هزینه‌های برق در فیلیپین و تاثیر آن بر تولید

گزیده مقاله وبسایت energytracker، با عنوان هزینه‌های برق در فیلیپین و تاثیرات آن بر تولید به شرح زیر ارائه می گردد.

ویکتور تاچف، تحلیل گر حوزه انرژی در مقاله ای در وبسایت [1]energytracker، با عنوان هزینه‌های برق در فیلیپین و تاثیرات آن بر تولید آورده است:  فیلیپین یکی از کشورهایی است که بالاترین هزینه‌های برق را پس از سنگاپور در میان کشورهای جنوب شرق آسیا دارد، دلیل اصلی این گرانی، سه عامل کلیدی هزینه بالای سوخت، سیاست‌های انرژی و سهم پایین انرژی‌های تجدیدپذیر در سبد انرژی می‌باشد. فیلیپین به دلیل وابستگی شدید به واردات سوخت‌های فسیلی مثل زغال سنگ، قیمت برق در این کشور به شدت تحت تأثیر نوسانات بازار جهانی و نرخ ارز قرار دارد.

این قیمت‌های بالای برق هزینه‌های عملیاتی کسب ‌وکارها را به شدت افزایش داده و رقابت‌پذیری آنها را کاهش داده است. شرکت‌های مختلف داخلی و خارجی برای کاهش این هزینه‌ها به سمت استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر حرکت کرده‌اند. برنامه‌ای به نام گزینه انرژی سبز (GEOP) به شرکت‌ها اجازه می‌دهد برق خود را مستقیماً از نیروگاه‌های تجدیدپذیر خریداری کنند و این باعث کاهش قابل توجه هزینه‌ها شده است. با استفاده از این برنامه، شرکت‌ها توانسته‌اند هزینه برق را تا ۳۴ درصد کاهش دهند و حتی در مواردی تا ۷۸ درصد صرفه‌جویی کنند. همچنین این برنامه به کاهش چشمگیر انتشار کربن و پیشبرد اهداف زیست‌ محیطی کمک کرده است.

یکی از دلایل مهم بالا بودن هزینه‌ها، قراردادهای بلندمدت و گران قیمت شرکت‌های برق با تولیدکنندگان مستقل برق است که معمولاً بندهای پرداخت یا دریافت دارند. در زمان قطعی‌های فنی برق، شرکت‌ها مجبور می‌شوند از سوخت‌های فسیلی وارداتی استفاده کنند که هزینه آنها ناپایدار و تحت تأثیر نوسانات ارزی است. هزینه‌های اضافی این نوع قراردادها و سوخت‌ها به مصرف‌کننده نهایی منتقل می‌شود.

افزایش قیمت برق به ویژه بر کسب‌وکارهای کوچک و متوسط تأثیر منفی دارد، زیرا این کسب‌ وکارها حساس‌تر به تغییرات هزینه‌های عملیاتی ماهانه هستند و معمولا مجبورند یا کارکنان خود را کاهش دهند یا قیمت محصولات و خدمات را بالا ببرند که رقابت‌پذیری آنها را کاهش می‌دهد. همچنین شرکت‌های خارجی فعال در فیلیپین، مشکلات زیادی از جمله هزینه‌های بالای انرژی و زیرساخت‌های ناکافی را دلیل کاهش اعتمادشان به بازار فیلیپین می‌دانند.

از نظر اقتصادی، هزینه‌های بالای انرژی اثرات مخربی بر کل اقتصاد دارد. این وضعیت باعث افزایش فقر و دشواری‌های معیشتی برای خانواده‌های کم درآمد می‌شود. طبق آمار رسمی، در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۵.۵ درصد جمعیت فیلیپین زیر خط فقر زندگی می‌کردند، افزایش قیمت برق باعث شده خانواده‌های فقیر مجبور شوند بین پرداخت هزینه برق و تامین نیازهای ضروری مانند غذا و درمان یکی را انتخاب کنند.

