تحولات و اخبار اقتصادی ایتالیا ( دهه اول و دوم دی 1398 )

مهم ترین تحولات و اخبار اقتصادی ایتالیا در دهه اول و دوم دی ماه 1398 که در روزنامه‌ها و رسانه‌های این کشور انتشار یافته به قرار ذیل است؛

 اقتصاد ایتالیا باید بتواند در زمان بحران‌های ژئوپولیتیکی، افق های دور را نیز زیر نظر بگیرد؛

روزنامه لاستامپا به قلم ماریو د آلیو

بحران‌های بین االمللی موجود بویژه تنش شدیدی که بین ایران و آمریکا بوجود آمده این اجازه را به ما نمی دهد که دست روی دست بگذاریم و در برابر تلوزیون روی کاناپه نشسته و اخبار را دنبال کنیم. زیرا این ریسک وجود دارد که همه شهروندان اروپایی و یا ایتالیایی سهم خود را در این بحران‌ها با تراز اقتصاد خانوادگی و سبک زندگی خود بپردازند. پهباد های آمریکایی و موشک های ایرانی می‌توانند وضعیت اقتصاد ما را هم بطور مستقیم و هم غیر مستقیم تحت الشعاع خود قرار دهند.

از یک طرف جنگ تجاری ترامپ موجب کاهش رشد اقتصاد جهانی شده است، با وجود اینکه در سال 2019 مهمترین مراکز مطالعات اقتصادی پیش بینی‌های خود را در مورد رشد اقتصاد جهان کاهش داده بودند، اکنون نیز لازم است تا مجددا این پیش بینی‌های را کاهش دهند.

در چنین سناریویی نه چندان شاد، ایتالیا هم بطور مستقیم و هم بطور غیر مستقیم دچار ضرر خواهد شد. بطور مستقیم صنعت گردشگری و تولیدات ساخت ایتالیا ضرر خواهد نمود یکی از مهمترین بخش های اقتصادی صنایع باغداری و کشاورزی می‌باشد که پس از شوک خروج انگلستان از اتحادیه اروپا اکنون باید شوک ترامپ و اعمال عوارض گمرکی بر کالاهای ایتالیایی را نیز تحمل کند.

بطور غیر مستقیم می‌توان به کندی رشد اقتصاد های قوی اروپا همچون آلمان اشاره نمود، ایتالیا نمی‌تواند خود را از تاثیرات منفی ناشی از کند شدن روند اقتصاد آلمان مبری دارد. شرکت های آلمانی خریداران اصلی کالاهای صنعتی نیمه تمام ایتالیایی بویژه در بخش صنعت مکانیک هستند. اکتبر گذشته در مقایسه با سال قبل از آن میزان تولیدات کالاهای صنعتی بدلیل بی ثباتی‌های موجود در خاور میانه به میزان %6.3 کاهش داشته است مخصوصا در بخش سفارشات از منطقه‌های خارج از اتحادیه اروپا و بعلاوه پیش بینی می‌گردد تا امسال نیز تولیدات ناخالص داخلی مجددا کاهش یابد. اکنون کشورهای ایتالیا و آلمان در بین کشورهای پیشرفته جهان در حال رقابت برای پائین ترین رتبه‌ها در جول رتبه بندی کشورهای پیشرفته هستند.

در مجموع، دوره رشد سریع اقتصادی دیگر پایان یافته و رویدادهای خاور میانه به رشد نزولی اقتصادی سرعت بخشیده اند. یکی از بخش های مهم اقتصادی طبیعتاَ بخش نفت می‌باشد بطوریکه اگر بی ثباتی شدیدی که در منطقه خلیج فارس و کشور لیبی پیش آمده است بخواهد برای چند هفته دیگر بطول بیانجامد، بهای بنزین برای جایگاه‌های توزیع سوخت افزایش خواهد داشت. و شهروندان ضرر آن را پرداخت خواهند کرد.

دولت ایتالیا باید با هوشیاری هرچه تمام تر وضعیت اقتصاد را مدیریت نماید. و تنها به نجات کارخانه فولادسازی ایلوا، و یا بدنبال پیدا کردن شریک برای هواپیمایی آلیتالیا خود را محدود نکند. زیرا وقتی در دریایی پر تلاطم حرکت می‌کنید فکر کردن به عبور از تنها یک موج کافی نیست، باید به دور دست نگاه کرد، یک مسیر مشخص در نظر گرفت و از سکان استفاده نمود. شاید وقت آن رسیده است که دولت واقعاَ دست بکار شود.   

