تاثیرات عمیق بیماری کووید -19 در منطقه آسیا - پاسفیک

الکساندر دایانت شئین مکلئود Alexander Dayant Shane Mcleod، تحلیل گر سیاسی- اجتماعی موسسه لوی (Lowy Institute) طی مقاله ای منتشره در نشریه اینترپرترthe Interpreter در خصوص تبعات و تاثیرات عمیق بیماری کووید -19 در منطقه آسیا - پاسفیک به بررسی پرداخته و اظهار می دارد همانطور که پیتر هارتچر (Peter Hartcher )، مقاله نویس برجسته استرالیایی پیشتر نیز در این خصوص به تفصیل توضیح داده است، بحران کووید- 19 (Covid-19) هم اکنون تأثیرات بسیار عمیق خود را در منطقه برجای گذاشته است.

در همین راستا، ترنس وود (Terence Wood) نیز شیوع و گسترش این بحران را در منطقه را از چهار منظر "شیوع بیماری" (outbreak the disease)،  "سیستم بهداشتی" (the health system)، "مسئله اقتصادی"(the economic issue) و "پتانسیل منازعات" (potential conflicts) مورد مطالعه و ارزیابی قرار داده است:

 تداوم و گسترش این بیماری در حوزه کشورهای پاسفیک به سرعت رو به افزایش می‌باشد و مهمترین موراد آن هم اکنون در هاوایی، (Hawaii) گوام (Guam) و پولینزی فرانسه (French Polynesia) کاملا مشهود می‌باشد.

دو کشور جزیره ای ساموآ (Samoa) و تونگا (Tonga) برای مصون نگه داشتن کشورهای خود  از بیماری کووید -19  مرزهای خود را به ترتیب دو هفته و یک هفته کاملا بستند.

در کشورهای جزایره ای کوچک والیس (Wallis) و فوتونا (Futuna)، رهبران این جزایر با متوقف کردن تردد و کلیه حمل و نقل  های دریایی خواستار انزوا و جدا سازی کامل قلمرو های خود شده اند.

در جزایر سلیمان (Solomon Islands)، نخست وزیر مناسی سوگاوار (Manasseh Sogavare)،  شهر هونیارا ( Honiara) (پایتخت) را به عنوان "منطقه اضطراری" (emergency zone) اعلام کرد و دستور تعطیلی برای تمامی مدارس کشور را  صادر کرده است.

در فیجی (Fiji) از روز دوشنبه هفته گذشته در سراسرکشور  نوعی حالت حکومت نظامی اعلام گردیده است.

در وانواتو  (Vanuatu) نیز وضعیت مشابهی اعلام شده است.

در پاپوآ گینه نو (Papua New Guinea) نیز دولت هم اکنون مقررات جدیدی را وضع نموده است و در همین راستا انتظار می رود هزاران پرستار در این هفته به دلیل نگرانی از "کمبود تجهیزات حفاظتی فردی" (lack of personal protective equipment)، فعالیت خود را متوقف کنند.

"تیم تحقیقاتی ای ان زی"( The ANZ Research team) اخیرا یک تجزیه و تحلیل کامل و روشن در خصوص تأثیرات اقتصادی و مواردی که احتمالا این بحران، عمدتا به دلیل متوقف شدن صنعت گردشگری در حوزه پاسفیک بر جا خواهد گذاشت، ارائه داده است.

خطوط هوایی بدون تردید از نحستین قربانیان کند شدن صنعت گردشگری در این حوزه محسوب می‌گردند. ساموآ ایرویز (Samoa Airways) تصمیم گرفته است که تمامی‌پروازهای خود را به طور نامحدود به حالت تعلیق درآورد و به اجاره خود با یک شرکت هواپیمایی مستقر در مالزی نیز پایان داد.

به همین ترتیب، فیجی ایرویز (Fiji Airways) تمام پروازهای داخلی خود را در راستای کمک به دولت برای جلوگیری از گسترش کووید – 19 به سایر جزایر، متوقف کرده است.

وانواتو ایر (Air Vanuatu ) نیز اعلام کرده است که برنامه ارائه شده جهت کاهش پرواز ها در شبکه داخلی خود را بزودی به مرحله اجرا خواهد گذاشت.

