افزایش گرسنگی در جهان

بر اساس گزارش سازمان‌های غیردولتی Welthungerhilfe و Concern Worldwide، در دو سال گذشته، پیامدهای اقتصادی ناشی از همه‌گیری کرونا، تغییرات آب‌وهوا و درگیری‌های مسلحانه باعث افزایش شدید شمار گرسنگان در سراسر جهان شده است.

پس از سال‌ها پیشرفت در کاهش تعداد افراد دچار سوءتغذیه از سال 1960، رسیدن به صفر گرسنگی تا سال 2030 به‌عنوان یک هدف قابل‌دستیابی برای جامعه بین‌المللی به نظر می‌رسید اما در حال حاضر براساس آخرین شاخص جهانی گرسنگی، مبارزه با گرسنگی به‌طور خطرناکی از مسیر خود خارج‌شده است. مطابق گزارش سازمان‌های غیردولتی Welthungerhilfe و Concern Worldwide، در دو سال گذشته، پیامدهای اقتصادی ناشی از همه‌گیری کرونا، تغییرات آب‌وهوا و درگیری‌های مسلحانه باعث افزایش شدید شمار گرسنگان در سراسر جهان شده است. این مطالعه چندی بعد از انتشار اطلاعات سازمان ملل متحد، نشان می‌دهد که تعداد افرادی که تغذیه کافی در سال گذشته نداشتند، 320 میلیون نفر افزایش‌یافته و به 2.4 میلیارد نفر رسیده است - تقریباً یک‌سوم جمعیت جهان. این افزایش معادل پنج سال گذشته درمجموع است.

میریام ویمرز یکی از تهیه‌کنندگان این گزارش گفت: ما به‌وضوح می‌بینیم که پیشرفت، کند یا حتی معکوس می‌شود.

 

این شاخص علاوه بر سوءتغذیه و عدم دسترس بودن کالری، عوامل دیگری مانند کیفیت رژیم غذایی، رشد متوقف‌شده در کودکان و مرگ‌ومیر کودکان را تحت نظر دارد. این عوامل نشان‌دهنده اثرات طولانی‌مدت گرسنگی بر سلامت جمعیت و رشد جسمی، روانی و شناختی کودکان است. این شاخص نشان می‌دهد که حدود 50 کشور در سراسر جهان در وضعیت نگران‌کننده یا جدی قرار دارند، به این معنی که گرسنگی بر بخش قابل‌توجهی از جمعیت آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

• تغییرات آب‌وهوایی گرسنگی را تشدید می‌کند

گزارش A2021 از سازمان غذا و کشاورزی (FAO) نیز گرم شدن کره زمین - به‌ویژه، حوادث آب‌وهوایی مکرر و شدید مانند طوفان، سیل و خشک‌سالی را با افزایش ناامنی غذایی مرتبط می‌کند.

جو مزینگا، سخنگوی ESAFF، شبکه کشاورزان مقیاس کوچک در شرق و جنوب آفریقا، می‌گوید: یکی از دلایلی که آفریقا دارای گرسنگان بیشتری است، عدم آمادگی برای چالش‌های تغییرات آب‌وهوایی است. مزینگا توضیح داد که تکیه‌بر یک نوع محصول تنها باعث آسیب‌پذیری جمعیت در برابر تغییرات آب‌وهوایی می‌شود. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که ما با آن روبرو هستیم، از دست دادن تنوع زیستی و فشار برای انواع خاصی از محصولات است که در مورد شرق و جنوب آفریقا، این محصول ذرت است. ذرت برای رشد نیاز به آب فراوان دارد، بنابراین کمبود بارندگی به‌سرعت منجر به بحران غذایی می‌شود. این در حالی است که برخی کشورهایی که سهم کمتری از انتشار کربن دارند، بار بیشتری از تغییرات آب‌وهوایی را به دوش می‌کشند.

