خانواده در آمار ترکیه، ۲۰۲۴

میانگین تعداد اعضای خانوار در سال 2024، 3.11 نفر بود.

بر اساس نتایج سیستم ثبت جمعیت مبتنی بر نشانی (ABPRS)، میانگین تعداد اعضای خانوار در ترکیه که در سال ۲۰۰۸ تعداد ۴ نفر بود، روند کاهشی را نشان داد و در سال ۲۰۲۴ به ۳.۱۱ نفر کاهش یافت.

 

میانگین تعداد اعضای خانوار بر اساس سال، ۲۰۲۴-۲۰۰۸

 

شیرناک استانی با بالاترین میانگین تعداد اعضای خانوار بود. استانی با بالاترین میانگین تعداد اعضای خانوار در ترکیه در سال ۲۰۲۴، شیرناک با ۴.۸۵ نفر بود. پس از شیرناک، شانلی ‌اورفا با ۴.۶۳ نفر و باتمان با ۴.۵۰ نفر قرار داشتند. استان‌هایی با کمترین میانگین تعداد اعضای خانوار، گیرسون و چاناک ‌قلعه با ۲.۵۳ نفر بودند. پس از این استان‌ها، تونجلی با ۲.۵۵ نفر و اسکی ‌شِهیر با ۲.۵۹ نفر قرار دارند.

 

 

میانگین اندازه خانوار بر اساس استان، ۲۰۲۴

نسبت خانوارهای تک نفره افزایش یافته است.

طبق نتایج سیستم ثبت جمعیت مبتنی بر نشانی (ADNKS)، نرخ خانوارهای تک نفره متشکل از افرادی که تنها زندگی می‌کنند، که در سال ۲۰۱۶ به میزان ۱۴.۹ درصد بود، در سال ۲۰۲۴ به ۲۰ درصد افزایش یافت.

 

نسبت خانوار بر اساس نوع خانوار، ۲۰۱۶-۲۰۲۴

نسبت خانوارهای متشکل از خانواده‌های گسترده ۱۳.۳ درصد بود. نسبت خانوارهای متشکل از فقط همسران یا همسران و فرزندان آن‌ها یا یک والد مجرد و حداقل یک فرزند، که به عنوان یک خانواده هسته‌ای تک نفره تعریف می‌شود، از ۶۶.۴ درصد در سال ۲۰۱۶ به ۶۳.۵ درصد در سال ۲۰۲۴ کاهش یافت. از سوی دیگر، نسبت خانوارهای متشکل از حداقل یک خانواده هسته‌ای و افراد دیگر، که به عنوان یک خانواده گسترده تعریف می‌شود، از ۱۶.۳ درصد در سال ۲۰۱۶ به ۱۳.۳ درصد در سال ۲۰۲۴ کاهش یافت.

نسبت خانوارهای متشکل از بیش از یک نفر بدون خانواده هسته‌ای ۳.۲ درصد بود. نسبت خانوارهای متشکل از بیش از یک نفر، شامل افرادی که با همسر، مادر - فرزند یا پدر - فرزند نسبتی ندارند؛ به عبارت دیگر، خانواده هسته‌ای نیستند، از ۲.۴ درصد در سال ۲۰۱۶ به ۳.۲ درصد در سال ۲۰۲۴ افزایش یافته است.

استانی که بالاترین نرخ خانوارهای تک نفره را داشت، گوموشخانه بود.

هنگامی‌که انواع خانوارها بر اساس استان بررسی شد، مشاهده شد که استانی که بالاترین نرخ خانوارهای تک نفره را در سال ۲۰۲۴ داشت، گوموشخانه با ۳۱.۷ درصد بود. پس از گوموشخانه، تونجلی با ۲۹.۸ درصد و گیرسون با ۲۹.۷ درصد قرار داشتند. از سوی دیگر، استانی که کمترین نرخ خانوارهای تک نفره را داشت، باتمان با ۱۱.۱ درصد بود. پس از این استان، وان با ۱۱.۹ درصد و دیاربکر با ۱۲.۳ درصد قرار داشتند.

 

10 استان برتر با بالاترین و پایین‌ترین نسبت خانوارهای تک نفره، 2024

 

استانی که بالاترین نسبت خانوارهای تک نفره را داشت، غازی آنتپ بود.

