرفیت مقاومت سیستم تولید بالا در ایتالیا است" تا جایی که پس از تقریبا یک سال قرنطینه و اعمال محدودیت ما شاهد تجلی استعاره «نیمه پر لیوان» هستیم. این  نظرسنجی بین 23 اکتبر و 16 نوامبر 2020 میلادی از یک میلیون شرکت با حداقل 3 کارمند و در مجموع بیش از 12 میلیون کارمند که سهم آنها به طور خلاصه 90٪ ارزش افزوده و سه چهارم اشتغال تولیدی و خدماتی است.، بعمل آمده و سطح فعالیت آنها در طبقه بندی رنگی بر طبق ماه‌های اخیر (قرمز ، نارنجی ، زرد و سفید) و سبز مشخص شده  که نشان دهنده پیشرفته  شرکت ها در مقابله با کرونا لحاظ شده است.

. تقسیم بندی این شرکتها بر حسب رنگ به شرح ذیل است:

شرکتهای منطقه قرمز. شرکتهای درگیر در بحران

در نمونه سازمان آمار میزان آنها 28.6٪ است و شرکتهایی هستند که حتی قبل از بحران کرونا نیز با مشکل روبرو بوده اند. آنها تمایل کمی‌به صادرات ، بهره وری نیروی کار و ارزش افزوده دارند. به طور متوسط آنها 6.5 کارمند دارند. این موسسه که به عنوان ایستا تعریف شده اند(زیرا هیچ محصول یا فرآیند جدیدی تولید نکرده اند) ، با رویدادها از بین رفته اند و فقط به استفاده از یارانه امید به بقا دارند. آنها در بخشهایی مانند مسکن ، خدمات پذیرائی ، خدمات بهداشتی غیر مسکونی ، بازیها و خدمات شخصی (سالنهای ورزشی و باشگاههای ورزشی) تعلق دارند. میانگین سنی بالای دارندگان نیز یکی  دیگر از مشخصه‌های آنها می‌باشد. روبرتو موندوچی در مورد این گروه متعقد است "آنها شکننده هستند و در عین حال قادر به ارائه توضیح وراه حلی نیستند. آنچه مشترک در بین آنها است رفتار منفعل آنها در نوآوری است ، خود را با گرفتن وام به خطر  نمی اندازند ، البته این شرکت اولین نامزدهای تعطیلی نیستند. و دلیل آن ساده است: آنها به رنج کشیدن عادت کرده اند و مایل به تسلیم شدن نیستند"

منطقه زرد مشاغل استاتیک مقاوم

آنها اکثریت نسبی را نشان می دهند (35.5٪) ، 3 میلیون کارمند و متوسط اشتغال 8.3 نفر است. تحصیلات نیروی کار خیلی بهتر از شرکت های قرمز نیست اما هزینه‌های کار ، بهره وری و ارزش افزوده آنها بیشتر است. وضعیت صادراتشان بهتر است ، حتی اگر زیاد نباشد. به نظر می رسد شرکتهای با تاسیس هسته اصلی مقاومت کارآفرین هستند ولی در شرایط اضطراری از نظر نقدینگی یا استحکام مالی ازوضعیت مطلوبی  برخوردار  نیستند. مشاغل آنها عمدتا  تجارت مواد غذایی و خرده فروشی مواد غذایی ، املاک و مستغلات ، خدمات ساختمانی ، تجارت عمده ، توزیع دارو ، زنجیره‌های سخت افزاری و خدمات فناوری اطلاعات است. البته همه بخشهای زیرمجموعه آنها  تحت تأثیر بحران قرار نگرفته است. روبرتوموندوچی در خصوص این  طبقه معتقد است: آنها همچنان به فعالیت خود در بازار ادامه داده  و توانسته اند شرایط را به خدمت بگیرند. ما آنها را بصورت ایستا تعریف کردیم زیرا نیازی به نوآوری یا تغییر سازمان ، محصولات و فناوری جدید ندارند. به همین دلیل آنها سرمایه گذاری نکرده اند و با درآمد معمولی منطبق با موقعیت فعالیت خود را ادامه داده اند. اما اینکه چه بر سر آنها خواهد آمد؟ باید اذعان داشت آنها تعطیل نخواهند شد اما حداقل در کوتاه مدت اشتیاق به تغییر نخواهند داشت.

منطقه نارنجی فعال اما پریشان

در نمونه مورد بررسی سهم این  شرکتها  10.7٪ با 1.2 میلیون نفر  شاغل عدمتا در شرکت های متوسط با 11.2 کارمند هستند. از نظر هزینه‌های کارگری ، بهره وری و ارزش افزوده ، جایگاه آنها بسیار کمتر از شرکت های زرد هست ، در حالی سطح تحصیلات نیروی کارشان مشابه می‌باشد، بیشتر صادرات می‌کنند. آنها با قرنطینه و محدودیت های شدیدی مواجه شده اند اما در سطوح مختلف واکنش متقابل نشان داده اند. محصولات جدید ، کانال های فروش ، سازماندهی مجدد فرآیندها ، تشدید مشارکت ها از آن  جمله اند.  مشاغل مرتبط با آژانسهای مسافرتی و طیف بالاتری از شرکتهای اقامتی و پذیرایی در این  گروه قرار می‌گیرند ، روبرتوموندوچی نتیجه گیری می‌کند: "آنها مبارز هستند - اما نگاه آنها منفی است. و به همین دلیل آنها بیش از موارد زرد با احتمال خطر بسته شدن درگیرند. در واقع به تحرک نقدینگی بیشتری نیاز دارند و در خطر تعطیلی بیشتری قرار دارند.

منطقه سفید: فعال

سهم آنها 19.4 درصد از نمونه Istat بوده که  3.8 میلیون نفر مشغول به کار داشته و شرکتهای آنها به طور متوسط حدود 20 کارمند دارند که متوسط هزینه کار آنها 42388 یورو ، بهره وری بالا و ارزش افزوده عالی است. این بخشها شامل دارو ، الکترونیک ، خدمات پستی و پیک ، مواد شیمیایی ، ماشین آلات ، فلزات ، خدمات مالی ، کار موقت ، بیمه ، نوشیدنی و ICT است. سطح تحصیلات آنها  بالا نیست،  شرکت های یقه آبی بوده. برای کنار آمدن با بحران کرونا ، بیش از همه در تحول دیجیتال سرمایه گذاری کرده اند. ما می‌توانیم فکر کنیم که کارآمدترین زنجیره‌های تأمین و اکثر شرکت ه ی موفق در این گروه قرار می‌گیرند.

منطقه سبز: پیشرفته، فعال

آنها 5.8٪ از نمونه را نشان می دهند ، تمایل زیادی به صادرات (حدود 20٪) با نرخ اشتغال متوسط 42.7 کارگر هستند. مسیر رشد آنها با وجود ویروس کرونا بدون تغییر باقی مانده است ، آنها از نظر سرمایه گذاری دیجیتالی از  همه گروه‌های دیگر برتر و پیشتازند و از کارهای هوشمند به طور گسترده استفاده کرده اند. شرکتهای چندملیتی و بخش عمده ای از شرکتهای تحت کنترل خارجی در بخش های خاصی مانند نوشیدنی‌ها (به ویژه نوشیدنی‌های الکلی ) ، انتشارات ، داروسازی ، بیمه متمرکز شده اند ، شرکت های سبز هستند.

منبع :

https://www.corriere.it/economia/professionisti/cards/imprese-chi-ha-risposto-meglio-covid-l-analisi-un-milione-aziende/zona-verde-proattive-avanzate.shtml