تاثیر شیوع کرونا بر کاهش صادرات روغن پالم اندونزی

بر اساس اعلام انجمن روغن پالم اندونزی، رشد تقاضا برای روغن پالم کشور در سالجاری میلادی بدلیل کاهش صادرات بخاطر شیوع ویروس کرونا به تقاضای داخلی بستگی خواهد داشت. طبق گزارش انجمن انتظار می رود اندونزی بعنوان بزرگترین تولید کننده روغن پالم در جهان میزان مصرف داخلی را با اندکی افزایش نسبت به مدت مشابه سال گذشته به 15.8 میلیون تن در سال 2020 برساند. این میزان افزایش رشد تقاضای داخلی برای روغن پالم بدلیل برنامه دولت  این کشور در جهت استفاده از این روغن بعنوان سوخت بیودیزل درخودروها تحت عنوان B30 (میزان30 % از سوخت مصرفی خودروها روغن پالم می‌باشد) می‌باشد. انتظار می رود با این برنامه دولت، تقاضای کمتر داخلی برای مواد غذایی مبتنی بر روغن پالم را جبران نماید.

داده‌های انجمن روغن پالم نشان می دهد صادرات این کالا که عمدتا نیز به کشورهای عضو اتحادیه اروپا ( EU )، چین و هند صورت می‌گیرد بدلیل شیوع ویروس کرونا ( کووید -19) در سال جاری میلادی حدود 18 % کاهش یافته است. سه بازار اصلی فوق نیمی از کل صادرات روغن پالم اندونزی را بخود اختصاص می دهند. جدا از برنامه دولت برای سوخت دیزل B30، قیمت پایین نفت خام در کل دنیا باعث شده است بیودیزل با نمونه سوخت های فسیلی خود غیر قابل رقابت باشد.

وزارت دارایی اندونزی از ماه ژوئن سالجاری میلادی عوارض صادرات روغن پالم را با 5 دلار افزایش به 55 دلار در هر تن رساند تا از این طریق منبع مالی صندوق یارانه بیودیزل را تامین نماید. ولی با این حال پایین بودن قیمت نفت خام یک خطر عمده برای پایداری صندوق فوق و بنوبه خود برای تقاضای بیودیزل در اندونزی محسوب می‌شود.

آژانس رتبه بندی اعتبار Fitch Ratings  در 14سپتامبر2020 اعلام کرد که قیمت جهانی روغن پالم به پایین ترین سطح خود یعنی484.2 دلار به ازای هرتن رسیده است.

انجمن روغن پالم اندونزی بازار چین را نقطه روشن صادرات روغن پالم درسال جاری می داند زیرا چین بعنوان دومین اقتصاد جهان درمیان کشورهایی است که بر اساس برآورد صندوق بین المللی پول انتظار می رود رشد اقتصادی مثبت 1.2% را در سالجاری ثبت نماید. همچنین با کاهش مصرف سویا که جایگزین اصلی روغن پالم می‌باشد بدلیل آب وهوای نامناسب درکشورهای تولیدکننده سویا درقاره آمریکا و کندی فعالیت های فرآوری سویا در چین، مصرف روغن پالم چین نیز افزایش می یابد.  

 طبق اعلام انجمن روغن پالم ، تولید روغن خام پالم (Crude Palm Oil) و روغن هسته پالم (Palm Kernel Oil) در این کشور در نیمه اول سال 2020 با کاهش 9.2% ( نسبت به سال گذشته ) به 23.5میلیون تن رسید که مهمترین عوامل آن کاهش قیمت روغن پالم از سال 2018 درسطح جهانی، بروز خشکسالی از سال 2018 بعلت بروز پدیده ال نینو و از اول سال 2020 شیوع جهانی ویروس کرونا بوده است. همزمان با کاهش تولید روغن پالم در نیمه اول سالجاری، صادرات آن نیز 11.4% کاهش یافته است و از 17.5 میلیون تن به 15.5 میلیون تن رسیده است و این کاهش نیز بدلیل کاهش تقاضای جهانی برای این محصول می‌باشد. طبق آمار موسسه آمار اندونزی، صادرات روغن پالم در نیمه اول سالجاری 41.76 میلیارد دلار بوده است که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته 5.49% کاهش نشان داده است.

همچنین بر اساس داده‌های انجمن مcبور صادرات این محصول به همه مقاصد اصلی خود بجز کشورهای هند، آمریکا و پاکستان که بترتیب 23، 7 و 1 درصد رشد داشته است، کاهش را ثبت نموده است. درهمین حال مصرف داخلی این کالا در نیمه اول 2020 به میزان ناچیزی در حدود 2.8%، رشد به 8.6 میلیون تن رسید که دلیل اصلی آن افزایش تولید مواد شیمیایی برای مصارف مربوط به مبارزه با ویروس کرونا بوده است. مواد شیمیایی حاصل از روغن پالم و چربی‌های آن که منشاء گیاهی و حیوانی است در تولید صابون، شامپو، مواد شوینده و همچنین محصولات مصرفی و صنعتی از جمله محصولات بهداشتی و دارویی استفاده می‌شود. در این خصوص رئیس اتحادیه تولید کنندگان مواد شیمیایی اندونزی گفت که صادرات اولئو کمیکال ( بعنوان ماده شیمیایی حاصل از روغن پالم) در نیمه اول 2020 با 24 % افزایش به 1.8 میلیون تن رسید که ارزش کل آن 1.3میلیارد دلار می‌باشد. با افزایش تقاضا برای مواد شیمیایی اتحادیه مذکور پیش بینی کرده است که صادرات سالانه می‌تواند به 3.7 میلیون تن و با ارزش تخمینی 2.6 میلیارد دلار برسد که این رقم بالاتر از رقم سال گذشته 3.2 میلیون تن بود که حدود 2 میلیارد دلار ارزش داشت. به گفته وی با تلاش های دولت مشکلی در صادرات وجود ندارد و هیچ سفارش خارجی نیز تاکنون لغو نشده است.

شایان ذکر است بزرگترین شرکت تولید کننده روغن پالم اندونزی بنام Dharma Satya Capex  اعلام کرده است که بعلت شیوع ویروس کرونا در سالجاری و عدم راه اندازی بموقع کارخانه‌های در دست احداث این شرکت و همچینن کاهش ورودی محصول خام به دو کارخانه فعال این شرکت، بمیزان 27 % با کاهش درآمد که  800 میلیارد روپیه ( 53.6 میلیون دلار) برآورد شده است، روبرو بوده است. در حال حاضر این شرکت تعداد 10 کارخانه را از سال 2019 در دست ساخت دارد که هزینه هرکدام از آنها تقربا 250 میلیارد روپیه می‌باشد و قرار است در سال 2021 تکمیل شوند.