دیدگاه نامیبیا در مورد استفاده از انرژی هسته ای

به گفته آژانس بین‌المللی انرژی، در طول تاریخ ، انرژی هسته‌ای یکی از بزرگ‌ترین تامین کنندگان جهانی برق بدون کربن بوده است. در حالی که در برخی کشورها در این رابطه با چالش هایی مواجه هستند، نامیبیا پتانسیل قابل توجهی برای کمک به کربن زدایی در بخش برق دارد.

 یکی از قابل توجه ترین تحولات کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP28) که ماه گذشته به پایان رسید، اعلامیه حداقل 20 کشور از جمله ایالات متحده، بریتانیا، سوئد و کانادا برای سه برابر کردن ظرفیت انرژی هسته ای خود تا سال 2025 بود.

با این حال، با وجود منابع فراوان اورانیوم، نامیبیا همچنان از مزایای منابع اورانیوم خود غافل مانده است تا همچنان واردکننده خالص برق باقی بماند و در نتیجه به شدت به خرید انرژی از همسایگان خود وابسته شده است.

مقدار اورانیومی‌که نامیبیا از دهه 1970 تا کنون صادر کرده است، در واقع می‌تواند بیش از 100 برابر مصرف برق سالانه فعلی کشور را تولید کند. انجمن جهانی هسته ای (WNA) بیان می‌کند که تنها یک راکتور هسته ای کوچک می‌تواند حدود 186 درصد و در صورتیکه دو راکتور از این نوع ساخته شود، 372 درصد برق مورد نیاز برق نامیبیا را تولید کند. علاوه بر این، WNA تاکید می‌کند که انرژی هسته ای در حال حاضر به طور قابل توجهی ایمن تر از روش های تولید برق با استفاده از سوخت فسیلی و حتی ایمن تر از تولید انرژی‌های تجدیدپذیر است.

به گفته وزارت معادن و انرژی، بطور خلاصه می‌توان گفت که نامیبیا به دلایل اقتصادی و مالی، فنی، مقرراتی، زیست محیطی، همراه با کمبود تقاضای عمومی‌برق در منطقه، از منابع اورانیوم خود استفاده نمی‌کند. با این حال، با پیشرفت‌های تکنولوژیک در ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای، گزینه هسته‌ای توسط کارشناسان به عنوان منبع انرژی کم کربن که می‌تواند انرژی پایه قابل اعتمادی را فراهم کند، معرفی شده است. برای بسیاری از کارشناسان، انرژی هسته ای گزینه بهتری نسبت به انرژی‌های تجدیدپذیر مانند خورشیدی و بادی است چرا که به دلیل وابستگی به شرایط اقلیمی منابع پایداری نیستند، در حالیکه انرژی هسته ای به عنوان یک منبع انرژی مستمر داخلی با کربن پایین، منبع برق پایدار و بدون وقفه را برای اقتصاد ملی ارائه می دهد.

هیچ دلیلی وجود ندارد که نامیبیا راه بیش از 50 کشور دیگر را که برنامه‌های انرژی هسته ای خود را توسعه داده اند، دنبال نکند. آفریقای جنوبی قبلاً یک نیروگاه هسته‌ای با دو راکتور 930 مگاواتی در کوبرگ در سال 1985 ساخته است.

انجمن جهانی هسته ای با ارائه یک تحلیل عمیق از پتانسیل هسته ای نامیبیا، خاطرنشان کرد که نوسانات بازارهای جهانی انرژی بر نیاز کشورها در اولویت دادن به امنیت انرژی، که برای صنایع، مشاغل و خانوارها حیاتی است، تأکید کرده است. این انجمن همچنین خاطرنشان کرد که در طول چرخه حیات یک نیروگاه هسته ای، یعنی ساخت، بهره برداری و از کار انداختن نیروگاه‌های هسته ای، مشاغل بسیار ماهر و پردرآمد ایجاد می‌شود. این بدان معناست که نامیبیا از طریق هسته ای می‌تواند نیروی کار ماهری را پرورش دهد که به نوآوری‌های تکنولوژیکی و رشد اقتصادی کشور کمک می‌کند. از زمانی که استخراج اورانیوم نامیبیا در دهه 1970 آغاز شد، این کشور حدود 160000 تن اورانیوم تولید کرده است. از 160000 tU، حدود 6000 تا 6500 تراوات ساعت (TWh) می‌توانست تولید شود.

