خسارات مالی تحریم های ایالات متحده علیه کوبا

دولت کوبا هر ساله گزارش برآورد میزان خسارات های مالی تحریم های آمریکا علیه این کشور را منتشر می نماید. خلاصه ای از گزارش سال 2024 وزارت روابط خارجی کوبا که بر روی صفحه مجازی آن وزارتخانه قابل دسترسی است به شرح زیر ارائه می گردد.

از مارس 2023 تا فوریه 2024، دولت ایالات متحده سیاست فشار حداکثری را علیه کوبا حفظ کرد و به اجرای کامل محاصره اقتصادی، تجاری و مالی ادامه داد. چنین اقدامات یکجانبه که در طول تاریخ گسترده ترین و طولانی ترین بوده است، بدون تغییر باقی ماند و تأثیر شدیدتری بر اقتصاد و مردم کوبا داشت.

گنجاندن کوبا توسط وزارت امور خارجه آمریکا در فهرست یکجانبه کشورهایی که گفته می‌شود از تروریسم حمایت می‌کنند، امکان اقدام قانونی و شکایت در دادگاه‌های ایالات متحده و طرح دعوی بر اساس بند سوم قانون آزادی و همبستگی دموکراتیک کوبا (قانون هلمز برتون)، تحریم یا تهدید تحریم علیه شرکت های حمل و نقل، بیمه یا بیمه اتکایی که در تامین سوخت به کوبا فعالیت دارند، آزار و اذیت شدید و کامل مبادلات مالی کوبا و موانع ناشی از آن بر سر راه عرضه کالاهای اساسی و همچنین تداوم سایر فهرست های به همان اندازه یک جانبه به عنوان خشن ترین اقدامات تایید شده طی این سال هاست.

در ماه می سال 2024، دولت ایالات متحده اقدام خودسرانه و غیرموجه تعیین کوبا را به عنوان کشوری که به طور کامل با تلاش های ضد تروریسم آن کشور همکاری نمی‌کند، متوقف کرد. این نامگذاری از یک جانبه یک تهمت اضافی بود، اما هیچ تاثیر مشخصی نداشت، زیرا منجر به به کاهش یا لغو هیچ یک از اقداماتی که بخشی از محاصره یا اقدامات قهری اضافی ناشی از گنجاندن کوبا در فهرست جعلی و یکجانبه ایالات متحده از کشورهایی که گفته می‌شود حامی تروریسم هستند، نگردید.

بیانیه‌های رسمی دولت ایالات متحده در 28 می 2024 مبنی بر ایجاد برخی تغییرات در چارچوب نظارتی محاصره و تحریم ها بر علیه کوبا که معافیت هائی را برای بخش های خصوصی و غیردولتی را در بر می‌گرفت نیز جوهر این سیاست را نیز تغییر نداد. چنین تغییراتی مضرترین اقدامات قهری را که در حال حاضر بر اقتصاد و خدمات عمومی‌کوبا تأثیر می‌گذارد و به شدت به رفاه کل جمعیت آسیب می زند، حذف یا اصلاح نمی‌کند. آنها قصد دارند جامعه کوبا را تکه تکه کنند. برای اهداف سیاسی و به نفع دستیابی به هدف نهایی خود که تغییر رژیم و مجازات بخش دولتی اقتصاد است. هدف این است که بخش خصوصی را در مقابل انقلاب کوبا قرار دهند. تجزیه و تحلیل ساختار محاصره و تأثیر بازدارنده آن این امکان را فراهم می‌کند که پیش بینی شود که این مقررات به سختی قابل اجرا هستند، به ویژه زمانی که کوبا در فهرست یکجانبه کشورهای حامی تروریسم قرار دارد.

در طول سال 2023، دولت ایالات متحده قوانین و مقررات مربوط به محاصره و تحریم ها علیه کوبا و همچنین اقدامات گذشته جهت تضمین اجرای قوانین را با هدف رکود اقتصاد کوبا و تضعیف حقوق کارگران عملیاتی کرده است. کمبود منابع و رساندن آسیب به بخش خدمات عمومی؛ نارضایتی و استیصال را در میان مردم برانگیخت و نظم قانون اساسی را زیر پا گذاشت. این نوع رفتار در چندین سند رسمی دولت ایالات متحده که از طبقه بندی خارج شده اند، آشکار است همچون یادداشت داخلی که توسط معاون وقت وزیر امور خارجه، لستر مالوری در دولت آیزنهاور ، در تاریخ 6 آوریل 1960 تنظیم شد که به شرح زیر است:

«(...) هر وسیله ممکن باید به سرعت برای تضعیف حیات اقتصادی کوبا اقدام شود (...) اقداماتی که در عین حال و تا حد امکان ماهرانه و نامحسوس باشد، بزرگترین تهاجم  بایستی در تامین پول و تدارکات به کوبا صورت گیرد، تا جریان پول به سوی کوبا را کاهش دهد و پرداخت دستمزد واقعی را برای ایجاد گرسنگی، استیصال و سرنگونی حکومت غیر ممکن سازد».

