گزارش پوشاک، پارچه، کفش و چرم در آفریقای جنوبی

صنعت پوشاک، نساجی، کفش و چرم آفریقای جنوبی (CTFL) به خوبی توسعه یافته است و تولید مواد مصنوعی و طبیعی تا تولید نهایی لباس و کفش را در بر می‌گیرد. بخش CTFL حدود 2.5٪ از تولیدات آفریقای جنوبی را تشکیل می دهد. در سال 2018، پوشاک حدود یک‌سوم از تولیدات این صنعت را به خود اختصاص داد. بنا به آمار SARS ، در آفریقای جنوبی حدود 4500 تولید کننده CTFL  که مالیات پرداخت می‌کنند وجود دارد که اکثر آنها کوچک هستند. همچنین 20 شرکت بزرگ حدود 85٪ از بازار گسترده CTFL را کنترل می‌کنند. در سال 2017 ، صنایع آفریقای جنوبی حدود 130.085 تن فیبر مصرف کردند که بیش از دو سوم آن الیاف مصنوعی بود.

پنبه

آفریقای جنوبی پنبه نخ‌ریسی بالاتر از متوسط جهانی تولید می‌کند و این امکان را فراهم می‌کند که خط تولید پنبه محلی به طور فزاینده صادرات‌گرا شود. الیاف پنبه و نخ همچنین می‌تواند از منطقه SADC برای تکمیل تولید برای اهداف Agoa وارد شود.

چرم

آفریقای جنوبی مواد اولیه مورد نیاز برای تولید هر نوع کفش، از کم کیفیت تا مرغوب را دارد. چرم گاو، شترمرغ، تمساح، منسوجات و مواد اولیه مصنوعی PVC و PU می‌توانند به صورت محلی و بدون مشکل تهیه شوند.

الیاف طبیعی

آفریقای جنوبی در پاسخ به افزایش تقاضای اجزای سازگار با محیط زیست در صنایع خودروسازی و هوانوردی، با موفقیت در حال رشد و پردازش الیاف طبیعی مانند کتان و کنف است.

پشم و  موهیر ( mohair )

آفریقای جنوبی از نظر کیفیت و کمیت پایتخت mohair جهان است. 95 درصد mohair جهان از بندر الیزابت عبور می‌کند. mohair از سراسر جهان برای بهره‌مندی بیشتر در کارخانه‌های فرآوری در Uitenhage و East London به کیپ شرقی وارد می‌شود. همچنین دو کارخانه نخ‌ریسی mohair در بندر الیزابت و اویتنهاگ وجود دارد. در حالی که 80 درصد  mohair از کیپ شرقی نشأت می‌گیرد، در کل 55 درصد mohair که به این کارخانجات تزریق می‌شود از منطقه Cacadu کیپ شرقی تامین می‌شود.

ترکیب CTFL آفریقای جنوبی: پوشاک 30%، منسوجات 13%، سایر محصولات نساجی 29%، کفش 10%، محصولات چرمی 13%، محصولات بافتنی 5%

ویژگی‌های صنعت نساجی: طراحی در سطح جهانی- آفریقای جنوبی دارای استعداد طراحی در سطح جهانی و یک خط قوی استعداد است که نشان‌دهنده خلاقیت و پتانسیل این بخش است.

عرضه زیاد چرم با کیفیت: سالانه بیش از 2 میلیون گاو و 4 میلیون گوسفند در آفریقای جنوبی ذبح می‌شوند. حداقل 65٪ پوست گاو برای استفاده در صنعت خودرو مناسب است.

رشد قوی بازار: پیش‌بینی می‌شود که هزینه‌های خانگی برای خرید پوشاک و کفش در سه سال آینده حدود 25 درصد افزایش یابد و به 1255 میلیارد رند برسد.

تولید کننده برتر الیاف طبیعی: آفریقای جنوبی بزرگترین تولیدکننده و تامین‌کننده mohair جهان است که حدود 54٪ از تولید جهانی را تشکیل می‌دهد. بخش mohair سالانه حدود 5/1 میلیارد رند ارزآوری دارد.