برنامه GEOP به شرکت‌ها با مصرف حداقل ۱۰۰ کیلووات برق اجازه می‌دهد برق خود را مستقیماً از نیروگاه‌های تجدیدپذیر خریداری کنند. این برنامه باعث کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و افزایش پایداری انرژی می‌شود. شرکت‌هایی که عضو این برنامه هستند توانسته‌اند هزینه برق خود را به طور متوسط ۳۴ درصد کاهش دهند و انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را تا ۷۹ درصد کاهش دهند. این امر به شرکت‌ها کمک کرده تا به اهداف خنثی‌سازی کربن نزدیک‌تر شوند و تصویر برند خود را بهبود بخشند.

با این وجود، هنوز موانعی برای گسترش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر وجود دارد. برخی مناطق به دلیل کمبود آگاهی و حمایت فنی نتوانسته‌اند به خوبی از این برنامه بهره‌مند شوند. همچنین شرکت‌های کوچک‌تر که مصرف برق آنها کمتر از حداقل تعیین شده است، از برنامه حذف شده‌اند. پیشنهاداتی برای رفع این موانع از جمله اجازه دادن به شرکت‌ها برای ترکیب مصرف برق چند متر در یک منطقه برای رسیدن به حداقل مصرف لازم، افزایش عرضه انرژی تجدیدپذیر و بهبود روندهای اداری وجود دارد.

کارشناسان معتقدند دولت فیلیپین باید توسعه منابع انرژی تجدیدپذیر بومی را در اولویت قرار دهد و وابستگی به سوخت‌های فسیلی وارداتی مانند زغال سنگ و گاز طبیعی مایع را کاهش دهد. همچنین باید آموزش و اطلاع‌رسانی در مورد انرژی‌های پاک افزایش یابد و روش‌های نوآورانه تامین مالی برای کسب ‌و کارهای کوچک و خانوارها توسعه یابد؛ همچنین، روندهای اداری پیچیده باید ساده‌سازی شود تا پذیرش و توسعه انرژی پاک سرعت بگیرد.

یکی از مشکلات مهم در حوزه سیاست‌گذاری این است که قوانین انرژی تجدیدپذیر بیشتر به پروژه‌های بزرگ مقیاس توجه دارند و سیاست‌های مربوط به سیستم‌های انرژی غیرمتمرکز کوچک مثل نیروگاه‌های خورشیدی خانگی دارای فرآیندهای سخت‌گیرانه و روش قیمت‌گذاری ناعادلانه هستند. اصلاح این سیاست‌ها می‌تواند به رشد سریع‌تر استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر کمک کند.

تحلیل‌ها نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری در انرژی تجدیدپذیر به ازای هر دلار سرمایه‌گذاری، سه تا هشت برابر بازده اقتصادی ایجاد می‌کند. بنابراین، با تغییر سیاست‌ها و تسهیل فرایندها می‌توان هم به کاهش قیمت برق، هم به بهبود وضعیت اقتصادی و هم به کاهش آلودگی و تغییرات اقلیمی دست یافت.
در سال‌های اخیر، بازار انرژی تجدیدپذیر فیلیپین رشد قابل توجهی داشته و کشور رتبه دوم در میان بازارهای نوظهور را کسب کرده است. سیاست‌هایی مانند مزایده‌ها، تعرفه‌های تضمینی، طرح‌های اندازه‌گیری خالص، معافیت‌های مالیاتی و تسهیل مالکیت خارجی محیط سرمایه‌گذاری را جذاب کرده‌اند و باعث جذب سرمایه‌های بزرگ شده‌اند. به دنبال این تحولات، شرکت‌ها دسترسی به انرژی پاک و ارزان‌تر خواهند داشت و می‌توانند رقابت‌پذیری خود را افزایش دهند و در عین حال نقش خود را در کاهش انتشار کربن بهبود بخشند. اما تحقق این اهداف بدون حمایت قوی دولت ممکن نیست.
کارشناسان تاکید می‌کنند که برای تامین تقاضای رو به رشد، سرمایه‌گذاری در انرژی تجدیدپذیر باید تسریع شود و در عین حال باید توجه ویژه‌ای به حمایت از جوامع و افرادی که از این تغییرات آسیب می‌بینند صورت گیرد تا انتقال انرژی به صورت عادلانه و فراگیر انجام شود.

[1] www. energytracker.asia/cost-cutting-solution-for-companies-in-the-philippines