در طول دوره تحت پوشش این گزارش ( گزارش کوبا 2024 ) ، اقدامات ایالات متحده با هدف شناسایی و آزار و شکنجه، با دقت یک جراح، منابع اصلی درآمد اقتصاد کوبا را از طریق اجرای دقیق مفاد قانون هلمز-برتون هدف قرار داده است. حمله به گردشگری، اتهامات مربوط به حملات صوتی دروغین علیه دیپلمات های آمریکایی در هاوانا ( موسوم به سندروم هاوانا) برای توجیه نامگذاری کوبا به عنوان یک کشور نا امن، آزار و اذیت دولت کوبا برای اجرائی ساختن قراردادهای همکاری پزشکی بین‌المللی که به عنوان صادرات نیروهای متخصص بویژه در حوزه پزشکی بخش عمده ای از درآمدهای ارزی خارجی کشور را به خود اختصاص داده است و ... همه بخشی از یک طرح است که هدف آن جلوگیری از دریافت درآمدهای لازم برای رسیدگی به نیازهای روزافزون جمعیت کوبا می‌باشد.

دولت ایالات متحده و سیاستمداران ضد کوبا در آن کشور مصمم هستند که این افسانه را منتشر کنند که محاصره محدودیت عمده ای بر عملکرد اقتصاد کوبا نیست. آنها با فریبکاری تکرار می‌کنند که مشکلاتی که اقتصاد ما تجربه کرده است، پیامدهای تحریف یک مدل سوسیالیستی در حال ساخت و اشتباهات سیاست های دولت است. دولت ایالات متحده با توسل به عملیات سیستماتیک پخش اطلاعات نادرست، قصد دارد عواقب و خسارات ناشی از محاصره را به گردن دولت کوبا بیاندازد که ادعایی ناصادقانه و بسیار بدبینانه است. تمام مشکلاتی که جامعه کوبا با آن مواجه است منحصراً به دلیل محاصره نیست، اما اینکه کسی محاصره و تحریم ها را به عنوان مانع اصلی توسعه ما نشناسد، نادرست است. هیچ کشوری در این جهان، حتی آنهایی که اقتصادشان بسیار مرفه تر و قوی تر از اقتصاد کوبا است، نمی‌توانند با چنین تجاوزگری بی رحمانه، نامتقارن و طولانی مدت بدون هزینه گزافی برای استانداردهای زندگی و ثبات عدالت اجتماعی مردم خود کنار بیایند. این هزینه امروز در کمبودهایی که مردان و زنان کوبایی متحمل می‌شوند، مشهود است، که شامل مواد غذایی، تامین داروها، سوخت، وسایل حمل و نقل و همچنین بدتر شدن وضعیت سایر خدمات اساسی می‌شود.

دولت ایالات متحده زمانی که بدترین لحظه همه گیری کووید-19 را برای اعمال تدابیر اجباری اضافی بر همه کوبایی‌ها انتخاب کرد، هرگونه تردیدی را که ممکن بود در مورد ماهیت ظالمانه و نسل کشی محاصره وجود داشته باشد برطرف نمود. این اقدامات ممنوعیت واردات چندین کالا از جمله دستگاه‌های تنفس مصنوعی به کوبا را تقویت و از واردات اکسیژن از کشورهای ثالث جلوگیری کرد. ایالات متحده از لغو اقدامات، حتی به طور موقت، علیه کوبا خودداری نمود.

از اول مارس 2023 تا 29 فوریه 2024 این تحریم ها باعث خسارات مادی به کوبا شد که حدود 5,056,800,000 دلار تخمین زده می‌شود که نشان دهنده افزایش 189,800,000 دلاری در مقایسه با رقمی است که در گزارش سال قبل نشان داده شده است. این نشان دهنده تأثیر بیش از 421,000,000 دلاری خسارت ناشی از محاصره در ماه معادل بیش از 13,800,000 دلار در روز یا بیش از 575683 دلار در ساعت است. به قیمت های فعلی، خسارات انباشته شده طی بیش از شش دهه اجرای این سیاست بالغ بر 164,141,100,000 دلار می‌باشد. با احتساب ارزش دلار در برابر قیمت طلا در بازارهای بین المللی، این محاصره بیش از 1.499.710.000.000 دلار خسارت وارد کرده است. تخمین زده شده است که اگر محاصره وجود نداشت، تولید ناخالص داخلی کوبا، به قیمت فعلی، می‌توانست در سال 2023 حدود 8 درصد رشد کند. این داده‌ها نشان می‌دهد که اگر کشور می‌توانست به منابع متعددی که محاصره آن را از آن محروم می‌کند دسترسی داشته باشد، چالش‌های کنونی کوبا به روشی آسان‌تر و بهتر حل می‌شد.