 احتمال جایگزینی واردات: در سال 2017، آفریقای جنوبی منسوجات، پوشاک و کفش به ارزش 4 میلیارد دلار وارد کرد. 70-60٪ محصولات CTFL فروخته شده در جمهوری آفریقای جنوبی(RSA) وارداتی است. با توجه به عوارض حداکثر 40٪ در مورد پارچه‌ها و لباس‌های وارداتی، بومی‌سازی تولید، جایگزین جذابی برای واردات است.

مناطق صنعتی: صنعت تولید CTFL آفریقای جنوبی بطور عمده در دو منطقه ساحلی کوازولو ناتال(بازار انبوه پوشاک - برش، ساخت و اصلاح- تولید پارچه- تولید نهایی) و کیپ غربی(تولید پوشاک با ارزش افزوده بالاتر- تاپ مد) و همچنین در خاوتنگ(تولید عمومی لباس- تولید پوشاک شرکتی/ کاری) متمرکز شده است. کیپ شرقی(مرکز جدید mohair) یک قطب نوظهور در بخش CTFL است. این استان به لطف تولید جهانی mohair، توانایی ارزش افزوده و تولید را دارد. یک مرکز تولید پیشرفته متعلق به جمهوری چک برای محصولات غیر بافته مستقر در منطقه آتلانتیس(کیپ غربی) در سال 2019 آغاز به کار کرد. راه اندازی اخیر کارخانه چند میلیون رندی در ورولام، کوازولو ناتال بیشتر به ظرفیت تولید CTFL آفریقای جنوبی کمک می‌کند.

پشتیبانی دولت از صنعت: آفریقای جنوبی متعهد به ایجاد یک فضای رقابتی در بخش CTFL شده است. حمایت دولت بر برنامه‌هایی متمرکز شده است که فرصت‌های شغلی و رقابت در صنعت را تشویق می‌کند. دولت و سهامداران صنعت آفریقای جنوبی به طور مداوم از طریق چندین برنامه تشویقی از صنعت CTFL پشتیبانی می‌کنند:

1- برنامه رقابت پوشاک و منسوجات (CTCP)

CTCP تحت مدیریت شرکت توسعه صنعتی (IDC) شامل موارد زیر است:

برنامه بهبود رقابت

برنامه تشویقی تولید

2- حمایت از تعرفه‌های قوی

محافظت از تعرفه‌های قوی‌تر برای صنعت داخلی در چارچوب قوانین سازمان تجارت جهانی، یک سپر در برابر دامپینگ ایجاد می‌کند.

3- پشتیبانی توسعه مهارت‌ها

تامین بودجه برای کارآفرینان این صنعت

برنامه آموزش و مهارت ( (SETA بخش پردازش و ساخت فیبر FP&M))

4- ترازبندی زنجیره ارزش (VCA)

برنامه VCA، با تمرکز بر شاخه‌های صنعت پوشاک، توسعه هم‌افزایی بین تأمین‌کنندگان لباس و منسوجات و خرده‌فروشان را هدف قرار می‌دهد.

از سال 2014 تعدادی از طراحان آفریقای جنوبی طرح‌های خود را در هفته مد نیویورک به نمایش گذاشتند. در سال 2019 ، سرمایه‌گذار آمریکایی مارک کوبان و شرکایش در ساخت یک کفش چرمی منحصر به فرد آفریقای جنوبی، Veldskoen ، برای تسخیر بازار جهانی کفش سرمایه‌گذاری کردند.

فرصت‌ها: با هدف تدارکات 100٪ محلی، پشتیبانی بخش دولتی انگیزه قابل توجهی برای تامین‌کنندگان در توسعه بخش CTLF فراهم می‌کند. فرصت‌های سرمایه‌گذاری شامل موارد زیر است:

• ساخت لباس‌های حفاظتی برای محیط‌های خطرناک صنعتی، از جمله برای معادن و صنایع شیمیایی
• پوشش چرمی صندلی برای صنعت خودرو
• پارچه و پارچه‌های بافتنی و قلاب بافی
• ساخت لباس فرم مدارس
• تولید پوشاک
• ساخت لباس فرم برای ارتش و مجریان قانون
• جامه و خز
• تولید لباس کار
• چرم و پوست خام
• ریسندگی ، بافندگی و تولید نهایی منسوجات

دسترسی به بازار

چندین عامل چشم‌انداز سرمایه‌گذاری خارجی در بازار پارچه، پوشاک و کفش آفریقای جنوبی را جذاب می‌کند.

