جزیره چونگ مینگ، قطب کشاورزی دلتای رود یانگ تسه؛ فرصتها و تهدیدها
منطقه چونگ مینگ شامل سه جزیره است که از سال 696 پس از میلاد، صنعت کشاورزی در آن رونق داشته است. این منطقه در اهداف توسعه پایدار شهرداری کلان شهر شانگهای چین به عنوان مرکزی برای گردشگری، تولید محصولات کشاورزی، تأسیسات بندری و مراکز تحقیق و توسعه مورد توجه قرار گرفته است.در منطقه چونگ مینگ تلاش شده است از تکنولوژیهای روز دنیا از طریق همکاری با شرکتهای هلندی و رژیم صهیونیستی استفاده گردد. کاشت زعفران با روشی متفاوت از کاشت این محصول در ایران (به صورت گلخانهای و با تنظیم درجه حرارت و رطوبت) از مهمترین طرحهای دولت چین برای توسعه کاشت این محصول در چین است. نیاز بازار داخلی چین برای محصولات کشاورزی، فرصت مغتنمی است که میتواند برای کاشت محصول در کشور ثالث، انتقال تکنولوژی و تربیت نیروی انسانی متخصص مورد بهره برداری قرار گیرد.
اطلاعات کلی جزیره چونگ مینگ
منطقه چونگ مینگ واقع در 70 کیلومتری کلان شهر شانگهای به عنوان یک منطقه کشاورزی و عاری از کارخانجات صنعتی (یا به عبارت دقیق تر) توسعه اقتصاد کم کربن شناخته میشود که شامل سه جزیره چونگ مینگ (ChongMing)، چانگ شینگ (ChangXing) و خنگ شا (Hengsha) است. مردمان چین از سال 696 پس از میلاد در این جزیره مشغول به زندگی و کشاورزی هستند. "زمین پهناور و وسیع بالای سطح دریا" ترجمه کلمه چونگ مینگ است که از سال 1958 این منطقه به کلان شهر شانگهای ملحق شده است. به دلیل محاصره شدن توسط رود یانگ تسه و نزدیکی به دریا، متوسط میزان بارندگی 1025 میلیمتر در سال گزارش شده است.
این منطقه از سال 2010 به عنوان یک جزیره اکوسیستمی و یکی از مناطق پایدار ملی (توسعه پایدار) توسط وزارت علوم و تکنولوژی چین مصوب شده که برای توسعه اکولوژیکی و حفاظت از محیط زیست آن، نقشه راه مبتنی بر اصولی مانند بهره وری انرژی، بهره برداری پایدار از منابع طبیعی، استفاده از چرخه اقتصادی، مدیریت و کاهش آلودگی و زبالهها و توسعه صنایع مبتنی بر بوم شناختی تدوین و اجرا میگردد. سه جزیره اشاره شده، مناطق مهم و کلیدی در توسعه پایدار شانگهای محسوب میشوند که چهار هدف اصلی برای طرحهای توسعهای آن مدنظر است:
توریسم و گردشگری به عنوان یک منطقه جنگلی و گذران اوقات فراغت
تولید محصولات کشاورزی به ویژه از نوع ارگانیک
توسعه تجهیزات دریایی و بندری به ویژه در جزیره چانگ شینگ
ایجاد مراکز تحقیق و توسعه در زمینههای تک و علوم کاربردی اقتصادی.
طرح کاشت زعفران با مصارف پزشکی در جزیره
بطور کلی باید گفت که زعفران در چین از ازمنه قدیم محصولی شناخته شده و در عین حال گران قیمت بوده و مصارف داروئی داشته است بطوریکه زعفران در چین تنها در داروخانهها یافت میگردید . با رشد و توسعه اقتصادی چین و بالطبع افزایش درآمد مردم این کشور و توجه آنان به کالاهای لوکس و محصولات غذائی گران قیمت از جمله زعفران ، این ماده برای استفاده در تهیه انواع شیرینی و سایر خوراک ها مورد توجه قرار گرفته است . دولت چین نیز از سال 1978 میلادی طرحهای مطالعاتی مرتبط با کاشت زعفران را بویژه در منطقه سین کیانگ در شمال غرب چین که بخش هائی از آن دارای آب و هوای مشابه با استان خراسان میباشد آغاز نمود و تلاش داشته است با ابداعاتی در نحوه تولید زعفران در ابتدا نیاز داخلی را تأمین و گام به گام برای تأمین صادرات به بازارهای کشورهای پیرامونی تلاش نماید.
