دستاوردهای اقتصاد ویتنام بعد از 35 سال نوسازی

در این مطلب نگاه کوتاهی به تحولات اقتصادی ویتنام بعد از اجرای فرایند نوسازی در سال 1986 و تغییرات کمی و کیفی در رشد و توسعه اقتصادی این کشور شده است.

هنگامی‌که ویتنام گام اولیه را در سال 1986 میلادی برای فرآیند نوسازی برداشت دارای یک اقتصاد بسته و از نظر تولیدی فقیر بود. بعد از 35 سال از اجرای برنامه نوسازی، این کشور تبدیل به یک کشور در حال رشد با درآمد متوسط گردیده است که می‌توان به ادغام عمیق در اقتصاد جهانی، رشد مداوم، حمایت از تقاضای داخلی، اتخاذ استراتژی و تولیدات صادرات محور، مقاومت پذیری و انعطاف پذیری بالا به عنوان مشخصه‌های اقتصاد آن اشاره نمود.

اقتصاد ویتنام نه تنها از لحاظ کمیت و بلکه از نظر کیفیت نیز رشد زیادی داشته است. بهره­ وری کار در این کشور از 4.3 درصد در دوره 2015-2011 به 5.8 درصد در دوره 2020-2016 افزایش یافته است. محیط کسب و کار و توانایی رقابت پذیری این کشور بهبود یافته است و به طور مثال رتبه ویتنام در سهولت محیط کسب و کار از 88 در سال 2010 به 77 در سال 2019 ارتقاء یافته است.

اقتصاد کلان ویتنام در دهه‌های گذشته تقریباً با رشد حدود 7 درصد به صورت پایدار گسترش داشته است و نسبت به 35 سال قبل 12 برابر افزایش یافته است. همزمان، میزان سرانه مردم در تولید ناخالص داخلی 8.3 برابر، صادرات و واردات 29.5 برابر، سرمایه گذاری خارجی 22 برابر و میزان ذخایر ارزی 47.6 برابر شده است که نمودارهای شماره یک و دو به وضوح این موضوع را نشان می دهند.

در طول 35 سال گذشته، نرخ تورم سه رقمی سال های اولیه برنامه نوسازی به کم تر از 4 درصد در دروه 2020-2016 کاهش یافته است که نمودار شماره سه روند میزان نرخ تورم در بازه زمانی 1991-2020 را به خوبی به نمایش می‌گذارد.

رشد اقتصادی سریع، پایدار و فراگیر این کشور برای اکثریت قریب به اتفاق مردم منجر به افزایش درآمد و بهبود وضعیت رفاه و معیشیت شده است. تعداد افراد ثروتمند با بیش از 30 میلیون دلار ثروت به بیش از 500 نفر افزایش یافته است.

هم اکنون ویتنام از نظر گشایش بازار خود بر روی کشورهای جهان جزو 10 کشور برتر جهان می‌باشد. در این راستا، سهم تجارت خارجی این کشور در GDP از رشد قابل توجهی برخوردار و از 136 درصد در سال 2010 به 200 درصد در سال 2019 افزایش یافته است.

تاریخ تحولات برجسته در اقتصاد ویتنام:

• 1986: تدوین سیاست نوسازی یا دوی موی؛
• 1990: تصویب قانون کسب و کار و قانون شرکت ها؛
• 2000: تشکیل بورس و امضای موافقتنامه تجاری بین ویتنام و آمریکا؛
• 2007: ورود به سازمان جهانی تجارت؛
• 2009: خروج از بحران جهانی اقتصادی 2008؛
• 2011: صدور قطعنامه در خصوص بررسی و بازسازی ساختار اقتصادی از سوی مجلس ویتنام؛
• 2017:صدور اولین قطعنامه در رابطه با اقتصاد بخش خصوصی از سوی دوازدهمین کمیته مرکزی حزب کمونیست؛
• 2020-2018: امضا و اجرای موافقتنامه‌هایCPTPP, EVFTA, RCEP
• 2020: کنترل بیماری کووید- 19 و ثبت رشد اقتصادی نزدیک به 3 درصد

راز موفقیت ویتنام در 35 سال گذشته حول چهار عامل می چرخد:

1) انتخاب مدل توسعه؛

2) ادغام در اقتصاد جهان و مشارکت در روند جهانی شدن با حفظ استقلال و آزادی؛

3) استفاده بهینه از کارآمدی علم و فناوری؛

4) توانایی مقابله با تحولات و تاثیرات غیرقابل پیش ­بینی بر توسعه کشور.

موفقیت35 سالۀ اقتصادی ویتنام، انتظارات برای آینده ای بهتر را افزایش می دهد تا جایی که دولت و مردم ویتنام بر اساس برنامه ریزی‌ها انتظار دارند این کشور تا سال 2035 به کشوری مدرن و صنعتی با جامعه ای سعادتمند، خلاق، عادلانه و دموکراتیک تبدیل شود.