استانی که بالاترین نسبت خانوارهای تک نفره را در سال 2024 داشت، غازی آنتپ با 71.4 درصد بود. پس از غازی آنتپ، شانلی اورفا با 70.8 درصد و دیاربکر با 70.7 درصد قرار داشتند. استانی که کمترین نسبت خانوارهای تک نفره را داشت، تونجلی با 50.5 درصد بود. پس از تونجلی، گوموشخانه با 51.9 درصد و آرتوین با 54.1 درصد قرار داشتند.

ده استان برتر با بالاترین و پایین‌ترین نسبت خانوارهای تک‌خانواری، ۲۰۲۴

۱۰.۹ درصد از خانوارها، والدین مجرد و فرزندانشان بودند.

در ترکیه، ۱۰.۹ درصد از کل خانوارها در سال ۲۰۲۴ شامل خانوارهایی متشکل از والدین مجرد و فرزندان بودند. مشاهده شد که ۲.۶ درصد از کل خانوارها شامل خانوارهایی متشکل از پدران و فرزندان و ۸.۴ درصد شامل خانوارهایی متشکل از مادران و فرزندان خواهد بود.

 

بینگول استانی با بالاترین نرخ خانوارهای تک‌خانواری و فرزند بود.

بینگول استانی با بالاترین نرخ خانوارهای تک‌خانواری و فرزند در سال ۲۰۲۴ بود. پس از این استان، الازیغ با ۱۳.۴ درصد و آدانا با ۱۳.۱ درصد قرار داشتند. استان‌هایی با کمترین نرخ، اردهان با ۸ درصد، یوزگات با ۸.۵ درصد و بوردور، قارص و بتلیس با ۸.۶ درصد بودند.

 

استان‌هایی که بیشترین نسبت خانوارهای متشکل از مادران و فرزندان را در کل خانوارها داشتند، بینگول با ۱۰.۶ درصد، الازیغ با ۱۰.۳ درصد و آدانا با ۱۰.۱ درصد بودند، در حالی که استان‌هایی که کمترین نسبت را داشتند، اردهان با ۵.۴ درصد، یوزگات و بوردور با ۶.۳ درصد بودند.

 

از سوی دیگر، استان‌هایی که بیشترین نسبت خانوارهای متشکل از پدران و فرزندان را داشتند، کیلیس با ۳.۹ درصد، مالاتیا با ۳.۷ درصد و هاتای با ۳.۳ درصد بودند، در حالی که استان‌هایی که کمترین نسبت را داشتند، به ترتیب نوشهیر و سینوپ با ۲ درصد، شرناق، ارزروم و بیتلیس با ۲.۱ درصد بودند.

استان حکاری با بالاترین نسبت خانوارهای گسترده، استانی با بالاترین نسبت خانوارهای گسترده در سال 2024 بود. باتمان با 18.7 درصد و بارتین با 17.9 درصد پس از حکاری قرار گرفتند. استان با کمترین نرخ، اسکی ‌شِهیر با 9.2 درصد بود. آنکارا و چاناک‌قلعه با 10.1 درصد پس از اسکی ‌شِهیر قرار گرفتند.

 

10 استان برتر با بالاترین و کمترین نسبت خانوارهای گسترده، 2024

نرخ خانوارهای دارای حداقل یک فرزند در گروه سنی 0 تا 17 سال در ترکیه 42.8 درصد بود. طبق نتایج سیستم ثبت جمعیت مبتنی بر نشانی (ADNKS)، تعداد کل خانوارها در سال 2024 به میزان 26 میلیون و 599 هزار و 261 نفر بود. مشاهده شد که 42.8 درصد از خانوارها حداقل یک فرزند در گروه سنی 0 تا 17 سال داشتند. هنگامی‌که توزیع این خانوارها بر اساس استان بررسی شد، مشاهده شد که استان شانلی اورفا با 68.5 درصد، بالاترین نرخ خانوارهای دارای حداقل یک فرزند در گروه سنی 0 تا 17 سال و استان تونجلی با 28.2 درصد، پایین‌ترین نرخ را داشتند.

 

مشاهده شد که 19 درصد از خانوارها یک فرزند در گروه سنی 0 تا 17 سال، 14.6 درصد دو فرزند، 6 درصد سه فرزند، 2 درصد چهار فرزند و 1.1 درصد پنج فرزند یا بیشتر داشتند.

