آیا نرخ بیکاری در ترکیه واقعی است؟

سازمان آمار ترکیه نرخ بیکاری ماه آوریل را 12.8 درصد اعلام کرد. بر پایه این گزارش، نرخ بیکاری در ماه قبل یعنی در ماه مارس 2020 بالغ بر 13.2 درصد و در مارس سال گذشته 13 درصد بوده است.

 اعلام نرخ بیکاری 12.8 درصد از سوی سازمان آمار ترکیه  با  واکنش هایی مواجه شده است. برخی از کارشناسان و نیز احزاب مخالف دولت این نرخ را نرخ بیکاری واقعی نمی دانند و معتقدند که نرخ بیکاری کشور بسیار بالاتر از میزان ارقامی است که از سوی سازمان آمار منتشر می‌شود. حتی آنها در یک گام فراتر ادعا می نمایند که داده‌های سازمان آمار دست کاری شده و ارقامی سفارش شده از سوی دولت می‌باشد.

آنچه حقیقت دارد این است که سازمان آمار، داده‌های خود را براساس یکسری از فرضیات تبیین شده آماده می نماید. در این حالت، آمارهایی که سازمان آمار  منطبق بر فرضیات پذیرفته شده  اعلام می نماید، صحیح می‌باشند، اما سوال واقعی این است که آیا این فرضیات پذیرفته شده که مبنای محاسبات سازمان آمار می‌باشند، زندگی واقعی را منعکس می‌کنند یا خیالی هستند؟ برای پاسخ به این سوال در این مقاله مبنی محاسبه نرخ بیکاری و فرضیات موجود در این بخش را مورد بررسی قرار می دهیم.

براساس قوانین تعریف شده در ترکیه،  هر فرد بالای 15 سال که به شغلی اشتغال نداشته باشد، جزء افراد بیکار  محسوب نمی‌شود  مگر آنکه سه ویژگی که دولت مشخص و تعریف کرده است را داشته باشد. چنانچه فردی حتی اگر یکی از این سه ویژگی را نداشته باشد بیکار محسوب نمی‌شود و در محاسبه نرخ بیکاری از سوی سازمان آمار مورد محاسبه قرار نمی‌گیرد.

در این ارتباط؛ سه ویژگی که افراد 15 سال و بالاتر  در ترکیه  باید دارا باشند تا به عنوان فرد بیکار محسوب شوند عبارتند از :

(1)  در یک ماه گذشته نباید به هیچ کاری حتی یک روز اشتغال داشته باشد،

(2) در یک ماه گذشته حداقل در یکی از مراکز کاریابی در جستجوی کاری بوده باشند و فرمهای مربوطه را تکمیل نموده باشند.

3) در وضعیتی باشد که در صور ت فر اهم شدن کار، ظرف مدت دو هفته بر سر کار حاضر باشند. کسانی که این موارد در مورد آنها صدق نکند ، بیکار محسوب نمی‌شوند.

 

جدول زیر نشان دهنده وضعیت اشتغال و بیکاری ترکیه برای ماه اوریل 2019 و 2020 می‌باشد. با ارائه این جدول قصدداریم تا به میزان نرخ واقعی ترکیه پی ببریم.

نرخ بیکاری رسمی و گسترده	آوریل 2019	آوریل 2020
جمعیت بالای 15 سال (هزار نفر)	61.261	62.320
تعداد نیروی کار (هزار نفر)	32.401	29.388
میزان اشتغال (هزار نفر)	28.199	25.614
تعداد نیروهای آماده به کار و کارگران فصلی (هزار نفر)	2.387	4.583
بیکاری گسترده( تعداد نیروی کار + تعداد نیروهای آماده به کار و کارگران فصلی (هزار نفر)	34.788	33.971
تعداد افراد بیکار  براساس نرخ رسمی (هزار نفر)	4.202	3.775
نرخ بیکاری گسترده (تعداد نیروهای آماده به کار و کارگران فصلی+ تعداد افراد بیکار  براساس نرخ رسمی) (هزار نفر)	6.589	8.358
نرخ بیکاری رسمی	13 درصد	12.8 درصد
نرخ بیکاری گسترده و واقعی	18.9 درصد	24.6 درصد

 اگر به جدول بالا  نگاه کنیم؛ در یک  ماه گذشته و یک سال گذشته میزان استخدام ها در ترکیه کاهش یافته است.  در این حالت ، باید بطور خودکار و طبیعی تعداد بیکاران افزایش یابد  اما همانطور که در جدول بالا مشخص است تعداد بیکاران کاهش یافته است. پاسخ چگونگی بوجود آمدن این وضعیت عجیب در ردیف های 4 و 7 جدول  مذکور پنهان است. کسانیکه در ردیف 4 قرار گرفته اند در  واقع کسانی هستند که در 4 هفته گذشته در هیچ شغلی فعالیت نکرده اند و همچنین متقاضی کار نیز نشده اند  اما آمادگی کار کردن را دارند. اگر تعداد این افراد را که بالغ بر چهار و نیم میلیون نفر است به تعداد بیکاران بیفزائیم، تعداد افراد بیکار به 8.4 میلیون نفر و نرخ بیکاری نیز به 24.6 درصد افزایش خواهد یافت. در واقع می‌توان گفت، نرخ بیکاری حقیقی ترکیه نیز همین رقم 24.6 درصد می‌باشد.

از جمله علت های اختلاف فاحش میان رابطه بین نرخ بیکاری رسمی و نرخ بیکاری گسترده این است که افراد بیکار به دلیل مشکلات اقتصادی موجود و عدم رشد اقتصادی کشور امید خود را برای یافتن شغل از دست می دهند و از این رو، بجای یافتن شغل از راهها و کانالهای صحیح و رسمی  آن مبادرت به یافتن شغل از طریق ایجاد روابط ویژه (پارتی باز ی) می نمایند. همچنین ویروس کرونا نیز مزیت علت شده است تا افراد بیکاری برای یافتن شغل به دلیل ترس از مسائل بهداشتی به مراکز کاریابی  چندان مراجعه نکنند. لذا با عدم مراجعه افراد بیکار به مراکز کاریابی این افراد جزء افراد بیکار جامعه محسوب نمی‌شوند و در نرخ بیکاری کشور لحاظ نمی‌شوند.

اما باید اذعان داشت که محاسبه نرخ بیکاری رسمی از سوی آمار ترکیه مبنی بر یکسری از فرضیاتی می‌باشد که بر اساس آن فرضیاتنرخ اعلام شده از سوی آن سازمان صحیح است هر چند که این آمارها با شک و تردید مردم و کارشناسان همراه است. مسئله اساسی اینجاست که فرضیاتی که سازمان آمار با مد نظر قرار دادن آنها اقدام به تعیین میزان نرخ بیکاری  می‌کند، انعکاس دهنده واقعیات جامعه نمی‌باشند.  زیرا افراد بیکار در کشورهای توسعه یافته و پیشرفته به طور مداوم تقاضای شغل می‌کنند و به مراکز رسمی جهت یافتن شغل مراجعه می نمایند. اما در ترکیه کسانیکه برای یافتن شغل به مراکز کاریابی و سایر مراکز رسمی مراجعه می نمایند بعد از مدتی که شغلی برای آنها فراهم نمی‌شود، امید خود را از دست می دهند و دیگر  قید مراجعه به مراکز کاریابی را می زنند و  درخواست شغل نمی دهند و به همین دلیل نیز بیکار محسوب نمی‌شوند. بنابراین، نرخ بیکاری واقعی در ترکیه 24.6 درصد می‌باشد.

  منبع : وب سایت پول و بورس