تولید باطری‌های جدید آهن-هوا توسط شرکت استارت آپ هلندی

یک شرکت استارت آپ هلندی از سرمایه گذاری 10 میلیون یورویی برای توسعه نسل جدید باتری‌های آهن-هواکه می‌توانند انرژی سبز را برای مدت طولانی ذخیره کنندخبر داده است.براساس اظهارات مدیران این شرکت، نسل جدید این باطری‌ها تحول بزرگی در ذخیره سازی انرژی سبز تا 100 ساعت ایجاد می نماید. مضافاً اینکه هزینه ذخیره انرژی با این نوع از باتری‌ها برابر با 16 یورو به ازای هر کیلووات ساعت است که رقم بسیار کمتری در برابر باتری‌های لیتیومی است که معمولاً ده برابر بیشتر از این رقم می‌باشد. این نوع از باطری‌ها از نظر طول عمر نیز مزیت بالاتری دارند چرا که می‌توانند بین ده تا بیست سال دوام بیاورند.

شرکت استارت آپ هلندی به نام «اور انرژی[1]»از سرمایه گذاری 10 میلیون یورویی برای توسعه نسل جدید باتری‌های آهن-هوا[2] خبر داده است. این باتری‌ها می‌توانند انرژی سبز را برای مدت طولانی ذخیره کنند.

در روزهایی که انرژی بادی یا خورشیدی و یا برقی کمی وجود دارد، کمبود انرژی معمولاً از طریق باطری لیتیومی استاندارد تامین می‌شود. در روزهایی که برق زیادی تولید می‌شود، اغلب به دلیل فضای محدود در شبکه برق و ظرفیت ناکافی ذخیره سازی این نوع از انرژی از بین می رود. این نوع از باطری‌های جدید امکان ذخیره سازی انرژی تا 100 ساعت را فراهم کنند. با باتری‌های لیتیومی، میانگین زمان ذخیره سازی تا چهار ساعت است. نمونه اولیه باطری طراحی شده توسط این شرکت هلندی، اولین گام به سوی ذخیره بلندمدت انرژی است و در نهایت می‌تواند منجر به یک تحول بزرگ در این حوزه شود.

بنا به اظهارات آیتاک یلمیز، از بنیانگذاران اصلی شرکت هلندی اور انرژی، این تکنولوژی جدید نیست چرا که سال ها در قفسه‌های (تحقیقاتی) وجود داشته است. این ایده به دهه 1960 باز می‌گردد اما  در آن زمان از مواد گران‌تر دیگری در باتری‌های آهنی استفاده می‌شد.

شرکت اور انرژی با توسعه این فناوری، باتری آهن-هوا را مقرون به صرفه کرده است؛ هرچند که این شرکت فعلاً  به دلایل رقابتی قصد افشای اطلاعات جزئی درباره نحوه عملکرد آن را نمی خواهد ارائه کند. بنا به اظهارات آیتاک یلمیز زمان عملیاتی شدن این ایده فرا رسیده است. زیرا در حال حاضر تقاضا برای جمع کردن انرژی سبز بسیار بیشتر از شصت سال پیش شده است. در آن زمان تمرکز عمدتا بر روی باتری لیتیوم استاندارد بود اما الان شاهد تغییر در این تمایل هستیم.

این نوع از باطری‌ها به جای لیتیوم، حاوی آهن هستند که در تماس با اکسیژن زنگ می زنند. هنگام شارژ باتری، آهن برقی می‌شود و زنگ زدگی را دوباره به آهن تبدیل می‌کند. سپس دوباره در معرض اکسیژن قرار می‌گیرد و پس از آن فرآیند زنگ زدگی دوباره شروع می‌شود و انرژی آزاد می‌شود. فرآیندی که یلماز آن را بسیار ساده ارزیابی می‌کند.

این تکنولوژی را برای اولین بار در اروپا، شرکت هلندی اور انرژی به دست آورده است. اکثر شرکت‌ها عمدتاً روی باتری آب شور تمرکز می‌کنند که جایگزین محبوب‌تری برای لیتیوم می‌باشد. تنها توسعه‌دهنده باتری‌های آهن-هوا در حال حاضر شرکت آمریکایی فورم انرژی[3] می‌باشد که امسال اولین پارک باتری آهنی در مقیاس بزرگ را در مینه سوتا خواهد ساخت.

تولید در مقیاس بزرگتر دقیقاً همان چیزی است که شرکت هلندی اور انرژی به کمک تامین منابع مالی در حال برنامه ریزی برای آن می‌باشد. شرکت سرمایه‌گذاری پوسیترون ونچور[4] و شرکت تامین کننده خدمات مالی اسپرین-دی[5]، این پروژه را شایسته سرمایه گذاری دانسته و به همراه چندین سرمایه‌دار دیگر مبلغ 10 میلیون یورو را برای سرمایه گذاری اختصاص داده اند. بنا به اظهارات سیف پیرار[6]، یکی از موسسین شرکت پوسیترون، این پروزه می‌تواند قطعه پازل گمشده در ذخیره سازی انرژی تجدیدپذیر در مقیاس بزرگ باشد. در حال حاضر چند تکنیک دیگر برای این کار وجود دارد که مقرون به صرفه هستند و  تا آنجا که به ما مربوط می‌شود، این بسیار امیدوارکننده است.

با تزریق مالی به این پروژه، اولین آزمایش را می‌توان در مقیاس بزرگتر انجام داد و یک میدان باتری کوچک را می‌توان در هلند تاسیس کرد. ماژول هایی به اندازه یک ماشین لباسشویی و متشکل از چندین باتری در ظروف با ظرفیت مورد نظر مونتاژ می‌شوند. پس از موفقیت آمیز بودن آزمایش ها، باتری‌های هوا-آهن باید وارد بازار شوند.

هزینه ذخیره انرژی با باتری‌های آهن-هوا برابر با 16 یورو به ازای هر کیلووات ساعت است. این رقم بسیار کمتر از هزینه یک باتری لیتیومی است که معمولاً ده برابر بیشتر از آن می‌باشد و از نظر طول عمر نیز تفاوت زیادی دارند چرا که می‌توانند بین ده تا بیست سال دوام بیاورند.

اگرچه سنگ آهن یکی از مواد خامی است که بیشترین استخراج را دارد، اما استفاده از این ماده به آرامی در حال افزایش است. برای مثال در صنایع سنگین و تولید فولاد، آهن قراضه بیشتر و بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و بخش زیادی از آهن قراضه‌های اروپا به خارج از کشور صادر می‌شود. با این حال یلماز نگران مساله تامین آهن برای باتری‌های شرکت نیست. برای مثال، لیتیوم یا کبالت بسیار کمیاب‌تر و در نتیجه بسیار گران‌تر است. از نظر وی این شرکت باید از یک فلز استفاده کند و آهن بهترین گزینه می‌باشد.

[1] - Ore Energy

[2] - Iron-air battery

[3] - Form Energy

[4] - Positron Ventures

[5] - Sprin-D

[6] - Sjef Peeraer