راه اندازی " وال استریت " آسیا در شانگهای چین
مجله China Today در شماره 11 نوامبر 2019 در مقاله ای به عنوان " راه اندازی وال استریت آسیا " به وضعیت شکوفای شانگهای در زمینه بورس و بازار مالیه پرداخته است. در این مقاله ضمن توصیف توانمندیهای مالی این کلان شهر و پایتخت اقتصادی چین و هماهنگی آن با سایر مراکز مالی مهم دنیا، بر اهمیت آن از سوی دیگر مراکز مالی دنیا بخصوص در اروپا و آمریکا نیز مطرح شده است. وضعیت کنونی شانگهای نتیجه نوع نگاه رهبران چین به بورس و بازارهای پولی و مالی از سه دهه گذشته تا به امروز بوده است.
برگردان این مقاله در پی خواهد آمد :
اگر چه شانگهای از دهه 1920 و 1930 میلادی ( زمانی که مهمترین بازار پولی و مالی در اسیا قلمداد میگردید ) به این سو، همواره زندگی شبانه ( اشاره به مراکز مالی این شهر که عموما در طول شب کار میکنند ) را تجربه کرده است اما این شهر از ویژگیها و شاخص های مهمتری برای زندگی شبانه برخوردار است. شانگهای با توسعه اقتصاد شبانه در حال تبدیل شدن به یک مرکز مالی مهم بین المللی است. اگر ساخت مرکز مالی بین المللی را بعنوان یک مسابقه دو و میدانی در مسافت 1000 متر در نظر بگیریم، شانگهای در 100 متر پایانی این مسابقه به سر میبرد.
با پایان روز و آغاز غروب، گویی سیلی از رویدادهای شبانه در منطقه تجاری و مالی پودونگ شانگهای موسوم به " لوجیازوئی " ( Lujiazui ) که به وال استریت چین و اسیا معروف است شروع میشود. بورس طلای شانگهای و بورس آتی شانگهای شاهد حضور تاجرانی است که با کامپیوتر در حال رصد اطلاعات تراکنش ها بر اساس زمان واقعی هستند. در یک روز کاری عادی در بورس طلای شانگهای، 67 تُن طلا تجارت میشود که ارزشی معادل 2.85 میلیارد دلار دارد. ساعت کاری بورس طلای شانگهای، 2 بامداد به پایان میرسد. ساعت کاری بورس آتی شانگهای نیز 2:30 دقیقه صبح به پایان میرسد و تجار مجبور هستند با بسته شدن بورس، محاسبات خود را نیز انجام دهند.
روزانه 200 هزار نفر فعال در زمینه مالی به منطقه Lujiazui وارد میشوند که میزبان صدها بانک و موسسه مالی چینی و خارجی (از جمله بورس Hang Seng و بانک هایی چون HSBC، Citibank و غیره ) است. بسیاری از آسمانخراش های معروف شانگهای از جمله China Jinmao و مرکز مالی جهانی شانگهای نیز در این منطقه هستند. روزانه افراد زیادی در این منطقه مال و ثروت بسیاری به دست می آورند و برخی نیز مال و ثروت خود را از دست میدهند.
در سال 1994، Bank of New York Mellon اولین نمایندگی خود را در شانگهای تأسیس کرد و سپس ضمن گسترش فعالیتهای خود در شانگهای، در سال 2000 به پکن نیز وارد شد. اکنون دو دهه از آن زمان گذشته است و این بانک ارائه کننده خدمات بانکی است که بیش از 100 سال در منطقه آسیا پاسیفیک به مشتریان خود خدمات ارائه کرده است، این بانک آمریکائی اکنون به یک نقطه حیاتی در حوزه تجاری رسیده است. اداره مرکزی بانک بر این عقیده است که فاکتور اساسی برای رشد پی بردن به معجزه توسعه مدرن چین است تا به این طریق بتوان سرمایه های جهانی سرمایه داران چینی را مدیریت، معرفی و تضمین نمود.
