اخبار اقتصادی آلمان

گزیدۀ اخبار و تحولات اقتصادی آلمان در نیمه اول مهرماه 1404 مندرج در رسانه‌های این کشور به شرح زیر ارائه می‌گردد:

بحران خودروسازی آلمان و نشست اضطراری مرتس با مدیران صنعتی

صنعت خودروسازی آلمان با رکود فروش، رقابت فزاینده چین و گذار دشوار به خودروهای برقی روبه‌رو است. در اجلاس اخیر برلین، سیاستمداران و مدیران شرکت‌هایی چون فولکس‌واگن، بی‌ام‌و و مرسدس بنز درباره راهکارهای نجات این صنعت گفتگو کردند. این خودروسازان که زمانی در فناوری پیشرو بودند، اکنون در زمینه نرم‌افزار و تولید خودروهای برقی از رقبای چینی مانند BYD و Nio عقب مانده‌اند. هم‌زمان، سیاست‌های حمایت‌گرایانه آمریکا صادرات آلمان را نیز تضعیف کرده است.

صدراعظم فریدریش مرتس خواستار لغو ممنوعیت فروش خودروهای احتراق داخلی پس از سال ۲۰۳۵ شد و گفت تمرکز باید بر توسعه فناوری‌های متنوع باشد، نه ممنوعیت‌ها. برخی کارشناسان مانند ساندر توردوآر از مرکز اصلاحات اروپا این دیدگاه را ناکافی دانسته و تأکید کردند که چالش اصلی، رقابت با چین است و آلمان نیاز به سیاست صنعتی هماهنگ اروپایی دارد.

گزارش‌ها حاکی از آن است که در اجلاس پیش‌رو، احتمالاً توافقی برای ادامه تولید خودروهای هیبریدی پس از ۲۰۳۵ حاصل شود. در همین راستا، دولت آلمان نیز تمدید معافیت مالیاتی خودروهای برقی تا سال ۲۰۳۰ را تصویب کرده تا تقاضا را تحریک کند.

اما بحران عمیق‌تر است: در نیمه نخست ۲۰۲۵، سود مرسدس بنز ۵۶ درصد، فولکس‌واگن یک‌سوم و بی‌ام‌و حدود ۲۹ درصد کاهش یافت. صادرات خودروهای آلمانی به چین ۴۲ درصد و به آمریکا ۱۳ درصد کاهش داشته است. طی یک سال اخیر حدود ۵۲ هزار شغل از بین رفته و بخش بزرگی از تأمین‌کنندگان، برنامه‌های سرمایه‌گذاری را متوقف یا به خارج منتقل کرده‌اند.

کارشناسان خواستار همکاری برلین و بروکسل برای یک استراتژی مشترک اروپایی در برابر چین هستند. نمونه‌ای از چنین سیاستی در فرانسه اجرا شده که یارانه خرید خودروهای ساخت کشورهای غیراتحادیه اروپا، از جمله چین، را حذف کرده است. در سطح کلان، تحلیلگران بر این باورند که با ترکیب درست سیاست‌های حمایتی، سرمایه‌گذاری هوشمند و همکاری بین‌المللی، صنعت خودروسازی آلمان هنوز شانس بازسازی و حفظ رقابت‌پذیری خود را دارد.

https://www.dw.com/de/deutsche-autobauer-leiden-merz-ruft-zum-gipfel/a-74279059

از بزرگراه‌های جدید در آلمان، دیگر خبری نیست

دولت فدرال می خواهد میلیاردها دلار در زیرساخت های حمل و نقل سرمایه گذاری کند. اما پول کافی برای همه پروژه‌ها وجود ندارد. تهدید توقف گسترش بزرگراه وجود دارد. بودجه ۲۰۲۶ در بوندستاگ مورد بحث است. این پیش نویس به مدت دو ماه توسط  لارس کلینگبیل، وزیر دارایی فدرال مورد بحث قرار گرفت و قرار است در پایان ماه نوامبر توسط اعضای پارلمان تصویب شود. از قبل روشن است که بحث ها آسان نخواهد بود.

