شیلات در جمهوری اسلامی موریتانی

بخش شیلات دریایی یکی از ارکان اصلی اقتصاد ملی موریتانی را تشکیل می دهد.

خط ساحلی موریتانی به طول 700 کیلومتر که از صحرای غربی در شمال تا سنگال در جنوب امتداد دارد، یکی از مناطق مهم ماهیگیری اقیانوسی جهان محسوب می‌گردد. ماهیگیری در چندین بخش آبی، عمدتاً رودخانه سنگال و شاخه‌های آن با مساحت 39000 کیلومتر انجام می‌شود. اکثر ماهی‌هایی که از این مناطق صید می‌شود شامل: ماهی کم، ماهی قلوه ای، ماهی مرکب، ماهی تن، باس دریایی، خرچنگ خاردار، ماهی خال مخالی و بسیاری از گونه‌های دیگر می‌باشند.

آمارها نشان می دهد که شیلات موریتانی عمدتا صادرات محور است. تقریباً تمام تولیدات شیلات موریتانی برای صادرات (بیش از 90 درصد) انجام می‌شود که در این بین چهار تا ده درصد از تولید ناخالص داخلی موریتانی (GDP) و حدود یک چهارم منابع بودجه دولت و همچنین بین 35 تا 50 درصد از صادرات موریتانی را تشکیل می دهد.

برآورد ظرفیت های صید سالانه موریتانی بالغ بر 1.874.633 تن با بیش از 600 گونه است که فقط حدود 200 گونه با ظرفیت حدود 000,200,1 تن قابل بهره برداری تجاری هستند.

بخش شیلات موریتانی با بیش از 65000 شغل مستقیم و 226000 شغل غیرمستقیم از طریق دریانوردان، ماهیگیران، ماهی فروشان و فرآورندگان، که 70 درصد آنها در زیربخش های شیلات صنایع دستی هستند، مزایای اجتماعی-اقتصادی ایجاد و فرصت های مهمی را برای ایجاد شغل ارائه می دهد.

در بخش شیلات چندین اپراتور شامل اتحادیه اروپا، ژاپن، چین، ترکیه، روسیه و حدود ده شرکت ملی فعال هستند. همچنین بخش قابل توجهی از صید، بدون تخلیه یا فرآوری در موریتانی به طور مستقیم به اروپا و ژاپن و بخش دیگر توسط شرکت های ترک و چینی به کنسرو تبدیل و صادر می‌شوند. اسپانیا مقصد اصلی صادرات ماهی موریتانی است که برخی از آنها فرآوری شده و مجدداً به ایالات متحده صادر می‌شود.