در طول پنج سال گذشته با پیشرفت چین در حوزه تکنولوژی مالی، پرداخت موبایلی، سرمایه گذاری خارجی و اجرای ابتکار یک پهنه ، یک راه، بازار سرمایه داخلی و صنعت مالی بتدریج به روی موسسه های مالی خارجی باز شده است. این که چین در صدد پیگیری سیاست درهای باز اقتصادی است، فرصت مطلوبی برای BNY Mellon محسوب میشود تا حساب سرمایه خود را به حساب مازاد و حساب جاری خود را به حساب کسری تبدیل کند و به این طریق این بانک با ارائه خدمات فرامرزی بعنوان پلی میان چینی ها و مشتریان خارجی عمل کند.
BNY Mellon بخوبی میداند که موسسات خارجی در چین رقابت سختی با رقبای داخلی دارند. بانکهای خارجی فقط با ایجاد ارتباط، انجام وظایف بنحو احسن و متمایز کردن مزایای رقابتی خود سهمی از بازار چین به دست آورند. بانک های خارجی در چین باید خود را با اختلاف ساعت چین تطبیق دهند تا تحلیل های درستی از زمان واقعی دنیا ارائه کنند. در ساعت 1 بامداد منطقه Lujiazui هنوز روشن است. کمیته اجرایی BNY Mellon کنفرانس ویدئویی نیم ماهانه خود را برگزار میکند. رئیس منطقه آسیا پاسیفیک و رهبران کسب و کارهای مختلف در نواحی مختلف در حال ارزیابی استراتژی بازار، قوانین، دستورالعمل ها و نیازهای مشتریان خود در طول دو ماه گذشته هستند تا بتوانند برنامه اقدام خود را نهایی کنند. بانکها و موسسات خارجی از جمله BNY Mellon از یک سو باید اداره مرکزی خود (مثلا در آمریکا) را در خصوص وضعیت چین به روز نمایند و آنها را در خصوص دلیل سرمایه گذاری در چین توجیه کنند و از سوی دیگر، باید توضیح دهند که چرا چنین اقداماتی باید صورت گیرد و ارتباط آنها با چین چیست؟ چه نوع سرمایه گذاری هایی مورد نیاز هستند؟ و چه میزان نیروی انسانی نیاز است؟
برای موفقیت در بازار چین، اتکای به یک نفر کافی نیست بلکه داشتن یک تیم مدیریتی لازمه کار است. صنعت بانکداری در چین یک صنعت با ثبات به نظر میرسد ولی در شرایط غیر قابل پیش بینی محیط جدید اقتصادی، عصر اتکای موسسات مالی به دستاوردهای شکوهمند گذشته به پایان رسیده است.
وال استریت آسیا
اگر منطقه Lujiazui را بعنوان یک میدان جنگی اقتصادی در نظر بگیریم، ساختمان های آن کارگاه های تولید محصولات محسوب میشوند. در منطقه تجاری و مالی Lujiazui، دویست و پنجاه ساختمان اداری عالی بسیار بلند ساخته شده است و تعداد کل موسسات مالی نیز به 1605 رسیده است. مساحت این ساختمان ها حدود 15 میلیون متر مربع است که 10 برابر ساختمانهای تاریخی منطقه Bund ( ساحل بندرگاه قدیمیشانگهای که محل استقرار بانک ها و موسسات مالی خارجی از قرون گذشته بوده و آثار آن همچنان باقی است ) میباشد.
