لزوم بازبینی در صنعت برق کنیا
نیاز مبرم کنیا به تجدیدنظر در نظام تولید و توزیع برق و ضرورت بکارگیری انرژیهای تجدیدپذیر، بازار وسیعی را برای شرکتهای فعال در این حوزه فراهم آورده است. شرکتهای دانش بنیان فعال در حوزه انرژیهای خورشیدی، باد و ژئوترمال ( زمین گرمایی ) می‌توانند در این حوزه حضور فعالی داشته باشند.
در سال های اخیر، مسائل کلیدی مرتبط با صنعت برق به عنوان یکی از چالش های کشور کنیا شناخته می‌شوند. از این دست مسائل می‌توان به هزینه‌های بالا، کیفیت پایین توزیع، تولید بیش از نیاز، نیاز به روز آوری سیستم ها، کمبود شبکه‌های انتقال و استفاده روزافزون از انرژیهای تجدیدپذیر به ویژه انرژی خورشیدی اشاره کرد. آنچه امروز صنعت برق کشور به آن نیاز مبرم دارد طراحی یک برنامه جامع، مستقل و هدف دار برای مدیریت این صنعت است.
شکی نیست که در صورت طراحی این برنامه بدون مشارکت بخش خصوصی، خلاقیت، مدرنیزه شدن و هدف دار بودن آن همچنان دور از دسترس خواهد بود. صنعت برق کنیا هم اکنون تشنه برنامه ای اساسی برای تولید برق با قیمت مناسب و مطابق با اصول حفاظت از محیط زیست و سیاست های اقتصادی کشور است. قدم اول در این مسیر، تعیین میزان تقاضای برق در بلند مدت است که باید با مشارکت کارشناسان بخش نیرو، نگاه به مصرف انرژی در آینده و به منظور پاسخگویی به رشد اقتصادی کشور انجام شود. به همین دلیل، نگاهی واقع بینانه به شرایط صنایع نیازمند میزان قابل توجهی از برق از جمله ساخت و ساز، معدن، کشاورزی و حمل و نقل حیاتی است. در ادامه، این فعالیت ها باید به کمک سیاست های مدیریتی، با برنامه‌های کلی کشور در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست تطابق پیدا کند.
کنیا باید به یاد داشته باشد که در این مسیر، به جای واردات ذغال، گاز و نفت که موانعی جدی برای بخش نیرو در کشور به حساب می آیند، استفاده از منابع داخلی در اولویت قرار داشته و در صورت تحقق این امر و تکیه بر منابع داخلی نظیر انرژی بادی و انرژی خورشیدی، حفظ ذخیره ارزی و اشتغال زایی تنها بخش هایی از خروجی این اتفاق فرخنده خواهند بود. به طور خلاصه، اگرچه اساس تولید نیرو در کشور بر انرژیهای گرمایشی و آبی پایگذاری خواهد شد، این اشکال تولید انرژی باید در دسته سرمایه گذاری‌های بلند مدت کشور قرار گرفته و برای سرمایه گذاری‌های کوتاه مدت، انرژی خورشیدی و بادی در صدر اولویت ها جای داده شود.