معرفی ایالت سلانگور مالزی: موقعیت، زیر ساخت ها و ظرفیت های اقتصادی

سلانگور پرجمعیت ترین ، پیشرفته ترین و توسعه یافته ترین ایالت مالزی است که در ساحل غربی این کشور واقع شده است. در مطلب زیر این ایالت و ظرفیت های اقتصادی آن را معرفی می نماید.

موقعیت جغرافیایی و جمعیت

سلانگور یکی از ایالت های مهم مالزی است که در ساحل غربی این کشور واقع شده و به لحاظ جغرافیایی از شمال هم مرز با ایالت پراک است، و از شرق به ایالت پاهانگ می رسد، از جنوب به نگری سمبیلان و از غرب به تنگه ملاکا محدود میشود. این ایالت مساحتی حدود هشت هزار کیلومتر مربع دارد و مرکز آن شهر شاه عالم است و کوالالامپور و پایتخت اداری کشور یعنی پوتراجایا را نیز در خود جای داده است. دسترسی از غرب این ایالت به آب های تنگه ملاکا موقعیت خوبی به لحاظ حمل و نقل دریایی در اختیار آن قرار داده است.

این ایالت پرجمعیت ترین ایالت مالزی نیز به شمار می رود و جمعیتی حدود شش و نیم میلیون در آن ساکن می‌باشند که حدود بیست درصد از کل جمعیت این کشور را شامل میشود. بعد از سلانگور، ایالت صباح با حدود چهار میلیون نفر جمعیت در رتبه دوم قرار دارد.

زیرساخت ها

بدون تردید می‌توان سلانگور را پیشرفته ترین و توسعه یافته ترین ایالت مالزی نامید. این ایالت با داشتن زیر ساخت های گسترده، به نوعی صنعتی ترین و مهمترین منطقه اقتصادی مالزی به شمار می رود.

ارتباطات مخابراتی: به لحاظ ارتباطات مخابراتی زیرساختهای مربوط به این حوزه در این منطقه پس از خصوصی شدن از یک دهه قبل، گسترش و ارتقاء فوق العاده ای داشته است به طوریکه جدیدترین فناوری‌ها و فیبر نوری طیف وسیعی از خدمات مخابراتی را با کیفیت بالا و قیمت رقابتی مانند مرکز داده اینترنت، خدمات پهنای باند و خدمات ماهواره ای و .... تضمین میکند.

حمل و نقل دریایی: بندر کلانگ بزرگترین و مهمترین بندر چند منظوره مالزی است که در فاصله 38 کیلومتری از کوالالامپور، در ساحل غربی شبه جزیره مالزی واقع شده است، جایی که رودخانه کلانک به تنگه ملاکا متصل می‌شود. مجموع جابه جایی‌های صورت گرفته این بندر در سال 2019 ، 243 میلیون تن بوده که برابر با 39 درصد کل ظرفیت بنادر مالزی است. کلانگ قلب اقتصادی و صنعتی کشور مالزی است و از آن به عنوان مرکز ملی بارگیری مالزی نیز یاد می‌شود. این بندر با توان باربری 126 میلیون تنی در 7 ماه اول سال 2020 به عنوان سیزدهمین بندر شلوغ جهان شناخته شد. بیش از 50 درصد خدمات بندر کلانگ مربوط به امور ترانزیتی است.

حمل و نقل ریلی: این بخش شامل یک شبکه بزرگ ریلی است که کوالالامپور را به بندر کلنگ (غرب)، راوانگ (شمال) و سرمبان (جنوب) وصل می‌کند. حمل و نقل ریلی سبک[1] کوالالامپور را به مناطق شهری در سلانگور متصل میکند. خط ریلی جدید و سریع السیر[2] منطقه مرکزی شهری را به فرودگاه بین المللی و پوتراجایا که مرکز ادارات دولتی است متصل می‌کند.