 

تاثیرات اقتصادی بالاگرفتن تنش بین دو کشور ایران و آمریکا در بازارهای جهانی؛ بویژه هشت کشور اول بزرگ اقتصادی

مقاله منتخب از روزنامه اقتصادی ایل سوله به قلم موریا لونگو

روزنامه اقتصادی ایل سوله به قلم موریا لونگو به بررسی تاثیرات اقتصادی تنش بین دو کشور آمریکا و ایران پرداخته و آورده است:

هنوز جوهر گزارش پیش بینی‌های کارشناسان بانک های تجاری و مراکز سرمایه گذاری پیرامون وضعیت بین المللی اقتصاد در سال 2020 خشک نشده است که همه آنها به کاغذ پاره بدون مصرف تبدیل شده اند زیرا هیچ تحلیل گر اقتصادی در جهان احتمال نمی داد که در ابتدای سال 2020 موضوع خطرات ژئوپولیتیکی و جنگ در منطقه خاور میانه به میان بیاید، منطقه ای که برای اقتصاد جهان بسیار پر اهمیت می‌باشد.

در پی ( شهادت ) کشته شدن ژنرال سلیمانی توسط آمریکا ریسک بروز بی ثباتی در منطقه خاور میانه، منطقه ای که برای کارگزاران بازارهای مالی بسیار پر اهمیت می‌باشد بوجود آمده است. کارشناسان اقتصادی تنش بوجود آمده را برای خود غافلگرانه خوانده و آن را همچون یک رعد و برق در آسمانی صاف توصیف می‌کنند. با افزایش شاخص احساس خطر در محافل مالی و اقتصادی، دیروز بهای طلا که در چنین شرایطی همواره به عنوان یک کالای پناهگاه محسوب می‌گردد مجددا افزایش پیدا کرده و به بالاترین حد خود از سال 2013 تا به امروز یعنی 1600 دلار برای هر انس رسیده است. همچنین بهای نفت خام (برنت) نیز از 70 دلار برای هر بشکه تجاوز نموده است.

موریا لونگو (خبرنگار روزنامه اقتصادی ایل سوله، در مقاله تحلیلی خود با اشاره به هشدار کارشناس آژانس رتبه سنجی مودیز (Alexander Prjessy) در مورد تاثیرات اقتصادی و خطرات بلند مدت ناشی از درگیری نظامی‌بین ایالات متحده و ایران که گفته بود موجب بروز شوک اقتصادی و مختل شدن وضعیت بازارهای مالی خواهد شد، آورده است؛ این هشدار نمی‌تواند فراگیر باشد زیرا همانگونه که تغییرات در بازار بورس نشان داد، افکار قالب در بین سرمایه گزاران بر عکس خواهد بود و احتمال درگیری بین آمریکا و ایران به سختی می‌تواند بازار های را دچار شوک اقتصادی بکند. البته در کوتاه مدت حتما در بازار های مالی تلاطم ایجاد خواهد شد ولی نه بیشتر از این. اکنون این سوال مطرح می‌گردد که آیا حق با مثبت گرایان یا کسانی که که معتقدند جنگ بین آمریکا و ایران تاثیری بر اقتصادی جهان نمی‌گذارد، است یا با  شکاکان یعنی کسانی که جنگ را عامل رکود اقتصاد جهانی می دانند.

مثبت گرایان معتقدند که تا بحال هر گاه جنگی صورت گرفته است (بجز جنگ افغانستان – سال 2001) بازده ای بازارهای بورس همیشه مثبت بوده است و بعلاوه بانک های مرکزی کشورها آنقدر بازارها را پشتیبانی پولی می‌کنند که برای تغییر چنین وضعیتی احتیاج به یک رویداد واقعا بزرگ می‌باشد. اما از طرفی این نیز واقعیت است که بازارها در حال حاضر در وضعیت اشباع بسر می‌برند و شرکت ها تا گلو زیر بار قرض می‌باشند و در واقع وضعیت اقتصادی لغزنده ای قرار دارند و بنابراین در چنین وضعیتی قادر به تحمل  شوک اقتصادی تازه ای نخواهند بود.

