جزیره کوبا در سال 1492 میلادی توسط "کریستف کلمب" کشف و خیلی زود تبدیل به مستعمره اسپانیا گردید. استعمار سبب رشد یافتن جنبش های استقلال طلبانه در کوبا شد و سرانجام با جنگ میان آمریکا و اسپانیا در سال 1898 به حاکمیت 400 ساله اسپانیا در این سرزمین خاتمه داده شد. پس از سپری شدن یک دوره انتقالی سه ساله و بر اساس معاهده پاریس در سال 1902 کوبا به استقلال دست پیدا کرد. از آن زمان تا انقلاب 1959 کوبا دارای روابط گسترده اقتصادی با آمریکا بود.

در سال 1959 پیروزی مبارزان انقلابی به رهبری فیدل کاسترو به نفوذ همه جانبه نظام سرمایه داری در کوبا خاتمه داد و دوران جدیدی در حیات سیاسی- اقتصادی این سرزمین آغاز گردید که تاکنون همچنان ادامه دارد.

پس از پیروزی انقلاب کوبا در سال 1959 و وقایعی همچون عملیات نظامی آمریکا در این منطقه (موسوم به عملیات خلیج خوک ها) و بحران موشکی کوبا، "کندی"، رئیس جمهور وقت آمریکا در اوایل سال 1961 سفارت خود در هاوانا را تعطیل کرد و اقدام به وضع تحریم های یکجانبه علیه این کشور نمود که از 7 فوریه 1962 رسماً به اجرا درآمد و تاکنونبیش از 60 سال استمرار یافته است. بنابر اذعان دولت کوبا، این تحریم تاکنون آسیب های زیادی را در زمینه های اقتصادی و اجتماعی بر مردم کوبا وارد نموده که معادل دلاری آن به حدود 1.1 تریلیون دلار بالغ می گردد.

پس از فروپاشی بلوک سوسیالیستی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، کوبا با شوک اقتصادی شدیدی روبرو گردید و سال های بسیار سخت اقتصادی را پشت سر گذاشت. اما به تدریج با تکیه بر ظرفیت های داخلی، توسعه نسبی صنعت جهانگردی که دومین منبع تامین ارز های خارجی کشور می باشد ، خدمات پزشکی و محصولات داروئی و بیوتکنولوژیک و نیز  ارسال پول و حوالجات پولی از سوی کوبائی های مقیم خارج ، وضعیت اقتصادی خود را بهبود بخشید. این وضعیت تا سخت تر شدن تحریم های ایالات متحده بر علیه این کشور در دوره زمامداری ترامپ در کاخ سفید و نیز همه گیری بیماری کووید 19 که تاثیرات مخربی را بر اقتصاد کوبا و بویژه صنعت گردشگری آن وارد آورد ادامه یافت . در حال حاضر کوبا پس از فروکش نمودن بیماری کووید 19 در این کشور که بدلیل اجرای طرح واکسیناسیون همگانی با واکسن های تولید داخلی خود صورت گرفت و رونق نسبی صنعت گردشگری در حال بازیابی شرایط اقتصادی خود به سطح قبل از بحران کرونا می باشد .