 

مشاهده شد که تقریباً از هر چهار خانوار، یک خانوار حداقل یک عضو سالمند داشت. در ترکیه در سال ۲۰۲۴، از مجموع ۲۶ میلیون و ۵۹۹ هزار و ۲۶۱ خانوار، ۶ میلیون و ۷۲۶ هزار و ۵۸۳ خانوار حداقل یک فرد سالمند ۶۵ سال و بالاتر داشتند. به عبارت دیگر، ۲۵.۳ درصد از خانوارها حداقل یک فرد سالمند داشتند. از ۶ میلیون و ۷۲۶ هزار و ۵۸۳ خانوار با حداقل یک فرد سالمند، ۱ میلیون و ۷۵۰ هزار و ۹۰۰ خانوار، سالمندانی بودند که به تنهایی زندگی می‌کردند.

مشاهده شد که ۷۲.۶ درصد از افراد گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال که هرگز ازدواج نکرده‌اند، با والدین خود زندگی می‌کنند. طبق نتایج سیستم ثبت جمعیت مبتنی بر نشانی (ADNKS)، در سال ۲۰۲۴، از ۳ میلیون و ۳۷۴ هزار و ۶۸۶ نفر در گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال که هرگز ازدواج نکرده‌اند، ۲ میلیون و ۴۵۰ هزار و ۸۶۹ نفر با مادر و یا پدر خود زندگی می‌کردند. به عبارت دیگر، میزان کسانی که هرگز ازدواج نکرده‌اند و با والدین خود زندگی می‌کنند در گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال در مجموع ۷۲.۶ درصد بود. ۴۴.۸ درصد از این میزان را مردان و ۲۷.۹ درصد را زنان تشکیل می‌دادند.

 

میزان کسانی که در آخرین ازدواج خود ازدواج فامیلی داشته‌اند در بین تمام ازدواج‌های رسمی ۸.۱ درصد بود. طبق نتایج سیستم ثبت جمعیت مبتنی بر نشانی (ADNKS)، میزان افرادی که در آخرین ازدواج خود با پسرعمو / دخترعموی درجه یک خود ازدواج فامیلی داشته‌اند در کل ازدواج‌های رسمی در سال ۲۰۲۴ به میزان ۸.۱ درصد بوده است. هنگامی‌که ازدواج‌های فامیلی بر اساس نوع خویشاوندی بررسی شد، مشاهده شد که ۴۶.۴ درصد از افرادی که ازدواج فامیلی داشته‌اند با فرزندان عمه / عموی خود، ۲۷.۲ درصد با فرزندان عمو و ۲۶.۴ درصد با فرزندان عمه خود ازدواج کرده‌اند.

استان ماردین بیشترین تعداد افراد ازدواج کرده با اقوام خود را داشت. هنگامی‌که ازدواج‌های فامیلی در کل ازدواج‌های رسمی‌به تفکیک استان بررسی شد، استان ماردین با ۱۹.۹ درصد بالاترین میزان افرادی را که در آخرین ازدواج خود ازدواج فامیلی داشته‌اند، در بین کل افراد متاهل در سال ۲۰۲۴ داشت. پس از این استان، شانلی ‌اورفا با ۱۸.۷ درصد و سیرت با ۱۶.۷ درصد قرار داشتند. استانی که کمترین میزان افرادی را که ازدواج فامیلی داشتند، داشت، ادیرنه با ۱.۲ درصد بود. پس از این استان، قرقلرایلی با ۱.۵ درصد و چاناک ‌قلعه با ۲ درصد قرار داشتند.

 

نرخ ازدواج فامیلی در سال ۲۰۲۴ به میزان ۳.۳ درصد بود. بر اساس نتایج آمار ازدواج، مشاهده شد که ۵.۹ درصد از ازدواج‌های رسمی در سال ۲۰۱۰، ازدواج‌های فامیلی بوده‌اند و این نرخ در سال‌های بعد به طور مداوم کاهش یافته و در سال ۲۰۱۹ به ۴ درصد و در سال ۲۰۲۴ به ۳.۳ درصد رسیده است.