مانند سایر صنایع، طراحی و بهره برداری از نیروگاه‌های هسته ای با هدف به حداقل رساندن احتمال وقوع حوادث و جلوگیری از عواقب عمده انسانی در صورت وقوع آنها صورت می‌گیرد. تنها دو حادثه بزرگ - چرنوبیل و فوکوشیما دایچی- در فعالیت تجاری انرژی هسته ای در دنیا رخ داده است. به لطف طراحی‌های جدید راکتور و ایمنی، خطر حوادث در نیروگاه‌های هسته ای کم و رو به کاهش است. ثابت شده است که انرژی هسته ای یکی از ایمن ترین اشکال تولید برق است.

ساخت موفقیت آمیز نیروگاه هسته ای برکه توسط امارات عربی با ظرفیت کل 5600 مگاوات برق در حدود 13 سال، نشان می دهد که همه چیز امکانپذیر است. بر اساس تجزیه و تحلیل WNA، نامیبیا در سال  2020 حدود 3759 گیگاوات ساعت برق مصرف کرده در حالی که تنها 1957 گیگاوات ساعت برق تولید کرده است، به این معنی که این کشور هنوز برای تامین برق مورد نیاز خود به واردات متکی است.

کارشناسان حوزه انرژی در نامیبیا معتقدند که ساخت ماژولار راکتورهای کوچکتر - معروف به راکتورهای مدولار کوچک (SMR) - ممکن است برای نامیبیا امکان پذیرتر باشد. ظرفیت تولید SMRها بسته به طراحی متفاوت است، اما معمولاً به عنوان راکتورهای هسته ای معادل 300 مگاوات یا کمتر تعریف می‌شوند که با فناوری مدولار با استفاده از ساخت کارخانه ماژول طراحی شده اند. بنابراین یک SMR 300 مگاواتی با ضریب ظرفیت 80 درصد، سالانه 2016 گیگاوات ساعت تولید می‌کند که حدود 54 درصد از برق مورد نیاز فعلی نامیبیا را تامین می‌کند.

آبراهام هانگولا، معاون مدیر برنامه ریزی و تحقیقات انرژی در وزارت معادن و انرژی، در توضیح موضع نامیبیا در اوایل سال جاری در مورد انرژی هسته ای، گفت که موضوع در دسترس بودن منابع نیست. منابع اصلی ما مانند باد، خورشید، زیست توده، امواج دریایی و هسته‌ای همگی می‌توانند چندین برابر تقاضای ما را برآورده کنند. این سوال که چرا ما از هیچ یک از منابع خود برای تامین تقاضای خود استفاده نمی‌کنیم، به دلیل مسایل اقتصادی، فناوری، مقرراتی، زیست محیطی، مالی و غیره است. هانگولا خاطرنشان کرد که نامیبیا هیچ سیاست خاصی علیه هسته ای شدن ندارد، اما اعتراف کرد که بعید به نظر می رسد کشور قصد ساخت یک نیروگاه هسته ای داخلی، حتی یک SMR را در آینده نزدیک داشته باشد. وی تأکید کرد که این امر به دلیل عوامل متعددی مانند تشکیل کمیسیون تنظیم مقررات هسته ای است که می‌تواند تا 10 سال طول بکشد، زیرا باید تخصص های لازم در چنین نهادی گنجانده شود.

عوامل دیگری که ورود نامیبیا به عصر هسته ای را مختل می‌کند عبارتند از: دسترسی به منابع مالی، تقاضای صادرات، شبکه انتقال قابل اعتماد، دوره‌های راه اندازی طولانی و همچنین نگهداری و بهره برداری. در عین حال هانگولا گفت: شبکه برق اصلی کشور نباید تنها توسط یک منبع تامین شود. وی افزود در این رابطه نیاز به همکاری منطقه‌ای است، زیرا ظرفیت تولید حتی یک نیروگاه هسته‌ای کوچک ممکن است از توانایی نامیبیا برای جذب ظرفیت کامل تولید فراتر رود. به طور کلی، او تکرار کرد که هسته ای شدن برای نامیبیا به تخصص فنی قابل توجه و پایگاه فناوری نیاز دارد تا بتواند مهارت ها و محصولات تخصصی را برای یک نیروگاه هسته ای تامین کند.

به گفته آژانس بین‌المللی انرژی، در طول تاریخ ، انرژی هسته‌ای یکی از بزرگ‌ترین تامین کنندگان جهانی برق بدون کربن بوده است. در حالی که در برخی کشورها در این رابطه  با چالش هایی مواجه هستند، نامیبیا پتانسیل قابل توجهی برای کمک به کربن زدایی در بخش برق دارد.

منبع: نیو ارا