انگلیس و اعطای مجوز حفر چاه های نفتی جدید در دریای شمال
بنا بر اخبار منتشره حفاری چاههای نفت در دریای شمال برای یک دهه پس از ضربالاجل صفر خالص Net Zero که برای 2050 تعیین شده بود ادامه مییابد این موضوع در حالی است که بریتانیا طی سالهای اخیر خود را در دنیا پیشرو در کاهش کربن و استفاده از انرژیهای تجدید پذیر معرفی و تبلیغ کرده بود.
بنا بر اخبار منتشره حفاری چاههای نفت در دریای شمال برای یک دهه پس از ضربالاجل صفر خالص Net Zero که برای 2050 تعیین شده بود ادامه مییابد این موضوع در حالی است که بریتانیا طی سالهای اخیر خود را در دنیا پیشرو در کاهش کربن و استفاده از انرژیهای تجدید پذیر معرفی و تبلیغ کرده بود.
طبق اخبار مذکور پس از اعطای دهها مجوز جدید به شرکت های سوخت فسیلی، حفاری چاههای نفت و گازی در دریای شمال تا یک دهه فراتر از ضرب الاجل صفر خالص بریتانیا ادامه خواهد یافت و شرکت های نفت و گازی با مجوزهای فراساحلی قادر خواهند بود تا سوخت های فسیلی معادل 600 میلیون بشکه نفت اضافی را استخراج کنند. مقامات مربوطه 31 مجوز برای حفاری نفت و گاز را در اقدامی تایید کرده اند که تولید را تا اواخر سال 2060 تمدید میکنند به عبارتی حدود 20 سال بیشتر از آنچه قبلا گفته شده بود بهره برداری از دریای شمال ادامه خواهد یافت. این بدان معناست که احتمالاً حفاری برای سالها پس از هدف صفر خالص دولت در سال 2050 ادامه دار خواهد بود، گفته شده که در این مرحله ترکیبی از تکنیکهای جذب انرژی سبز و کربن برای جلوگیری از انتشار بیشتر CO2 در نظر گرفته شده است.
این مجوزها به همراه 51 مجوز دیگر که از اکتبر 2023 صادر شده است اعلامیه بحث برانگیز در این خصوص توسط سازمان دولتی انتقال دریای شمال (NSTA) صادر شده و موجب خوشحالی اپراتورهای دریایی بریتانیا و خشم دوستداران محیط زیست را که از بریتانیا می خواهند استفاده از سوخت های فسیلی را محدود کنند خواهد شد.
جس رالستون، تحلیلگر انرژی در واحد اطلاعات انرژی و اقلیم بریتانیا اعلام کرد که این تصمیم بر خلاف توصیه کارشناسان سازمانهایی مانند آژانس بینالمللی انرژی است که گفتهاند کاهش تقاضا راهی برای استقلال انرژی است و مجوزهای جدید دریای شمال کمکی به کاهش قبوض نخواهد کرد، زیرا نفت و گاز توسط شرکت هایی که آن را از منابع استخراج میکنند به بالاترین قیمت پیشنهادی فروخته میشود و ما نمیتوانیم قیمتهای تعیینشده توسط بازارهای بیثبات بینالمللی را کنترل کنیم، بنابراین برای محافظت از خود در برابر بحران گاز دیگری در آینده، واضح است که باید تقاضای خود را برای انرژی فسیلی کاهش دهیم.
این مجوزها همچنین خطراتی را برای شرکت های تولید کننده انرژی در مزارع بادی به همراه دارد، زیرا به آنها گفته شده است در صورت هدف قرار دادن مناطقی از بستر دریا که با میادین نفت و گازی همپوشانی داشته باشند ممکن است مجبور شوند جای خود را به اپراتورهای نفت و گاز بدهند. انرژی تولیدی آنها همچنین میتواند برای راه اندازی سکوهای نفت و گاز تغییر مسیر دهد.
بریتانیا حدود 280 میدان نفتی و گازی فعال دارد، اما پیشبینی میشود که حدود 180 میدان نفتی و گازی فعال تا سال 2030 غیر فعال و بسته شوند و بسیاری از میادین نیز تا سال 2040 از بین خواهند رفت.