در سال 2018 شانگهای در زمینه حجم تجارت طلا و چندین محصول دیگر در رتبه اول جهانی قرار گرفت؛ در همین سال، حجم کل اوراق بهادار شانگهای در رتبه دوم جهانی قرار گرفت. از زمان راه اندازی Shanghai-Hong Kong Stock Connect و Shenzhen-Hong Kong Stock Connect، حجم تراکنش های دوجانبه از 1.99 تریلیون دلار نیز عبور کرده است و گردش مالی بازار مالی شانگهای به 234 تریلیون دلار رسیده است. شانگهای با 18 سال تجربه و دستاورد به سرعت در حال تبدیل شدن به یک مرکز مالی بین المللی است. علاوه بر دستاوردهایی که در طول این سالها بدست آمده است، نقش در حال تغییر فعالان مالی و جریان سیال سرمایه نیز فاکتورهایی دال بر ظهور شانگهای بعنوان یک مرکز مالی جهانی هستند. در بازار مالی شانگهای، فعالان اقتصادی مجبور هستند که ساعت کاری خود را با ساعت کاری جهانی تطبیق دهند ولی در سالهای گذشته بدلیل رشد سریع شرکتهای فرامرزی چین، کشورهایی نظیر آلمان و فرانسه ساعت کاری خود را با چین تنظیم می نمایند . در سالهای اخیر همچنین برخی از سهام چین در لیست موسسات معتبر سنجش سهام دنیا قرار گرفته اند. این امر بیانگر این واقعیت است که بازار سرمایه چین در سالهای اخیر برای سهامداران خارجی از جذابیت بالایی برخوردار بوده است. رئیس دانشکده مالیه و تجارت بین المللی شانگهای ( زیر مجموعه دانشگاه مطالعات بین المللی شانگهای) بر این عقیده است که تبدیل شدن شانگهای به وال استریت آسیا نه تنها به سطح استراتژی بین المللی شدن مالی شانگهای بستگی دارد بلکه به توانایی شانگهای در زدودن محدودیتهای موجود بر سر راه تبدیل شدن آن به عنوان یک مرکز جهانی نیز بستگی دارد. برای مثال، چگونگی گسترش غنای محصولات مالی و ایجاد قدرت قیمت گذاری بازار جهانی و قدرت گفتمان، چگونگی بهبود لیبرالسازی و بین المللی شدن و جذب استعدادهای برتر همگی مسایلی هستند که شانگهای باید بتواند آنها را مدیریت کند.
در ژانویه 2019، برنامه عمل تأسیس مرکز مالی بین المللی شانگهای (2018 تا 2020) منتشر شد که ضمانت ها، رهنمودها و روشهای اجرایی مهمیبرای تضمین تکمیل این مرکز مالی بین المللی در سال 2020 را ارائه میکند. شانگهای تاکنون 38 صندوق بین المللی سرمایه گذاری تأمینی[1] و موسسه مدیریت دارایی را جذب کرده است. بیش از 10 مورد از 20 موسسه برتر مدیریت دارایی در دنیا به این شهر وارد شده اند. سیستم ثبت علم و تکنولوژی نیز در حال پیاده شدن است.
در 5 ژوئن 2019، شهر مالی لوجیازوئی (Lujiazui Financial City)، با طرحی از سوی شبکه جهانی مراکز مالی برای پایداری[2] مواجه شد که در صدد معرفی مفهوم "پایداری" در بخش مالی شانگهای و ایجاد طرح 5G در حوزه توسعه پایدار بود. انجام این طرح از طریق ایجاد اتحاد میان صنعت جهانی که مستلزم بکارگیری سیاستهایی همچون استخدام استعدادهای جوان، کشاورزی سبز، نوآوری مالی و برگزاری اجلاسهای شبکه جهانی، امکانپذیر است.
در اوایل سال 1991، دنگ شیائوپینگ در طبقه 42 برج جینجیانگ در شانگهای در حال گوش دادن به گزارشی در خصوص توسعه پودونگ بود. دنگ در آن جلسه اظهار کرد: "مالیه بسیار مهم است چرا که هسته مرکزی اقتصاد مدرن است. مدیریت امور مالی کلید موفقیت اقتصادی است." در طول 28 سال گذشته، هزاران استعداد بین المللی در حوزه مالیه در منطقه Lujiazui حرفهای دنگ شیائوپینگ را عملی کرده اند.
منبع:
China Today, Vol.68 NO. 11 November 2019
[1] - hedge fund
[2] - global network of Financial Centers for Sustainability