طی چند سال اخیر، به ویژه در ماه‌های اخیر، پیری جمعیت کوبا و نرخ بالای مهاجرت به‌ویژه در میان جوان‌ترین بخش‌های جامعه کاملاً محسوس شده است. اگر محاصره ای که پس از اجرای سیاست فشار حداکثری توسط رئیس جمهور دونالد ترامپ، که توسط دولت جوزف بایدن، رئیس جمهور آمریکا حفظ شده بود، وجود نداشت، این وضعیت کاملاً متفاوت بود. آمریکایی‌ها هیچ استدلالی برای رد این حقیقت ندارند. محاصره یک جنایت علیه بشریت، یک اقدام نسل کشی و نقض آشکار، گسترده و سیستماتیک حقوق بشر علیه بیش از 11 میلیون کوبایی است. این یک سیاست مجازات ظالمانه است. گزارش حال حاضر اطلاعات عینی و داده‌های ارزشمندی را ارائه می‌کند که محکومیت این بی‌عدالتی بزرگ را بیشتر تأیید می‌کند.

داده‌های آماری هزینه‌های محاصره و تحریم های ایالات متحده بر علیه کوبا

هزینه 15 دقیقه محاصره: معادل بودجه لازم برای پوشش تقاضای سمعک برای کودکان و نوجوانان معلول شاغل به تحصیل در نظام آموزش ویژه کشور (حدود 144000 دلار آمریکا)

هزینه نیم ساعت محاصره: معادل هزینه تهیه  ویلچر برقی و معمولی مورد نیاز برای رفع نیازهای نظام آموزشی ویژه کشور (حدود 256363 دلار آمریکا)

هزینه 3 روز محاصره: معادل هزینه نگاهداری سالانه حمل و نقل عمومی در کشور (حدود 40،000،000 دلار)

هزینه 8 ساعت محاصره: معادل هزینه تامین اسباب بازی و وسایل کمک آموزشی مورد نیاز در کلیه مراکز مهدکودک کشور (حدود 4500000 تومان)

هزینه 21 ساعت محاصره: معادل هزینه خرید انسولین مورد نیاز برای تامین نیازهای ملی در طول یک سال بیماران مبتلا به دیابت (12,000,000 دلار)

هزینه 38 ساعت محاصره: معادل هزینه تولید یا دستیابی به لجستیک مورد نیاز برای پوشش نیازهای نظام آموزشی ملی در طول یک سال (حدود 21789000 دلار آمریکا)

هزینه 44 ساعت محاصره: معادل تامین مالی لازم برای تامین رایانه‌های شخصی کلیه مراکز آموزشی کشور (حدود 25200000 تومان)

هزینه 9 روز محاصره: معادل اعتبار مورد نیاز برای واردات اقلام یکبار مصرف پزشکی (پنبه، گاز، سرنگ، سوزن، بخیه، کاتتر، تجهیزات سرم و سایر نهاده‌ها) و معرف‌های لازم برای تامین نیازهای نظام سلامت کشور در طول یک سال است (129,000,000 دلار)

هزینه 18 روز محاصره: معادل هزینه نگاهداری سالانه سیستم ملی برق به استثنای سوخت و سرمایه گذاری‌های جدید (حدود 250,000,000 دلار آمریکا)

هزینه 25 روز محاصره: معادل تامین مالی لازم برای برآوردن الزامات فهرست ملی داروهای ضروری کشور در طول یک سال (حدود 339,000,000 دلار)

هزینه 4 ماه محاصره: معادل تامین مالی مورد نیاز برای تضمین توزیع سبد غذایی سهمیه بندی شده خانواده‌های نیازمند کشور در طول یک سال (حدود 1,600,000,000 دلار)

هزینه 7 ماه محاصره: معادل فاینانس و تامین مالی لازم برای خرید اتوبوس های مورد نیاز سیستم حمل و نقل عمومی در سرتاسر کشور (حدود 2,850,000,000 دلار)

هزینه 9 ماه محاصره: معادل بودجه برآوردی مورد نیاز برای ساخت خانه‌های جدید در کشور (حدود 3,893,000,000 دلار)

منبع :

https://cubavsbloqueo.cu/index.php/es/node/1350