شرکت هواپیمایی سلیمان ایرویز (Solomon Airlines) نیز تصمیم گرفته است که تحت این شرایط فورا کلیه پروازهای بین المللی خود را به حالت تعلیق درآورد.

در همین رابطه، هم اکنون اقدامات مختلفی برای سهولت و کاستن از فشار اقتصادی در حال انجام می‌باشد.

 در فیجی، دولت یک بودجه 400 میلیون دلاری برای مقابله با تهدیدات ناشی از بیماری کووید -19  اختصاص داده است.

دولت پاپوآ گینه نو در نظر دارد تا از کلیه بانک ها در کشور بخواهد تا در راستای کمک به مردم و مشاغل، بازپرداخت وام ها را به مدت سه ماه به تعویق بیاندازند.

در جزایر سلیمان، بانک برد (BRED Bank) از تاریخ  13 فروردین 1399 کلیه بازپرداخت وام های شخصی را به مدت حداقل شش ماه (اصل و سود) به تعویق انداخته است.

 مقامات این کشور همچنین اعلام کردند که در طول این بحران از دانشجویان خود در خارج از کشور "حمایت مالی" (financial support) خواهند نمود.

بانک جهانی نیز در راستای حمایت از ساموآ جهت مقابله با این بیماری، بلافاصله مبلغ 5.1 میلیون دلار بودجه اختصاص داده است.

از آنجائی که آخرین گزارشات در خصوص چشم انداز اقتصادی در کشور های جزیره ای در شرق آسیا – پاسفیک، بویژه در ساموآ چندان مناسب نمی‌باشد، تخصیص این میزان از بودجه توسط بانک جهانی به شدت مورد استقبال مقامات و مسئولین این کشور قرار گرفته است. 

در حوزه پاسفیک شمالی، یک سری طرح و برنامه ریزی‌های جدید در راستای کمک به کشورهای این حوزه جهت مقابله با شیوع و جلوگیری از گسترش کروناوایروس، تحت عنوان "امداد و امنیت اقتصادی" (Relief and Economic Security) توسط ایالات متحده آمریکا تدوین گردیده است.

کشورهای این حوزه از اینکه این امکان برای آنها فراهم شده است تا از 55 میلیون دلاری که در راستای کمک به برخی از نیازهای مربوط به پیشگیری و کاهش شیوع بیماری کوروناوایروس، از جمله دارو و تجهیزات پزشکی و ایجاد تسهیلات برای ارائه خدمات درمانی بهره مند شوند، بسیار خرسند می‌باشند. 

چین نیز به شدت در منطقه سرمایه گذاری کرده است و هم اکنون مبلغ 300.000 دلار به دولت پاپوآ گینه نو  در جهت حمایت از تلاش های این کشور برای مهار کروناویروس اهداء کرده است.

به همین ترتیب، چین مبلغ 100.000 دلار نیز به وانواتو اهداء کرده و همچنین متعهد شده است که برخی از تجهیزات  مورد نیاز مانند ونتیلاتورها و کیت های آزمایشگاهی برای بندر ویلا (Port Vila) را تأمین نماید.

در جزایر سلیمان، سوگاوار (Sogavare)، نخست وزیر این کشور نیز تایید کرده است که کیت های آزمایش کروناویروس تا هفته آینده از چین به این کشور وارد خواهد شد.

 

هفته گذشته، ژاپن و تایوان نیز در طی "مراسم ماژورو" (ceremonies in Majuro) " که در شهر ماژورو، پایتخت جزایر مارشال (Marshall Islands) برگزار گردید، متعهد شدند که یک سری "کمک غیر کروناویروسی" (non-coronavirus related aid) در اختیار این کشور قرار دهند.این در حالی است که در استرالیا هنوز هم به درستی مشخص نیست که دولت فدرال اساسا چگونه  می خواهد از کشورهای جزیره ای منطقه حمایت کند.

از سوی دیگر پات کانروی، (Pat Conroy) وزیر سایه برای توسعه بین المللی و اقیانوس آرام استرالیا ، بحران کووید -19 را فرصتی مغتنم برای تقویت دوستی و تحکیم روابط با کشورهای کوچک جزیره ای در حوزه پاسفیک در قالب یک خانواده منطقه ای می داند.