بریتانیا در حال کاهش مصرف نفت و گاز است، اما این روند بسیار کندتر از کاهش تولید داخلی است و این کشور بدون نفت و گاز دریای شمال بیش از پیش به سوختهای فسیلی وارداتی وابسته خواهد شد.
این کشور سالانه 61 میلیون تن نفت مصرف میکند که با بنزین و گازوئیل انرژی 32 میلیون وسیله نقلیه موجود را تامین میکند. همچنین این کشور حدود 77 میلیارد متر مکعب گاز مصرف میکند این میزان گاز برای تولید 35 درصد برق بریتانیا و گرم کردن 25 میلیون خانه استفاده کننده از بویلر های گازی کافی است.
مجوزها صادره راه را برای یافتن میدانهای جدیدی باز میکنند که عمر دریای شمال را تا پایان دهه 2050 افزایش میدهد - و تامین مالی مورد نیاز برای پشتیبانی از زیرساختهای کلیدی مانند خطوط لوله و پایانهها را فراهم میکند.
سازمان تجارت صنعتی Offshore Energies UK (OEUK) اعلام کرده است که مجوزهای جدید امنیت انرژی را تقویت کرده و اعتماد تجاری را افزایش می دهد. این کشور در حال افزایش بهره گیری از انرژیهای تجدیدپذیر و سرعت بخشیدن به حرکت به سمت صفر خالص است امابا توجه به بروز بحرانهای منطقه ای و جهانی طی دو سال اخیر این روند زمانبر شده و برای جلوگیری از وابستگی بیشتر به نفت و گاز وارداتی این مجوزها صادر شده است.
شرکت های نفت و گازی دریایی بریتانیا در پنج دهه گذشته 47 میلیارد بشکه نفت از دریای شمال، دریای ایرلند و آب های اقیانوس اطلس تولید کرده اند.
در اوایل سال جاری، یکی از مدیران OEUK اعلام کرده بود که 9 میلیارد بشکه نفت دیگر در بخشهایی که قبلاً اکتشاف شدهاند باقی مانده است و تخمین زده میشود که 15 میلیارد بشکه نفت بیشتر در مناطق بررسی و کشف نشده وجود داشته باشد و این مسئله میتواند تولید نفت و گاز را برای چهار دهه دیگر تضمین کند.
صنعت بادی فراساحلی بریتانیا پیشنهادهایی مبنی بر این که باید جای خود را به صنعت نفت و گاز بدهد را رد کرد و آقای دن مک گریل، مدیر اجرایی RenewableUK، نهاد تجاری صنعت بادی در واکنش به مجوزهای صادره اعلام کرد که دولت باید سیاست های خود را در خصوص انرژیهای تجدید پذیر و براولویت آن در بهره گیری از این نوع انرژی در مقابل نفت و گاز تاکید کند چرا که باد فراساحلی در مقابل سوخت های فسیلی ستون فقرات سیستم آینده بریتانیا خواهد بود.
فعالان محیط زیست در واکنش به مجوزهای جدید اعلام کردند که این مجوزها کمک چندانی به افزایش امنیت انرژی نمیکند - اما در عوض جاه طلبیهای آب و هوایی بریتانیا و پیشرو بودن در خصوص صفر خالص را تضعیف میکند. تسا خان، مدیر اجرایی Uplift، یک گروه کمپین سبز و مخالف بهره گیری از سوخت های فسیلی نیز در واکنش به مجوزهای صادره اعلام کرد که این یک استراتژی انرژی نیست بلکه یک رویا است چرا که احتمالاً منجر به تامین نفت و گاز بسیار کمی از نیاز فراوان بریتانیا خواهد شد.
در گزارشها هزینه تولید هر بشکه نفت در بریتانیا 25 دلار تعیین شده که بالاترین هزینه در بین تولید کنندگان نفت دردنیا است. در این گزارش کمترین هزینه برای هر بشکه نفت با 5 دلار به قطر تعلق دارد ، عربستان 6 دلار، نروژ 7 دلار و ایران نیز 8 دلار برای تولید هر بشکه نفت هزینه میکند.