بعد از پایان آپارتاید، اقتصاد آفریقای جنوبی از یک استراتژی تاریخ گذشته صنعتی شدن داخلی به استراتژی صادرات محور برای ادغام در اقتصاد جهانی تغییر یافت. این سیاست با هدف تحریک رشد اقتصادی و کاهش بیکاری از طریق افزایش صادرات بود. در دوره آپارتاید سیاست صنعتی‌سازی داخلی بدون توجه به جامعه جهانی از یک‌طرف و وجود تحریم‌های بین‌المللی بر کشور به دلیل سیستم آپارتاید، باعث شده بود که یک بازار غیر رقابتی در آفریقای جنوبی ایجاد شود. در این بازار بیکاری و رشد منفی اقتصادی رو به افزایش بود. دولت آفریقای جنوبی برای رهائی از مشکلات اقتصادی که میراث دوره آپارتاید بود، تحریک رشد اقتصادی، توسعه صادرات و ایجاد شغل، اولین بار در سال 1997 ایجاد مناطق ویژه اقتصادی را در دستور کار قرار داد و قوانین مربوط به آن را به تصویب رساند. سیاست ایجاد مناطق ویژه اقتصادی با توجه به تجربه کشورهای شرق آسیا و آمریکای لاتین در آفریقای جنوبی شکل گرفت.