اقدامات دولت هند در زمینه احداث پروژه‌های زیربنایی و زیر ساخت ها- بخش دوم

مومبای پایتخت اقتصادی و بزرگترین بندر ساحل غربی هند است. این شهر در واقع مرکز بانکداری، تجارت، مبادلات مالی، بازرگانی و صنعت کشتی سازی هند به شمار می آید که از اتصال هفت جزیره به یکدیگر ایجاد شده و بسیاری از شهروندان هند به منظور دستیابی به فرصت های شغلی، به این شهر مهاجرت می نمایند. با توجه به اهمیت و ویژگی‌های منحصر به فرد این شهر، چندین پروژه زیربنایی اساسی و مهم در این شهر با هدف رفع چالش‌های کلیدی شهری به اجرا در آمده است. برخی برنامه‌های زیرساختی کلیدی در این شهر به شرح زیر می باشد:

پروژه مترو بمبئی:

ایجاد یک سیستم حمل و نقل سریع که هدف آن اتصال بخش های مختلف شهر از طریق شبکه گسترده ای از خطوط ریلی است که در نتیجه آن، حمل و نقل به صورت بهینه و راحت برای ساکنان شهر و کاهش تراکم ترافیک در جاده‌های شهر انجام می‌شود. این پروژه دارای چندین فاز است که برخی از خطوط آن در حال حاضر عملیاتی شده و برخی دیگر در حال ساخت هستند. خط یک، اولین خطی است که در سال 2014 عملیاتی شد. این خط از ورسووا در حومه غربی بمبئی تا گاتکوپار در حومه شرقی اجرا می‌شود و مسافتی در حدود 11 کیلومتر را پوشش می دهد.

این پروژه مسافتی در حدود 276 کیلومتر را با خطوط متعدد، بخش های مختلف شهر را به هم متصل می‌کند، توسط سازمان توسعه منطقه شهری بمبئی (MMRDA) با همکاری شرکت ریل مترو دهلی (DMRC) اجرا می‌شود. اگر چه پروژه متروی بمبئی با چندین چالش از جمله تاخیر در ساخت و ساز، مسائل مربوط به تملک زمین و اعتراض ساکنان محلی مواجه شده است. با این حال، این پروژه گامی تعیین کننده در بهبود زیرساخت های حمل و نقل شهر و کاهش بار جاده‌های شهر تلقی می‌شود. و متعاقبا انتظار می رود با کاهش زمان سفر، ترافیک و آلودگی هوا نیز کاهش یابد.

پروژه جاده ساحلی بمبئی:

این پروژه، یک آزادراه ساحلی به طول 29.2 کیلومتر است که هدف آن اتصال جنوب بمبئی (Marine Drive) به شمال بمبئی (Kandivali) در امتداد خط ساحلی غربی شهر است که توسط شهرداری بمبئی بزرگ (MCGM) به منظور ایجاد رفت و آمد سریعتر و روانتر برای ساکنان شهر اجرا می‌شود و هدف آن، کاهش ترافیک در جاده‌های موجود و بهبود ارتباط در شهر است. پیش بینی می‌شود پروژه جاده ساحلی به 35 کیلومتر افزایش یابد و در سه فاز ساخته شود. فاز اول که از پل هوایی خیابان پرنسس تا انتهای ورلی پیوند دریایی(Bandra-Worli) را در بر می‌گیرد، تکمیل و عملیاتی شده است. فاز دوم که از انتهای ورلی پیوند دریایی تا کندیوالی را در بر می‌گیرد، در حال حاضر در دست ساخت است و فاز سوم هنوز در مرحله برنامه ریزی است.

در مورد اجرای این نوع پروژه‌ها اختلاف نظرهای بسیاری وجود دارد، مخالفان در مورد تأثیر این پروژه بر محیط زیست ساحلی شهر، از جمله تنوع زیستی دریایی، نگرانی در مورد جابجایی ماهیگیریان محلی و تأثیر آن بر معیشت آنها ملاحظاتی را مطرح می‌کنند اما موافقان این پروژه استدلال می‌کنند که جاده ساحلی راه حل مناسبی برای رهایی از ترافیک های سنگین شهر فراهم کرده و زمان سفر را برای مسافران کاهش می دهد. همچنین انتظار می‌رود این پروژه صنعت گردشگری را تقویت و فرصت‌هایی را برای توسعه فضاهای عمومی جدید در امتداد ساحل فراهم نماید.

ارتباط بندر ترانس بمبئی(MTHL):

این طرح یک پل و تونل به طول 22 کیلومتر و شش خط است که بمبئی را به بمبئی جدید متصل می‌کند. پل کابلی پروژه یکی از طولانی ترین پل های هند است. هدف این پروژه حمل و نقل سریعتر، بهبود ارتباطات و کاهش زمان سفر بین دو شهر (از3 ساعت به 20 دقیقه) است. همچنین انتظار می‌رود این پروژه با بهبود ارتباطات و دسترسی عموم مردم بهتر به فرصت‌های شغلی، توسعه مناطق حاشیه شهر را تقویت کند و برای صنایع مستقر در منطقه مانند بندر بمبئی، بندر جواهر لعل نهرو و فرودگاه بین‌المللی ناوی بمبئی در آینده مفید باشد.

اگر چه این پروژه با چالش هایی از جمله مسائل مربوط به تملک زمین، نگرانی‌های زیست محیطی و چالش های تامین مالی مواجه است. با این وجود، این پروژه به عنوان یک گام مهم در بهبود زیرساخت های حمل و نقل منطقه شهری بمبئی در نظر گرفته می‌شود و انتظار می رود که تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد و توسعه منطقه داشته باشد.