آفریقای جنوبی با اتحادیه اروپا و ایالات متحده توافق‌نامه‌های تجاری دارد. در مورد ایالات متحده، واردات منسوجات تحت قانون رشد و فرصت آفریقا (آگوآ) افزایش یافته است، که از سال 2000 به بعد اجرا شده و مشوق‌های ملموسی را برای کشورهای آفریقایی برای ادامه تلاش‌های خود برای گشودن اقتصاد و ایجاد بازارهای آزاد ارائه می‌دهد.

آفریقای جنوبی به لطف موافقت‌نامه تجارت آزاد SADC که از سال 2008 در حال اجرا است، به مناطق توسعه آفریقای جنوبی(SADC) دسترسی ترجیحی دارد. این بدان معنی است که تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان، تعرفه واردات حدود 85 درصد کالاهای تجاری بین 11 کشور را پرداخت نمی‌کنند.

برنامه اقدام سیاست‌های صنعتی 2010 دولت با هدف اصلاح قانون چارچوب سیاست ترجیحی و اختصاص امتیازاتی در فرآیند مناقصه به آن‌دسته از شرکت‌هایی که به صورت محلی خرید می‌کنند کمک می‌کند تا کشور از طریق خرید محلی بیشتر برای افزایش تولید داخلی استفاده کند.

 تولید چادر، برزنت، بادبان و بوم نقاشی زیرمجموعه دوم بخش پوشاک، منسوجات، چرم و کفش است. در مقایسه با سایر صنایع تولیدی در این بخش وسیع، تولید اقلام ذکر شده به دلیل واردات ارزان قیمت چندان تهدید نمی‌شود. در واقع، شرکت‌های آفریقای جنوبی بر بازار آفریقای جنوبی و جنوب آفریقا تسلط دارند. بیماری همه‌گیر ویروس کرونا منجر به افزایش تقاضا برای چادرهای کمپ برای پناهگاه‌های موقت برای افراد بی‌خانمان شده است. همچنین تقاضا برای چادرهای امداد‌رسانی افزایش یافته است. شرکت‌هایی که بطور معمول چادرهای مخصوص مراسم و سازه‌های چادر نیمه دائمی‌تولید می‌کنند، به سرعت تولید خود را برای تأمین نیازهای سیستم بهداشتی تغییر می‌دهند.

گرچه رقابت کمی‌برای چادرهای سافاری لوکس وجود دارد، بازار چادرهای نظامی و مرتبط با اقلام بشردوستانه در سطح محلی و جهانی بسیار رقابتی است. ده‌ها بازیگر اصلی در این صنعت وجود دارد که مشخصه آن، تعداد به نسبت زیاد بنگاه‌های کوچک، متوسط و خرد است. فرصت‌های خاص را می‌توان در طراحی‌های جدید و منحصر به فرد برای چادرهای مراسم و سازه‌های دائمی‌برای اقامتگاه‌ها و مهمان‌نوازی یافت.

حمایت دولت

بسیاری از فعالیت‌های پشتیبانی دولت بر بهبود رقابت در این صنعت متمرکز است، در حالی که سایر اقدامات بر افزایش تقاضای محلی و ایجاد کارایی در سراسر زنجیره ارزش از تأمین‌کننده تا خرده‌فروش متمرکز است. این طرح‌های پشتیبانی شامل برنامه رقابت پوشاک و منسوجات (CTCP) ، برنامه بخش سفارشی (CSP) و ایجاد تعدادی خوشه منطقه‌ای و خاص(به عنوان مثال خوشه پارچه و پوشاک کیپ تاون، خوشه پوشاک و پارچه کوازولو ناتال و خوشه پنبه آفریقای جنوبی) است.

شهر کیپ تاون بودجه‌ای را برای حمایت از مرکز خدمات لباس و پوشاک کیپ غربی (Clotex) به صورت سالانه تأمین می‌کند. این به نفع دانش‌آموزانی است که تحت آموزش قرار می‌گیرند، همچنین از شرکت‌های کوچک، متوسط و خرد پشتیبانی می‌کنند. آنها از شورای مد کیپ تاون، انستیتوی طراحی و ساخت کیپ (CCDI) و خوشه پارچه و لباس کیپ پشتیبانی مالی می‌کنند. این پشتیبانی بطور عمده بر آموزش استوار است.

