اشتغال؛ ضرورت بازنگری در کسب مهارت‌ها

در وبینار برگزار شده تحت عنوان "اشتغال؛ ضرورت بازنگری در کسب مهارت‌ها" [1] به نیازهای روز اشتغال‌زایی در دوران کنونی به ویژه در شرایط کرونایی غالب بر جامعه جهانی پرداخته شده و به ضرورت دیجیتالی شدن تمامی امور نظام‌های اقتصادی و اجرایی به عنوان یک اصل اساسی و مورد نیاز اشاره گردیده است.

سخنرانان در وبینار مذکور که در دانشگاه اروپایی قبرس و به ابتکار ستاد اشتغال موسسه کری یرز اکسپرس [2] برگزار گردید؛ به نیازهای کنونی شاغلین جدید برای موفقیت در کار و ضرورت بازنگری در ایجاد مهارت‌ها پرداخته شد.                                

اهم موضوعات قابل توجه مطروح شده توسط اساتید متخصص در حوزه علوم شناختی و همچنین مدیریت و ارزیابی ریسک [3] عبارتند از:

1. اساسا واگذاری شغل به متقاضی جدید که برای اولین بار وارد میدان کار می‌گردد همچون گذشته نیست. امروزه علاوه بر داشتن مهارت‌های متعارف گذشته به عنوان شاخص‌ها برای اشغال یک شغل  متقاضی باید با مهارت‌های متنوع دیگر نیز آشنایی داشته باشد و به همین دلیل است که نیاز به افزایش مهارت‌ها و بازنگری در مهارت‌های کنونی به عنوان یک ضرورت برای اشتغال‌زایی اهمیت پیدا می‌کند. 

این مهارتهای جدید برای متقاضیان کارو یا شاغلین کنونی کدامند؟   

در پاسخ به این سوال در وبینار مذکور به موارد زیر اشاره شده است:

1. آشنایی کامل متقاضیان ورود به میدان کار با نظام دیجیتالی و کسب مهارت‌های جامع و لازم در این حوزه ؛                                   

2. به عنوان یک نیاز (شناختی) آموزش باید به گونه‌ای ارائه گردد که افراد تازه وارد به حوزه کاررا قادر به انجام امور به صورت خودکار و حتی غیر ارادی بنماید.                       

3. در آموزش‌ها، هدف هوشمندسازی احساسات به سمت و سویی باید جهت داده شود که جدیدالورودها به حوزه کار و اشتغال را قادر سازد که  ابتدا شناختی از احساسات خود پیدا کرده و در مرحله بعد به شناختی عمیق از احساسات دیگران (مدیران و همکاران) در محیط کار برسند. بدیهی است که با این رهیافت قدرت تشخیص آنها تقویت می‌گردد و ضمن آنکه ایشان را به سوی تدبر، تعقل و خلاقیت بیشتر هدایت می‌کند؛ موجب خواهد شد که در انتقال ایده‌ها به محیط کار موفق‌تر عمل نمایند.         

4. در دنیای امروز جوانان باید به گونه‌ای آموزش ببینند که قادر به تغییر شغل در زمان‌های متفاوت باشند زیرا که تدریجا اشتغال در یک پست برای سال‌های متمادی مثلا 20 تا 30 سال به دلیل تغییرات ساختاری در نظام‌های اقتصادی و اجتماعی در حال کم‌رنگ شدن است. امروز جویندگان کار باید با کسب مهارت‌های متنوع کاریقادر به انجام کارهای متفاوت باشند. 

راهکارها                                                                                    

تردیدی نیست که در محیط‌های آموزشی از جمله مدارس و دانشگاه‌ها آموزش نرم نمی‌توان ارائه نمود؛ لذا ابتکاراتی همچون کار عملی حین آموزش بدون دستمزد[4]، و ایجاد کمپ‌های آموزشی-کاری با مقررات و دیسیپلین سخت[5] به منظور اندوختن تجربه کاری قبل از ورود به محیط کار از الزامات روز می‌باشد.                                                              

تجربه دوران گذار یک سال و اندی از پاندومی‌ کرونا توانایی کار از طریق مجازی و تله کار را به عنوان یک اصل اساسی و ضروری در محیط کار در آورده است و لذا ممکن است با گذشت زمان؛ حتی کارفرمایان را مجاب به تغییر فضای کار نیز بنماید. امروزه در حالی که بخش اعظم امور از طریق دور کاری می‌تواند انجام شود؛ دیگر نیاز به اجاره دفتر کار در فضای گسترده نیست چرا که در واقع ضرورتی به حضور فیزیکی کارکنان در ساعات مقرر در محل کار احساس نمی‌شود. ذکر این نکته ضروری به نظر می‌‌رسد که حضور جوانان تازه ورود به محیط کار فقط با هدف آشنایی با فضای کار، کسب تجربه عملی و شناخت ذهنی از محیط کار امری اجتناب‌ناپذیر است لیکن تجربه دور کاری اجباری بر اثر انتشار ویروس کرونا نیز ثابت کرده است که توان تولید در بسیاری از بخش‌ها بالاتر رفته است و بروکراسی مطول اداری نیز محدودتر شده است.                                                                        

پی نوشت:

[1] Getting a first job or a new job requires reskilling & upskilling

[2] The Careers Express job board

[3] Cognitive science & Risk Assessment

[4] Internship

[5] Boot camps