کلینگبیل در آغاز مذاکرات بودجه در مورد روزهای سخت صحبت کرد. دولت ائتلافی باید تصمیمات شجاعانه و گاهی ناراحت کننده بگیرند.  

وزارت حمل و نقل فدرال نگران نبود که تحت تأثیر اقدامات ریاضتی در بودجه قرار گیرد. نوسازی زیرساخت های فرسوده بالاترین اولویت را دارد. دولت به تازگی یک صندوق ویژه 500 میلیارد یورویی با بودجه اعتباری برای زیرساخت ها و حفاظت از آب و هوا راه اندازی کرده است. کلینگبیل می‌گوید: کشور ما در بسیاری از نقاط تکه تکه شده و ما می خواهیم بیل مکانیکی‌ها به سرعت فعالیت کنند.

پاتریک اشنایدر، وزیر حمل و نقل فدرال می‌تواند انتظار داشته باشد که وزارتخانه او از این صندوق ویژه منتفع گردد زیرا مسیرهای حمل و نقل، یعنی جاده‌ها، راه آهن و پل ها، بخشی از زیرساخت ها هستند و در وضعیت بدی به سر می‌برند.

بزرگراه‌های آلمان به حدود 13200 کیلومتر می رسد که به گفته وزارت حمل و نقل فدرال، نیمی از آنها آسیب دیده اند. اگر جاده‌های اصلی فدرال در نظر گرفته شود، حدود 25,000 کیلومتر جاده نیاز به بازسازی در نظر گرفته می‌شود. وضعیت پل های بزرگراه حتی بحرانی تر است: حدود 5000 پل، نیاز فوری به نوسازی دارند یا بازسازی دارند. شبکه دویچه بان (راه آهن) به قدری فرسوده است که تنها یک قطار ار دو قطار سر موعد به مقصد می رسد.

در واقع، کلینگبیل در سال مالی جاری تقریبا دوازده میلیارد یورو از صندوق ویژه به وزارت حمل و نقل اختصاص داده و انتظار می رود در سال 2026 حتی بیش از 21 میلیارد یورو باشد. با این حال، آنچه وزیر حمل و نقل انتظار نداشت این بود که کلینگبیل در ازای آن، بودجه واقعی وزارت حمل و نقل را ده میلیارد یورو کاهش داده و به 28 میلیارد یورو رسانده است.

https://www.dw.com/de/keine-neuen-autobahnen-mehr-in-deutschland/a-74120823

 استفاده فزاینده از پایانه‌های گاز مایع (LNG) در سواحل آلمان

پایانه‌های گاز طبیعی مایع (LNG) که دولت ائتلافی قبلی آلمان با شتاب به احداث آن‌ها پرداخت، در ابتدا با ظرفیت بسیار پایین مورد استفاده قرار می‌گرفتند. اما اکنون واردات گاز مایع از طریق این تأسیسات به سطحی بی‌سابقه رسیده است چرا که آلمان به عنوان یک کشور ترانزیتی مهم‌تر از گذشته نقش‌آفرینی می‌کند.

پایانه‌های LNG آلمان که پیش‌تر به دلیل هزینه‌های چند میلیارد یورویی و ملاحظات زیست‌محیطی محل بحث و مناقشه بودند، اکنون ظاهراً چشم‌انداز روشن‌تری یافته‌اند. واردات گاز طبیعی مایع از طریق کشتی در ماه‌های اخیر به سطح رکوردی جدید رسیده است.

بر اساس داده‌های منتشرشده از سوی آژانس فدرال شبکه‌ها (BNetzA)، سه‌ماهه سوم سال ۲۰۲۵ بیشترین میزان تزریق گاز از زمان افتتاح نخستین پایانه LNG آلمان در ویلهلمس‌هافن در اواخر سال ۲۰۲۲ را ثبت کرده است. طبق همین داده‌ها، در سال جاری تاکنون بیش از کل سال‌های گذشته گاز از طریق پایانه‌های LNG به شبکه گاز آلمان تزریق شده است.