وزارت تجارت و صنعت (Dti) ابتکاری را برای افزایش ظرفیت و رقابت در صنایع نساجی و پوشاک آفریقای جنوبی آغاز کرده است. یکی از اهداف دیگر آن ایجاد اشتغال است. این ابتکار منجر به ایجاد خوشه پنبه آفریقای جنوبی (SACC) شد.

 در تجارت بین‌الملل، شرکت‌های محلی تولید پوشاک و منسوجات با حجم زیادی از لباس‌ها و منسوجات وارداتی کشورهای دیگر، چین و هند، مواجه می‌شوند و دولت آفریقای جنوبی نمی‌تواند برای محافظت از تولید‌کنندگان محلی پوشاک و منسوجات کار زیادی انجام دهد، زیرا چین بزرگ‌ترین شریک تجاری آفریقای جنوبی است و وضع تعرفه‌های مربوط به پوشاک و منسوجات وارداتی علیه چین می‌تواند شاهد افزایش تعرفه تلافی‌جویانه کالاهای صادراتی آفریقای جنوبی به چین باشد. بهترین کاری که دولت می‌تواند انجام دهد، تلاش و متقاعد کردن مردم آفریقای جنوبی برای خرید کالاهای محلی یا "افتخارآمیز آفریقای جنوبی" است.

فهرست زیر 20 کشور برتر را نشان می‌دهد که آفریقای جنوبی در آوریل 2019 از آنها لباس و پارچه وارد کرده است:

کلیه ارقام به رند ( R ) واحد پول ملی آفریقای جنوبی می‌باشد .هر دلار آمریکا تقریبا" برابر با 16.8 رند می‌باشد .

چین: R 9 312 378 903

سوازیلند: R 991 020 915

لسوتو: R 763 743 560

ویتنام: R 747 786 028

هند: R 674 719 354

موریس: R 648 901 248

بنگلادش: R 524 419 819

ماداگاسکار: R 460 948 949

ایتالیا: R 282 748 259

اندونزی: R 279 919 853

پاکستان: R 186 537 999

ترکیه: R 135 702 815

کامبوج: R 112 705 888

بوتسوانا: R 73 823 547

تایلند: R 70 867 080

ایالات متحده: R 59 794 487

پرتغال: R 53 841 292

تایوان: R 52 223 293

تانزانیا: R 49 152 968

انگلستان: R 42 001 080

زیمبابوه: R 41 465 301

در آوریل 2019 ، در مجموع 12.164 میلیارد رند پوشاک و منسوجات به آفریقای جنوبی وارد شده است. 20 کشور برتر بالا 96.5٪ در واردات پوشاک و منسوجات به آفریقای جنوبی نقش داشتند. چین به خودی خود 57.75٪ در کل واردات پوشاک و منسوجات به آفریقای جنوبی سهم داشت. منسوجات (که شامل انواع لباس‌ها است) پس از ماشین آلات، دومین دسته بزرگ واردات از چین است. بنابراین تهیه لباس و منسوجات ارزان قیمت به مقصد آفریقای جنوبی تجارت بزرگی برای چین محسوب می‌شود.

نیاز بی حد و حصر هرچه سریع‌تر به لباس های جدید در حجم زیاد منجر به جابجایی تولیدکنندگان به خارج از کشور (به عنوان مثال ایالات متحده آمریکا و اروپا) به سایر کشورهای ارزان قیمت شده است تا بیشترین محصول را با ارزان‌ترین قیمت بدست آورند. این موضوع در مورد آفریقای جنوبی نیز صدق می‌کند.

آینده صنایع نساجی و پوشاک و همچنین پنبه‌کاران به رقابت، و افزایش تجارت به افزایش تولید و فروش بستگی دارد. با این حال، در آفریقای جنوبی بسیاری از خرده‌فروشان بخش عمده ای از اجناس مد خود را از خارج از کشور که کالاهای ارزان قیمت تولید می‌کنند، وارد می‌کنند که این تأثیر منفی بر صنعت پوشاک محلی و همچنین کل خط نساجی محلی دارد.