این روزنامه دلایلی را برای خوش بین بودن و همچنین دلایلی را برای بد بین بودن به تاثیرات جنگ احتمالی معرفی می نماید.

دلایل خوشبینی عبارتند از:

-        تقریبا هیچ سرمایه گزاری احتمال نمی دهد که تنش بوجود آمده بین آمریکا و ایران بتواند به یک جنگ واقعی تبدیل گردد. 

-        هر اتفاقی هم که بیافتد، بانک های مرکزی می‌توانند از طریق نرخ بهره و یا تزریق نقدینگی آن را مدیریت نمایند.

-        سومین دلیل، دلیل تاریخی می‌باشد، بطور معمول هر گاه جنگی رخ دهد، در روند اقتصاد در ابتدا رکود پیدا شده ولی در ادامه همین جنگ موجب افزایش ارزش بازار بورس وال استریت گردیده است. و در واقع به همین دلیل بود که حمله به تاسیسات نفتی عربستان تقریبا تاثیری در روند بازار بورس نداشت بعلاوه اگر به گذشته نگاه کنیم در زمان جنگ اول خلیج فارس شاخص بورس (S&P 500) طی یک دوره زمانی 6 ماهه (از دوم آگوست 1990 تا 28 فوریه  1991 ) به میران %4.44 رشد داشته است. این بازار همچنین طی جنگ دوم خلیج (سال 2003) نیز  %4.64 رشد نشان داده است.

 بطور کل بازار وال استریت از جنگ نمی هراسد از طرفی دیگر تنش بین ایران و آمریکا که جنگ تلقی نمی‌شود.

از جمله دلایل بد بینی:

 تنش در منطقه خاور میانه در زمانی پیش آمده است که فضای زیادی برای بانک های مرکزی برای هر گونه مانور احتمالی به منظور حفظ تعادل بازار های مالی باقی نمانده است، نرخ بهره بانکی تا حداقل تاریخی پائین می‌باشد. از طرف دیگر شرکت ها هم تا حداکثر توان خود مقروض می‌باشند. بر اساس گزارش ماه اکتبر گذشته صندوق بین المللی پول اگر رکود  اقتصادی دیگری بوجود بیاد حتی به میزان نصف رکودی که در سال 2009 مشاهده شد (یعنی تنها %4 رکود) در سطح جهانی 40 درصد از بدهی 8 کشور بزرگ جهان در معرض خطر قرار خواهد گرفت. این بدین معناست که مجموعه ای از شرکت ها که جمع کل بدهی آنها برابر با 19 هزار میلیارد دلار می‌باشد در وضعیتی قرار خواهند گرفت که سود حاصل از فعالیت آنها کمتر از بهره بانکی پرداختی شان خواهد بود.

اما خوشبختانه اکنون بازارهای بورس در وضعیت خوبی بسر می‌برند و برای سال 2020 رشدی معادل %9.7 انتظار می رود پس این سوال مطرح می‌گردد که در حالیکه بازارهای بورس در بهترین وضعیت تاریخی خود پیش می روند و بدهی شرکت ها نیز به بالاترین سطح خود رسیده است، اگر یک شوک نفتی به بازار وارد گردد که موجب کندی روند اقتصاد بین الملل گردد چه اتفاقی برای اقتصاد بین الملل خواهد افتاد؟

بر عقیده کارشناسان اقتصادی Capital Economist یک جنگ واقعی بین ایران و آمریکا می‌تواند نیم درصد (%0.5) از رشد اقتصاد جهان بکاهد. و همین میزان کافیست تا یک مجموعه از شرکت های مقروض را به ورشکستگی برساند، برای سرمایه گزاران بازارهای مالی ایجاد نگرانی کند و بازاهای اقتصادی را مجبور به عقب گرد نماید. مسئله اصلی این است، و به همین دلیل کارشناسان مؤسسه رتبه سنجی مودیز  با وجود حضور بانک های مرکزی، احتیاط را واجب می دارند.

