گزارش بانک جهانی در مورد طبقه بندی اقتصاد کشورهای آفریقایی - بنین

بانک جهانی بعنوان یک موسسه بین المللی طبقه بندی خود را در مورد کشورهای "فقیر"، " بادرآمد متوسط" یا "ثروتمند" را به روز واعلام کرده است.

معمولا طبق رویه هر سال اول ژوئیه، بانک جهانی طبقه بندی خود را در مورد اقتصادهای جهان ارائه وبه روز می نماید. در این طبقه بندی جدید که آن را به چهار دسته طبقه بندی کرده است از جمله: کشورهای فقیر، کشورهای با درآمد متوسط پایین، کشورهای با درآمد متوسط بالا ، کشورهای ثروتمند. یک تحلیل کاملاً آماری که از درآمد سرانه ملی برحسب  دلار ارایه نموده و آستانه هر گروه مطابق با تورم هر سال بررسی می‌شود.

به این ترتیب، هرکشور باید بیش از 1026 دلار سرانه برای خروج از رده کشورهای فقیر داشته و بیش از 3995 دلار برای عبور از دسته کشور پایین به کشورهای بالا در سال 2019 داشته باشد. این آستانه‌ها به ترتیب در سال 2020 به 1036 دلار و 4045 دلار افزایش یافت. یک کشور باید درآمد سرانه بیش از 12535 دلار در سال 2020(در مقابل 12375 دلار در سال 2019) داشته باشد تا به عنوان "ثروتمند" تلقی شود.

در بین 29 کشور طبقه بندی شده به عنوان "فقیر”، 23 کشور آفریقایی هستند- از جمله، بورکینا فاسو، نیجر،کنگو DRC ، مالی و غیره... همگام با هائیتی، کره شمالی، سوریه و یمن.

 

بروزرسانی ارزیابی کشور بنین

دراین ارزیابی جدید، بنین شاهد افزایش درآمد سرانه خود از 870 به 1.250 دلار بوده و این امر به آن اجازه ی صعود و  پیوستن به کامرون، ساحل عاج و مراکش وکشورهای با درآمد متوسط پایین داده است. این تغییر ناشی از بروزرسانی با استفاده از روش شناختی در سطح موسسه ملی آمار و تحلیل اقتصادی است. بنین در ژوئیه 2019 حساب های ملی خود را در دو نقطه به روز کرده. سیستم محاسبه آن که از سال 1993 میلادی آغاز شده، برای استفاده از متدولوژی ارائه شده در سال 2008 توسط سازمان ملل بررسی شده است. علاوه بر این، سال 2015 به جای سال 2007 به عنوان پایه جدیدی را برای حساب های ملی انتخاب شده است، این امر باعث بررسی‌ها و مطالعات جدید شده  و  موجب رسیدن به دید دقیق تری از اقتصاد کشور بنین شده است.

پیامد های این تغییرات، تولید ناخالص داخلی بنین برای سال پایه (2015) به 36.7٪ ارزیابی مجدد شده است. این باعث می‌شود رتبه بندی بنین در معیار همگرایی اتحادیه اقتصاد پول غرب آفریقا مربوط به کسری بودجه 3٪ را بهبود دهد، اما طبق شاخص بار مالیاتی عملکرد خود را تخریب می‌کند. این تغییر یادآور مسیری است که سال گذشته توسط سنگال دنبال شده، که بین سالهای 2018 و 2019 از 950 به 1410 دلار برای هر شهروند رسیده، و از مرز کشورهای با درآمد متوسط رد کرده است.

الجزایر نیز به نوبه خود وارد گروه "کشور با درآمد متوسط پایین" شده کهبرای الجزایر این پیشرفت نیست بلکه یک نزول است. سرانه کشور در واقع کاهش یافته ، گرچه این کاهش بسیار  جزئی بوده و از 4060 به 3970 دلار رسیده است.

در طبقه ی کشورهای با درآمد متوسط بالا تنها چهار کشورآفریقایی باقی مانده است، دو کشور نفتی گینه استوایی و گابن که سقوط کنونی قیمت طلای سیاه(نفت) احتمالاً تأثیر ماندگاری خواهد داشت و همچنین نامیبیا و آفریقای جنوبی می‌باشد.

سرانجام، موریس پیشرفت خوبی را ثبت کرده است (از 12050 تا 12740 دلار برای هر شهروند)، و این باعث شد که به سیشل (تنها عضو آفریقایی کشورهای "ثروتمند" ) بپیوندد.

آیا این خبر خوبی برای جزیره کوچک در اقیانوس هند است؟ نه لزوما، زیرا اگر تا سال مالی 2019 این رتبه‌ها فقط توسط بانک جهانی برای اهداف تحلیلی مورد استفاده قرار می‌گرفت، کشورهایی که به عنوان "درآمد بالا" برای دو سال متوالی در نظر گرفته می‌شدند، اکنون در معرض افزایش نرخ بهره برای وامهایی که از طرف موسسه‌های مالی به آنها داده می‌شود، قرار دارند.

براساس گزارش هفته گذشته وزیر دارایی و مالیه بنین در مورد تحولات انجام گرفته درشاخص های اقتصادی این کشور ، شاخص های فوق که توسط بانک جهانی اعلام گردیده، تایید می‌شود.براساس گزارش بانک جهانی، کشور بنین با یک رتبه ترقی شاهد افزایش درآمد سرانه خود از 870 به 1.250 دلار بوده و این امر به آن اجازه ی صعود و پیوستن به کامرون، ساحل عاج و مراکش وکشورهای با درآمد متوسط پایین داده است.

اخیرا بنین طرح راه آهن کوتونو –نیامی را ارائه نموده که همگام با طرح خط لوله نفت نیجر به بنین اجرایی گردد. در صورت اجرای این دو پروژه می‌توان انتظار داشت که شاخص های اقتصادی این کشور تغییر محسوسی داشته باشد.این خط لوله به طول تقریبا 2000 کیلومتر علاوه بر اینکه باعث افزایش ظرفیت صادرات نفت نیجر خواهد شد، به دو کشور نیجر و بنین اجازه توسعه اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی را خواهد داد. این پروژه یکی از پروژه‌های بزرگ در آفریقای فرانسوی زبان خواهد بود.این خط لوله در منطقه دیفا(جنوب شرقی) توسط شرکت ملی نفت چین (CNPC) که این پروژه را تأمین مالی کرده است، اجرا می‌شود. این پروژه منطقه نفتی آگادم در نیجر را به بندر بنین از مسیری به طول 1982 کیلومتر ازجمله 1298 کیلومتر در نیجر و 684 کیلومتر در خاک بنین متصل خواهد کرد.این پروژه با ظرفیت حمل و نقل 4.5 میلیون تن در سال یا 35 میلیون بشکه می‌باشد. این پروژه قرار است تولید و صادرات نفت بنین را از 25 هزار بشکه به یکصد و ده هزار بشکه در روز افزایش دهد.