تمرکز دولت اندونزی بر توسعه زیرساخت های ارتباطاتی و فن آوری اطلاعات

شرایط رو به بهبود اقتصادی اندونزی و اهداف این کشور در دیجیتالی کردن اقتصاد کشور و دستیابی به رتبه چهارم اقتصاد جهانی تا سال 2045 ، دولت این کشور را بر آن داشته است تا در توسعه زیرساخت ها در حوزه‌های مختلف از جمله ارتباطات و فن آوری اطلاعات تمرکز یابد. بخش ارتباطات بعنوان کلید توسعه اقتصاد دیجیتال در اندونزی طی چند سال قبل پیشرفت های خوبی را پشت سر گذاشته است.

شرایط رو به بهبود اقتصادی اندونزی و ثبت بیش از 5 درصد رشد تولیدناخالص داخلی در 6 ماه اول سالجاری میلادی ( 2022) و اهداف این کشور در دیجیتالی کردن اقتصاد کشور و دستیابی به رتبه چهارم اقتصاد جهانی تا سال 2045 ، دولت این کشور به رهبری آقای جوکووی را بر آن داشته است تا در توسعه زیرساخت های در حوزه‌های مختلف از جمله ارتباطات و فن آوری اطلاعات تمرکز یابد. بخش ارتباطات بعنوان کلید توسعه اقتصاد دیجیتال در اندونزی طی چند سال قبل پیشرفت های خوبی را پشت سر گذاشته است ولی طی دوره همه گیری کووید – 19 بعلت نبود زیرساخت ها و توزیع نامناسب امکانات ارتباطاتی و مخابراتی ضعف ها و نارسایی‌های خود را نشان داد. چنین وضعیتی اکنون مقامات اندونزی را برای سرمایه گذاری و توسعه زیر ساخت ها در این حوزه را بیشتر ترغیب نموده است .

آقای جانی پلات، وزیر ارتباطات و فن آوری اطلاعات اندونزی در این خصوص اظهار داشت : " دولت اکنون بر توسعه زیرساخت‌های ارتباطی و مخابراتی متمرکز است زیرا سرعت بخشیدن به سرمایه گذاری در این حوزه پیش نیاز شتاب دیجیتال است. اما این برای وزارت ارتباطات که باید توسعه زیرساخت ها را از سطوح بالادستی به پایین دستی مدیریت کند، کار آسانی نخواهد بود. اکنون یک اختلال تکنولوژیکی و تسریع تحول دیجیتال و غیره رخ داده است که در آن ارتباطات از راه دور باید به توانمندسازی تبدیل شود. " وی اضافه کرد :" دو موضوع اصلی یعنی زیرساخت تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات ( ICT ) و توانمندسازی این بخش ها برای کشور بسیار مهم است و این چیزی است که همه ما باید در این دو مورد کار کنیم. "

مقام اندونزیایی معتقد است که بخش بالادستی در حوزه ارتباطات و فن آوری اطلاعات در اندونزی با سایر بخش ها مرتبط نیست. از نظر وی آژانس ارتباطات و دسترسی به اطلاعات این وزارتخانه موسوم به  (Bakti Kominfo) مسئول ایجاد زیرساخت بالادستی ICT است که شامل ارائه دسترسی به اینترنت، ایستگاه فرستنده و گیرنده پایه (BTS)، شبکه فیبر نوری Palapa Ring، و ماهواره چند منظوره است که باید با بخش های پایین دستی که شامل مراکز داده برای محاسبات دیجیتالی با توانمندی و ظرفیت های بسیار بالا باشد ، مرتبط نیست و بر این اساس ساخت مراکز داده ملی و توسعه زیر ساخت های دیجیتال در دستور کار قرار گرفته و در حال انجام است .