 

میلان برای دومین سال متوالی بهترین شهر ایتالیا از لحاظ کیفیت زندگی

طبق گزارش منتشر شده توسط خبرگزاری و روزنامه معتبر ایل سوله (Ilsole24ore)، میلان برای دومین سال متوالی بالاترین کیفیت زندگی را در بین شهرهای ایتالیایی را به خود اختصاص داد. شهرهای شمالی بولتزانو و ترنتو در رده‌های بعدی قرار گرفته اند.

این پژوهش بر اساس 90 شاخص است که در 6 دسته بندی بزرگ قرار گرفته اند که شامل : ثروت و مصرف، تجارت و کار، محیط زیست و خدمات، جمعیت و جامعه، عدالت و امنیت و فرهنگ و اوقات فراغت می‌باشد.

میلان علاوه بر صدرنشینی در مجموع دسته‌های بالا، در بخش تجارت و کار نیز در رده اول، در بخش ثروت و مصرف در رده دوم و در بخش فرهنگ و اوقات فراغت نیز در رده سوم قرار گرفته است. در بخش عدالت و امنیت، میلان به دلیل تعداد بالای شکایت ها و خشونت در رده آخر قرار گرفته است.

تمام 10 شهر اول رده بندی کلی در شمال ایتالیا قرار دارند. شهر آئوستا در رده چهارم و تریسته ، مونتزا بریانتزا، ورونا، ترویزو، ونیز و ورونا در رده‌های بعدی قرار گرفته اند.

با نگاهی عمیق تر به آمار و مقایسه آن در سطح استانی، تفاوت بین شمال و جنوب ایتالیا واضح تر است؛ استان‌های ترنتینو آلتو آدیجه، واله دائوستا، فریولی ونتزیا جولیا، ونتو، امیلیا رومانیا و لومباردیا به ترتیب در صدر این رده بندی قرار می‌گیرند.

 

 رکورد فرودگاه مارکنی بولونیا

خبرگزاری   Ansa 

فرودگاه مارکنی بولونیا رکورد تاریخی 9 میلیون مسافر در یک سال را تجربه کرد. این فرودگاه با روند صعودی 10 درصدی یکی از فرودگاه‌های محرک و جذاب ایتالیا بشمار می آید.

مجموعه ای از پروازهای ملی و بین المللی، شرکت های هوایی قدیمی و قیمت پایین و بیش از صد مقصد با پرواز مستقیم، این فرودگاه را در رده چهارم فرودگاه‌های کشور ایتالیا قرار می دهد.

حقوق سیزدهم در ایتالیا، یک سوم ایتالیایی‌ها آن را خرج بدهی خود می‌کنند

خبرگزاری   Open

بر اساس گزارش رصدخانه آماری کلدیرتی ایتالیا، سالانه 13.1 میلیون کارمند حقوق سیزدهم به مجموع 12.5 میلیارد یورو خالص دریافت می‌کنند. میانگین این مبلغ 956 یورو است که برای کارمندان پاره وقت حدود 529 یورو و برای کارمندان تمام وقت حدود 1192 یورو است.

حدود 29 درصد ایتالیایی‌ها این مبلغ را خرج بدهی خود از جمله پرداخت مالیات، وام خانه، قسط های مختلف و قبوض می‌کنند و حدود 45 درصد آن را هزینه خرید هدایای کریسمس می‌کنند. حدود 20 درصد افراد نیز آن را برای آینده پس انداز می‌کنند.

اشتغال در ایتالیا: از هر 100 نفر، 39 فرد کار می‌کنند

23 میلیون از جمعیت حدود 60 میلیون ایتالیا که 30 درصد آن کار تمام وقت است.

طبق گزارش موسسه ملی آمار ایتالیا در زمینه بازار کار در 3 ماهه دوم سال 2018، : از هر 100 نفر ایتالیایی، 39 فرد دارای شغل هستند.

از این 23 میلیون نفر، حدود 3 میلیون فرد معادل 5.5 درصد به صورت پاره وقت و 1.6 درصد معادل 976 هزار نفر به صورت پیمان کاری  مشغول هستند.

بر اساس این آمار و نسبت به مدت مشابه در سال 2017، اشتغال در ایتالیا در یک سال 1.7درصد(حدود 387 هزار نفر) رشد داشته است.