معاونت دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران

۱۴۰۰/۰۳/۰۸- ۰۸:۰۰ - مشاهده: ۲۸۵

بومی سازی اقتصادی در آفریقای جنوبی

بومی سازی محرک انکارناپذیری برای رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال است. مزایای تجارت متعادل بسیار است اما افزایش پایه تولید محلی، ارجحیت دادن به کالاهای تولید داخل و تنظیم بهتر واردات، در دراز مدت به سود کشور خواهد بود.تأکید بر بومی سازی در آفریقای جنوبی در چارچوب توافقنامه منطقه آزاد تجارت قاره آفریقا قرار می‌گیرد. در این مطلب به بررسی بومی سازی اقتصاد در این کشور و مزایای آن پرداخته شده است.

برای دهه‌ها جهان با افتخار بر طبل جهانی سازی کوبیده و اقتصاد از تولید منطقه ای به تولید جهانی تبدیل شده است. این سیستم، کالاها و خدمات را بسیار ارزان کرده است، اما در عین حال از آسیب پذیرترین کشورهای جهان بهره برداری می‌کند.

به عنوان یک سیستم عملیاتی، این طراحی کل جهان را به بخش های دیگر سیستم بطور کامل و قابل پیش بینی وابسته می‌کند. هنگامی‌که یک بیماری مانند همه گیری covid-19 اختلال جهانی ایجاد می‌کند، شکنندگی سیستم آشکار می‌شود.

به همین دلیل است که کشورها در حال جستجوی راه‌هایی برای تسریع "بومی سازی" (localisation) در اقتصاد خود هستند. در واقع، بومی سازی به سمت دستیابی به اهداف توسعه پایدار است. دستیابی به اهداف توسعه پایدار (SDG) باید با مشارکت رهبری محلی و مردم محلی با استفاده از منابع محلی محقق شود.

رقابت اقتصادی بر اساس قیمت و کیفیت حاصل می‌گردد و هر چه مقدار تولید بیشتر باشد، هزینه کمتری به مصرف کننده تحمیل می‌شود. با افزایش تقاضا از طریق دسترسی به بازار و فرصت های پیوند بین تولیدکنندگان و خریداران نیز می‌توان اشتغال بیشتری را تضمین کرد.

در این رابطه موضوع واردات با قیمت ارزان تر مورد توجه قرار می‌گیرد و باید توسط بخش گمرک به آن رسیدگی شود. بسیاری از محموله‌ها با فاکتورهای نادرست و کم بها وارد می‌شوند و بدین ترتیب عوارض واردات کمتری را پرداخت می‌کنند و به واردکنندگان اجازه می دهد تولیدکنندگان داخلی را زیر قیمت خود قرار دهند.

بومی سازی محرک انکارناپذیری برای رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال است. مزایای تجارت متعادل بسیار است اما افزایش پایه تولید محلی، ارجحیت دادن به کالاهای تولید داخل و تنظیم بهتر واردات، در دراز مدت به سود کشور خواهد بود.

بومی سازی اقتصادی در آفریقای جنوبی

تأکید بر بومی سازی در چارچوب توافقنامه منطقه آزاد تجارت قاره آفریقا قرار می‌گیرد. منطقه تجارت درون آفریقایی بزرگترین منطقه تجارت آزاد است که از زمان تشکیل سازمان تجارت جهانی به وجود آمده است. صادرات بین کشورهای آفریقایی در حال حاضر بین 15 تا 18 درصد از کل صادرات را تشکیل می دهد.

آفریقا دارای جمعیت 1.2 میلیاردی است؛ پیش بینی می‌شود این تعداد تا سال 2050 بیش از دو برابر شود. توافقنامه تجاری یک بازار 1.3 تریلیون دلاری ایجاد می‌کند که هدف آن تقویت تجارت و رشد اقتصادی درون آفریقا است. با این حال، برای رسیدن به این هدف، تمام تعرفه‌های تجاری باید حذف شوند.

قانون چارچوب سیاست های خریدهای ترجیحی (PPPFA) به دولت آفریقای جنوبی اجازه داده است تا محصولات خاصی را که باید از منابع صنعتی محلی خریداری شود، با توجه به مشخصات دقیق، برگزیند. این نامگذاری‌ها نشان دهنده درصد انواع مختلف محصولاتی است که باید به صورت محلی ساخته شوند. و همه ارگان‌های شرکت های دولتی باید محصولات را با توجه به مشخصات تعیین شده خریداری کنند.

مزایای بومی سازی

بومی سازی به ایجاد اقتصادی فراگیرتر کمک می‌کند و فرصت های بیشتری برای ورود به بخش صنعت فراهم می آورد. علاوه بر مفهوم "محلی برای بازارهای محلی"، ساخت ظرفیت صنعت محلی برای بازارهای صادراتی از اهمیت بالاتری برخوردار است.

دولت برای ایجاد انگیزه مالیاتی در شرکت های بین المللی در راه اندازی کارخانجات صنعتی، به آنها اجازه می دهد با پیشبرد بومی سازی از مزایای خریدهای ترجیحی استفاده کنند، و این انتظار وجود دارد که سطح مشخصی از توانمندسازی اقتصادی سیاهانBroad-based BlackE Economic Empowerment (BBBEE) را به رسمیت بشناسند. بدین ترتیب شرکت های بین المللی نیاز دارند تا تامین کنندگان سیاه پوست را در زنجیره ارزش خود قرار دهند.