این رشد در آمار کل واردات گاز کشور نیز قابل مشاهده است. سهم LNG در نیمه نخست سال ۲۰۲۵، همانند سال قبل، حدود ۸ درصد بود، اما در سه‌ماهه سوم به ۱۳٫۲۵ درصد افزایش یافت. در مجموع، در نه ماه نخست سال ۲۰۲۵، سهم LNG از واردات گاز آلمان ۱۰٫۹ درصد بوده است.

توسعه زیرساخت‌های LNG در سواحل شمال و دریای بالتیک با مقاومت‌های محلی گسترده به‌ویژه در جزیره توریستی روگن روبه‌رو بود. زمانی که پروژه‌ها بالاخره به پایان رسیدند، پایانه‌هایی که با هدف کاهش وابستگی آلمان به گاز روسیه توسط وزیر اقتصاد وقت، رابرت هابک (از حزب سبز)، ایجاد شده بودند، در ابتدا تقریباً بلااستفاده ماندند؛ چرا که آلمان عمدتاً از طریق خطوط لوله دریای شمال گاز نروژ را جایگزین کرده بود.

بر اساس داده‌هایBNetzA، بیشترین حجم LNG در سه‌ماهه سوم از طریق دو پایانه در ویلهلمس‌هافن و پایانه در برونسبوتل(در مجموع حدود ۳۳ تراوات‌ساعت) وارد شده است. در مقابل، پایانه واقع در سواحل جزیره روگن تنها ۲ تراوات‌ساعت گاز دریافت کرده است.

با این حال، نگرانی‌هایی نیز وجود دارد: سطح ذخیره‌سازی گاز در مخازن آلمان پایین است و اخیراً تنها ۷۶ درصد پر بوده‌اند. در صورت بروز سرمای شدید، این ذخایر ممکن است تا پایان ژانویه به اتمام برسند. شرکت ملی‌شدهUniper  هشدار داده که در این صورت امنیت عرضه انرژی در خطر خواهد بود. به گزارش روزنامه Welt، این شرکت به‌تازگی حتی ، به دلیل هزینه‌های بالای نگهداری، تعرفه‌های ذخیره‌سازی و اتصال به شبکه  درخواست تعطیلی یکی از مخازن خود را داده است.

در مجموع، آلمان احتمالاً بیش از گذشته به واردات LNG از آمریکا و خاورمیانه وابسته خواهد شد.
به گفته گولبیس کارشناس موسسه Enervis، واردات LNG برای معامله‌گران تنها زمانی سودآور است که قیمت گاز در بازار به سطح خاصی برسد؛ سطحی که اکنون در آلمان نیز مشاهده می‌شود و به‌مراتب بالاتر از قیمت‌های پیش از بحران انرژی است. به اعتقاد وی، «آلمان اکنون نه تنها باید قیمت‌های جهانی LNG را بپردازد، بلکه مستقیماً در رقابت با بازارهای آسیایی و سایر مصرف‌کنندگان جهانی قرار دارد.»

https://www.spiegel.de/wirtschaft/unternehmen/lng-terminals-deutschland-als-transitland-importe-erreichen-rekordniveau-a-c47ba727-5ba4-453b-86e4-e4a35b5fb1e3

 لوفت هانزا می خواهد تا سال 2030 چهار هزار شغل را کاهش دهد

گروه لوفت هانزا می خواهد تا سال 2030 حدود 4000 شغل را کاهش دهد. این شرکت توضیح داد که تمرکز این کاهش بر بدن اداری  است نه نقش های عملیاتی. فرآیندها باید دیجیتالی ، خودکار و همراه شوند. بنابراین این شرکت گزارش های تایید نشده هفته قبل را اثبات کرد.  

علاوه بر این، اهداف مالی میان مدت افزایش خواهد یافت. بزرگترین شرکت هوانوردی اروپا، که اخیرا حدود 103000 نفر را استخدام کرده است، می خواهد در آینده به سود عملیاتی تعدیل شده ده درصد درآمد دست یابد. پیش از این، هدف هشت درصد مد نظر بود.  

