دورنمای صادرات هند در سال 2030

دبیرکل فدراسیون صادرکنندگان هند(FIEO) چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی صادرات هند در سال‌های آتی را به شرح زیر تشریح نمود.

وضعیت فعلی صادرات هند

در سال مالی گذشته، صادرات کالای هند در مقایسه با سال قبل‌تر حدود 3 درصد کاهش داشته است. علت اصلی آن چالش‌های اخیر ناشی از «عدم قطعیت‌های جهانی» است. مناقشات در خاورمیانه و دریای سرخ بر تجارت هند تأثیر گذاشته است. ابهامات در کوتاه مدت همچنان ادامه داشته و تورم در سطح بالایی قرار دارد، اما روند آن کاهشی است. نقشه راه بلند مدت برای صادرات هند بسیار خوب و رضایت بخش است. اکوسیستمی‌که توسط دولت ساخته شده، از طریق آسان‌تر، خودکار و دیجیتالی نمودن فرآیندها به صادرات کمک می‌کند. با این حال، یک عنصر غیر قابل پیش بینی وجود دارد و آنهم برخی «مسائل رویه‌ای» داخلی است که بر صادرات تأثیر می‌گذارد. طولانی بودن فرآیندهای صادراتی از جمله ارزیابی گمرکی منجر به افزایش هزینه صادرکنندگان شده است.

دورنمای صادرات هند

چشم انداز میان مدت و بلندمدت صادرات هند کاملاً مثبت و دلگرم کننده است. انتظار می رود تغییراتی در سبد آیتم‌های صادراتی، هم برای بخش کالا و هم برای بخش خدمات، ایجاد شود. در بخش کالا شاهد صادرات بسیار بیشتری از حوزه‌های "فناوری" و "دانش بنیان" خواهیم بود. بخش‌های فناوری محور شامل ماشین آلات، برق، الکترونیک و مخابرات است. بخش‌های دانش بنیان شامل دارو، مواد شیمیایی و تجهیزات تشخیصی پزشکی است. عمده تجارت جهانی در این بخش ها اتفاق می افتد. به طور سنتی، هند بازیگر اصلی در بخش های فناوری و دانش محور نبوده اما با این حال، این الگو در حال تغییر است. در سال های آینده انتظار می رود تمرکز بر این بخش ها افزایش یابد.

در بخش خدمات، صادرات تا حدودی از خدمات فناوری اطلاعات به سایر حوزه‌های خدمات منتقل شده است. انتظار می رود در سال های آینده سهم خدمات حرفه ای مانند خدمات مهندسی، حقوقی، معماری و مدیریت بازرگانی افزایش یابد. بخش های سمعی و بصری، بازی، خدمات حمل و نقل و گردشگری نیز کمک زیادی به صادرات خدمات خواهند کرد.

 بایسته‌های دستیابی به چشم انداز مدنظر

یکی از مسائل مهم اقتصادی هند، «اشتغال» است. بخش های فناوری و دانش بنیان مشاغل کمتری ایجاد خواهند کرد. بخش‌های اشتغال‌زا مانند پوشاک، چرم، جواهرات، فرش، صنایع دستی، کشاورزی و مواد غذایی فرآوری شده به همان اندازه مهم هستند. اینها ممکن است سهم چندانی در صادرات نداشته باشند اما برای ایجاد شغل در کشور بسیار مهم هستند. اگر به صادرات 1 میلیارد دلاری تلفن همراه نگاه کنید، ممکن است 5 تا 10 هزار شغل ایجاد کند، اما صادرات یک میلیارد دلاری منسوجات می‌تواند 50 هزار شغل ایجاد کند. به همین دلیل است که استراتژی صادرات هند باید ترکیبی از این دو باشد: تقویت هر دو بخش فناوری -دانش بنیان و بخش سنتی صادرات.

برخی موضوعات غیر تجاری بر تجارت تأثیر می‌گذارند. «تغییرات اقلیمی» و انتشار کربن یکی از مسائل غیرتجاری است که اخیراً بخشی از مذاکرات تجاری را به خود اختصاص داده است. می‌توان توجه به این مساله را به تعویق انداخت اما نمی‌توانید از آن فرار کنید. فلذا ضروری است به صنایع مختلف از جمله [1]MSME اطلاعات کافی در این زمینه داده شود تا آمادگی مواجهه با آن را داشته باشند.

روی «استانداردها» باید تمرکز ویژه ای صورت گیرد. اگر صنعت داخلی استانداردها را رعایت کند، صادرات برای آنها آسان می‌شود و برای ورود به بازار صادراتی نیازی به انجام کار اضافی ندارند. هنگامی‌که استانداردهای داخلی را تعیین کردید، می‌توانید واردات را نیز تنظیم کنید. درخصوص اخبار اخیر مبنی بر مشکلات ادویه صادراتی هند به چند کشور این مساله صادق است. اگر برای مصرف کنندگان داخلی استاندارد مناسبی تعیین شود، آنگاه محصولات صادراتی با مشکلات نظارتی و بهداشتی در کشور مقصد مواجه نخواهند شد.

لازم به ذکر است هند طبق برنامه‌ریزی دولت، بدنبال دستیابی به صادرات 2 تریلیون دلاری در سال 2030 است که از این میزان 1 تریلیون دلار در حوزه کالا و 1 تریلیون دلار در حوزه خدمات است. در راستای دستیابی چنین هدفی، هماهنگی قابل توجهی میان بخش خصوصی و دولتی وجود دارد.

تنش‌های ژئوپلیتیکی مداوم، به ویژه درگیری دریای سرخ تجارت بین المللی را تحت تاثیر قرار داده است. هند از کشورهایی است که تجارت خارجی‌اش از این حوادث آسیب دیده و به انحاء مختلف از جمله تغییر مسیر تجارت دریایی، حضور قوی در کریدور شمال-جنوب(INSTC) و تلاش برای راه اندازی کریدور IMEC، در جهت مدیریت این تاثیرات بر تجارت خود تلاش نموده است.

[1] Micro, Small and Medium Enterprises