نرخ ازدواج فامیلی، ۲۰۱۰-۲۰۲۴

استانی که بالاترین نرخ ازدواج فامیلی را داشت، شانلی‌اورفا با ۱۶.۹ درصد بود. هنگامی‌که نرخ ازدواج فامیلی بر اساس استان بررسی شد، مشاهده شد که استانی که بالاترین نرخ ازدواج فامیلی را در سال ۲۰۲۴ داشت، شانلی‌اورفا با ۱۶.۹ درصد بود. پس از این استان، سیرت با ۱۲.۶ درصد و ماردین با ۱۲.۴ درصد قرار داشتند. استان آرتوین با ۰.۲ درصد کمترین نرخ ازدواج فامیلی را داشت. پس از این استان، قرقلرایلی و ادیرنه با ۰.۵ درصد قرار داشتند.

 

منبع شادی افراد، خانواده‌هایشان شده است.

طبق نتایج نظرسنجی رضایت از زندگی ۲۰۲۴، وقتی افرادی که منبع شادی افراد هستند بررسی می‌شوند، میزان کسانی که اظهار داشتند خانواده‌هایشان آن‌ها را شادتر می‌کند ۷۲.۹ درصد است و پس از آن فرزندانشان با ۱۳.۲ درصد، خودشان با ۴.۲ درصد، همسرشان با ۳.۴ درصد، مادر / پدرشان با ۳ درصد و نوه‌هایشان با ۱.۹ درصد قرار دارند.

 

تعداد کودکانی که پدرشان فوت کرده است به ۲۵۸,۵۱۵ نفر رسیده است.

طبق نتایج سیستم ثبت جمعیت مبتنی بر نشانی (ADNKS)، از مجموع ۲۱ میلیون و ۸۱۷ هزار و ۶۱ کودک در ترکیه در سال ۲۰۲۴، تعداد کودکانی که پدر و مادرشان فوت کرده‌اند ۵ هزار و ۲۷۶ نفر، تعداد کودکانی که پدرشان فوت کرده است ۲۵۸ هزار و ۵۱۵ نفر و تعداد کودکانی که مادرشان فوت کرده است ۸۱ هزار و ۳۷۳ نفر است.

با بررسی بر اساس جنسیت، مشاهده شد که تعداد پسرانی که پدر و مادرشان فوت کرده است ۲۷۴۰ نفر، تعداد دختران ۲۵۳۶ نفر، تعداد پسرانی که پدرشان فوت کرده است ۱۳۲,۳۰۱ نفر، تعداد دختران ۱۲۶,۲۱۴ نفر، تعداد پسرانی که مادرشان فوت کرده است ۴۱,۵۰۰ نفر و تعداد دختران ۳۹,۸۷۳ نفر است.

تعداد کودکان تحت سرپرستی به ۱۰,۴۳۰ نفر رسیده است.

طبق داده‌های وزارت خانواده و خدمات اجتماعی، تعداد کودکان تحت سرپرستی در ترکیه در سال ۲۰۲۴ تعداد ۱۵۱۳۵ نفر بوده است. تعداد خانواده‌های سرپرست فعلی ۸۷۱۹ نفر و تعداد کودکانی که تحت مراقبت خانواده‌های سرپرست قرار گرفته‌اند ۱۰۴۳۰ نفر بوده است. تعداد کودکان به فرزندی پذیرفته شده در سال ۲۰۲۴ تعداد ۵۸۹ نفر بوده است.

۱۸۶ هزار و 536 کودک در سال گذشته تحت تأثیر پرونده‌های طلاق قرار گرفته‌اند. در نتیجه پرونده‌های طلاق قطعی، ۱۸۷۳۴۳ زوج در سال ۲۰۲۴ طلاق گرفته‌اند، در حالی که ۱۸۶۵۳۶ کودک حضانت گرفته‌اند. در نتیجه پرونده‌های طلاق، مشاهده شد که حضانت فرزندان عمدتاً به مادر داده شده است. ۷۴.۴ درصد حضانت فرزندان به مادر و ۲۵.۶ درصد به پدر داده شده است.