مدیریت برای سال جاری خوش بین بود: همانطور که برنامه ریزی شده بود، انتظار می رود سود عملیاتی به طور قابل توجهی از رقم 1.6 میلیارد یورویی سال قبل فراتر رود.

برای کسب و کار سودآورتر ، خطوط هوایی مختلف این گروه باید با هم ادغام شوند و به صورت مرکزی کنترل شوند. علاوه بر برند اصلی بحران زده لوفت هانزا، این شرکت خطوط هوایی سوئیس، اتریش، بروکسل ایرلاینز را نیز اداره می‌کند و مالک اقلیت ایتا ایتالیایی است. شرکت هواپیمایی مستقیم یورو وینگز و همچنین تجارت لجستیک و تعمیر و نگهداری که قرار است خود را در حوزه رشد دفاعی تثبیت کند، تقویت خواهد شد.  

هدف از همه اقدامات، موقعیت شرکت برای آینده و دستیابی به بازده جذاب برای سهامداران در بلندمدت است. سهامداران می‌توانند همچنان انتظار سود سهام 20 تا 40 درصدی از درآمد خالص را داشته باشند. 

با این حال، اول، مدیریت باید با اعتصاب قریب الوقوع خلبانان نیز مقابله کند. نقطه اختلاف، حقوق بازنشستگی شرکت است. لوفت هانزا انجام این مطالبات را غیر ممکن عنوان کرده بود.

https://www.tagesschau.de/wirtschaft/lufthansa-stellenabbau-102.html

 نگرانی از آینده و هشدار در مورد گسست فرهنگی

کارخانه بوش در بامبرگ به طور مستقیم تحت تأثیر برنامه‌های ریاضتی قرار نمی‌گیرد، اما ترس در اینجا نیز شایع است. شورای کار به سیاستمداران هشدار می دهد، آی جی متال از گسست فرهنگی نگران است.

در کارخانه بوش در بامبرگ با حدود ۶ هزار کارمند، کارگران نگران آینده‌اند، هرچند تا سال ۲۰۲۷ قرار نیست تعدیل اجباری انجام شود. ماریو گوتمن، نماینده کارگران هشدار داده است که اعلام برنامه بوش برای حذف ۲۲ هزار شغل از مجموع ۶۸ هزار شغل در آلمان تا سال ۲۰۳۰، زنگ خطری برای صنعت و سیاست‌گذاران است. در بامبرگ که قطعات موتورهای بنزینی و دیزلی تولید می‌کند، تعداد کارکنان طی دو دهه از ۱۰ هزار به ۶ هزار نفر کاهش یافته است.

گوتمن سیاست دولت آلمان را در قبال گذار به خودروهای برقی و فناوری هیدروژن متناقض دانسته و گفته است که بدون حمایت پایدار، مقررات نوآورانه، انرژی ارزان و کاهش بوروکراسی، صنایع و اشتغال صنعتی در آلمان در خطر است.او همچنین خواستار تجدیدنظر در تصمیم ممنوعیت موتورهای احتراق داخلی از سال ۲۰۳۵ شد و تأکید کرد که اشتغال صنعتی پایه و اساس نظام رفاه اجتماعی آلمان است.

  اتحادیهIG Metall  هشدار داده است که کاهش مشاغل تنها در تولید نیست، بلکه بخش‌های مهمی نظیر پژوهش و توسعه نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند. به گفته اتحادیه، بوش با این تصمیم از فرهنگ سنتی «شراکت اجتماعی» فاصله گرفته و یک‌جانبه سیاست تعدیل گسترده را اجرا می‌کند؛ اقدامی‌که «اشتباه و خطرناک» توصیف شده است. اتحادیه مذکور خواستار همکاری مشترک کارفرما و نمایندگان کارکنان برای یافتن راه‌حل‌های پایدار به جای «تخریب گسترده» است.

https://www.tagesschau.de/wirtschaft/unternehmen/bosch-betriebsversammlung-zukunft-100.html