برنامه جامع ملی ویتنام برای سالهای 30-2021 با چشم انداز و نگاه به 2050
بر اساس «برنامه جامع ملی ویتنام برای سالهای 30-2021 با چشم انداز و نگاه به 2050» که به منظور تصویب نهایی به مجلس این کشور ارائه گردیده است؛ ویتنام انتظار دارد تا سال 2030 به یک کشور در حال توسعه با صنایع و شبکه زیرساختی مدرن و همگون تبدیل شود.
برای نیل به این هدف، دولت ویتنام در نظر دارد رشد اقتصادی این کشور برای سالهای 30-2021 را در حدود 7 درصد سالانه برای دوره زمانی مزبور حفظ نماید. هر چند انتظار دارد رشد اقتصادی در منطقه جنوب این کشور که مرکز تجارت و فعالیتهای اقتصادی بیشتری در حاشیه دلتای مکونگ است، دارای رشد متوسط سالیانه 8 الی 8.5 درصد باشد. بر این اساس، تولید ناخالص سرانه این کشور در پایان دوره ذکر شده بالغ بر 7500 دلار آمریکا خواهد گردید. بر اساس اطلاعات بانک جهانی، درآمد سرانه ویتنام در سال 2021 معادل 3700 دلار اعلام گردیده است. این بدان معناست که در پایان برنامه تدوین شده، درآمد سرانه ویتنام به دو برابر میزان فعلی آن ظرف 10 سال اجرای برنامه، افزایش خواهد یافت.
بر اساس این برنامه و در پایان اجرای آن، سهم بخش خدمات از تولید ناخالص داخلی 50 درصد، سهم بخش صنعت 40 درصد و سهم بخش کشاورزی، جنگلداری و شیلات 10 درصد خواهد بود. این در حالی است که سهم این بخشها در سال ابتدای برنامه یعنی 2021 به ترتیب معادل 41 درصد، 46.4 درصد و 12.56 درصد بوده است. به عبارت دیگر، طی سالهای اجرای این برنامه، سهم بخش صنعت و کشاورزی از تولید ناخالص داخلی کاسته شده و بخش خدمات، 50 درصد تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل خواهد داد. کاهش سهم دو بخش صنعت و کشاورزی به نفع بخش خدمات، روندی است که کشورهای توسعه یافته نیز در مسیر توسعه خود طی نموده‌اند.
بر اساس این برنامه، دو قطب اصلی اقتصادی در شمال و جنوب این کشور با محوریت دو شهر هانوی و هوشی‌مین خواهند بود و کریدورهای اقتصادی در این دو منطقه، کریدور اقتصادی شمال لای‌چائو-هانوی- بندر های‌فونگ و کریدور جنوب شهر موک‌بای- شهر هوشی‌مین- ونگ تائو خواهند بود. نرخ شهرنشینی در پایان اجرای این برنامه از 50 درصد بیشتر خواهد شد.
در برنامه ارائه شده، هدفگذاری و توجه ویژه‌ای به تحول دیجیتال ملی، دولت دیجیتال و اقتصاد دیجیتال با هدف دستیابی به سهم 30 درصدی اقتصاد دیجیتال از تولید ناخالص ملی شده است.
شاخص توسعه انسانی ویتنام (HDI) میزان 0.7 خواهد بود و انتظار می‌رود در پایان اجرای برنامه، ویتنام در میان در کشور برتر آسیا بر اساس بهترین خدمات آموزشی باشد. همچنین هدف این کشور، دستیابی به سطح خدمات بهداشتی مدرن همسو و هم سطح با کشورهای منطقه میباشد.
بر اساس برنامه و در پایان سال 2030، ویتنام دارای 35 تخت بیمارستانی و 19 پزشک به ازای هر 10,000 نفر جمعیت این کشور خواهد بود. شایان ذکر است در سال ابتدای برنامه یعنی 2021، تعداد تخت بیمارستانی و پزشک به ازای هر 10 هزار نفر ویتنامی، به ترتیب 31.2 تخت و 11 پزشک بوده است.
بر اساس افق 2050، ویتنام برنامه دارد در زمره کشورهای توسعه یافته با سطح درآمد بالا همراه با یک جامعه متمدن، دمکراتیک و برابر و همچنین زیرساخت‌های مدرن و هماهنگ باشد. ویتنام در این مسیر، به تلاش‌های خود برای داشتن اقتصادی سبز و با تولید کربن پایین ادامه خواهد داد.
برنامه این کشور برای سالهای 2031 الی 2050، ادامه رشد اقتصادی با نرخ 6.5 الی 7.5 درصد برای هر سال تا سال 2050 و دستیابی به درآمد سرانه 27000 الی 30000 دلار میباشد. بر اساس افق برنامه، در سال 2050، نرخ شهرنشینی در کشور ویتنام میزان 70 الی 75 درصد جمعیت این کشور خواهد بود.
در واقع برنامه تدوین شده تلاش دارد مسیر و وظایف اصلی و تعیین‌کننده برای شکل‌دهی به چارچوب پایه‌ایی زیرساخت‌های ملی به منظور تسریع بازسازی اقتصاد ملی و توسعه کشور و همچنین ارتقاء و توسعه مناطق و قطب‌های اصلی رشد اقتصادی کشور بر اساس ایجاد و توسعه کریدورهای اقتصادی شمال-جنوب و شرقی-غربی با هدف اتصال بنادر، فرودگاه‌ها، نقاط مرزی بین‌المللی، نواحی شهر و مراکز اقتصادی را فراهم نماید.
به منظور نیل به اهداف تعیین شده در این برنامه، کشور ویتنام به شش منطقه شامل سرزمین‌های شمالی و مناطق کوهستانی شامل 14 استان؛ منطقه دلتای رود سرخ شامل 11 محل؛ منطقه سواحل شمالی مرکزی شامل 14 محل؛ مناطق مرتفع مرکزی شامل 5 استان؛ منطقه جنوبی شرقی شامل 6 محل و منطقه دلتای رود مکونگ شامل 13 محل تقسیم‌بندی گردیده است.