گردشگری سلامت و جایگاه صنعت بهداشت و درمان مالزی در منطقه آ.سه.آن

مالزی از یک سیستم بهداشت و درمان مطلوب در رده جهانی و قابل دسترس برای همه برخوردار است. موفقیت این بخش مرهون سرمایه گذاری در تامین تجهیزات بیمارستان‌های خصوصی و دولتی در سطح استانداردهای جهانی و آموزش پزشکان در خارج از کشور است. در این مطلب نگاهی به سیستم بهداشتی و درمانی و گردشگری سلامت در این کشور شده است.

مالزی از یک سیستم بهداشت و درمان مطلوب در رده جهانی و قابل دسترس برای همه برخوردار است. موفقیت این بخش مرهون سرمایه گذاری در تامین تجهیزات بیمارستان‌های خصوصی و دولتی در سطح استانداردهای جهانی و آموزش پزشکان در خارج از کشور است. سیستم بهداشت در کشور مالزی از دولایه تشکیل شده است: 1) سیستم بهداشت همگانی دولتی و 2) سیستم بهداشت و درمان خصوصی. پیش بینی‌ها حاکی از این است که رشد جمعیت سالخورده، افزایش دسترسی به امکانات پزشکی، و افزایش امید به زندگی منجر به رشد 127 میلیارد رینگیتی (حدود 30 میلیارد دلار) این شبکه تا سال 2027 می‌شود.

در مقایسه با برخی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، مالزی یکی از کمترین هزینه‌های پزشکی در مقایسه با این کشورها (حدود 40 درصد ارزان تر از آمریکا و انگلیس) را دارد. همچنین دولت تا 98 درصد از هزینه‌های بهداشتی در سیستم عمومی را پوشش می دهد. در بودجه سال 2019 این کشور، 29 میلیارد رینگیت (6.9 میلیارد دلار) به خدمات بهداشتی اختصاص داده شده بود. در سالهای اخیر دولت به منظور کاهش این بار مالی، جریان سرمایه گذاری خصوصی را به این سمت هدایت کرده است. این بخش ها به طور ویژه شامل بخش گردشگری پزشکی، تولید دستگاه‌های پزشکی، داروسازی، و تحقیقات بالینی می‌شود.

گردشگری سلامت

مالزی در صدد است با جذب سالانه بیش از یک میلیون گردشگر سلامت به قطب گردشگری سلامت در منطقه آ.سه.آن تبدیل شود. این کشور در سال 2011، میزبان640 هزار نفر، و در سال 2019 میزبان بیش از یک میلیون گردشگر پزشکی با درآمد بیش از 1.8 میلیارد رینگیت (433 میلیون دلار) بود. این میزان در سال 2018، 1.5 میلیارد رینگیت (361 میلیون دلار) برآورد شده است و البته در سال 2020 به دلیل شیوع ویروس کرونا در سطح جهانی برنامه‌های مورد نظر محقق نگردید.

در سال 2005 وزارت بهداشت مالزی، به منظور تسهیل و ارتقای صنعت گردشگری سلامت، شورایی به نام "شورای سفر پزشکی مالزی" تاسیس کرد. این شورا به مشتریان خارجی خدمات گسترده ای از طریق دفاتر نمایندگی در اندونزی، ویتنام و میانمار ارائه می دهد. همچنین به آنها در اخذ ویزاهای پزشکی از اداره مهاجرت مالزی کمک می‌کند. علاوه بر این، این شورا یک درگاه و اتاق اختصاصی در فرودگاه بین المللی کوالالامپور و فرودگاه بین المللی پینانگ ایجاد کرده است که یک تیم تخصصی به بیمار کمک می‌کند.

گردشگران پزشکی محدود به بیمارستان‌های خاص نیستند و این شورا مجموعا با 79 بیمارستان و کلینیک پزشکی همکاری کرده است. از این تعداد، 21 بیمارستان درجه یک و تخصصی و 58 مورد معمولی هستند. بیمارستان‌های درجه یک توسط آژانس های بهداشتی بین المللی مانند کمیسیون مشترک اعتبار بین المللی آمریکا، انجمن کیفیت مالزی، شورای استاندارد بهداشت استرالیا، واحد اعتبارسنجی کانادا، و یکی از موسسات پزشکی انگلیس تایید شده اند. در راستای سیاست های تشویقی دولت برای جذب بخش خصوصی به موضوع گردشگری سلامت، شرکت هایی که برای کمک به ارتقای گردشگری سلامت اقدام به ایجاد تسهیلات مراقبت های بهداشتی جدید و یا بازسازی و مدرن سازی امکانات موجود می‌کنند از معافیت مالیاتی برخوردارند. این معافیت مالیات بر درآمد معادل صد در صد کمک هزینه مالیات بر سرمایه گذاری در یک دوره پنج ساله است. همچنین دولت برای متخصصان پزشکی که از خارج از کشور برای فعالیت در بیمارستان‌های مالزی باز می‌گردند مجوز اشتغال خودکار/تخصصی صادر می‌کند. این امتیاز هم برای متخصصان مالزیایی و هم همسران غیرمالزیایی متخصص است. 

رشته‌های تخصصی

مالزی تصویر یک هاب درمان تخصصی به ویژه درمان‌های باروری، قلب و عروق را از خود ایجاد کرده است. این کشور با مراکز پزشکی با کلاس جهانی  در سراسر آسیا قابل رقابت است و دارای بیش از 30 مرکز پیشرفته درمان قلب شامل "موسسه ملی قلب" است که در آسیا از شهرت خوبی برخوردار است. این موسسه سالانه عمل های قلب زیادی را انجام می دهد و مالزی را تبدیل به اولین کشور در آسیا و اقیانوسیه کرده است که عمل کاشت دستگاه تنظیم ضربان قلب Micra AV را به عنوان کوچکترین ضربان ساز در جهان انجام داده است. همچنین براساس آمارها میزان موفقیت عمل لقاح در مالزی درصد بالای 55 تا 60 است.