یکی از شرکتهای فعال در این عرصه شرکت Shanghai Huayu Saffron Growing وابسته با گروه دارویی Shanghai Pharma است. روش کاشت کاملاً متفاوت به نسبت با ایران و دوران جوانه زدن و گل دادن پیاز زعفران بیرون از خاک و تنها با تنظیم درجه حرارت و رطوبت در گلخانه (بین 25 تا 35 درجه سانتیگراد) صورت میپذیرد. بدین صورت که پیاز زعفران از ماه نوامبر در زمین کشت شده و تا اواخر ماه می برداشت آن صورت میپذیرد. پس از آن، محصول در گلخانه نگهداری شده و تا اواخر اکتبر و اوایل نوامبر (همانند زمان برداشت زعفران در ایران) محصول آماده برداشت است و از هر 1000 کیلوگرم پیاز، یک کیلو زعفران برداشت میشود. طبق اعلام مسئولین شرکت، کل زعفران تولیدی سالانه چین بین 4 تا 5 تن است که شرکت مذکور بیش از نیمی از آن را تولید مینماید.
پیاز زعفران
قفسههای نگهداری زعفران
قفسههای نگهداری زعفران در گلخانه
پروژه احداث گلخانه توسط شرکت یویو
این گلخانه در مساحت 133 هکتار توسط شرکت Shanghai You You Agriculyural Technology Co. LTM در حال احداث است که از اواخر سپتامبر سال جاری کاشت محصول در آن آغاز خواهد شد. طبق اعلام مدیر پروژه، میزان سرمایه درنظر گرفته شده برای هر مترمربع حدود 300 دلار و مجموع مبلغ سرمایه گذاری شده بالغ بر 430 میلیون دلار است. افراد شاغل در پروژه بین 2 تا 3 هزار نفر تخمین زده میشود که به صورت روزانه 30 تا 40 میلیون تن محصول به بازار شانگهای ارسال خواهد شد. طراحی و برخی از تجهیزات مورد استفاده در ساخت گلخانه، توسط شرکت هلندی صورت پذیرفته است.
گلخانه شرکت دوشی گرین (Dushi Green)
این گلخانه تمام الکترونیک از فناوری بدون خاک برای تولید صیفیجات و گل استفاده مینماید. تمامی آب مورد استفاده از بارندگی تأمین و با تصفیه آب، چرخه مجدد آن مورد بهره برداری قرار میگیرد. این گلخانه با همکاری طرفهای هلندی ساخته شده است. شرکت دوشی گرین به عنوان طراح گلخانههای های تک ( با فناوریهای نو ) ، به طور مشترک توسط گروه الکترونیک شانگهای و آکادمی علوم کشاورزی شانگهای در سال 1998 تأسیس شده است و طی بیش از 20 سال گذشته فعالیت خود در شهرهای مختلف چین گلخانههای مشابه ایجاد و مورد بهرهبرداری قرار داده است.
بزرگترین مزرعه تولید سبزیجات در شانگهای متعلق به شرکت جینگ جیه (JingJie)
این مزرعه به مساحت 120 هکتار، سالانه 6500 تن از نوع 20 نوع مختلف سبزیجات را تولید مینماید. این شرکت به دلیل وسعت و نوع همکاری و خدمت رسانی به بیش از 500 فروشگاه در محدوده شانگهای، خدمات لجستیکی برای توزیع محصولات را رأساً به عهده دارد و از این طریق در کمتر از 24 ساعت محصولات را به بازار مصرف میرساند. مساحت در نظر گرفته شده برای آماده سازی و توزیع 3000 هزار مترمربع است. این مزرعه به صورت 24 ساعته از طریق GPS مانیتور میگردد.
با توجه به اختلافات چین و آمریکا در موضوعات جنگ تجاری به ویژه در بخش کشاورزی، تأمین مایحتاج بازار داخلی در این عرصه یکی از مهمترین و کوتاه مدت ترین اهداف دولت مرکزی و دولت محلی شانگهای است. این تحولات در کنار خرید محصولات از سایر کشورها، امکان کاشت در کشور ثالث (به عنوان نمونه در ایران) را به عنوان یک راهکار مدنظر طرف چینی قرار داده که در صورت جذب سرمای چینی، در بلند مدت انتقال فناوری جدید به ویژه در حوزه آبیاری را به کشورمان تسهیل خواهد نمود.
بخش کشاورزی یکی از مهم ترین بخشهای نمایشگاه بینالمللی واردات شانگهای در سال 2020 است که همان طور که اشاره شد به دلیل اختلافات تجاری با آمریکا، اهمیتی مضاعف در سیاستهای صادرات و واردات چین خواهد داشت. حضور شرکتهای دانش بنیان ایرانی در عرصه کشاورزی و ارائه محصولات کشاورزی و دامی در نمایشگاه (با توجه به محدود نبودن حضور شرکتها و ارائه محصولات به عنوان نمونه) میتواند زمینه توسعه همکاری در این بخش را فراهم نماید.