• بیماری همه‌گیر کرونا چالش‌های موجود را بدتر می‌کند

فائو گزارش می‌دهد که خرابی‌های زنجیره تأمین و محدودیت‌هایی که سعی در جلوگیری از شیوع 19 COVID دارد، باعث افزایش قیمت برای مصرف‌کننده و کاهش سود برای تولیدکنندگان شده و امنیت غذایی افراد فقیر شهری و روستایی را کاهش می‌دهد. این را هم باید اضافه کرد که چگونه مقررات منع رفت‌وآمد همه‌جانبه در بسیاری از کشورهای آفریقایی و آسیایی به‌طور ناخواسته منجر به از دست دادن غذا شد، زیرا رانندگانی که معمولاً در ساعات خنک شبانه محصولات تازه حمل می‌کردند، دیگر قادر به انجام این کار نبودند. این بیماری همه‌گیری هم‌چنین نشان داد که چگونه کشورهای با درآمد بالاتر به‌طور مشابه در برابر افزایش قیمت و کمبود مواد غذایی آسیب‌پذیر هستند. براساس گزارش‌ها در ایالات‌متحده، قیمت گوشت، مرغ، ماهی و تخم‌مرغ 5.9 درصد نسبت به سال گذشته و 15.7 درصد نسبت به اوت 2019 افزایش‌یافته است. براساس گزارش فائو، با توجه به تأثیرات پایدار همه‌گیری بر اقتصاد جهان، تعداد افرادی که تخمین زده می‌شود تا سال 2030 دچار سوءتغذیه شوند 30 میلیون نفر افزایش می‌یابد. به‌طور جداگانه، سایر مطالعات نشان می‌دهد که 2.6 میلیون کودک در مقایسه با انتظارات قبل از همه‌گیری بین سال‌های 2020 تا 2022 در کشورهای کم‌درآمد و متوسط از این موضوع رنج می‌برند.

• حلقه معیوب گرسنگی و خشونت

درگیری‌های خشونت‌آمیز نیز می‌تواند همه جنبه‌های یک سیستم غذایی را فلج کند. در مناطق درگیری، محصولات زراعی از بین می‌رود، دام‌ها به سرقت می‌رود و مردم از سرزمین خود رانده می‌شوند. طبیعی است که در طول جنگ و درگیری نمی‌توان تولیدات را به‌طورمعمول ادامه داده و به بازارها دسترسی داشت.

براساس این گزارش، درگیری‌ها عامل اصلی گرسنگی در هشت کشور از هر 10 کشور است که میزان هشداردهنده یا بسیار نگران‌کننده گرسنگی در آن‌ها وجود دارد. در ادامه گزارش آمده است که تعداد درگیری‌های خشونت‌آمیز در حال افزایش و شدیدتر شده است. همان‌طور که درگیری به گرسنگی کمک می‌کند، افزایش ناامنی غذایی می‌تواند در یک چرخه معیوب به درگیری خشونت‌آمیز نیز کمک نماید. یک مطالعه در سال 2017 توسط برنامه جهانی غذا نشان می‌دهد که رقابت بر سر منابع کمیاب و اختلافات قومی و مذهبی بیشتر باعث درگیری می‌شود. در گزارش این شاخص آمده است: بدون رفع ناامنی غذایی، ایجاد صلح پایدار دشوار است و بدون صلح احتمال پایان گرسنگی جهانی به حداقل می‌رسد. این‌یک حق اساسی بشر و حق مردم در دسترسی به غذای کافی و مغذی است؛ بنابراین، در حال حاضر، ما میلیون‌ها نفر در سراسر جهان داریم که حقوق بشر آنها روزانه نقض می‌شود.

https://www.fao.org/documents/card/en/c/82129a98-8338-45e5-a2cd-8eda4184550f/

https://www.dw.com/en/pandemic-climate-change-and-conflict-fuel-sharp-rise-in-global-hunger/a-59488549

https://www.wfpusa.org/wp-content/uploads/2019/03/2017-Winning-the-Peace-Hunger-and-Instability.pdf

https://www.nature.com/articles/s43016-021-00319-4

https://www.dw.com/en/world-food-prices-hit-6-year-high-amid-covid-pandemic/a-55809293