بر اساس گزارشات موجود در اندونزی در کل تعداد 2700 مرکز داده اطلاعات و ارتباطات وجود دارد که تنها 3 درصد از آنها از زیرساخت های پیشرفته و بروز شده برخوردارند ولی از این توانمندی  که بتوانند بطور هماهنگ به ارائه خدمات بپردازند ،برخوردار نبوده و به صورت جداگانه فعال هستند که جوابگوی درخواست ها نیستند . این یک چالش برای قابلیت همکاری داده‌ها می‌باشد .در این راستا برای بهره وری بهتر، وزارت ارتباطات در حال حاضر روی ادغام همه این برنامه‌ها در یک ابر برنامه خدمات عمومی واحد کار می‌کند و این وزارتخانه به تدریج 24400 اپلیکیشن فعال را غیر فعال کرده و به ابر برنامه تغییر خواهد داد. همچنین، دولت قصد دارد چهار مرکز داده ملی مبتنی بر ابرداده‌ها در شهرهای جاکارتا، باتام، لابوان باجو و مرکز ایالت جدید نوسانتارا ( محل پایتخت جدید ) که هنوز ساخته نشده است، ایجاد نماید. از نظر وزیر ارتباطات اگر چنین مراکز داده‌ها ایجاد نشود همه چیز از هم خواهد پاشید. این یک نبرد ژئواستراتژیک بین کشورهای دارای فن آوری‌های پیشرفته دیجیتال وسازنده تجهیزات مربوطه از یک سو و کشورهای نیازمند به این نوع تجهیزات پیشرفته از سوی دیگر است. وی معتقد است که هنوز چالش مداخله سیگنال بین سیستم آژانس اطلاعات و ارتباطات (Bakti Kominfo ) و اپراتور تلفن همراه در اندونزی وجود دارد. مانند نحوه ساخت اپراتورهای تلفن همراه. محاسباتی مشابه طیف فرکانسی که برای ساخت زیرساخت های مخابراتی در سراسر اندونزی به آنها داده شده است، وجود دارد.

اما طبق نظر کارشناسان موانع توسعه زیرساخت های مخابراتی در اندونزی تنها به فناوری و ترکیب بودجه محدود نمی‌شود. فرآیند تولید زیرساخت ممکن است یکسان باشد، اما بهره برداری از آن می‌تواند چالش برانگیز باشد.سال ها طول می‌کشد تا یک زیرساخت ایجاد شود. اما تقاضای فزاینده  باعث شده است که بسیاری از اقدامات زیربنایی در مناطق دور افتاده ظرف یک سال ساخته شوند. در مورد اختلالات زنجیره تامین تجهیزات نیز وزیر ارتباطات معتقد است که کمبود تراشه‌های جهانی و توزیع ماهواره‌ها برای تامین برنامه‌های دیجیتالی کشور از دیگر چالش ها در این مورد می‌باشد که حل آنها زمانبر و طولانی خواهد بود. در بحث زیرساخت های زمینی نیز ساخت دکل های مخابراتی ( BTS ) که تامین کننده سیگنال ها می‌باشند چالش دیگر در این بخش می‌باشد زیرا چنین برج ها و یا دکل هایی باید در مناطقی ساخته شوند که بتوانند پوشش های سیگنالی را ایجاد کرده و نیازهای جامعه را تامین نمایند که چنین زیرساخت هایی نیز بنوبه خود ارتباط تنگاتنگی با برنامه ریزی توسعه روستاها، بخشها و مناطق دور افتاده در کشور دارد.اگر منطقه  از پوشش ایده آل دور باشد، تنظیم پوشش سیگنال با برنامه ریزی منطقه ای می‌تواند زمان زیادی طول بکشد. به گفته وزیر ارتباطات به همین دلیل است که هماهنگی با دولت های محلی( استانها) بسیار مهم است. ضمن اینکه تمامی مراکز دولتی و مراکز بهداشت و درمان ، مدارس باید از پوشش کامل سیگنالی برخوردار باشند .

دولت اندونزی پروژه‌های مختلفی را برای صنعت ICT در چارچوب طرح پهن باند اندونزی (IBP) – که یک سند سیاست عملیاتی برای توسعه بخش پهنای باند می‌باشد، با هدف افزایش رفاه شهروندان اجرا کرده است. IBP اتصال به اینترنت را با قابلیت ارسال صدا، تصاویر و داده‌ها در یک زمان (سه پخش) با حداقل سرعت 2 مگابیت در ثانیه برای شبکه ثابت و 1 مگابیت در ثانیه برای دسترسی به تلفن همراه در نظر گرفته است. چنین ابتکاری در واقع  برای تقویت اتصال فیبر نوری بین جزایر در اندونزی می‌باشد که تعداد این جزایر 17000 تا است.

به موازات توسعه زیرساخت های ICT، پلتفرم های خدمات الکترونیکی جدید در بخش های مالی و بانکی اجرا می‌شود. با این حال، فقدان یکپارچه‌سازی کامل شبکه و زیرساخت‌های نسبتاً ناپایدار، فعالان  خدمات الکترونیکی را برای حفظ مشتریان احتمالی خود باز می‌دارد. بخش تجارت الکترونیک، نه تنها در زمینه موفقیت صنعت در بازارهای بالغ، بلکه به دلیل مزایای کلیدی که به بازاری مانند اندونزی ارائه می دهد، پتانسیل زیادی را در اختیار می‌گذارد. زیرساخت‌ها و محدودیت‌های پشتیبانی در جاکارتا، شهرهای فرعی و جزایر دورافتاده، خرید آنلاین را به یک جایگزین ایده‌آل و راحت تبدیل می‌کند، زیرا دسترسی به کالاهایی را فراهم می‌کند که در مجاورت بسیاری از مصرف‌کنندگان در دسترس نیستند. به طور کلی، انتظار می رود که با اندازه بازار، رشد ضریب نفوذ اینترنت، الگوهای مصرف جدید و موقعیت استراتژیک در اتحادیه  آسه آن، اندونزی همچنان به جذب بازیگران جهانی به ویژه در بخش تجارت الکترونیک، تدارکات الکترونیکی، خدمات بانکی و مالی و همچنین خدمات امنیتی ادامه دهد.

