کاهش نزدیک به 40 درصدی حجم مخازن گازی در آلمان

گزارش پیش رو ترجمه و تلخیصی است از مقاله فرانکفورتِر آلگماینه سایتونگ تحت عنوان « کاهش نزدیک به 40 درصدی ذخایر گاز آلمان»، است که به موضوع بحران گاز و انرژی در آلمان می‌پردازد.

در این مقاله با نگاهی به تحولات اخیر بازار انرژی و بالارفتن قیمت گاز و برق در آلمان و اروپا و تنش های نظامی و سیاسی میان روسیه و اوکراین، به نقل از رئیس بزرگترین شرکت تأمین انرژی در آلمان، RWE، نگرانی از کاهش 40 درصدی حجم ذخیره گاز در مخازن آلمان مورد بحث و بررسی قرار میگرد، تاریخچه کوتاهی از سیاست های اتحادیه اروپا در زمینه امنیت تأمین انرژی در سال های 2014 تا کنون ارائه می‌گردد و موضوعات روز مربوط به سیاست های انرژی بویژه خرید هماهنگ ومشترک گاز و ایجاد ذخایر استراتژیک گاز (همانند نفت) در سطح اتحادیه اروپا مطرح می‌گردد.

فرانکفورتِر آلگماینه سایتونگ در گزارشی به نقل از رئیس شرکت تأمین انرژی RWE در اِسِن/آلمان می نویسد « در صورت قطع انتقال گاز از روسیه به آلمان/ اروپا، تنها برای کوتاه مدت می‌توان دوام آورد. میزان گاز ذخیره شده در مخازن آلمان در حال حاضر کمی‌بالاتر از 40 درصد است، این رقم البته بسیار کمتر از مدت مشابه سال های گذشته است. اینکه میزان ذخایر چقدر خواهد ماند به سردی هوا در روزهای آینده و میزان واردات از روسیه وابسته است. امنیت تأمین انرژی در آلمان به گونه ای نیست که برای نادیده گرفتن یک صادرکننده اصلی آماده باشد.

رئیس هیئت مدیره RWE در مصاحبه با فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ خواهان دخالت بیشتر دولت و سیاست در زمینه تأمین و ذخیره انرژی شد و اظهار داشت که برای گاز نیز باید یک ذخیره دولتی وجود داشته باشد. وی همچنین خواهان قرارداد های بلندمدت الزام آور با شرکت های واسطه صادرکننده و تضمین تأمین ذخایر آلمان شده است. وی در این خصوص می افزاید که در صورت افزایش تنش میان روسیه و اوکراین قیمت انرژی باز هم بالاتر خواهد رفت و ذخایر موجود در صورت قطع صادرات گاز از روسیه تنها برای چند هفته کافی خواهند بود. 

مخازن گاز در اروپا تا دو هفته پیش نزدیک به 50 درصد پر بود. این ذخایر اکنون به مرز 40 درصد رسیده است. مخازن آلمان در تاریخ 23 ژانویه 2022 نزدیک به 41 درصد پر بوده است. این رقم در سه سال گذشته در مدت مشابه 51، 89 و 66 درصد بوده است. در سطح اتحادیه اروپا میزان ذخایر در 23 ژانویه 42 درصد حجم مخازن بوده است. این رقم در سه سال گذشته به ترتیب 57، 76 و 57 درصد گزارش شده است.

به گفته رئیس RWE تأمین انرژی در آلمان در حال حاضر پس از خروج از زغال سنگ و انرژی اتمی‌به شدت وابسته به گاز است. وی در این زمینه می افزاید که «اگر باد و خورشید به اندازه کافی برایمان برق تولید نکنند، برای سال های طولانی هنوز وابسته به گاز خواهیم بود». لذا، آلمان می‌بایست در خصوص واردات گاز مایع LNG از مبادی ورودی و بنادر خود اقدامات مناسبی انجام دهد. در حال حاضر، در خصوص واردات LNG آلمان به ایستگاه‌های واردات و ذخیره در لهستان، هلند و بلژیک وابسته است. حمایت دولتی و اقدامات محافل سیاسی از این جهت مهم است که آلمان در آینده برای واردات هیدروژن و آمونیاک برای تأمین انرژی پاک نیز به بنادر داخلی و مبادی ورودی در خودِ آلمان نیاز خواهد داشت. لذا، آلمان در سال های آینده نیز یک کشور واردکننده انرژی خواهد ماند و برای این امر نیازمند بهبود ساختارهای وارداتی است.

نیمی از منازل مسکونی آلمان با گازطبیعی گرم می‌شوند. تأسیسات صنعتی فراوانی نیز از گاز به عنوان منبع انرژی استفاده می‌کنند. کمیسیون اتحادیه اروپا ماه‌هاست که در خصوص راهبرد مناسب در زمان اضطرار و کمبود صادرات درحال برنامه ریزی است. در ابتدای فوریه نشست مشترکی میان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، جوزف بورل، و کمیسر انرژی، کادری سیمسون، درخصوص تأمین انرژی از طریق گاز مایع آمریکا ودیگر کشورها در زمان‌های اضطراری و کمبود تأمین، برگزار می‌شود. اتحادیه اروپا درحال حاضر 40 درصد گاز خود را از روسیه تأمین می‌کند.

بسیاری نیز اکنون بر این باورند که اتحادیه اروپا همچون مسئله نفت باید در مورد گاز طبیعی نیز دارای ذخایر استراتژیک باشد. در سال 2009 نیز کشورهای شرقی اتحادیه اروپا خواهان دخالت بیشتر دولت در موضوع گاز شده بودند که خواسته آنها همواره با سد آلمان و دیگر کشورهای عضو روبرو می‌شد. این کشورها مخالف دخالت دولت در بازار انرژی بودند. نتیجه این گفتگوها این شد که اتحادیه اروپا گاز کشورهای شرقی و اوکراین را خود تأمین کند. نخست وزیر وقت لهستان، دولاند توسک، در پی حوادث بحران گاز در اتحادیه اروپا در سال 2015 پیشنهاد «اتحادیه انرژی» را مطرح کرد. یکی از محوری ترین ایده‌ها این بود که اتحادیه اروپا موضوع خرید گاز را به صورت هماهنگ انجام دهد تا موضع خود در مذاکرات را تقویت بخشد. این مسئله بار دیگر با مخالفت آلمان با دخالت در بازار انرژی روبرو شد تا نهایتاً به صورت ناقص اینگونه توافق شود که حضور در این همکاری و مشارکت برای کشورهای عضو به صورت داوطلبانه و تنها در مواقع بحرانی میسر شود.

پس از روی کار آمدن خانم فون دِر لاین به عنوان رئیس کمیسیون اروپا نگاه‌ها همه معطوف به سیاست های اقلیمی‌شد تا پاییز سال گذشته و بالارفتن قیمت انرژی که باعث شد موضوع امنیت تأمین انرژی بار دیگر مورد توجه سیاست مداران قرارگیرد. لذا، موضوع خرید مشترک و ذخایر استراتژیک گاز بار دیگر در دستور کار اتحادیه اروپا قرار گرفته است. این بار، اسپانیا با حمایت های فرانسه بانی اصلی این طرح است.

 منبع:

https://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/wie-sehr-muss-sich-europa-um-die-erdgasvorraete-sorgen-17750505-p2.html