انرژیهای تجدید پذیر در ترکیه

اندیشکده Ember که گزارشهای تحلیلی خود را در بخشهای مختلف انرژی ارائه مینماید، در آخرین گزارش خود با توجه به خشکسالی سال 2021 میلادی، به تحلیل اهمیت استفاده از منابع جایگزین استفاده از انرژیهای غیر آبی از جمله انرژیهای خورشیدی و بادی در تامین انرژی مورد نیاز کشور پرداخته که اهم نکات آن به شرح ذیل می‌باشد.

این اندیشکده در بررسی داده‌های پنج سال گذشته ترکیه در تغییرات تولید برق از منابع انرژی پاک، به اهمیت و تسریع تولید انرژی خورشیدی و بادی پرداخته و آن را یکی از راههای اساسی پایان دادن به وابستگی به سوخت های فسیلی در کشور دانسته است.

بر اساس این گزارش ، خشکسالی سال 2021 میلادی و تغییرات اقلیمی در کشور، نیاز به شتاب هر چه بیشتر در دسترسی به انرژی بادی و خورشیدی را دو چندان کرده است. در شهرهای جنوب شرق ترکیه از جمله ، شانلی اورفا، الازیغ و دیاربکر تولید انرژی برق – آبی ( هیدرو الکتریک ) در سال 2021 میلادی 39 درصد کاهش یافت و گاز طبیعی وارداتی جایگزین آن شد که هزینه بسیار بالاتری داشت.

استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر همچون انرژی خورشیدی و بادی تنها راه رهایی کشور از وابستگی خارجی در بخش انرژی است.

مرکز ثقل انرژیهای پاک در ترکیه در حال تغییر به سمت غرب کشور است در حالی که انرژی هیدرو الکتریک عمدتا در استانهای شرقی تولید می‌شود، شهرهای آیدین و ازمیر در غرب کشور با تولید 8 تراوات ساعت برق در سال 2022 میلادی به دو تولید کننده بزرگ انرژی تجدیدپذیر کشور تبدیل شده اند.

قونیه، ازمیر و استانبول شهرهایی بوده اند که از سال 2018 میلادی با 23 درصد افزایش تولید برق تجدید پذیر تاکنون بیشترین افزایش تولید برق تجدیدپذیر را داشته اند. در این دوره، افزایش تولید انرژی بادی در ازمیر و افزایش تولید انرژی خورشیدی در قونیه تقریباً برابر با 2.1 تراوات ساعت بوده است.

ترکیه می‌تواند با استفاده از ظرفیتهای موجود در بخش انرژی خورشیدی در استان‌های جنوبی به اهداف انرژی پاک خود برسد. در سال 2022 میلادی بیش از نیمی از تولید انرژی خورشیدی کشور توسط 10 شهر تامین شد و شهر قونیه به تنهایی 21 درصد از این انرژی را تولید کرد. این در حالیست که در حال حاضر از ظرفیت انرژی خورشیدی شهرهایی مانند وان که پتانسیل بالاتری نسبت به قونیه داشته و آنتالیا که یکی از بالاترین میزان تابش خورشید را در ترکیه داراست هنوز استفاده نمی‌شود.

در یکسال اخیر درخواست ها برای استفاده از ظرفیت تولید انرژی خورشیدی پنج برابر شده است. در مقایسه با سال 2021 میلادی، ظرفیت کل درخواستهایی که دارای توانائیهای لازم در تولید انرژی خورشیدی بودند بیش از 4.5 گیگاوات افزایش یافت. در سال 2022 میلادی، مجوز های صادر شده برای تولید انرژی خورشیدی بیش از 6 گیگاوات بوده است.

اگرچه ترکیه از پتانسیل خورشیدی بالاتری نسبت به اکثر کشورهای اروپایی برخوردار است، اما تولید برق خورشیدی در سال 2022 میلادی تنها 15.3 تراوات ساعت یا 4.7 درصد از کل تولید را شامل شده است. به عبارت دیگر، تولید انرژی خورشیدی ترکیه در سطح کشورهایی با پتانسیل خورشیدی بسیار پایین تر مانند لهستان و اوکراین باقی ماند.

مرکز ثقل انرژی‌های تجدیدپذیر در ترکیه از شرق غنی از آب به غرب، جایی که خورشید و باد فراوان است، تغییر می‌کند. دو دوره خشک در پنج سال نشان داده است که منابع انرژی تجدیدپذیر غیر آبی از اهمیت کلیدی برخوردار هستند تا روند تولید انرژی در ترکیه به دلیل خشکسالی کند نشود.

فرصتهای ایجاد شده توسط انرژی خورشیدی برای ترکیه به تابش خورشیدی بالا محدود نمی‌شود. افزایش تولید برق خورشیدی می‌تواند نیاز به برق آبی را در تابستان کاهش دهد، امکان استفاده انعطاف‌پذیرتر از برق آبی را در زمستان فراهم کند و نیاز به واردات گاز به کشور را کاهش دهد.

پتانسیل بالای انرژی خورشیدی استان‌های جنوب شرقی، که در آن ظرفیت برق آبی متمرکز است، فرصت هایی را برای استفاده از نیروگاههای شناور تولید برق خورشیدی فراهم می‌کند. ترکیه نهمین پتانسیل تولید انرژی خورشیدی شناور جهان را با 171 تراوات ساعت در سال دارد و این مقدار معادل بیش از ده برابر تولید فعلی انرژی خورشیدی در ترکیه است.

منبع : آخرین گزارش اندیشکده Ember  ) http://www.ember-climate.org )