گاز طبیعی و توسعه در شرق آفریقا
کشورهای واقع در شرق آفریقا در برهه سرنوشت ساز گذار از انرژیهای سنتی قرار دارند. منبع بعدی انرژی این کشورها، گاز طبیعی خواهد بود که علاوه بر آلودگی و آسیب کمتر به محیط زیست شکننده منطقه، ذخایر شناخته شده آن در کشورهای کنیا، تانزانیا و موزامبیک به وفور یافت میشود.
گاز طبیعی به عنوان یک منبع انرژی مهم، میتواند نقش بسزایی در توسعه اقتصادی کشورها ایفا کند. به عبارت دیگر، گاز طبیعی و توسعه اقتصادی دو مفهوم مرتبط و تاثیرگذار بر یکدیگرند. برخی از جنبههای این ارتباط بعبارتند از: تامین انرژی صنایع و تولید، ایجاد فرصتهای شغلی، توسعه زیرساختها، صادرات گاز طبیعی و کسب درآمد ارزی، تامین انرژی خانوار، مراکز تجاری و نهایتاً کاهش آلودگی هوا.
یکی از مبرمترین چالشهای توسعه اقتصادی شرق آفریقا، دسترسی مقرون به صرفه و پایدار به برق است که با توجه به روشهای فعلی تولید آن مانند تولید برقآبی و انرژی خورشیدی و بادی (منابع تجدیدپذیر)، خلاها و کمبودهای اساسی مشاهده میشود. در اینجاست که گاز طبیعی به عنوان یک جایگزین قابل اعتماد، مقیاسپذیر و مقرونبهصرفه برای برقرسانی بهویژه در جوامع محروم خودنمائی میکند. بسیاری از مناطق روستایی و حومه شهرهای بزرگ، برق و اساساً انرژی موردنیاز خود را با تکیه بر منابعی مانند ژنراتورهای دیزلی، زغال و هیزم تامین کرده و کلاً از دسترسی به شبکه برق سراسری کشورهایشان محروم ماندهاند. این در حالی است که نیروگاههای تولید برق که با سوخت گاز کار میکنند، راهحلی پایدار برای تامین نیازمندی صنایع و مصرف خانوار این کشورها میباشد. در این زمینه، تانزانیا پیشرفت قابل توجهی داشته و حدود 34 درصد از برق شبکه سراسری این کشور، از گاز طبیعی استخراج شده از میادین Songo Songo و Mnazi Bay تولید میشود.
تجربه موفق تانزانیا در حوزه تولید برق از گاز طبیعی و مقرون به صرفه بودن آن، مشوقی برای سایر کشورهای منطقه شده است که آنها نیز در این مسیر گام بگذارند. به نحوی که تلاش دارند با ادغام نیروگاههای گازسوز در شبکههای برقرسانی، شکاف میان تقاضا و تولید انرژی را پر کرده و فعالیتهای اقتصادی را به ویژه در مناطق دورافتاده و کمتر مورد بهرهبرداری قرار گرفته، تسریع بخشند. با این حال، گسترش زیرساختهای گازی مستلزم سرمایهگذاری در قسمتهای مختلف زنجیره تولید و توزیع گاز مانند میادین استخراج، خطوط انتقال، تأسیسات ذخیرهسازی و شبکههای توزیع است که بعضاً خارج از توان اقتصاد نحیف این کشورها بوده و نیازمند جلب سرمایهگذاری از خارج از منطقه است. علاوه بر ارتقای سطح تولید برق، گاز طبیعی فرصتی بیبدیل پیشِ روی کشورها قرار میدهد تا مسیر صنعتیسازی کشور را با سرعت بیشتری به پیش ببرند. به عبارتی دیگر، اثرات مثبت گاز طبیعی بر بخشهای مختلف اقتصادی مانند کشاورزی (افزایش تولید کود شیمیایی)، حمل و نقل (کاهش هزینههای سوخت)، صنایع پتروشیمی، کارخانجات تولیدی و صنعتی (فولاد، سیمان) و ...، غیرقابل کتمان است. منطقه شرق آفریقا در تمامی این عرصهها، قابلیت کار دارد و سیاستگذاران این کشورها با علم به ظرفیتهای عظیم موجود در دل جوامع خود، به دنبال بهرهگیری از آن هستند. برگزاری کنفرانسها و همایشهای متعدد با حضور بازیگران مهم منطقهای و فرامنطقهای، یکی از مهمترین اقدامات آنها در مسیر شناساندن توانمندیهای خود به علاقمندان میباشد.
از آنجا که دولتهای شرق آفریقا به دنبال رقابت در بازارهای جهانی هستند، منابع انرژی پایدار و قابل اتکا با قیمت رقابتی برای جذب سرمایهگذاران و توسعه تولیدات صنعتی حیاتی خواهد بود. گاز طبیعی یکی از این منابع انرژی با برخورداری از تمامی خصوصیات پیش گفته است. در این منطقه، حصول اطمینان از دسترسی عمومی به گاز طبیعی، نیازمند تلاش هماهنگ بین دولتها، بخش خصوصی و شرکای بینالمللی این کشورهاست. چارچوبهای سرمایهگذاری تدوین شده در این کشورها، نه تنها کاربران صنعتی در مقیاس بزرگ، بلکه مشاغل کوچک و خانوارها را در اولویت قرار میدهد. همچنین، این دولتها در تلاشند با مشوقهایی مانند معافیتهای مالیاتی و مدلهای تامین مالی خصوصی – دولتی جهت پروژهها، هزینههای مصرفکنندگان را کاهش دهند و در عین حال رشد پایدار این بخش را تضمین کنند.
جمعبندی
کشورهایی که از منابع گاز برای صنعتی شدن استفاده میکنند، میتوانند هزینههای تولید انرژی را به میزان قابل توجهی کاهش داده، افزایش رقابتپذیری صنایع را تحریک کنند، بهرهوری را افزایش داده و با رشد اشتغالزایی در کشور، سبب تامین رفاه اقتصادی شهروندان خود شوند. نصب تاسیسات صنعتی تولید گاز طبیعی مایع (LNG) در منطقه لیندی در تانزانیا، نمونهای بارز در منطقه شرق آفریقاست که نشان میدهد چگونه فعالسازی میادین و تاسیسات زیرساختی گاز میتواند سرمایهگذاری خارجی را جذب کرده، رشد درآمد ملی را سبب شده و هزاران شغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد کند. بدین ترتیب، گاز طبیعی میتواند نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشورها ایفا کند، اما برای بهرهبرداری بهینه از این منبع انرژی، لازم است به مسائل زیستمحیطی، اقتصادی و اجتماعی توجه کافی شود. از سوی دیگر، توسعه صنعت گاز طبیعی با چالشهایی مانند نیاز به سرمایهگذاری بالا، مسائل زیستمحیطی و نوسانات قیمت جهانی روبروست. برای مقابله با این چالشها، لازم است دولتها و بخش خصوصی با همکاری و برنامهریزی دقیق، در توسعه پایدار این صنعت سرمایهگذاری کنند. جامعه شرق آفریقا با طراحی یک راهبرد آیندهنگر که سرمایهگذاری زیرساختی، اصلاحات نظارتی و مشارکت مصرفکننده را ادغام میکند، خود را به عنوان یک نیروگاه انرژی منطقهای قرار داده، رشد اقتصادی، ایجاد شغل و بهبود امنیت انرژی را برای میلیونها نفر تامین خواهد نمود. فلذا، تبدیل گاز طبیعی به یک محرک اصلی رشد اقتصادی، از اولویتهای این منطقه است.