  استفان هوز (Stephen Howes)، تحلیل گر دانشگاه ملی استرالیا (ANU)،  در خصوص پیچیدگی‌های مرتبط با برنامه کمک های مالی دولت استرالیا برای کشورهای جزیره ای حوزه پاسفیک جهت مقابله با شیوع و جلوگیری از گسترش بیماری کووید -19 معتقد است که با توجه به سیر نزولی ارز در کشور و کمبود و فشار های مالی دولت فدرال به دلیل کاهش درآمدهای داخلی، تخصیص بودجه‌های خاص در این مورد بدون تردید با مشکلاتی مواجه می‌باشد. اما در عین حال باید این واقعیت را پذیرفت که برای مقابله سریع با این بیماری در کشورهای جزیره ای در حوزه پاسفیک، آنان به حمایت گسترده مالی استرالیا به شدت نیازمند می‌باشند.

و بالاخره اینکه با گسترش بیماری کووید -19،  تمامی‌کشورهای جهان یا در شرایط واکنش سریع و مقابله با این بیماری قرار دارند و یا اینکه تلاش دارند تا خود را برای پیشگیری از شیوع احتمالی بیماری و جلوگیری از کشیده شدن  کووید -19 به مرزهای کشور، خود را آماده و تجهیز نمایند. 

رسانه‌های اجتماعی نیز بدون تردید با انتشار و ارسال پیام های بهداشتی، از طریق کانال های اجتماعی در حال تبدیل شدن به یک ابزار شاخص و برجسته در خط مقدم برای دولت ها و سازمان‌های بهداشتی، نقش بسیار مهم و حساسی  را در این رابطه ایفاء می‌کنند.

موسسه لوی نیز با استقاده از ابزار تحلیلی کراد تنگل (CrowdTangle) در فیس بوک، کلیه پیام های اجتماعی در منطقه را به دقت رصد و پیگیری می‌کند. در شرایط کنونی هئیت مدیره موسسه لوی همچنین مبادرت به ایجاد یک "صفحه برای عموم" (public page)  جهت جمع آوری و به تصویر کشیدن این پیام ها، با محوریت حوزه پاسفیک نموده که عمدتا بر روی پیام های به روز و توصیه‌های مجاز از جانب دولت، رسانه‌های معتبر و سایر صفحات رسمی‌کشور در  قالب "یک مجموعه از اطلاعات" متمرکز   گردیده است.

اعضای هیئت مدیره نیز از طریق این لینک در دسترس همگان می‌باشند و در طول هفته‌های آینده  موسسه لویی به صورت روزانه نقطه نظرات مقامات و سازمان‌های ذیربط و مسئول و همچنین پیام های راهبردی - اجتماعی آنان را برای آگاهی عمومی، اطلاع رسانی می نماید.

در حال حاضر بدیهی است که پیام های منطقه ای هماهنگ شده توسط "سازمان بهداشت جهانی" (World Health Organization) به طور گسترده ای در راستای حمایت از تلاش های دولت در سراسر منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

برخی از کشورها نیز در شرایط کنونی از رسانه‌های اجتماعی به طور گسترده ای برای اهداف دیگر استفاده می‌کنند.

در فیجی، در مواردی نام مبتلایان به بیماری کووید -19 به منظور یافتن محل و اطمینان از در قرنطینه بودن آنان، در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده است. در پاپوآ – گینه نو نیز گزارشات روزانه در رسانه‌های جمعی به صورت زنده منتشر می‌شوند.

چالش اساسی برای دولت های منطقه و رسانه‌ها عمدتا در  رابطه با حصول اطمینان از یک جریان معتبر و قابل اتکاء از اطلاعاتی که همواره از پیام های بهداشتی پشتیبانی و در عین حال موجب نگرانی و هشدار های بیمورد در جامعه نگردد، می‌باشد.

در روزهای آتی، با افزایش تعداد بیشتری از کشورهای منطقه که بطور اجنتاب ناپذیری مبادرت به رعایت "فاصله اجتماعی" (social distancing) و تعطیلی کسب و کارهای غیر ضروری و همچنین قرنطینه‌های خانگی خواهند نمود، نقش رسانه‌های دیجیتالی بعنوان یک رکن اساسی و مهم جهت ارائه توصیه‌های بهداشتی و نحوه مقابله بهتر و موثرتر مردم و دولت ها با این بحران جهانی، بدون تردید بسیار برجسته تر خواهد شد.