با گسترش روز افزون ناآرامی‌ها در افغانستان و جنگ‌های پی در پی و از بین رفتن سرپرست خانواده‌های افغان به نظر می‌رسد کودکان قربانیان اصلی این گونه نابسامانی‌ها باشند. از طرفی هم، آنان آینده‌سازان افغانستان هستند که اگر بستر رشد و بالندگی آنان فراهم نشود هم وضعیت این کشور رو به بهبودی نخواهد رفت. تعداد 3.8 میلیون کودک در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و سالانه ۴۰۰ هزار کودک و نوجوان افغان وارد بازار کار می‌شوند اما بسیاری از آنها مهارت‌های شغلی لازم برای یافتن کار و تأمین معیشت را ندارند. حل این مشکل نیازمند توجه مقامات افغانستان و کمک‌های بیشتر نهادهای بین‌المللی است. در مطلب پیش‌رو، برگرفته از ماهنامه رویدادها و تحلیل‌ها (ماهنامه مرکز مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران) شماره 342 (دی ماه 1399)، به ابعاد تأثیرات وخامت بار کووید19 بر کودکان افغانستان پرداخته می‌شود.