برنامه توسعه بمبئی 2034:

این یک طرح جامع و برنامه بلند مدت برای توسعه امکانات و زیرساخت ها رفاهی بمبئی است که توسط شرکت شهرداری بمبئی بزرگ (MCGM) برای هدایت توسعه این شهر تا سال 2034 ارائه شده است. این طرح چند مؤلفه کلیدی مانند ایجاد مناطق مسکونی و تجاری جدید، توسعه زیرساخت های حمل و نقل، ایجاد فضاهای باز و پارک ها و حفظ ساختارها و مناطق میراثی دارد و هدف آن ارتقاء کیفیت زندگی  جمعیت رو به رشد شهر و بهبود زیرساخت ها، حمل و نقل، فضاهای عمومی و امکانات شهری و مسکن است. به عناون مثال شهرداری در نظر دارد مسکن موجود در شهر، به ویژه برای گروه‌های کم درآمد و متوسط را افزایش دهد یا با ارتقاء کیفیت مسکن موجود، بر بازسازی و توسعه مجدد محله‌های فقیر نشین متمرکز شود.

این طرح شامل مقرراتی برای بهبود حمل و نقل عمومی، از جمله توسعه مترو بمبئی و توسعه خدمات اتوبوس و قطار جدید است. همچنین چندین پروژه زیرساختی بزرگ مانند پروژه‌های جاده ساحلی بمبئی و ارتباط بندر بمبئی است که انتظار می رود شبکه حمل و نقل شهر را بهبود بخشد و ترافیک سنگین جاده ای را کاهش دهد.

علاوه بر این، برنامه توسعه بمبئی 2034 شامل مقرراتی برای حفظ ساختارها و مناطق میراثی شهر، مانند ساختمان‌های ویکتوریایی و آرت دکو در بمبئی جنوبی است که به عنوان میراث جهانی یونسکو تعیین شده است.

مونوریل بمبئی:

یک سیستم حمل و نقل عمومی است که هدف آن اتصال حومه بمبئی به ایستگاه‌های راه آهن اصلی شهر است. این پروژه اولین سیستم مونوریل هند است که در سال 2014 افتتاح شد. این مونوریل 19.54 کیلومتر است و حومه شرقی بمبئی را به منطقه تجاری مرکزی در Lower Parel متصل می‌کند. مونوریل بمبئی 17 ایستگاه در طول مسیر خود دارد و به گونه ای طراحی شده است که حمل و نقل سریعتر و کارآمدتری را برای مسافرانی که بین حومه شرقی و منطقه تجاری مرکزی سفر می‌کنند، ارائه می دهد. مونوریل همچنین برای رفع تراکم ترافیک در شهر و ایجاد ارتباط بهتر با مناطقی که سیستم‌های حمل‌ونقل موجود به خوبی از آن استفاده نمی‌کنند، در نظر گرفته شده است.

این پروژه از زمان راه اندازی خود با چالش های متعددی روبرو بوده است. نقص فنی و خرابی‌های مکرر منجر به اختلال در خدمات و ناراحتی مسافران شده است. علاوه بر این، مونوریل برای جذب مسافران دچار مشکل است و بسیاری از مسافران ترجیح می دهند از سایر روش های حمل و نقل مانند اتوبوس یا قطار استفاده کنند.

فرودگاه بین المللی بمبئی:

این فرودگاه در ناوی بمبئی واقع شده و به عنوان دومین فرودگاه بین المللی بمبئی عمل خواهد کرد. انتظار می رود این پروژه ازدحام در فرودگاه موجود را کاهش دهد و اتصال به سایر نقاط جهان را بهبود بخشد. این فرودگاه در سه فاز توسط شرکت توسعه شهری و صنعتی (CIDCO) ساخته خواهد شد. پس از بهره برداری از فاز اول، فرودگاه می‌تواند سالانه ۲۵ میلیون مسافر را جابه‌جا کند و به تدریج، ظرفیت نهایی به بیش از 90 میلیون مسافر در سال افزایش خواهد یافت. ساخت فرودگاه در آگوست 2021 آغاز شد و انتظار می رود تا سال 2025 به طور کامل عملیاتی شود.

فرودگاه بین المللی بمبئی نیز همزمان پروژه‌های زیرساختی قابل توجهی را برای بهبود ارتباط خود با شهر انجام داده است. این فرودگاه به مترو و شبکه راه‌آهن حومه بمبئی، متصل خواهد شد که حمل‌ونقل را برای مسافرانی که به فرودگاه و از فرودگاه سفر می‌کنند، سریعتر و کارآمدتر خواهد نمود. علاوه بر این، فرودگاه اقدامات متعددی را برای آسایش مسافران اجرا کرده است، از جمله نصب کیوسک های سیستماتیک بازرسی، سیستم های مهاجرت و امنیتی خودکار و معرفی فناوری تشخیص چهره بیومتریک برای سرعت بخشیدن به فرآیند سوار شدن.

لازم به ذکر است شهر مومبای یک سوم سهم درآمد مالیاتی کشور هند، یک ششم ارزش تولیدی این کشور، بیش از 50 درصد مالیات گمرکی و یک پنجم مالیات بر تولید را بخود اختصاص داده است. بخش اعظمی از ترافیک دریائی کل کشور هند (بیش از 50 درصد) در بندر مشهور مومبای بنام جواهر لعل نهرو تراست (JNPT) ،تخلیه و بارگیری می‌گردد. در بندر مومبای چهار اسکله تخلیه و بارگیری نفت خام وجود دارد.