یکی دیگر از چالش های موجود در بخش ارتباطات مخابراتی اندونزی پراکندگی جغرافیایی خصوصا جزیره ای بودن این کشور می‌باشد. طبق آمار حدود 69.8 % از اندونزیایی‌ها در سال 2020 از اینترنت استفاده کردند. توسعه زیرساخت پهنای باند ثابت به دلیل جغرافیای پیچیده این کشور را که به شدت از جزایر و مناطق روستایی دور افتاده تشکیل شده است، با مشکل مواجه نموده است. در نتیجه، بسیاری از اپراتورهای تلفن همراه خدمات پهن باند بی سیم رابرای دسترسی مقرون به صرفه به اینترنت ارائه می‌کنند. در این راستا زیرساخت‌های ICT برای اتصال مناطق روستایی و جزایر کوچکتر به شهرهای بزرگ با استفاده از فناوری‌های مختلف از جمله ماهواره‌ها، رادیوهای مایکروویو وکابل‌های فیبر نوری که زیر دریا مستقرند، ایجاد شده اند.

توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در اندونزی به عنوان آغاز یک دوره امیدوارکننده تر دیده می‌شود. در واقع با سرمایه گذاری‌های کلان در این بخش اندونزی را به یکی از امیدوارکننده ترین بازارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در سال های آینده تبدیل می نماید. بر اساس برآوردها ، انتظار می رود پتانسیل بازار برای ارائه خدمات ICT در اندونزی از سال 2019 تا 2022 به 78 میلیارد دلار برسد. طبق نظرسنجی‌ها  تقاضای برای برنامه‌های کاربردی محتوای دیجیتال و ارتباطات تجاری از طریق دیجیتال رشد فزاینده ای را ایجاد نموده است. رشد ترافیک اینترنت و داده‌های تولید شده نیاز به خدمات فناوری اطلاعات در زمینه امنیت شبکه، مدیریت مرکز داده و مدیریت خدمات  ابر برنامه‌های دیجیتالی را افزایش داده است. نرم افزار، فناوری اطلاعات و ارتباطات راه دور جایگاه‌های قابل توجهی را در اقتصاد اندونزی به خود اختصاص داده اند و 60 درصد از تولید ناخالص داخلی اندونزی تا سال 2022 دیجیتالی خواهد شد.

 اندونزی در حال ورود به عصر اینترنت صنعتی است که فرصت‌هایی را برای کسب‌وکارها در زمینه‌های فناوری اطلاعات، نرم‌افزار و مخابرات در قالب سرمایه‌گذاری مستقیم، سرمایه‌گذاری مشارکتی، صادرات فناوری، مشاوره و آموزش فراهم می‌کند. دولت اندونزی در این راستا به شرکت های خارجی فعال در حوزه دیجیتال اکیداً توصیه نموده است که برای سرمایه گذاری و ورود به بازار اندونزی حتما با یک شریک محلی خوب و قابل اعتماد سرمایه گذاری کنند، زیرا خدمت به بازار اندونزی مستلزم همکاری با یک نماینده و یا توزیع کننده اندونزیایی است. فراتر از ورود به بازار، یک شریک محلی می‌تواند دانش ارزشمندی را در زمینه مذاکره با مشتریان داخلی بالقوه ارائه دهد.

اندونزی با جمعیتی در حدود 272 میلیون نفر، بازار امیدوار کننده ای است که سرمایه گذاری شرکت های مخابراتی داخلی و خارجی را جذب می‌کند. بازار بیشتر با این واقعیت پشتیبانی می‌شود که در اقتصاد، ICT یکی از برجسته‌ترین بخش‌ها با سهمی‌بیش از 3.76 درصد از تولید ناخالص داخلی با ارزشی بیش از 39 میلیارد دلار است. علاوه بر این، اندونزی به بزرگترین اقتصاد دیجیتال  در آسیای جنوب شرقی تبدیل شده است و بر اساس شرکت داده بین المللی در رتبه نوزدهم جهان قرار دارد.