مراقبت های بهداشتی با قیمت مناسب

بیش از نیمی از کل گردشگران سلامت مالزی، شهروندان اندونزی و پس از آن شهروندان هند، ژاپن، چین، انگلیس، آمریکا و فیلیپین هستند که توجه اصلی آنها مقرون به صرفه بودن هزینه درمان در این کشور است. به عنوان نمونه هزینه جراحی بای پس در مالزی 14,000 دلار در سال 2019 بوده که در مقایسه با 23,000 دلار در سنگاپور در همان سال به طور قابل ملاحظه ای ارزان تر بوده است. هزینه جایگزینی زانو در سنگاپور 16,700 دلار است در حالی که در مالزی همین عمل حدود 11,000 دلار هزینه دارد.

با احتساب هزینه یک میلیارد دلاری اندونزیایی‌ها در گردشگری پزشکی، این کشور یک بازار هدف مهم برای گردشگری سلامت مالزی محسوب می‌شود. مالزی از جنبه‌های مذهبی و فرهنگی با اندونزی اشتراکات زیادی دارد و امکانات خاصی هم برای بیماران مسلمان از جمله محصولات بدون ژلاتین  فراهم می‌کند. چنین تسهیلاتی سبب جذب مشتریان اندونزیایی مسلمان از هاب سنتی درمان سنگاپور به مالزی شده است.

تجهیزات پزشکی

صنعت تجهیزات پزشکی مالزی شامل 200 تولیدکننده است که 30 تای آنها شرکت چند ملیتی هستند که مرکز تولید آن‌ها در مالزی است و نام های معتبری مانندAbbott، Toshib، و Braun را یدک می‌کشند. مالزی قطب تولید تجهیزات پزشکی در منطقه آ.سه.آن و همچنین مقصد برون سپاری بسیاری از شرکت های چندملیتی است. دولت این صنعت را در کنار بخش های الکتریکی و الکترونیکی، مواد شیمیایی، هوا فضا، و ماشین آلات و تجهیزات، بعنوان مناطق رشد بالقوه ای لحاظ می‌کند که می‌توانند موجب احیای بخش تولید شوند. سایر دستگاه‌هایی که در این کشور تولید می‌شوند عبارتند از: ابزار جراحی، سرنگ و سوزن، محصولات ارتوپدی، لنزهای چشم، مبلمان بیمارستان، مجموعه انتقال خون، ابزارهای دندانپزشکی، جعبه کمک های اولیه.

طبق اعلام انجمن صنایع پزشکی مالزی، صادرات تجهیزات پزشکی در سال 2019 معادل 5.6 میلیارد دلار برآورد شده است. بیش از نود درصد تجهیزات پزشکی تولید شده در مالزی صادر می‌شود که مقصد بیش از پنجاه درصد آنها آمریکا، آلمان، ژاپن، و چین است. همچنین مالزی شصت درصد از بازار جهانی دستکش های پزشکی و هشتاد درصد از سوندها را تامین می‌کند.

با توجه به هدف دولت برای اجرای ابتکارات صنعت نسل چهارم در مالزی، کسب و کارها در پی تغییر تولید به سمت محصولات و خدمات باارزش افزوده بیشتر از طریق پذیرش فناوری و بهبود روش های تحقیق و توسعه هستند. زمینه‌های جدید رشد در تولید دستگاه‌های تصویربرداری پزشکی مانند اجزای سازنده یا بخشی از اجزای دستگاه‌های ام آر آی، اشعه ایکس، اسکنر توموگرافی کامپیوتری و سیستم های تصویربرداری هسته است می‌باشد.

 داروسازی

ارزش صنعت داروسازی مالزی در سال 2019 بیش از یک میلیارد دلار برآورد شد که متشکل از بیش از صد شرکت است که در یکی از این سه گروه قرار می‌گیرند:

1) تولیدکنندگان داروهای عمومی، 2) شرکت های دارویی تحقیقاتی، 3) تولیدکنندگان بدون نسخه.

افزایش تقاضا با افزایش سواد بهداشتی، افزایش جمعیت، و افزایش بیماری‌های غیرواگیر مانند دیابت، هایپرکلسترولمی، فشارخون بالا و سایر شرایط پزشکی مرتبط تامین می‌شود. تولیدکنندگان محلی تولیدکننده فقط می‌توانند 30 درصد از تقاضای داخلی را تامین کنند و مابقی از طریق واردات تامین می‌شود. هدف مالزی پیشگامی در تولید، صدور گواهینامه، و توزیع داروهای حلال است و ارزش بازار جهانی داروی حلال تا سال 2025، 174 میلیارد دلار برآورد شده است. برخی از شرکت های اصلی محلی که در این زمینه فعالیت می‌کنند عبارتند از: Berhad, Simpor Pharma Sdn Bhd, Duopharma Biotech Berhad, and Pharmaniaga Bhd.

لازم به یادآوری است که شرکت های دارویی مجوز داروی حلال را از جاکیم (religious authority of Malaysia)(JAKIM) دریافت می‌کنند. این سیستم متناسب با پیچیدگی‌های صنعت داروسازی است در حالیکه در گذشته فقط محصولات غذایی حلال مجوز دریافت می‌کردند. دولت مالزی مصمم است با معرفی این سیستم در کلاس جهانی، جایگاه خود را در رهبری صنعت حلال در جهان تثبیت کند.