نقش توسعه فناوری هیدروژن در آینده اقتصاد ایتالیا
برخی هیدروژن را طلای سبز می نامند و برخی دیگر با احتیاط از آن صحبت می‌کنند ولی مسئله قطعی این است که هیدروژن یکی از جبهه‌های اصلی استفاده از انرژی در آینده را نمایندگی می‌کند. تا به امروز آزمایش های ارزشمند متعددی که به تجاری کردن هیدروژن نیز منجر شده، مانند برخی مدل از خودروها، انجام گرفته است ولی مشکل صرفه اقتصادی و گسترش بهینه این فناوری از جمله چالش های اصلی پژوهش گران است.
هیدروژن بعنوان یک حامل انرژی پاک و مکمل می‌تواند روند خنثی سازی کربن بخصوص در بخش هایی که امروزه بیشترین سهم را در انتشار آلاینده‌های آب و هوایی در اختیار دارند، از صنایع سنگین و حمل و نقل گرفته تا منازل مسکونی ... را تقویت بخشد.
البته امید به نوعی انرژی پاک و قابل دسترس به وفور، چالش های مختلفی را ایجاد کرده و هنوز راه حلی قطعی برای آن یافت نشده است. هیدروژن با وجود این که گسترده ترین عنصر موجود در جهان است، ولی به صورت جدا شده در طبیعت یافت نمی‌شود و آماده سازی آن به منظور تولید انرژی، نیاز به عملیات مختلف دارد. اگر این عملیات با صرفه نباشد (مصرف انرژی بالا یا آلایندگی)، این روند توجیه خود را از دست می دهد و اگر هزینه آن خیلی بالا باشد، این پروژه روی کاغذ باقی خواهد ماند.
هیدروژن خاکستری (به دست آمده از متان با تولید دی اکسید کربن) فضای بیشتری در اختیار هیدروژن آبی (با حذف باقی مانده‌های ناسازگار با محیط زیست) یا بهتر از آن در اختیار هیدروژن سبز ( که منحصرا توسط انرژی‌های تجدید پذیر تولید می‌شود) قرار می دهد. همان طور که چند ماه قبل اندیشکده آمبروزتی مطالعه ای در زمینه هیدروژن منتشر کرده بود، ایتالیا می‌تواند از هیدروژن برای رسیدن به اهداف خود چه در راستای صفر کردن انتشارات دی اکسید کربن و چه برای تولید اشکال جدید رقابت صنعتی با استفاده از اهرم موقعیت جغرافیایی، پتانسیل تولیدی و مهارت های این کشور در بخش گاز طبیعی استفاده کند.
طبق نظر موسسه مطالعاتی آمبروزتی، صنعت فناوری‌های هیدروژن و صنایع وابسته به آن می‌تواند در دوره 2050-2020 افزایش ارزش تولید در حدود 890 تا 1500 میلیارد یورو را بدنبال داشته باشد. افزایش تولید در این رشته فرصت ایجاد 230 تا 540 هزار فرصت شغلی را تا سال 2050 فراهم می‌کند و با نفوذ بالقوه 23 درصدی هیدروژن در مصارف نهایی، می‌توان به کاهش 28 درصدی انتشار دی اکسید کربن نسبت به سال پایه 2018 امیدوار بود. مطالعه آمبروزتی همچنین نشان می دهد که توسعه فناوری‌های تولید هیدروژن سبز و افزایش روبه رشد انرژی برقی تجدید پذیر موجب می‌شود که در سال های آینده منحنی قیمت به شدت رو به کاهش گذاشته و در نهایت به سطح قیمت های قابل رقابت با جایگزین‌های دیگر برسد.
در همین چارچوب گروهی متشکل از 30 شرکت انرژی اروپایی (با حضور شرکت ایتالیایی Snam) بعد از دو سال تحقیق و پژوهش، هایتا طرح خود را موسوم به Hydeal Ambition با هدف رساندن قیمت 100 درصد هیدروژن سبز به کمتر از 1.5 یورو برای هر کیلوگرم، اعلام کرد. تولید از طریق الکترولیزها با منبع خورشیدی از سال 2022 در شبه جزیره ایبری (اسپانیا، پرتغال، آندورا و جبل الطارق) آغاز می‌شود: هدف جاه طلبانه این طرح، رسیدن به 95 گیگاوات ظرفیت خورشیدی و 67 گیگاوات از الکترولیز ها تا سال 2030 به منظور تولید سالانه 3.6 میلیون تن هیدروژن سبز (معادل مصرف یک سال ونیم بنزین کشور فرانسه) برای شرکت های بخش انرژِی، صنعت و حمل و نقل از طریق زیرساخت های گاز و یا شبکه ذخیره سازی است. پروژه ای که نه تنها به پایداری محیط زیستی وفادار است بلکه پایداری اقتصادی کامل را نیز هدف خود قرار داده و در این راستا قیمت نهایی هیدروژن باید به سطح منابع فسیلی برسد و گذار به سمت کربن خنثی را به چشم اندازی مستحکم تبدیل کند.
منبع: خبرگزاری Avvenire
https://www.avvenire.it/economia/pagine/per-il-futuro-dell-idrogeno-servono-grandi-alleanze