میزان خانوارهایی که کامپیوتر قابل حمل دارند ۴۵.۲ درصد بود. طبق نتایج بررسی استفاده از فناوری اطلاعات خانوار، میزان دسترسی خانوارها به اینترنت از خانه در سال ۲۰۰۴ به میزان ۷ درصد بود، در حالی که این میزان در سال ۲۰۲۴ به ۹۶.۴ درصد افزایش یافت. از سوی دیگر، میزان داشتن کامپیوترهای قابل حمل مانند لپ‌تاپ، تبلت و نت ‌بوک در خانوارها از ۰.۹ درصد به ۴۵.۲ درصد و میزان داشتن تلفن همراه / گوشی‌های هوشمند از ۵۳.۷ درصد به ۹۹.۶ درصد افزایش یافت.

میزان دسترسی به فناوری اطلاعات و اینترنت در خانوارها، ۲۰۰۴-۲۰۲۴

مشخص شد که ۲۶.۹ درصد از خانواده‌های گسترده زیر خط فقر زندگی می‌کنند. طبق نتایج بررسی درآمد و شرایط زندگی، نرخ فقر در سال ۲۰۲۴، بر اساس آستانه تعیین شده با در نظر گرفتن ۶۰ درصد از درآمد متوسط فردی خانوار، ۲۱.۲ درصد بود.

وقتی نرخ فقر بر اساس نوع خانوار بررسی شد، مشاهده شد که ۱۱.۷ درصد از خانوارهای تک نفره، ۲۰.۹ درصد از خانوارهای متشکل از یک خانواده تک هسته‌ای، ۲۶.۹ درصد از خانوارهای متشکل از خانواده‌های گسترده و ۱۵.۳ درصد از خانوارهای متشکل از بیش از یک نفر بدون خانواده هسته‌ای زیر خط فقر زندگی می‌کنند.

میزان کسانی که در محل سکونت خود زندگی می‌کنند ۵۶.۱ درصد بود.

بر اساس نتایج بررسی درآمد و شرایط زندگی، هنگامی‌که وضعیت مالکیت خانه در سال ۲۰۲۴ بررسی شد، مشاهده شد که ۵۶.۱ درصد از افراد مالک خانه‌ای بودند که در آن زندگی می‌کردند، در حالی که ۲۸ درصد مستاجر بودند.  میزان کسانی که در اقامتگاه‌ها زندگی می‌کردند ۰.۹ درصد بود، میزان کسانی که در خانه خود زندگی نمی‌کردند و اجاره نمی‌پرداختند ۱۵ درصد بود.

چکه سقف، دیوارهای مرطوب و قاب‌های پنجره پوسیده به مهم ترین مشکل مسکن و محیط زیست تبدیل شدند. طبق نتایج بررسی درآمد و شرایط زندگی؛ در سال ۲۰۲۴ به میزان ۳۱.۳ درصد از جمعیت با مشکلاتی مانند چکه سقف، دیوارهای مرطوب، قاب‌های پنجره پوسیده و غیره در خانه‌های خود مواجه بودند.

در حالی که ۳۰.۲ درصد از جمعیت به دلیل انزوا با مشکلات گرمایشی مواجه بودند، ۲۱.۷ درصد آلودگی هوا، آلودگی یا سایر مشکلات زیست‌محیطی ناشی از ترافیک یا صنعت را تجربه کردند.

میزان افرادی که با مشکلات مسکن و محیط زیست مواجه هستند، ۲۰۲۴

_________________________________________________________________

توضیحات : موسسه آمار ترکیه از سال ۲۰۱۲ با توجه به اهمیت این روز، شروع به انتشار نشریات ویژه یا بولتن‌های خبری در روزهای خاص کرده است. در این زمینه، این بولتن خبری به طور خاص برای هفته خانواده که از ۱۵ تا ۲۱ مه تعیین شده است، تهیه شده است.

این خبرنامه شامل آمارهای اساسی است که ساختار خانواده را در کشور  نشان می‌دهد. ۱۵ مه از سال ۱۹۹۴ از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد به عنوان "روز جهانی خانواده" جشن گرفته می‌شود. هر ساله، موضوعات خاصی برای این روز برجسته می‌شود تا از خانواده محافظت و تقویت شود. موضوع روز جهانی خانواده امسال «سیاست‌های متمرکز بر خانواده برای توسعه پایدار» است. سال ۲۰۲۵ نیز در کشور «سال خانواده» اعلام شده است.

 

منبع : موسسه آمار ترکیه (توئیک) Tuik