در آوریل 2020، رئیس جمهور آفریقای جنوبی، آقای سیریل رامافوزا، اعلام کرد که به عنوان بخشی از برنامه خود برای بازسازی اقتصاد آفریقای جنوبی پس از کرونا، دولت تلاش های خود را بر روی سیاست هایی متمرکز خواهد کرد که بومی سازی زنجیره‌های تامین را تشویق و ترویج می‌کند.

وی خاطر نشان نمود اقتصاد آفریقای جنوبی قبل از آغاز قفل سراسری covid-19 عملکرد خوبی نداشت. دولت بدهی مالی زیادی دارد، عنوان "نابرابرترین جامعه جهان" را یدک می‌کشد و بزرگترین کارفرمای کشور (تا حد زیادی) خود دولت بوده است. این کشور همچنین با نرخ بیکاری 30.8 درصدی دست و پنجه نرم می‌کند.

وی گفت برای پیشبرد استراتژی اقتصادی، برای بازسازی اقتصاد و دستیابی به رشد فراگیر، به یک توافق نامه اجتماعی جدید، با حضور همه بازیگران- تجارت، کارگران، جامعه و دولت - احتیاج است. با توجه به همکاری که طی بحران کرونا بین تمام شرکای اجتماعی ایجاد شده است، اصلاحات ساختاری مورد نیاز برای کاهش هزینه‌های تجارت، ترویج بومی سازی و صنعتی سازی، اصلاحات اساسی شرکت های دولتی و تقویت بخش غیررسمی را تسریع خواهیم کرد.

ایشان یک سال بعد در فوریه 2021 گفت که شورای ملی توسعه اقتصادی و کار، به عنوان بخشی از برنامه بهبود اقتصادی کشور، توافق کرده است که اعضای آن با هم همکاری کنند و تا پنج سال آینده میزان نیازمندی کشور به واردات را 20٪ کاهش دهند.

وی خاطرنشان نمود که حدود 42 محصول برای این طرح در نظر گرفته شده است، از جمله روغن‌های خوراکی، مبلمان، کنسانتره‌های میوه، تجهیزات محافظت شخصی، محصولات فولادی و ورودی‌های اقتصاد سبز که همه آنها به صورت محلی تهیه می‌شوند.

اقدامات محلی سازی دیگر شامل تولید مرغ محلی، استفاده از شکر تولید شده در داخل و تقویت لباس، پارچه، کفش و چرم در این طرح قرار می‌گیرند. این اقدامات که به یاری مشاغل کوچک درگیر کرونا می‌پردازد، به افزایش اعتماد به نفس مشاغل نیز کمک خواهد کرد.

آقای ابراهیم پاتل، وزیر تجارت، صنعت و رقابت آفریقای جنوبی در ماه می 2021 نیز اعلام کرد که "توافق نامه ای" در شورای ملی توسعه اقتصادی و کار (ندلاک) برای دستیابی به بومی سازی تدریجی تا 200 میلیارد رند تولید اضافی طی یک دوره 5 ساله به دست آمده است. پاتل گفت که این استراتژی از پشتیبانی شرکت های بزرگ برخوردار است. وی ضمن اشاره به فهرست اولیه 42 محصول برای بومی سازی گفت، با توجه به اینکه رویکرد یکسانی برای همه محصولات در نظر گرفته نمی‌شود، این توافق متذکر شده است که بومی سازی جوابگوی تمام محصولات نمی‌باشد و برای هر نوع کالا مناسب نیست.

تعدیل تعرفه‌ها و تخفیف ها ابزار مهم سیاست در دسترس دولت برای کاهش یا افزایش عوارض واردات است، اما در آینده باید با تعهدات الزام آور متقاضیان برای بهبود رقابت، ایجاد شغل و محدودیت قیمت همراه باشد.

توافق نامه موسوم به  Nedlac با تجزیه و تحلیل نشان می دهد که نسبت واردات آفریقای جنوبی به تولید ناخالص داخلی بیش از حد بالا است. آفریقای جنوبی کالاهایی به ارزش 25٪ از تولید ناخالص داخلی خود را وارد می‌کند. تمایل برای واردات با کشورهای هم تراز و اقتصادهای توسعه یافته مطابقت ندارد و بیشتر به صورت محلی قابل تولید است. سایر کشورهای بزرگ رقم کمتری به نسبت تولید ناخالص داخلی خود واردات دارند:  چین با 14٪ ، هند با 16٪ ، برزیل 10٪ ، ایالات متحده با 12٪ و اتحادیه اروپا با 14٪ .

این توافقنامه با پیشرفتی که در زمینه تولید ظرفیت محلی تجهیزات حفاظت شخصی و محصولات پزشکی، از زمان ابتلا به بیماری همه گیر کرونا ایجاد شده، انگیزه بیشتری به دست آورده است.

بومی سازی ابزاری مهم برای سیاست های توسعه اقتصادی در آفریقای جنوبی است و به رشد اقتصاد و بخش صنعت کمک می‌کند. به گفته مقامات آفریقای جنوبی، صنعت این کشور برای پایداری نیازی به استفاده از منابع خارجی ندارد و لازم  است محصولات و خدمات در آفریقای جنوبی بومی سازی شود تا اقتصاد در داخل کشور تقویت گردد.

متن دیدگاه
نظرات کاربران
تاکنون نظری ثبت نشده است

امتیاز شما