مروری بر سیاست ملی کالاهای اساسی کشاورزی مالزی

سیاست ملی کالاهای اساسی کشاورزی مالزی (2030-2021) در اسفند ماه سال گذشته توسط خانم زریدا قمرالدین، وزیر صنایع کاشت و کالاهای اولیه مالزی رونمایی شد. کالاهای اساسی کشاورزی در مالزی شامل هفت محصول روغن پالم و مشتقات آن، کائوچو، الوار، کاکائو، فلفل، الیاف گیاهی (کنف)، و سوخت‌های زیستی می باشد.

سیاست ملی کالاهای اساسی کشاورزی مالزی (2030-2021) در اسفند ماه سال گذشته توسط خانم زریدا قمرالدین، وزیر صنایع کاشت و کالاهای اولیه مالزی رونمایی شد. کالاهای اساسی کشاورزی در مالزی شامل هفت محصول (روغن پالم و مشتقات آن، کائوچو، الوار، کاکائو، فلفل، الیاف گیاهی (کنف)، و سوخت‌های زیستی) میباشد. بر اساس آمار رسمی، کالاهای اساسی کشاورزی با ارزش آفرینی 99.2 میلیارد رینگیتی، 7.1 درصد تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2021 را تشکیل داده است. کل تجارت محصولات یاده شده در سال مذکور 275 میلیارد رینگیت و تراز تجاری مثبت 34 میلیارد رینگیت بوده است. این بخش همچنین با بکارگیری بیش از یک ملیون پانصد و پنجاه هزار نفر 10.3 درصد از اشتغال این کشور را تشکیل می دهد.

در سیاست جدید کالاهای اساسی کشاورزی مالزی، موضوعات پایداریSUSTAINABILITY ، بهره وری PRODUCTIVITY  ، ایجاد ارزش افزوده VALUE-CREATION، توسعه بازار MARKET DEVELOPMENT  همه جانبه و فراگیری بودن INCLUSIVENESS پنج محور استراتژیک محسوب شده و ابتکارات سیاست جدید ذیل این 5 محور اصلی دیده شده است.

برای هر یک از ابتکارات، اهداف کمی مشخص در نظر گرفته شده است. میزان فعلی، هدف گذاری میان مدت برای سال 2025 و هدف نهایی پایان دوره در سال 2030 به تفکیک کالاها جهت اندازه گیری میزان موفقیت دیده شده است. 

چهار موضوع رفاه مالکان کوچک، توجه به بومیان، کارآفرینی و رشد بنگاه‌های خرد، کوچک و متوسط MSME’s، تحولات تاثیر گذار جهت افزایش کارایی برای حداکثر تاثیرگذاری به عنوان اولویتهای مقطعی (Cross-cutting Priorities) در نظر گرفته شده است.

تدوین کنندگان سند مذکور معتقدند در دهه پیشرو شاهد پنج روند مهم جهانی و البته تاثیر گذار بر رشد این صنعت خواهیم بود: 1- انتقال قدرت اقتصادی به آسیا ؛2 – گسترش و فراگیری استفاده از فناوری‌های دیجیتالی از جمله در بخش کشاورزی؛ 3-تغییرات جمعیتی و عدم تمایل نسل جدید به فعالیت در این حوزه، 4- توجه بیشتر به مسائل زیست محیطی و 5- افزایش نابرابری که با شیوع همه گیری بیماری کرونا بر شدت آن افزوده خواهد شد.

در بعد داخلی، وابستگی زیاد به نیروی کار خارجی با مهارت پایین، افزایش هزینه تولید به دلیل الزامات پایداری و بررسی دقیق محصولات تولیدی، عدم تنوع محصول، ارزش افزوده پایین، رقابت با اقتصادهای نوظهور از دیگر چالش های پیشروی این بخش میباشد.

همانطور که اشاره شد سند مذکور پنج محور اصلی، بعلاوه 14 شاخص برای بررسی کمی نتایج حول این 5 محور تعیین شده است. در شکل زیر خلاصه این موارد نشان داده شده است.

در سال 2020 میلادی میزان کل صادرات کالاهای اساسی کشاورزی بالغ بر 150 میلیارد رینگیت بوده است که از این میزان حدود 73 میلیارد رینگیت سهم صنایع پالم و 48 میلیارد رینگیت سهم کائوچو (پلاستیک) میباشد. بر اساس برنامه میزان کل صادرات برای سال 2025 عدد 171 میلیارد رینگیت و در سال 2030 میزان 203 میلیارد رینگیت هدف گذاری شده است.

همچنین تراز تجاری کل محصولات کشاورزی در سال 2020 بالغ بر 109 میلیارد رینگیت بوده است که بر اساس برنامه به 154 میلیارد خواهد رسید.

 

https://www.mpic.gov.my/mpi/images/mpi_penerbitan/DAKN/dakn_book.pdf