حمل و نقل هوایی: فرودگاه بین‌المللی کوالالامپور (KLIA) در پنجاه کیلومتری پایتخت واقع در منطقه سپنگ دارای مدرن ترین و پیشرفته ترین فن آوری‌های دنیا است که قابلیت جابه جایی 35 میلیون مسافر و 650.000تن محموله در سال را دارد. این فرودگاه همچنین در رتبه سنجی سالیانه انجمن حمل و نقل هوایی همواره رتبه قابل قبولی کسب کرده است. در فاصله بیست کیلومتری از آن، فرودگاه کوالالامپور دو (KLIA 2) ساخته شده است که در اختیار پروازهای شرکت ایرآسیا بوده و پاسخگوی نیاز پروازهای داخلی و بعضی از کشورهای همسایه از جمله سنگاپور است. فرودگاه سلطان عبدالعزیز در سوبانگ نیز قابلیت جابه جایی مسافر و محموله را دارد. 

حمل و نقل جاده ای: شامل شبکه ای توسعه یافته از جاده‌های اصلی و بزرگراه‌ها می‌شود که دسترسی آسان را به تمام نقاط مهم مالزی فراهم می‌کند. بزرگراه فدرال به طول چهل و پنج کیلومتر شهر کوالالامپور را به کلنگ وصل می‌کند. اتوبان شاه عالم نیز با طول سی و پنج کیلومتر، شرق و غرب قسمت مرکزی ایالت را بهم متصل می‌کند. جدای از این دو بزرگراه، سلانگور دارای چندین بزرگراه‌ها جدید است که خطوط اصلی مواصلاتی شمال به جنوب و شرق به غرب در مالزی را به لحاظ زمینی پوشش می‌دهد.

سد آبی: سد سمینیه با ظرفیت تولید یکصد و چهل میلیون بشکه در روز تامین کننده اصلی آب در این ایالت می‌باشد.

نیروگاه برق: در حال حاضر سه نیروگاه وظیفه تامین برق این ایالت را بر عهده دارند که در مجموع 3.877 مگاوات برق تولید می نمایند و این حجم تولید، پانزده درصد از کل برق تولید شده در این کشور است.

مراکز علمی و پژوهشی: گستردگی مراکز علمی و پژوهشی در این ایالت کاملا مشهود است به طوری‌که چهارده دانشگاه برتر مالزی شامل IIUM,UKM,UPM,UM,UTN,MMU) (MONASH,LIMKOK در این ایالت قرار گرفته است و بیست و دو مدرسه بین المللی به زبانهای مختلف نیز در آن فعالیت دارند.

ظرفیت های اقتصادی

مالیات نسبتا کم و جذاب، سیاست های تشویقی و حمایتی دولت محلی، نیروی کار زیاد با استعداد و تحصیلکرده، چندزبانه بودن افراد و تسلط اکثر افراد به زبان بین المللی در کنار زیر ساخت ها و شبکه‌های ارتباطی خوب که به آن اشاره شد و نیز پارک های علم و فناوری، محیط کسب و کار پر جنب و جوش، بخش های مالی و بانکی توسعه یافته و منطق دریایی آزاد و بندرگاه‌ها، فعالیت های حقوقی و حسابداری بر اساس سیستم انگلیسی و سطح زندگی خوب و رفتار مناسب و با احترام مردم همه از موارد جذاب برای سرمایه گذاری در این ایالت عنوان شده است. از دیگر ظرفیت های این ایالت می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

- وجود سه و نیم میلیون نیروی کار ماهر و مسلط به زبانهای گوناگون

- یکصد و هفتاد آموزشگاه آموزش عالی

- کمترین ضربه پذیری از بلاهای طبیعی

- حدود 99 درصد جامعه با سواد

- شصت هزار فارغ التحصیل در سال

- 6.7 درصد رشد تولید ناخالص ملی 

صنایع کلیدی سلانگور

صنایع کلیدی در این ایالت را می‌توان به 5 بخش تقسیم کرد:

1.صنایع الکترونیکی(E&E): این محصولات نقش مهمی را در اقتصاد مالزی و این ایالت ایفا می‌کند به طوریکه بیشتر از 22 درصد از تولیدات ایالت سلانگور را شامل می‌شود. در سه دهه گذشته این صنعت توانسته با جذب سی و پنج میلیارد رینگیت (حدود8.5 میلیارد دلار)، حدود دویست هزار فرصت شغلی ایجاد کند. اکثر این شرکت‌ها به تولید محصولات کم قیمت تمرکز داشته اند و مالکین محلی و خارجی دارند. این محصولات شامل لوازم الکترونیکی مصرفی، قطعات الکترونیکی، الکترونیک صنعتی و محصولات الکترونیکی می‌شود.

2.صنعت علوم زیستی: این بخش با در دست داشتن حدود یک چهارم از سهم تولید ناخالص داخلی در ایالت سلانگور، به عنوان موتور متحرک اقتصادی این سلانگور شناخته می‌شود. این نوع فعالیتها که شامل داروسازی، بیوتکنولوژی، شیمی تخصصی، مراقبت‌های پزشکی و وسایل پزشکی است، همواره به دلیل رشد اقتصادی خوب، زیرساخت های قوی، نیروی کار تحصیلکرده و هجوم گردشگران پزشکی در کوالالامپور و پوتراجایا متمرکز بوده است. به عنوان مثال بخش شیمی در طول سالهای اخیر توانسته 13 میلیارد رینگیت (3/3 میلیارد دلار) سرمایه جذب و 23 هزار فرصت شغلی ایجاد نماید.

3.تولیدات غذا و نوشیدنی: این صنعت نیز با جذب حدود 12 میلیارد رینگیت (حدود 3 میلیارد دلار) سرمایه توانسته 30 هزار شغل جدید ایجاد نماید. در سلانگور چندین شرکت بزرگ مواد غذایی فعالیت دارند که محصولات خود را به بازارهای داخلی و خارجی عرضه می‌کنند. علاوه بر این شرکت‌های کوچک و متوسط بسیاری نیز محصولات خود را به بازارهای منطقه‌ای صادر می‌کنند. محصولات لبنی، محصولات قنادی، نوشیدنی‌های بدون الکل، مواد غذایی نیمه آماده و مواد خام از محصولات در این حوزه می‌باشد.

4.حمل و نقل: فعالان این حوزه توانسته اند طی چند سال اخیر حدود 25 میلیارد رینگیت (حدود6 میلیارد دلار) سرمایه را جذب نمایند که باعث ایجاد 68 هزار فرصت شغلی برای نیروی کار آن شده است. این حجم از ورود سرمایه داخلی و خارجی موجب شد تولیدات در بخش حمل و نقل 12 درصد از حجم کل تولیدات این ایالت را تشکیل دهد. سلانگور با توجه به موقعیت جغرافیایی مناسب و دارا بودن سه فرودگاه بزرگ و بزرگترین بندر کشور، در تلاش برای دست یافتن به جذب سرمایه خارجی هر چه بیشتر در این حوزه است. مرکز نوآوری و علم و فناوری مالزی نیز با نگاه رو به جلو در این حوزه سعی در تولید دو هزار اتوبوس برقی، یکصد هزار ماشین برقی و یکصد هزار موتور برقی تا آخر سال 2020 داشت که تا حد زیادی در این هدف موفق شد. تولیدات در سه بخش هوا و فضا، خودرو و دریایی متمرکز شده است.

5.تولید ماشین آلات و تجهیزات: تولیدات این بخش تنها سه درصد از تولیدات این ایالت را شامل میشود اما نقش مهمی در تحرک بخشی به صنایع دیگر دارد. در مدت سه دهه گذشته این بخش توانسته 9 میلیارد رینگیت (حدود 2.2 میلیارد دلار) سرمایه جذب و 42 هزار نیروی کار به خدمت گیرد.

ساختار دولت ایالت سلانگور

[1] Light Rail Transport(LRT)

[2] ERL